ex libris

(Ekslibris) Znak własnościowy książki, należącej do danego księgozbioru. Przeważnie jest to drukowany, stylizowany rysunek wklejony na wewnętrznej stronie okładki. Rysunek zazwyczaj wykonany technikami rytowniczymi posiadał podpis, inicjały, herb lub symbol właściciela, a także przesłanie w formie pisanej lub symbolicznej. Często nawiązywał też do cechy lub upodobania właściciela. W Polsce znany od końca XIV wieku, kiedy to miał formę malowaną w książce. Szczególną formą jest superexlibris - tłoczony, złocony rysunek umieszczany na środku przedniej strony okładki.

Najstarszymi posiadaczami ekslibrisów z ziem polskich (są to jedne z najstarszych ekslibrisów na świecie) byli m.in. Jarosław Bogoria ze Skotnik, biskup Wojciech Jastrzębiec, Wojciech Strzałkowski, prymas Andrzej Krzycki, prymas Stanisław Karnkowski, Marcin Gruszczyński, Jan Długosz, kanclerz wielki koronny Krzysztof Szydłowiecki, Hieronim Wietor, Jan Dantyszek, biskup Marcin Białobrzeski, biskup Andrzej Jerin, Zachariasz Starck, Antoni Schneeberger i in.