Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Bieliński (2)
3.11.2008 00:58
Nazwisko Bieliński nosiło i dalej nosi w Polsce bardzo wiele rodzin, kilkoro z nich było stanu szlacheckiego. Jedna rodziny - h. Junosza otrzymała nawet tytuł hrabiowski. Istnieje jednak również wiele rodzin nieherbowych, a mnogość i powszechność nazwiska sprawia ogromną trudność interpretacyjną.
Genealogia Bielińskich
[biografie]Bieliński
Wszystkie artykuły związane z Bielińskimi w Bibliotece Herbarza
[szukaj_foto]Bielińs
Genealogia Bielińskich
[biografie]Bieliński
Wszystkie artykuły związane z Bielińskimi w Bibliotece Herbarza
[szukaj_foto]Bielińs
Odpowiedzi (2)
21.04.2010 19:58
[herb_lewa]junoszaBieliński h. Junosza, stara rodzina mazowiecka, jedna jej linia otrzymała tytuł hrabiowski pruski w 1798 r.; z tej rodziny 1 biskup, 3 wojewodów, 3 ministrów i 2 kasztelanów 1472—1796.
• STANISŁAW Bieliński, marszałek nadworny koronny otrzymał tytuł hrabiowski pruski 1798, lecz umarł bezpotomny.
[A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1 ]
[herb_lewa]szeligaBieliński h. Szeliga, rodzina mazowiecka, jedna jej linia uzyskała tytuł hrabiowski polski 1825, lecz zgasła; z niej 1 wojewoda i 2 kasztelanów 1734—1831.
• PIOTR Bieliński, wojewoda Królestwa Polskiego, otrzymał w 1825 od cesarza Aleksandra I tytuł hrabiowski Królestwa Polskiego, lecz ten tytuł zgasł na jego synie Władysławie, zmarłym bez potomstwa płci męskiej.
[A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1 ]
http://polishgenealogy.blogspot.com/200 ... liski.html
Genealogia Bielińskich
• STANISŁAW Bieliński, marszałek nadworny koronny otrzymał tytuł hrabiowski pruski 1798, lecz umarł bezpotomny.
[A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1 ]
[herb_lewa]szeligaBieliński h. Szeliga, rodzina mazowiecka, jedna jej linia uzyskała tytuł hrabiowski polski 1825, lecz zgasła; z niej 1 wojewoda i 2 kasztelanów 1734—1831.
• PIOTR Bieliński, wojewoda Królestwa Polskiego, otrzymał w 1825 od cesarza Aleksandra I tytuł hrabiowski Królestwa Polskiego, lecz ten tytuł zgasł na jego synie Władysławie, zmarłym bez potomstwa płci męskiej.
[A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1 ]
http://polishgenealogy.blogspot.com/200 ... liski.html
Genealogia Bielińskich
21.04.2010 20:03
[herb_lewa]abdankBIELIŃSKI h. ABDANK. Pisano ich także Bieleński, pochodzą z Bielma, w pow. poznańskim. N. rotmistrz, dowódca załogi w Tykocinie około 1570 r. Jakób w wojew. poznańskiem 1697 r. Kazimierz i Tomasz z wojew. kaliskiem podpisali elekcyę 1764 r. Michał z żony Konstancyi Wojnicz pozostawił syna Jakóba, regenta gr. poznańskiego 1783 r., właściciela dóbr Skórzewko. Karol, pisarz gr. 1768 r., następnie sędzia gr. nakielski 1780 r. Jędrzej, członek ligi powiatu brodnickiego 1848 r.
[herb_lewa]ciolekBIELIŃSKI h. CIOŁEK. Byli w Małopolsce. Klemens, właściciel dóbr Bielany, Świerzów i Mironicy, miał synów, Piotra, dziedzica dóbr Grylów 1470 r. i Stanisława, kanonika gnieźnieńskiego 1465 r.[herb_lewa]sasBIELIŃSKI h. SAS. Kacper, syn Franciszka, z bratem Ignacym i synem Ferdynandem, 1829 r., a po Ferdynandzie synowie: Bohdan, Fortunat i Tadeusz, 1871 r. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej.[herb_lewa]szeligaBIELIŃSKI h. SZELIGA. Hrabiowie i szlachta. Senatorowie w rodzinie: Aleksander, kasztelan lędzki 1734 r., urn. 1735 r. Piotr, wojewoda Księztwa Warszawskiego 1807 r., wojewoda Królestwa 1815 r., urn. 1829 r. Jan-Nepomucen, kasztelan Królestwa 1827—1831 r.
Wzięli nazwisko od wsi Bieliny wwojew. rawskiem, pisali się także Bieleński i Biliński, a Nasiecki miesza ich z Bielińskimi, herbu Junosza. Znanym protoplastą rodziny był Piotr, dworzanin królewski, stolnik sochaczewski 1550 r., z bratem Mikołajem dziedzice dóbr Bielin i Myślachowicz. Po Piotrze syn Seweryn, z żony Doroty Kosińskiej, miał syna Aleksandra, dziedzica dóbr Strzyźmino w wojew. poznańskiem, po którym z żony Maryaimy Odolińskiej byli synowie: Jan ożeniony z Barbarą Skrzydlewską, Marcin żonaty z Anną Szczytnicką, Świętosław, tego żona Agnieszka Cielecka i Adam, rządny i zabiegły gospodarz, właściciel znacznych dóbr w Wielkopolsce, jak Strzyźmina, Kłębowa, Ostrowa i t. d., ożeniony z Barbarą Pogorzelską, zostawił z niej siedmiu synów. Z tych: Jakób zaślubił Maryannę Kurnatowską i z niej miał syna Józefa ożenionionego z Eleonorą Łękińską, z której zostawił trzech synów: Ignacego, Jakóba i Karola, pisarza grodzkiego nakielskiego, po którym z Teresy Koszutskiej byli synowie: Michał, Kazimierz i Feliks.
Aleksander, drugi syn Adama i Barbary z Pogorzelskich, dziedzic dóbr: Kłębowa, Krzyża, Werbna i innych, podstoli poznański 1726 r., kasztelan lędzki 1734 r., um. 1735 r., miał dwie żony, Jadwigę Kierską, z tej syn Stanisław i Elżbietę Pawłowską, kasztelankę biechowską, z której syn Adam. Po Adamie, dziedzicu dóbr Kłębowo, z żony Maryanny Rogalińskiej syn Piotr, szambelan Stanisława Augusta, wielkiej nauki, prawości i patryotyzmu, sekretarz Rady Nieustającej 1782 r., starosta kodzewski i komisarz skarbowy koron. 1784 r., pisarz wielki koron. 1787 r., poseł na sejm czteroletni, należał do partyi postępowej i wymownie popierał wszystkie jej reformy; w 1807 r. członek rządu tymczasowego Księztwa Warszawskiego i tegoż roku wojewoda, wielki miał udział w organizacyi kraju i należał do ułożenia nadanej konstytucyi; zaszczycany względami cesarza Aleksandra I został nadany od niego w 1825 r. dostojnością hrabiowską. Jego działalność polityczna zjednała mu taką popularność w kraju, że zgon jego w 1829 r. uważany był za klęskę publiczną; z żony Teodory Rogalińskiej, wojewodzianki inflanckiej, jego syn hr. Jan-Nepomucen, kapitan wojsk Księztwa Warszawskiego, kawaler maltański, następnie referendarz stanu, a od r. 1827 kasztelan, w 1830 r. łowczy dworu Królestwa, dziedzic dóbr Grodziec, w wojew. kaliskiem, z żony Weroniki Dobrzyckiej pozostawił syna Witolda zmarłego w dzieciństwie i córkę Wirginię.
Z tej familii. Jan, rotmistrz królewski, dziedzic wsi Bielmo Małe, w wojew. rawskiem 1613 r. Po Aleksandrze, dziedzicu dóbr Radków 1761 r., syn Kajetan ożeniony z Małgorzatą Dobrzelewską, z niej syn Julian, pułkownik wojsk polskich 1830 r., chlubnie odznaczył się w wojnach 1809— 1814 r., i Jan, syn Piotra, wylegitymowani w Królestwie 1839 r.
[herb_lewa]zarembaBIELIŃSKI h. ZAREMBA. Ignacy, syn Antoniego, Onufry, syn Jerzego, z synami, Stanisławem i Samuelem i Tomasz, syn Stanisława, wylegitymowani w Cesarstwie 1835 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wieńskiej.
BIELIŃSKI. Heronim, sędzia gr. przedecki 1568 r., sędzia ziem. brzeski kujawski 1572 r., z żony Anny Słupskiej pozostawił córkę Katarzynę Leżeńską i syna Heronima, sędziego grodź, brzesko-kujawskiego 1608 r., żonatego z Elżbietą Leźnicką. Mikołaj, cześnik brzeski kujawski 1584 r., a wojski kruszwicki 1592 r. Marcin, syn Wojciecha, miał syna Wojciecha, właściciela
dóbr Siemiony 1625 r. Felicyan, cześnik żydaczowski 1752 r., ożeniony z Maryanną Koźmińską. Aleksander i Bazyli, komornicy ziem. przemyślscy 1780 r. Emeryk, oficer wojsk Księztwa Warszawskiego, poległ przy oblężeniu Saragossy w Hiszpanii 1809 r. Jakób, major wojsk pols. 1830 r. Jan, syn Onufrego, zasiadający w sądach powiatu lidzkiego 1840 r. Bazyli, syn Jana, kapitan wojsk ros. 1865 r. Józef i Jakób wylegitymowani w Galicyi 1782 r. Jan z synem Henrykiem i Antoni z synami: Grzegorzem, Józefem i Bazylim, synowie Szymona, wnukowie Jakóba, w 1858 r., a Przemysław i Włodzimierz, synowie Jakóba, oficera wojsk ros., wnukowie Gabryela, prawnukowie Macieja, w 1852 r. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej. Jan, syn Wojciecha i Maryanny z Paczowskich, pochodzący od Kazimierza, łowczego owruckiege w 1759 r., podoficer wojsk ros., wylegitymowany w Królestwie 1854 r.
BIELIŃSKI. Tomasz, major wojsk koronnych, Józef, Maciej, Antoni i Kajetan otrzymali nobilitacyę od króla Stanisława Augusta 1776 r.
BIELIŃSKI. Adam, podpułkownik wojsk polskich 1830 r., a porucznik w legionach włoskich 1800 roku, otrzymał przyznanie szlachectwa w Królestwie w 1838 r. z zasady swego stopnia oficerskiego.
Genealogia Bielińskich
[herb_lewa]ciolekBIELIŃSKI h. CIOŁEK. Byli w Małopolsce. Klemens, właściciel dóbr Bielany, Świerzów i Mironicy, miał synów, Piotra, dziedzica dóbr Grylów 1470 r. i Stanisława, kanonika gnieźnieńskiego 1465 r.[herb_lewa]sasBIELIŃSKI h. SAS. Kacper, syn Franciszka, z bratem Ignacym i synem Ferdynandem, 1829 r., a po Ferdynandzie synowie: Bohdan, Fortunat i Tadeusz, 1871 r. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej.[herb_lewa]szeligaBIELIŃSKI h. SZELIGA. Hrabiowie i szlachta. Senatorowie w rodzinie: Aleksander, kasztelan lędzki 1734 r., urn. 1735 r. Piotr, wojewoda Księztwa Warszawskiego 1807 r., wojewoda Królestwa 1815 r., urn. 1829 r. Jan-Nepomucen, kasztelan Królestwa 1827—1831 r.
Wzięli nazwisko od wsi Bieliny wwojew. rawskiem, pisali się także Bieleński i Biliński, a Nasiecki miesza ich z Bielińskimi, herbu Junosza. Znanym protoplastą rodziny był Piotr, dworzanin królewski, stolnik sochaczewski 1550 r., z bratem Mikołajem dziedzice dóbr Bielin i Myślachowicz. Po Piotrze syn Seweryn, z żony Doroty Kosińskiej, miał syna Aleksandra, dziedzica dóbr Strzyźmino w wojew. poznańskiem, po którym z żony Maryaimy Odolińskiej byli synowie: Jan ożeniony z Barbarą Skrzydlewską, Marcin żonaty z Anną Szczytnicką, Świętosław, tego żona Agnieszka Cielecka i Adam, rządny i zabiegły gospodarz, właściciel znacznych dóbr w Wielkopolsce, jak Strzyźmina, Kłębowa, Ostrowa i t. d., ożeniony z Barbarą Pogorzelską, zostawił z niej siedmiu synów. Z tych: Jakób zaślubił Maryannę Kurnatowską i z niej miał syna Józefa ożenionionego z Eleonorą Łękińską, z której zostawił trzech synów: Ignacego, Jakóba i Karola, pisarza grodzkiego nakielskiego, po którym z Teresy Koszutskiej byli synowie: Michał, Kazimierz i Feliks.
Aleksander, drugi syn Adama i Barbary z Pogorzelskich, dziedzic dóbr: Kłębowa, Krzyża, Werbna i innych, podstoli poznański 1726 r., kasztelan lędzki 1734 r., um. 1735 r., miał dwie żony, Jadwigę Kierską, z tej syn Stanisław i Elżbietę Pawłowską, kasztelankę biechowską, z której syn Adam. Po Adamie, dziedzicu dóbr Kłębowo, z żony Maryanny Rogalińskiej syn Piotr, szambelan Stanisława Augusta, wielkiej nauki, prawości i patryotyzmu, sekretarz Rady Nieustającej 1782 r., starosta kodzewski i komisarz skarbowy koron. 1784 r., pisarz wielki koron. 1787 r., poseł na sejm czteroletni, należał do partyi postępowej i wymownie popierał wszystkie jej reformy; w 1807 r. członek rządu tymczasowego Księztwa Warszawskiego i tegoż roku wojewoda, wielki miał udział w organizacyi kraju i należał do ułożenia nadanej konstytucyi; zaszczycany względami cesarza Aleksandra I został nadany od niego w 1825 r. dostojnością hrabiowską. Jego działalność polityczna zjednała mu taką popularność w kraju, że zgon jego w 1829 r. uważany był za klęskę publiczną; z żony Teodory Rogalińskiej, wojewodzianki inflanckiej, jego syn hr. Jan-Nepomucen, kapitan wojsk Księztwa Warszawskiego, kawaler maltański, następnie referendarz stanu, a od r. 1827 kasztelan, w 1830 r. łowczy dworu Królestwa, dziedzic dóbr Grodziec, w wojew. kaliskiem, z żony Weroniki Dobrzyckiej pozostawił syna Witolda zmarłego w dzieciństwie i córkę Wirginię.
Z tej familii. Jan, rotmistrz królewski, dziedzic wsi Bielmo Małe, w wojew. rawskiem 1613 r. Po Aleksandrze, dziedzicu dóbr Radków 1761 r., syn Kajetan ożeniony z Małgorzatą Dobrzelewską, z niej syn Julian, pułkownik wojsk polskich 1830 r., chlubnie odznaczył się w wojnach 1809— 1814 r., i Jan, syn Piotra, wylegitymowani w Królestwie 1839 r.
[herb_lewa]zarembaBIELIŃSKI h. ZAREMBA. Ignacy, syn Antoniego, Onufry, syn Jerzego, z synami, Stanisławem i Samuelem i Tomasz, syn Stanisława, wylegitymowani w Cesarstwie 1835 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wieńskiej.
BIELIŃSKI. Heronim, sędzia gr. przedecki 1568 r., sędzia ziem. brzeski kujawski 1572 r., z żony Anny Słupskiej pozostawił córkę Katarzynę Leżeńską i syna Heronima, sędziego grodź, brzesko-kujawskiego 1608 r., żonatego z Elżbietą Leźnicką. Mikołaj, cześnik brzeski kujawski 1584 r., a wojski kruszwicki 1592 r. Marcin, syn Wojciecha, miał syna Wojciecha, właściciela
dóbr Siemiony 1625 r. Felicyan, cześnik żydaczowski 1752 r., ożeniony z Maryanną Koźmińską. Aleksander i Bazyli, komornicy ziem. przemyślscy 1780 r. Emeryk, oficer wojsk Księztwa Warszawskiego, poległ przy oblężeniu Saragossy w Hiszpanii 1809 r. Jakób, major wojsk pols. 1830 r. Jan, syn Onufrego, zasiadający w sądach powiatu lidzkiego 1840 r. Bazyli, syn Jana, kapitan wojsk ros. 1865 r. Józef i Jakób wylegitymowani w Galicyi 1782 r. Jan z synem Henrykiem i Antoni z synami: Grzegorzem, Józefem i Bazylim, synowie Szymona, wnukowie Jakóba, w 1858 r., a Przemysław i Włodzimierz, synowie Jakóba, oficera wojsk ros., wnukowie Gabryela, prawnukowie Macieja, w 1852 r. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej. Jan, syn Wojciecha i Maryanny z Paczowskich, pochodzący od Kazimierza, łowczego owruckiege w 1759 r., podoficer wojsk ros., wylegitymowany w Królestwie 1854 r.
BIELIŃSKI. Tomasz, major wojsk koronnych, Józef, Maciej, Antoni i Kajetan otrzymali nobilitacyę od króla Stanisława Augusta 1776 r.
BIELIŃSKI. Adam, podpułkownik wojsk polskich 1830 r., a porucznik w legionach włoskich 1800 roku, otrzymał przyznanie szlachectwa w Królestwie w 1838 r. z zasady swego stopnia oficerskiego.
Bibliografia
Uruski S., Herbarz...
Genealogia Bielińskich