łabędź

Mobilium herbowe znane głównie z herbu Łabędź. Ten piękny ptak przedstawia wdzięczność, nieskazitelność (biel) czystość duszy, majestat, pomyślne żeglowanie, przezorność przy budowie grodu. Może być związany z poezją i muzyką (znana była tzw figura łabędzia w muzyce średniowiecznej pieśni dworskiej - tzn linia melodyczna przebiegająca w kształcie litery S.) Powszechne było mniemanie, że łabędź umiera śpiewając pieśń stał się ten symbolem braku strachu przed śmiercią i konsekwencji wypełnienia czynów. W Małej Azji jest symbolem światła. Ludy słowiańskie i skandynawskie zdecydowanie kultywują aspekt żeński - piękno, niebiańska dziewica. Łabędź jest ulubionym ptakiem symboliki skandynawskiej - bohater pozytywny, symbol walki ze światem zła i magii. W starożytności dominował jednak aspekt męski - np. białe łabędzie ciągnęły rydwan Apollina, Zeus zbliżał się do Ledy pod postacią łabędzia. Grecy wierzyli, że ma on zdolność prorokowania i przewidywania śmierci. Celtowie traktowali go jako wcielenie istot nadziemskich. W alchemii związany był z Merkurym i uznawany był za pośrednictwo ducha i ognia. W chrześcijaństwie jego śpiew w chwili śmierci został związany z Chrystusem wypowiadającym ostatnie słowa na krzyżu.

Szukaj polskich herbów z tym symbolem (Łabędź występuje w heraldyce niemal wszyskich krajów - np. rodzina ze Szwamberku w Czechach, czy Szabo na Węgrzech).