Płaszcz herbowy, lub książęcy – element herbu przedstawianego w pełnej postaci. Tkanina, zwieńczona koroną rangową, stanowiąca tło dla całego herbu (łącznie z labrami, hełmem itp.). Początkowo stosowano płaszcze tylko dla królów, później też dla rodów książęcych, oraz dostojniejszych rodów szlacheckich. Szczególnym rodzajem jest namiot herbowy używany jedynie dla królów.
Korona płaszcza była niezależna od korony herbowej, i jeśli ród posiadał więcej rang, na górze umieszczano najwyższą. Nad herbem umieszczaną właściwą dla danej osoby.