Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Dzieje Babimostu.
24.03.2010 22:58
Krótka historia miasta Babimost.
Babimost został założony we wczesnym średniowieczu na wyspie leżącej na rzece Gniła Obra.
Pierwszą datą która zachowała się w dokumentach jest 1257 rok w którym cystersi z Obry dokonali transakcji zamiany wsi Rokitnicy na wieś Babimost i Potopisko. Istnieją spory o prawdziwość tego dokumentu.
W roku 1332 Babimost należał do króla Władysława Łokietka.
W kilka lat po śmierci Władysława Łokietka (1333), król Kazimierz Wielki podjął decyzję o założeniu w Babimoście starostwa niegrodowego.
W roku 1393 określono położenie miejscowości będących przedmiotem transakcji - Godziszewo i Karpicko – jako przynależnych do dystryktu babimojskiego.
Rok 1397 przyjmuje się jako rok nadania praw miejskich miejscowości Babimost.
1513 – król Zygmunt Stary zgodził się na przeniesienie sytuacji prawnej Babimostu z prawa polskiego na prawo magdeburskie, a w 1530 zaopatrzył miasto w prawa „jakie posiadają inne miasta i grody w Polsce”.
1524/25 roku powołanie królewskiej komory celnej.
W 1647 r. starostwo babimojskie objął Krzysztof Żegocki,
Wydanie przez Krzysztofa Żegockiego przywileju zapraszającego do osiedlania się w Babimoście przybyszów z Niemiec i Śląska w 1652 roku. Babimost podobno w tym okresie liczył kilka tysięcy mieszkańców.
W okresie „potopu” Krzysztof Żegocki zyskał miano pierwszego partyzanta Rzeczpospolitej. Szwedzi próbowali różnymi sposobami złapać starostę, ale im się to nie udało, więc zemścili się na mieszkańcach Babimostu. Podobno wymordowano 500 mieszkańców. Oszczędzono tylko protestantów z Nowego Miasta.
Dnia 6 maja 1656 r. Szwedzi spalili na stosie proboszcza ks. Wojciecha Turopiedskiego i wikariusza ks. Marcina Paluszkiewicza. Śmierć duchownych symbolizują dwie kolumny Matki Boskiej i św. Wawrzyńca stojące na rynku.
Majowa rzeź nie była ostatnim nieszczęściem Babimostu. W wyniku czerwcowego układu między Karolem Gustawem i Brandenburgią niemal cała Wielkopolska przeszła pod zarząd niemiecki.. W dniu 26 sierpnia 1655 roku Babimost stawił zbrojny opór wojskom brandenbursko – szwedzkim. W wyniku walk zginęło 600 osób, z tego wnioskować można,że w Babimoście był jakiś oddział partyzancki. Według lustracji dóbr królewskich przeprowadzonej w 1661 roku, Babimost i Obra utraciły około 2000 mieszkańców, z tej liczby na Babimost przypadało około 1500 mieszkańców.
1710 – zaraza cholery.
1749 - Babimost otrzymał od króla Augusta III potwierdzenie wszystkich praw i przywilejów.
1781 – wielki pożar Babimostu.
1793 – Babimost zostaje wcielony do Prus w wyniku II rozbioru Polski.
1919 – Powstanie Wielkopolskie.
Decyzją Traktatu Wersalskiego w 1919 r. Babimost pozostał w granicach Niemiec.
29. 01. 1945- roku wyzwolenie Babimostu przez Rosjan.
Babimost został założony we wczesnym średniowieczu na wyspie leżącej na rzece Gniła Obra.
Pierwszą datą która zachowała się w dokumentach jest 1257 rok w którym cystersi z Obry dokonali transakcji zamiany wsi Rokitnicy na wieś Babimost i Potopisko. Istnieją spory o prawdziwość tego dokumentu.
W roku 1332 Babimost należał do króla Władysława Łokietka.
W kilka lat po śmierci Władysława Łokietka (1333), król Kazimierz Wielki podjął decyzję o założeniu w Babimoście starostwa niegrodowego.
W roku 1393 określono położenie miejscowości będących przedmiotem transakcji - Godziszewo i Karpicko – jako przynależnych do dystryktu babimojskiego.
Rok 1397 przyjmuje się jako rok nadania praw miejskich miejscowości Babimost.
1513 – król Zygmunt Stary zgodził się na przeniesienie sytuacji prawnej Babimostu z prawa polskiego na prawo magdeburskie, a w 1530 zaopatrzył miasto w prawa „jakie posiadają inne miasta i grody w Polsce”.
1524/25 roku powołanie królewskiej komory celnej.
W 1647 r. starostwo babimojskie objął Krzysztof Żegocki,
Wydanie przez Krzysztofa Żegockiego przywileju zapraszającego do osiedlania się w Babimoście przybyszów z Niemiec i Śląska w 1652 roku. Babimost podobno w tym okresie liczył kilka tysięcy mieszkańców.
W okresie „potopu” Krzysztof Żegocki zyskał miano pierwszego partyzanta Rzeczpospolitej. Szwedzi próbowali różnymi sposobami złapać starostę, ale im się to nie udało, więc zemścili się na mieszkańcach Babimostu. Podobno wymordowano 500 mieszkańców. Oszczędzono tylko protestantów z Nowego Miasta.
Dnia 6 maja 1656 r. Szwedzi spalili na stosie proboszcza ks. Wojciecha Turopiedskiego i wikariusza ks. Marcina Paluszkiewicza. Śmierć duchownych symbolizują dwie kolumny Matki Boskiej i św. Wawrzyńca stojące na rynku.
Majowa rzeź nie była ostatnim nieszczęściem Babimostu. W wyniku czerwcowego układu między Karolem Gustawem i Brandenburgią niemal cała Wielkopolska przeszła pod zarząd niemiecki.. W dniu 26 sierpnia 1655 roku Babimost stawił zbrojny opór wojskom brandenbursko – szwedzkim. W wyniku walk zginęło 600 osób, z tego wnioskować można,że w Babimoście był jakiś oddział partyzancki. Według lustracji dóbr królewskich przeprowadzonej w 1661 roku, Babimost i Obra utraciły około 2000 mieszkańców, z tej liczby na Babimost przypadało około 1500 mieszkańców.
1710 – zaraza cholery.
1749 - Babimost otrzymał od króla Augusta III potwierdzenie wszystkich praw i przywilejów.
1781 – wielki pożar Babimostu.
1793 – Babimost zostaje wcielony do Prus w wyniku II rozbioru Polski.
1919 – Powstanie Wielkopolskie.
Decyzją Traktatu Wersalskiego w 1919 r. Babimost pozostał w granicach Niemiec.
29. 01. 1945- roku wyzwolenie Babimostu przez Rosjan.
Komentarze (1)
27.02.2011 17:05
Krótka historia miasta Babimost.
Babimost został założony we wczesnym średniowieczu na wyspie leżącej na rzece Gniła Obra.
Pierwszą datą która zachowała się w dokumentach jest 1257 rok w którym cystersi z Obry dokonali transakcji zamiany wsi Rokitnicy na wieś Babimost i Potopisko. Istnieją spory o prawdziwość tego dokumentu.
W roku 1332 Babimost należał do króla Władysława Łokietka.
W kilka lat po śmierci Władysława Łokietka (1333), król Kazimierz Wielki podjął decyzję o założeniu w Babimoście starostwa niegrodowego.
W roku 1393 określono położenie miejscowości będących przedmiotem transakcji - Godziszewo i Karpicko – jako przynależnych do dystryktu babimojskiego.
Rok 1397 przyjmuje się jako rok nadania praw miejskich miejscowości Babimost.
1513 – król Zygmunt Stary zgodził się na przeniesienie sytuacji prawnej Babimostu z prawa polskiego na prawo magdeburskie, a w 1530 zaopatrzył miasto w prawa „jakie posiadają inne miasta i grody w Polsce”.
1524/25 roku powołanie królewskiej komory celnej.
W 1647 r. starostwo babimojskie objął Krzysztof Żegocki,
Wydanie przez Krzysztofa Żegockiego przywileju zapraszającego do osiedlania się w Babimoście przybyszów z Niemiec i Śląska w 1652 roku. Babimost podobno w tym okresie liczył kilka tysięcy mieszkańców.
W okresie „potopu” Krzysztof Żegocki zyskał miano pierwszego partyzanta Rzeczpospolitej. Szwedzi próbowali różnymi sposobami złapać starostę, ale im się to nie udało, więc zemścili się na mieszkańcach Babimostu. Podobno wymordowano 500 mieszkańców. Oszczędzono tylko protestantów z Nowego Miasta.
Dnia 6 maja 1656 r. Szwedzi spalili na stosie proboszcza ks. Wojciecha Turopiedskiego i wikariusza ks. Marcina Paluszkiewicza. Śmierć duchownych symbolizują dwie kolumny Matki Boskiej i św. Wawrzyńca stojące na rynku.
Majowa rzeź nie była ostatnim nieszczęściem Babimostu. W wyniku czerwcowego układu między Karolem Gustawem i Brandenburgią niemal cała Wielkopolska przeszła pod zarząd niemiecki.. W dniu 26 sierpnia 1655 roku Babimost stawił zbrojny opór wojskom brandenbursko – szwedzkim. W wyniku walk zginęło 600 osób, z tego wnioskować można,że w Babimoście był jakiś oddział partyzancki. Według lustracji dóbr królewskich przeprowadzonej w 1661 roku, Babimost i Obra utraciły około 2000 mieszkańców, z tej liczby na Babimost przypadało około 1500 mieszkańców.
1710 – zaraza cholery.
1749 - Babimost otrzymał od króla Augusta III potwierdzenie wszystkich praw i przywilejów.
1781 – wielki pożar Babimostu.
1793 – Babimost zostaje wcielony do Prus w wyniku II rozbioru Polski.
1919 – Powstanie Wielkopolskie.
Decyzją Traktatu Wersalskiego w 1919 r. Babimost pozostał w granicach Niemiec.
29. 01. 1945- roku wyzwolenie Babimostu przez Rosjan.