Powstanie Styczniowe - uczestnicy

1842–1914, urodzony w Rącznej pod Krakowem, syn Adama i Matyldy z Zagórskich, powstaniec 1863r., inżynier. Oficer oddziału A. Jeziorańskiego, następnie M. Langiewicza, a po upadku jego dyktatury i rozproszeniu korpusu przeszedł do D. Czachowskiego. Wiosną 1864r. emigrował do Francji.

mężcz. 35 lat, warunki zesłania nieznane, przebywał w omskim okręgu, potem W Omsku, dzierżawił stolarnię

Powstaniec 1863, więziony w Twierdzy Kijowskiej w tzw. "" i stamtąd zesłany na Syberię. Nazwisko umieszczone na tablicy pamiątkowej.

Więzień cytadeli warszawskiej. szlachcic ze wsi Rzymki, pow. łukowski, lat 35. Katolik, żonaty, ojciec dwojga dzieci. Posiada dom i ziemię. Aresztowany w Rzymkach 21 października 1864 r. za "powiązania z Brzóską". W więzieniu od 4 listopada. 25 stycznia skazany na osiedlenie na Syberii. 1 lutego odesłany do Warszawy. (K-159).

( ok. 1847 - 09.04.1896 Rzeszów) - Powstaniec Styczniowy, żołnierz [1] "Obywatel miejski, żołnierz z r. 1863, drugi zastępca burmistrza miasta Rzeszowa, zastepca dyrektora towarzystwa gimnastycznego "Sokół", były naczelnik ochotniczej straży ogniowej, byly burmistrz i honorowy obywatel miasta Baranowa itd. zmarł w Rzeszowie 9 b.m. w 49 r, życia" [1]

Chłop ze wsi Róża, l. 56. Katolik, żonaty, ojciec czworga dzieci, posiada dom i ziemię. Aresztowany we wsi Róża dnia 6 maja 1864. Za ukrywanie powstańców. W więzieniu od 8 maja 1864 r., dn. 27 czerwca odesłany na miejsce zamieszkania.

Urodzona w Warszawie w 1843 roku, Czynna w organizacji partiotycznej pod nazwą „Piątki”,

ppor., odzn. Krzyżem Niepodległości za udział w Powstaniu 1863

Ur. 1843 Warszawa, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: weteranka, liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-144

szlachcic kowieńskiej prowincji

Józefow, mężcz. ziemianin kowieńskiej guberni, zesłany na służbę wojskową, służył w VII liniowym bat., potem w tomskim okręgu

szlachcic kowieńskiej prowincji

18 lat, maj. Wiże (?), Klottowej. Szlachcic. 3 maja w drodze z kościoła został pochwycony i przemocą wcielony do partji. Tej samej nocy zbiegł i zameldował siq do pułkownika rosyjskiego, który go aresztował: Wyrok: oddany za szeregowca do syberyjskiego pułku piechoty z pozbawieniem praw.

mężcz. warunki zesłania nieznane, przebywał w tomskiej guberni Kainskom okręgu

Ksiądz - proboszcz z Glinojecka udzielił błogosławieństwa oddziałowi powstańczemu pod dowództwem pułkownika Kazimierza Wolskiego. Duchowny ten został za to aresztowany i skazany na 10 lat zesłania na Syberię.

Uczeń gimnazjum tarnowskiego. Przyjaciel Kazimierza Sokalskiego. Członek organizacji młodzieży tarnowskiej przygotowującej się do Powstania. Służył potem w oddziale strzelców tarnowskich Antoniego Uhmy w zgrupowaniu Kurowskiego. Poległ w bitwie pod Miechowem.

urodzony 8 Maja 1787 r. w Sandomierskiem. Skończywszy w roku 1808 uniwersytet w Wiedniu w następnym wszedł do służby wojskowej do gidów ks. Poniatowskiego, wkrótce przeniesiony do artyleryii w stopniu porucznika, odbył kampanię 1809 przeciw Austryi, w 1812 walczył przeciw Rossyi, 1813 bił się przeciwko Niemcom, w następnym roku to jest 1814 w bitwie pod Stasą we Francyi został ranny w rękę, a za waleczność ozdobiony krzyżem legii honorowej przez Napoleona Igo. Po powrocie z Francyi do kraju 1814 roku wstąpił w szeregi artyleryi wojsk polskich, w których zostawał przez lat 4ry, poczem wziąwszy dymisyę w stopniu kapitana, oddał się gospodarstwu wiejskiemu w swoim własnym majątku Rębów piastując zarazem zaszczytny urząd radcy województwa Sandomierskiego. Powstanie listopadowe powołało w szeregi dzielnego żołnierza, mianowany został pułkownikiem i dowódcą wolnych strzelców województwa Sandomierskiego. Przemagające siły nieprzyjacielskie zgromadzone pod Kazimierzem, zaatakowane zostały przez garstkę strzelców dowodzonych przez śmiałego i odważnego św. p. Krzesimowskiego, którego oddział został rozbitym, sam zaś wzięty w niewolę i zesłany na Syberję. Powrócony z Syberyi w roku 1833 na nowo objął gospodarstwo w swoim majątku, piastując Z wyborów urząd sędziego powiatu Staszowskiego, Powstanie 1863 roku znalazło go już nieco złamanym, ku temu i wiek i przejście różnych kolei losu nie dozwoliło przyjąć czynnego udziału w szeregach narodowych. Jednakże w organizacyi brał najeżyńniejszy udział, rząd narodowy oceniając przeszłe jego zasługi, zamianował go jenerałem i organizatorem województwa Krakowskiego i Sandomierskiego. W Krakowie główną miał swoję czynność lecz zaprowadzony stan wojenny w Lutym 1864 roku zmusił go do opuszczenia Krakowa i zamieszkania w Dreźnie. Tam sędziwy starzec skupiał u siebie wychodźców, podejmując ich, w szczupłem swojem mieszkaniu. Każden potrzebujący, odbierał przyjacielską pomoc, radę i pociechę. Wiekiem i trudami znękany, zapadł ciężko na zdrowiu, a po dwu miesięcznej chorobie zakończył życie d. 2 Kwiet. 1865 r. Pochowany na miejscowym cmętarzu w dniu 5 t. m. Nad grobem miał przemowę do czyniących mu ostatnią przysługę, ks. Muldę, sędziwy kanonik przy katedrze królewskiej w Dreźnie w języku polskim, po której zabrał głos dawny i zasłużony w literaturze wychodziec Gordon, którego mowa przedrukowaną została we wszystkich dzienni łuich zagranicznych polskich.

rodem z Warszawy, powstaniec, zmarł i pochowany w Kazimierzu Dolnym

s. Kazimierza lat 29 z ok. Talmonty, z oddziału Ostrogi – zesłany na 4 lata rot ateszt. do Riazania

( 05.07.1852 Warszawa - ) - prześladowany przez Moskali gdyż jego ojciec był Powstańcem Styczniowym [1] "Urodził się w 1852 r w Warszawie, z ojca Sylwestra, naczelnika w tamtejszym Archiwum komisji skarbu i Anny z Żydoków. Tam też po ukończeniu niższego real-gimnazjum, wykształcił sie na mechanika i technicznego kierownika maszyn,. Wypadki r. 1863 w których ojciec śp. Krzyżanowskiego nader żywy i czynny brał udział, były powodem, że syn, prześladowany przez moskali, musiał ostatecznie, jako kilkunastoletni młodzieniec, ratować się ucieczką. Przybywszy do Galicji, pracował tu jakiś czas przy kolei i fabryce machin Szeliskiego, aż wreszcie w r. 1877 zamianował do Wydział kraj. technicnzym etatowym i kierownikiem maszyn w zakładzie dla obłąkanych w Kuparkowie, gdzie służył uczciwie i rzetelnie, " [1] Ur. 1852 r Warszawa. Rodzice Sylwester Krzyżanowski urzędnik zam. Warszawa ul. Biała lat 35 [tj. ur ok. 1817 ] [2] i Anna Żydok 1-vo Krzyżanowska lat 22 [2] Rodzeństwo: 1/ Kazimierz Krzyżanowski ur 1844 r. Warszawa św. Andrzej akt nr 143 2/ Władysław Karol Krzyżanowski ur 1848 r. Warszawa św. Andrzej akt nr 160 3/ Aleksander Teodor Krzyżanowski ur 1855 Warszawa św. Andrzej akt nr 191 4/ Henryk Ignacy Krzyżanowski ur 1857 Warszawa św. Andrzej akt nr 567 5/ Bolesław Krzyżanowski ur ok. 1858 - zm. 1864 Warszawa św. Andrzej akt nr 643 6/ Wacław Michał Krzyżanowski ur 1866 Warszawa św. Andrzej akt nr 36

informacja taka sama jak rekord nr 24828

ksiądz z Opatowskiego, pełnił obowiązki kapelana oddziału, zginął pod Komorowem.

(1818 - ) - żywy i czynny udział brał w Powstaniu Styczniowym [1] Urodzony w Warszawie [3] Rodzice: Franciszek Krzyżanowski [3] i Joanna Urbańska [3] ślub 21.05.1843 r Warszawa, on kawaler lat 25 [tj. ur ok, 1818] żona Anna Żydok panna lat 18 ur w Warszawie [3] córka Józefa Żydok [3] i Franciszki Bruszewskiej [3] Dzieci: 1/ Kazimierz Krzyżanowski ur 1844 r. Warszawa św. Andrzej akt nr 143 2/ Władysław Karol Krzyżanowski ur 1848 r. Warszawa św. Andrzej akt nr 160 3/ Józef Kalasanty Sylwester Krzyżanowski ur 05.07.1852 Warszawa św. Andrzej akt nr 498 [2] prześladowany przez mosakali z powodu udziału ojca w Powstaniu Styczniowym [1] 4/ Aleksander Teodor Krzyżanowski ur 1855 Warszawa św. Andrzej akt nr 191 4/ Henryk Ignacy Krzyżanowski ur 1857 Warszawa św. Andrzej akt nr 567 5/ Bolesław Krzyżanowski ur ok. 1858 - zm. 1864 Warszawa św. Andrzej akt nr 643 6/ Wacław Michał Krzyżanowski ur 1866 Warszawa św. Andrzej akt nr 36

30 lat syn rolnika z Gór Łuszowieckich, pow. Jaworznicki, na zesłaniu przy budowie kolei w guberni tulskiej i orelskiej, w oddziale gen. Sienilnikowa, znanego z ludzkiego traktowania jeńców. 7.11.1866 jeńcy zostali odstawieni na granicę zaboru do Szczakowej i wrócili do domów

z Łuszackich Gór (Wadowice)

ppor., odzn. Krzyżem Niepodległości z mieczami za udział w Powstaniu 1863

szlachcic, syn Jerzego

Ur. 1841 Piotrków, miejscowość w 1923: Wiewice, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-212

syn. Jerzego, mężcz. 20 lat, szlachcic , zesłany z pozbawieniem praw na zamieszkanie, z 1864 r. przebywał w Tomskiej gub r. Kuznieckie, rodziny nie posiadał

ppro. (1847) Zalesie

szlachcic kowieńskiej prowincji

Ur. 1838, miejscowość w 1923: Pyzdrów, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-662

ppro. (1838) Pyzdrów