Powstańcy styczniowi

"Murdelio"major

Ur. 17.10.1831r., Sanok. Rotmistrz i kasjer Kasy Oszczędności w Przemyślu, żonaty, bezdzietny, właściciel realności w Przemyślu, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był podporucznikiem pułku piechoty Hartmanna, natomiast w czasie powstania naczelnikiem i organizatorem wojskowym oddziału Ćwieka pod pseudonimem Murdelio. Walczył pod Kowalami, Lublinem, Wirem, Puławami itd. Pod Wirem został ciężko ranny, przestrzelono mu lewą rękę. Deklarację podpisał 28.02.1889r.

(Murdelio), uczestnictwo w potyczkach: lubelskie: Depułtycze 5.08.1863

wieku lat 30 ze wsi Wojtowice na Podolu. poległ w bitwie pod Salichą

wieku lat 30 ze wsi Wojtowiece na Podolu, poległ pod Salichą.

czeladnik kowalski, służył jako szeregowiec w oddziale Kurowskiego, poległ pod Miechowem dnia 17go Lutego 1863 r.

czeladnik kowalski, służył jako szeregowiec w oddziale Kurowskiego. poległ w bitwie pod Miechowem dnia 17 lutego 1863 r.

udział w potyczkach: zob. Roman Apolinary

wieku lat 29, według podań miał przybrane nazwisko (Sawa), inni zaprzeczają temu, dowodząc, że pod tym pseudonymem miał być kto inny, Anatazy b. kapitan wojsk rosyjskich pułku Lubawskiego, urodził się w Ostrołęckim powiecie. Z wychodzącymi ochotnikami do oddziałów powstańczych połączył się i objął nad nimi komendę, ucierając się w licznych potyczkach w Białostockim. W miesiącu Czerwcu, Rząd Narodowy mianował go dowódzcą Ostrołęckiego powiatu, następnie dowodził oddziałem na Litwie i tam zginął.

"Sawa" naczelnik wojenny osrtrołęckiego powiatu

był kapitanem wojsk rosyjskich pułku Lubawskiego, urodził się w ostrołęckim. Połączył się z wychodzącymi do powstania ochotnikami i objął nad nimi dowództwo, ucierając się w licznych potyczkach w białostockiem, w czerwcu Rząd Narodowy mianował go dowódcą ostrołęckiego pułku, następnie dowodził oddziałem na Litwie i tam zginął.

żołnierz z oddziału Bończy, ranny kulą w bok, w potyczce pod Górami, 20 czerwca 1863 r. schwytany na plebani w Nawarzynie, zawleczony do Wodzisławia, miał tam być powieszony. Na prośby swej matki, będącego już u stóp szubienicy, wstrzymał egzekucję Czengiery, zapowiadając że w Kielcach go powiesić każe. Obaj Ancowie przy pomocy kupca kieleckiego Ejsenberga uwolnieni zostali

Brat stryjeczny Bolesława Anca, ranny w Górach w potyczce. Skazany na powieszenie w Wodzisławiu – rozkaz został wycofany. Potem służył w oddziale Iskry – brał udział w drugiej potyczce pod Małogoszczem, następnie przebywał w Drochlinie.

Ur. 04.02.1841r., Jędrzejów. Inżynier (emerytowany naczelny inżynier kolei bułgarskich), czasowo zamieszkały we Lwowie na ul. Zamojskiego, a na stałe w Sofii w Bułgarii, żonaty, 2 dzieci, katolik. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był profesorem gimnazjalnym we Włocławku, natomiast w czasie powstania był żołnierzem w oddziale Mielęckiego na Kujawach oraz członkiem organizacji narodowej w woj. krakowskim, a następnie lubelskim. Był w powstaniu od 06.02.1863r. do 04.05.1864r. Walczył w bitwie pod Cieplinami, w potyczce w Cisowie w sandomierskim, jako jeniec służący za puklerz Moskalom, w bitwie pod Melchowem z Chmielińskim, jako gość i naczelnik powiatu olkuskiego. Pod Cieplinami został ranny, uwięziony przez Moskali w Staszowie i Kielcach przez 2 miesiące. Deklarację podpisał 23.06.1899r.

1841-1909, Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie w kwaterze 40 - powstańczej.

ur. r. 1841 w Jędrzejowie, prof. gimn. w Włocławku, był żołnierzem w oddz. Mielęckiego na Kujawach, członkiem org. naród, w wojewódz. Krakowskiem, potem Lubelskiem (w czasie od 6. lutego 1863 do 4. maja 1864 r.). Walczył pod Cieplinami i w ])otyczce w Cisowie w Sandomierskiem, jako jeniec służący za puklerz moskalom. - Ranny pod Cieplicami, był więziony w Staszowie i Kiel cach przez dwa miesiące. Po powstaniu naczel. inżynier, kolej i Bułgarskich.

uczestnictwo w potyczkach: mazowieckie: Ciepliny 10.02.1863 r

Nauczyciel. Przebywał w obozie majora Ulatowskiego w lesie cieplińskim niedaleko Przedcza. Brał udział w potyczce cieplińskiej, w której został ranny i zmuszony był wrócić w krakowskie. Po tym, jak wyzdrowiał działał dalej w powstaniu. Od naczelnika powiatu olkuskiego otrzymał pocztę adresowaną do Rządu Narodowego do dostarczenia do Warszawy. Dostarczył ją do Rafała Krajewskiego właściciela biura architektonicznego z Warszawy i również od niego odebrał przesyłki do dostarczenia w sandomierskie i krakowskie. Odwiedzał formujące się oddziały, zawożąc im informacje o zamierzonych ruchach moskiewskich, rozkazy, pieniądze. Pośredniczył w porozumieniach organizacyjnych. Był komisarzem żandarmerii narodowej województwa krakowskiego. W czerwcu 1863 roku dołączył do oddziału Bogusza w Górach. Więziony w więzieniu w Kielcach. Był naczelnikiem powiatu olkuskiego.

Powstaniec styczniowy, rodem z Jędrzejowa. W sierpniu 1863r. objął stanowisko naczelnika cywilnego powiatu olkuskiego.

jeden z weteranów r. 1863, typowy przedstawiciel emigracji polskiej z tej doby pełnej wiary i miłości. zmarł we Lwowie, w pierwszych dniach sierpnia 1909 r.

mężcz. 34 lata w 1868 r., zesłany na osadzenie, z 1864 r. przebywał w marińskim okręgu, potem w tomskim okręgu, marińskim okręgu, rabotał na zawodie, wziął zasiłek na kupienie domu, rodziny nie posiadał

Ancuta Józef W Stanisławowie wałczył w oddziale Śląskiego pod Krzeszowie i nad Tanwią. Po rozbiciu oddziału przeszedł granicę austrjacką i został internowany w Przemyślu.

Ur. Łańczyń, zm. przed 1919, żona: Józefa, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: oficer, liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: W-20

emigrant, na pierwszą wieść o powstaniu pospieszył w jego szeregi, a stanąwszy na czele małego oddziałku w Pow. Mochilewskim nad Dnieprem, wkrótce rozbity, wzięty do niewoli i na mocy wyroku powieszony w Mochilewie dnia 18 czerwca 1863 roku.

stracony 18.6.1863 w Mohilewie

emigrant, na pierwszą wieść o powstaniu pospieszył w jego szeregi, a stanąwszy na czele małego oddziału w pow. Mohilewskim nad Dnieprem wkrótce rozbity i wzięty do niewoli. rozstrzelany w Mohilewie 18 czerwca 1863 r.

za udział w powstaniu rozstrzelany w Mohilewie dnia 6. czerwca 1863.

zm. 1863.06.18, Mohilew, rozstrzelany

uczestnictwo w potyczkach: (mohylewskie: Niższa Toszczyca 8.05.1863 wzięty do niewoli

farmaceuta, rodem z Mohylowszczyzny. Za udział w powstaniu skazany na osiedlenie we Wschodniej Syberji.

Szlachcic guberni grodzieńskiej, skazany na mocy konfirmacji Wodza nad wojskiem w ziemi mohylewskiej, Dworu Jego Ces. Mości generała-majora księcia Jamwela od 5.6.1863 doku pod nr 14. Rozstrzelany w gubernialnym mieście Mohylewie 6.6.1863 za udział w powstaniu i dowództwo w uzbrojonym oddziale w powiecie bychowskim, spalenie papierów i dokumentów urzędów gminnych i uszkodzenie telegrafu

stracony Mochylew 18.6.1863

mężcz. 26 lat na 1868 r., zesłany na osadzenie, z 1864 r. przebywał w marińskim okręgu, wziął zasiłek na kupienie domu, rodziny nie posiadał

urodzony w Krakowie, brat znanego pisarza ludowego, redaktora Kmiotka i innych podobnych pism wychodzących w Warszawie, odwagą wkrótce dosłużył się stopnia porucznika wojsk powstańczych, ranny pod Jurkowicami umarł w Tarnowie dnia 4 Grudnia 1863 r.

Ur. w Krakowie, brat znanego pisarza ludowego i redaktora Kmiotka odwagą wkrótce dosłużył się stopnia porucznika wojsk powstańczych, ranny w bitwie pod Jurkowicami umarł w Tarnowie dnia 4 grudnia 1863 r.