Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Powstaniec figurujący w Archiwum ks. Ruczki

Z Żywca, 16 lat, czeladnik szewski. W kwietniu 1864 roku skazany przez sąd wojenny w Rzeszowie na 4 miesiące więzienia za zbrodnie zaburzenia spokojności publicznej (zapewne w związku z powstaniem).

Rusin Powstaniec, zesłaniec w Usolu, przeniesiony tam w pocz. 1867 Uniewinniony od udziału w powstaniu zabajskalskim

W Usolu między 1866-68 - z Rusi. Sądzony za udział w Powstaniu Zabajkalskim.

wieku lat 27, syn obywatela ziemskiego ze wsi Orpelewa w powiecie Sieradzkim. Służył pierwiastkowo w oddziale Urbanowskiego, brał udział w potyczce pod Rychłocicami w powiecie Wieluńskim, następnie pod dowództwem jenerała Taczanowskiego bił się pod Sędziejowicami w Sieradzkiem, i pod Kruszyną, gdzie ciężko ranny, zmarł we Wrześniu 1863 roku.

lat 27, syn obywatela ziemskiego z Or­pelowa gm. Dobroń w pow. sieradzkim. Służył jako strzelec w partii N. Urbanowskiego, a następnie E. Taczanowskiego i walczył pod Sę­dziejowicami. Ciężko ranny pod Kruszyną, zmarł we wrześniu 1863 roku

syn Stanisława i Emilii z Niemojowskich, ur. 27 stycznia 1836 r., właściciel wsi Smaszków pod Błaszkami, po legł jako porucznik kosynierów w potyczce pod Rudnikami, w oddziale Parczewskiego

wieku lat 28, obywatel ziemski z powiatu Kaliskiego, służył w oddziale Parczewskiego, poległ w bitwie pod Rudnikami w powiecie Wieluńskim, pozostawił żonę.,

28 letni ziemianin, dziedzic dóbr Smaszkowa w okolicach Błaszek, poległ w powstaniu

uczestnictwo w potyczkach: kaliskie: Kluski-Pustowo 22.04.1863 poległ

urodzona w 1834 r. w Mielcu, córka Jana i Franciszki z Zafigórskich. Współwłaścicielka dominium Mielec. 2 II 1856 r. wyszła za mąż za Aleksandra Ignacego Suchorzewskiego. Młodzi zamieszkali w dworku w pobliżu kościoła parafialnego św. Mateusza. (Dziś dworek przy ul. T. Kościuszki 5.) Z tą chwilą Pieniążkowie przestali być współwłaścicielami dominium mieleckiego, a w indeksie współwłaścicieli pojawili się Suchorzewscy. W Mielcu w latach 1857-1870 urodziło się im ośmioro dzieci: Jan Alojzy, Marianna Franciszka, Adam Aleksander Maciej, Zygmunt Piotr Walenty, Bronisława Marianna, Zofia Maria Petronella, Aleksandra Józefa Maria i Stanisław Antoni. Mimo wielu obowiązków rodzicielskich Paulina dzielnie pomagała mężowi, który w czasie powstania styczniowego 1863-1864 pełnił funkcję naczelnika powiatowej organizacji narodowej wspierającej powstanie. Ponadto kierowała filialnym organem Komitetu Niewiast Polskich w powiecie mieleckim pomagającym powstaniu, zbierała składki na cele powstańcze oraz ukrywała nieznanego z nazwiska podoficera austriackiego, który zdezerterował z pułku w Tarnowie. W czasie podejmowania gościną oficerów austriackich podobno namawiała ich do złamania przysięgi. W wyniku rewizji w lutym 1864 r., kiedy znaleziono dowody na jej konspiracyjną działalność, została skazana na karę grzywny przez austriacki sąd wojenny w Tarnowie. Po wprowadzeniu w 1867 r. ustawy gminnej i uwłaszczeniu miasta wraz mężem w 1868 r. zwrócili się z wnioskiem o przyznanie obywatelstwa Mielca, ale Rada Gminna prawdopodobnie nie podjęła wiążącej decyzji. Po 1870 r. wraz z rodziną wyjechała z Mielca

Została przewodniczącą mieleckiej filii Komitetu Niewiast Polskich – agendy organizacji narodowej obwodu tarnowskiego

Farmaceuta. Wspólnie z medykiem Orłowskim z Krakowa i Zuzanną Czaplicową organizowali szpital powstańczy w Pieskowej Skale.

właśc. ziemski z Mielca w obwodzie tarnowskim

z Poznańskiego, za odznaczenie się pod Cyrusową-Wolą 4 Września 1863 r., mianowany oficerem w oddziale Skowrońskiego, poległ w potyczce pod Katyniem w Kaliskiem w Marcu r. 1864.

z Poznańskiego poległ w potyczce z Moskalami pod Ratyniem w Kaliskiem w marcu roku 1864.

farmaceuta, poległ pod Miechowem dnia 17.11.1863 r.

Właściwie Aleksander Ignacy Suchorzewski. Urodzony w 1826 r., syn Zachariasza i Aleksandry ze Zbijewskich. Był właścicielem dóbr Wszembórz w Wielkim Księstwie Poznańskim. Po ślubie z Pauliną z Pieniążków 2 II 1856 r. zamieszkał w Mielcu, w dworku w pobliżu kościoła parafialnego pw. św. Mateusza. W latach 1856-1870, kiedy Suchorzewscy mieszkali w Mielcu, urodziło im się ośmioro dzieci. W czasie powstania styczniowego 1863-1964 pełnił funkcję naczelnika powiatowej organizacji narodowej wspierającej powstanie. Organizował pomoc finansową i rzeczową, pomagał w zaopatrzeniu powstańców w broń i amunicję, udzielał schronienia powstańcom i uciekinierom z armii austriackiej. W czasie jednej z rewizji dworku w lutym 1864 r., kiedy znaleziono dowody na konspiracyjną działalność Suchorzewskich, został uwięziony i skazany przez austriacki sąd wojenny w Tarnowie na rok więzienia. Po autonomii Galicji i wprowadzeniu ustawy o samorządzie gminnym (12 VIII 1866 r.), jego relacje z Radą Gminną w Mielcu pogorszyły się, m.in. po wprowadzeniu w 1867 r. ustawy gminnej i uwłaszczeniu miasta wraz z żoną w 1868 r. zwrócili się z wnioskiem o przyznanie obywatelstwa Mielca, ale Rada Gminna prawdopodobnie nie podjęła wiążącej decyzji. Z powodu zadłużenia, które powstało m.in. na cele powstania, musiał oddać mielecki majątek Bankowi Włościańskiemu we Lwowie. Po 1870 r. wyjechał z rodziną z Mielca. W latach 70. był członkiem c.k. Towarzystwa Gospodarczo-Rolniczego w Krakowie

W 1863 r. naczelnik powiatu mieleckiego na czas. Udostępniał pomieszczenia w swoim na spotkania organizacyjne w sprawach organizacji pomocy dla powstania styczniowego. Bywał w nim często m.in. płk Dionizy Czachowski – jeden z dowódców oddziału powstańczego, a Józef Ożegalski–Kościesza, inny częsty gość dworku, szeroko opisał we wspomnieniach funkcjonowanie tego ośrodka powstańczego. W 1864 r. Austriacy przeprowadzili rewizję w dworku i znaleźli magazyn broni oraz inne dowody demaskujące rodzinę Suchorzewskich. Naczelnik został aresztowany, uwięziony i pozbawiony stanowiska, a jego żonę skazano na karę pieniężną.

1836-?,właściciel Mielca, działacz organizacji narodowej, naczelnik organizacji powstańczej na terenie powiatu mieleckiego

Z Przedborza w Wielkim Księstwie Poznańskim, 38 lat, żonaty. właściciel dóbr Mielec. W sierpniu 1864 sądzony przez sąd wojenny w Tarnowie, za zbrodnię zaburzenia spokojności publicznej (zapewne w związku działaniami powstańczymi) obciążony zbrodnią odciągania wojskowych od zaprzysiężonych obowiązków i przestępstwem przeciwko zarządzeniom publicznym par. 343, 5231, 570, 96 i 97, prócz utraty skonfiskowanej broni i amunicji skazany na 1 rok więzienia z wliczeniem 1-miesięcznego aresztu śledczego.

Ur. 1844 Wola-Trębska, zm. przed 1919, żona: Maria, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: XI-64

wieku lat 22, rodem z Radomia, internowany przez władze Austryjackie w Ołomuńcu, zmarł tamże dnia 21 Lutego 1864 r. Akt zejścia przesłany prokuratorowi królewskiemu przy Trybunale Radomskim.

Jakowlew, mężcz. 28 lat na 1876 r., chrześcijanin warszawskiej guberni, warunki zesłania nieznane, przebywał w omskim okręgu, potem W Omsku, pilszczyk, kuczer

Mieszczanin, był żandarmem wieszającym, 13 kwietnia 1864 r powieszeni w Łodzi.

ppro. (1845) Janów

b.żołnierz rosyjski, powstaniec, powieszony w Piotrkowie 22.2.1864

Szeregowy był w partii, 22 lutego 1864 r powieszony w Piotrkowie,

patrz Suszycki Bronisław.

Szlachcic ze Żmudzi. Za udział w powstaniu zesłany na Syberię, gdzie zmarł. Dwóch z jego trzech synów powróciło na tereny obecnej Litwy.

żona Stanisława, lat 28 z powiatu bielskiego Gubernia Grodzieńska, dostarczanie żywności powstańcom, kara 200 rubli 21.02.1864

Powstaniec 1863 r,w klinice w Buenos Aires dokonał odkrycia w dziedzinie medycyny dotyczącego leczenia reumatyzmu, z zastosowaniem elektryczności i chlorku cynku.

Ur. 1845, zm. 1915, Od 1872 przebywał w Argentynie. Lekarz. Specjalizował się w zakresie fizjoterapii i elektroterapii. Od 1884 do śmierci był profesorem w San Luis.

syn Pawła, włościain w pow. słuckiego, z miejs. Snijawki, zasądzony do sekwestracji majątku za udział w wydarzeniach politycznych roku 1863

jednodworzec Wilno województwo

Mieszkaniec wileńskiej guberni, zesłany na służbę wojskową, służył w tobolskim 50-m gub. bat., potem 1868 r. zwolniony ze służby, zakrojszczyk.

duchowny katolicki, zesłaniec w roku 1863 miejsce wysyłki: wileńska, miejsce zsyłki: nieznane, zesłanie prawdopodobnie związane z wydarzeniami powstańczymi

szlachcic

rolnik Grodno woj.

mężcz. 23 lata w 1868 r., chrześcijanin grodzieńskiej guberni, zesłany na osadzenie, z 1864 r. przebywał w marińskim okręgu, wziął zasiłek na kupienie domu, przy nim żona