Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.
Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.
Zbiórka przez Pomagam.pl

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy

Szukanie zaawansowane

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 67467
Strona z 1687 < Poprzednia Następna >
Władysław Ludwik Anczyc
[herb=Ancuta]Władysław Ludwik Anczyc, h. {{Ancuta}}. Ur. 12.12.1823 Wilno, zm. 28.07.1883 Kraków. Pseudonimy literacki: Kazimierz Gralczyk, W.A. Lassota. Syn Zygmunta, aktora teatrów wileńskich, grodzieńskich i krakowskich, dyrektora Teatru Starego w Krakowie w latach 1838–1839 i Barbary Hrehorowicz - aktorki, działaczki społecznej. Jego brat był ranny pod Jurkowicami, zmarł w Tarnowie w grudniu 1863 Rodzina od 1827 mieszkała w Krakowie (ul. Żydowska nr 393). Tu Władysław uczęszczał do gimnazjum i studia medyczne, gdzie otrzymał tytuł magistra farmacji. W 1854-5 był też na I semestrze Wydziału Filozofii UJ. Adiunkt katedry chemii i farmacji UJ. Brał udział w ruchach powstańczych i rewolucyjnych 1846 i 1848. Następnie skupił się na pracy literackiej i wydawniczej. Pisał również utwory dramatyczne. Redaktor m.in pism Kmiotek, Przyjaciel Dzieci Razem z Michałem Bałuckim redagował tajne pisma powstańcze Kosynier (4 numery z postacią kosyniera na 1. stronie), Partyzant, Przyjdź Królestwo Twoje (skierowane do włościan). Autor poezji patriotycznych w czasie powstania styczniowego. Jest autorem cyklu "Pieśni zbudzone" w tym napisanego w 1863 "Marsza strzelców" (Hej strzelcy wraz...). Jego rodzina była również zaangażowana w Powstanie. Autor poezji patriotycznych w czasie powstania styczniowego.Był autorem haseł dla Encyklopedii Olgebranta. Tworzył utwory sceniczne, w tym grywany wiele lat "Kościuszko pod Racławicami". Pod koniec życia zaangażowany ruchy socjalizujące, mające na celu podniesienie świadomości włościan. Pochowany Kraków, Rakowice, pas AB Żona: Tekla Bryniarska Dzieci: * Zofia Tekla Helena * Władysława Emilia Tekla * Stanisław - metaloznawca * Kazimierz Władysław * Wacław Walery Józef - drukarz, wydawca
Mikołaj Anderson
wieku lat 50, syn Anglika nauczyciela języka angielskiego w Wilnie a później liweranta wojskowego. Urodził się w Wilnie z matki polki, służył w wojsku rosyjskiem w artyleryi, na żądanie otrzymał uwolnienie w stopniu kapitana, zająwszy się majątkiem jaki mu po rodzicach pozostał, a którynl były: trzy duże domy w Wilnie. Wojna Krymska powołała go znów do broni, przewidując wojnę europejską i możność działania dla oswobodzenia Ojczyzny, wezwania nie usłuchał, lecz zajął się przede wszystkiem uregulowaniem i podziałem majątku pomiędzy młode rodzeństwo dwóch sióstr i brata oficera artyleryi, (który za udział w ostatniem powstaniu rozstrzelany został), sam zaś w charakterze kuryera rosyjskiego dostał się do Galicyi a następnie do Krakowa, gdzie sądził że już zastanie przygotowania do powstania. Doznał jednak rozczarowania i zawodu, wkrótce też potem zagrożony niebezpieczeństwem dostania się w ręce moskiewskie, opuścił Kraków udając się do Anglii Ojczyzny ojca, którego krewni jeszcze byli przy życiu, a mianowicie stryj dostarczający przewozowych okrętów dla broni angielskiej. Gdy wieść się rozeszła o tworzeniu się oddziałów polskich w Konstantynopolu, pospieszył do Turcyi, zaciągnął się do kozaków Sułtańskich jako prosty szeregowiec, a dosłużywszy się stopnia porucznika, na hasło 1863 r. powstania w Królestwie, pospieszył pod dowództwo Krukowieckiego w randze kapitana Strzelców. W trzeciej potyczce ranny i wycieńczony na siłach, udał się do Szczawnicy, lecz zaledwie kuracyą rozpoczął został przyaresztowany, a jako przebywający za paszportem Tureckim, wydalony został do Turcyi przez Wiedeń. Tam niebezpiecznie się rozchorował w szpitalu, wkrótce zmarł roku 1864.
Strona z 1687 < Poprzednia Następna >