Powstanie Styczniowe - uczestnicy

ppor. (1844) Warszawa

Ur. 1844, miejscowość w 1923: Warszawa, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: III-493

Szlachcic z piórkowa, pow. rypińskiego, jedynak, po skończeniu gimnazjum w Płocku w 1859 r., zajmował się gospodarstwem w majątkach ojca, Piórkowie i Szafarni. w r. 1862 wziął na prawach wieczystej dzierżawy majątek rządowy Londy (Lądy), w gminie Ciechocin, pow. lipnowskiego. Po śmierci ojca, Izydora, matka wyszła za mąż za Aleksandra Karwata, któremu w lutym 1863 r. Kazimierz odstąpił dzierżawę majątku Londy, a otrzymawszy paszport od naczelnika pow. lipnowskiego, zamieszkał naprzód we Włocławku, potem Warszawie, wstąpił do partii Raczkowskiego, potem był w partiach Calliera, Zielińskiego i Syrewicza, skąd przy końcu 1863 r. uciekł za granicę do Drezna. Matka wysyłała mu do Drezna pieniądze. W styczniu 1865 r. z Drezna wysłał Białobłocki prośbę do cesarza o zezwolenie mu na powrót do kraju i odbycie służby wojskowej. Nie otrzymawszy na swoją prośbę odpowiedzi, Białobłocki, zaopatrzony przez matkę w nową, dosyć dużą sumę pieniędzy, udał się w podróż po Szwajcarii, Włoszech, Francji i Algierze, gdzie wstąpił do Legii Cudzoziemskiej. 27 marca 1873 r. został mianowany oficerem armii francuskiej, w 1871 bronił Paryża przed Niemcami. Walczył potem z komuną paryską, w 1876 r. został zwolniony z wojska i przybył do Polski. Zaaresztowano go, lecz dzięki staraniom, został tylko skazany na opłacenie kosztów paszportowych za niepoprawne przejście granicy, złożenie przysięgi wiernopoddańczej, którą złożył w kościele lipnowskim 2 maja 1877 r. wobec wikariusza, ks. M. Czaplickiego, i pozbawienie prawa zajmowania jakiegokolwiek urzędu państwowego. Białobłocki zamieszkał w Warszawie i przyjął posadę w Warszawskim Tow. Ubezpieczeń od Ognia.

Zm. przed 1919, żona: Aleksandra, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: W-194

ur. r. 1840 w Szydłowie, Król. polsk. urzędnik etat. w górnictw. rządowem w Suchedniowie, służył jako szereg, w kawaler, później jako sierżant a w końcu oficer-adjutant pod Dawidowiczem, Langiewiczem, Chmielińskim i Bosakiem. Brał udział w 32 bitwach, między innemi pod Bodzentynem. Małogoszczą, Chrobrzem, Grochowiskami, Iłżą, Skałą, Chmielnikiem, Opatowem, Osiekiem, Szczekocinami, Bodzechowem. Oksą, Bebełnem, Kaszewem, Ostrowcem itd. Był rannym w bitwie pod Bodzechowem. Po powst. urzędnik Rady powiat. [1] Po powstaniu był na emigracji w Monachium , a potem przeniósł się do Galicji, osiadł w Brzeżanach, gdzie pracował jako urzędnik Rady powiatowej. Na emeryturę przeniósł się do Lwowa, gdzie był do końca życia sekretarzem Towarzystwa uczestników powstania 1863 r. Zmarł we Lwowie we wrześniu 1912 r w 72 roku życia [2]

Ur. Gnojno, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: I-4

47 lat. Mieszczanka, żona Aleksandra. 25.9.1864 skazana za przchowywanie zebronionych wydawnictw. 7.10.1864 wysłana do Królestwa Polskiego

40 lat. włościanka, gub grodzieńska (Sokol.). Przyjęcie powstańców. Wysłana do Ministerstwa Spraw Wojskowych 1.8.1864

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Bojarszczyzna, ziemia w zaścianku , pow. orszański został przymusowo sprzedany

kapitan

ur. r. 1828 w Birzanach. Awansował w powst. do rangi kapit. Służył w oddz. Czacho wskiego, później dowodził własną komp. strzelców. Brał udział we wszystkich bitwach Czachowskiego.

1814-1902 oficer, Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie w kwaterze 40 - powstańczej.

h. Łodzia (1839 - 1901) - ur. we Wrzawach [1] w powiecie tarnobrzeskim [2], brat Jana. W 1360 służył pod rozkazami Giuseppe Garibaldiego we Włoszech. W 1863 walczył pod rozkazami Wiśniowskiego w randze porucznika. Po powstaniu osiadł w majątku Kozin [1] Studia gimazjalne odbył częscią w Rzeszowie, częścią w Krakowie, osiadł wreszcie w Kozinie, majątku odziedziczonym po swym ciotecznym dziadku, Franciszku Wiśniewskim. [2] Zaciągnął się w szeregi rewolucjonisty Garbaldiego i jako ochotnik walczył za wolność oraz zjednoczenie Włoch. [2] Po skończonej kampanii powrócił w progi rodzinnego domu, a gdy wybuchło powstanie wyruszył do oddziału. Obeznany z taktyką wojenną został mianowany porucznikiem małego oddziału walczącego w szeregach naczelnego dowódcy Wiśnioweskiego. Brał udział w kilku bitwach, poczem musiał się cofać wraz z oddziałem, który został rozbity i zdziesiątkowany przez nieprzyjaciela. Po powstaniu osiadł na roli własnej i do końca życia pracował jako krzewiciel i obrońca polskości na kresach granicznych Galicji wschodniej w powiecie skałackim. Zmarł w r. 1901 jako obywatel patriota. [2] Zmarł 1901 r. Kozina par. Grzymałów [obecnie na Ukrainie, obwód tarnopolski] [3] Zona - Joanna Madwej, córka Sabiny z domu Jezierskiej [4] Dzieci: 1__Jan Franciszek Bieniedzki - ur. 1873 Kozina par. Grzymałów [4] Rodzice: 2_Karol Bieniedzki [4] 3_Sabina Wiśniewska po mężu Bieniedzka [4] - zm. 1881 Kozina par. Grzymałów [obwód tarnopolski] [5]

Ur. 1839 Warszawa, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: E-18

wymieniony w Raporcie do rządu narodowego naczelnika oddziału Jana Zapałowicza, wraz z uwagami Kapitana Aleksandra Ubysza co do tego raportu i szeregowca Jana Winnickiego zarazem co do ruchów i raportu Majora Bogdanowicza - być może chodzi o Edmunda.

( - 1885 Poznań) - weteran Powstania Styczniowego zmarł w Poznaniu "Nieboszczyk bawiący od kilkunastu lat w Poznańskiem, ukrywał swe właściwe nazwisko i że podobno we Francji nazywał się Barczewskim a w Anglji Pnsłowskiem, o czem dla wiadomości krewnych nadmieniamy. "

mężcz. 45 lat na 1867 r., ziemianin Wołyńskiej gub., zesłany pr. bez pozbawienia praw na zamieszkanie, przebywał w tobolskim.

Komisarz Rządu Narodowego

zm. 1885.06.04, Poznań, weteran 1863 r

pracował w orga.niz. jako komisarz Rządu narodowego.

ur 1844 Koropiec pow. Buczacz [obecnie na Ukrainie], powstaniec styczniowy. W Koropcu, we dworze Antoniego Mysławskiego pełnił funkcję chłopaka kredensowego. Za namową kooperatora polskiego w Koropcu, ks. Franciszka Sawy, postanowił wstąpić w szeregi powstańcze i w tym też celu dla owej myśli zjednał Wincentego Tokarskiego z Nowosiółki koło Koropca, Ignacego Kosińskiego z Puźnika, Jakóba Sokołowskiego z Jezierzan, dozorcę stadniny należącej do A. Mysławskiego. Ks. Sawa wyprawił wszystkich przed zielonymi Świętami do dworu p. Dąbrowskiego w Leczaczańcach, gdzie było już zebranych 45 ochotników. Po pięciodniowym pobycie w tym dworze kołowo jechali lasami nocą w stronę Podwłoczysk, znajdując we dworach gościnę. Po drodze nad granicą rozprószył garstkę sałdatów rosyjskich i ruszyli pod Radziwiłłów. Biernacki wraz z towarzyszami brał udział w tej nieszczęśliwej potyczce a cofnąwszy się za kordon ukrywał się jakimś wąwozie przez trzy dni, a następnie nocą podążył do Podwłoczysk, gdzie został przez żandarma aresztowany i pod eskortą 8 żołnierzy odstawiony do Tarnopola, Tu lezał chory w szpitalu, gdzie ściągano z nim protokoły, wierny jednak złożonemy przyrzeczeniu nie wydał swych towarzyszy. [1] Starosta tarnopolski wyjednał po kilku tygodniach uwolnienie dla Biernackiego, który stawić się musiał bezzwłocznie przed komisją asanterunkową a wzięty do wojska po kilkumiesięcznym pobycie w lazarecie lwowskim służył w garnizonach Sybinie, Peszcie i Berlinie, następnie brał udział w wojnie austriacko-pruskiej w r. 1866 w walczył pod Sadową. [1]

Uczestnik powstania styczniowego, gdzieś na północ od Krzeszowic. Na pewno ukrywał emisariusza powstania -Mianowskiego. Ten w dowód wdzięczności obiecał mu możliwość używania nazwiska Mianowski. W latach dwudziestych za poniesione zasługi rodzina Bigajów-potomków Wincentego na mocy rozporządzenia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych zaczęła używać nazwiska dwuczłonowego: Bigaj-Mianowski.

ur 1844 Czernielów Ruski, powstaniec styczniowy, dr. [1] W chwili wybuchu powstania uczęszczał do kl. VIII gimnazjum tarnopolskiego. Wystąpił z zakładu w kwietniu i brał udział w organizaji, w której był używany przeważnie jako kuryer do przewożenia depesz do Lwowa i rozmaitych miejscowości na Podolu. Wstąpił do formującego się oddziału jazdy wołyńskiej Edmunda Rożyckiego a przeznaczony do oddziałów w Horodyszczu odbywał ćwiczenia przez czas dłuższy. Po wprowadzeniu stanu oblężenia przeszedł do formującego się oddziału hr. Gołuchowskiego. Po powstaniu wstąpił do notariatu i pełnił urząd notariusza w Tarnopolu . [1]

powstaniec,wójt w Głuchowie zesłany na 8 lat na Syberię.

powstaniec ,wójt w Głuchowie zesłany na 8 lat na Syberię.

ppor. (1844) Aleksandrów

Ur. 1844, miejscowość w 1923: Aleksandrów, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: IV-80

ur. 1843 Pabianice syn Marcina i Katarzyny. oddział J. Oxińskiego kompania strzelców. Po uwięzieniu i przejściowym pobycie w areszcie został w 8.1863r zwolniony. Ponownie włączył się w działalność niepodległościową, służąc w oddziale żandarmerii dowodzonym przez Aleksandra Tyca.Po raz drugi aresztowany, po krótkim śledztwie odbytym w Łodzi, przesłany zoastał do Pskowa w III.1864 a a następnie na Syberię, po wcześniejszym skazaniu go na roboty publiczne. Przebywał tam jeszcze w X.1865r.Dalsze losy nieznane.

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Werceliszki , pow. grodzieński został przymusowo sprzedany

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Wirejki , pow. wołkowyżski został przymusowo sprzedany

(vel Bittner) ur. w 1821 r., czeladnik piekarski z Wieliczki, powstaniec, aresztowany, sądzony.

piekarz, skazany na miesiąc więzienia przez sąd w Krakowie, za udział w powstaniu narodowym 31.12.1863

zarobnik. Zamieszkały we Lwowie ul. Kohmowska 3. Urodzony w 1834 r. w Kohażowie. Wyznania greckokatolickiego, stanu wolnego. Przed powstaniem – zarobnik. W powstaniu walczył jako szeregowiec. Wstąpił do oddziału Komorowskiego. Był w bitwie pod Poryckiem. Potem służył pod Krysińskim. We wsi Krasnem miał utarczkę z Moskalami, podczas której został postrzelony w prawą nogę. Brał udział w bitwie pod Uścimowem, skąd dostał się do niewoli – przewieziony do Lublina. Powołał się na świadectwo p. Aleksandra Krzyżanowskiego, sekretarza II dzielnicy. Zobowiązał się do wpłacenia wpisowego w wysokości 1 florena i składki rocznej w wysokości 3 florenów. Oświadczenie podpisał we Lwowie 28 maja 1888 r. (podpisał się krzyżykiem a jego imię i nazwisko wpisała i potwierdziła inna osoba o nieczytelnym podpisie). Przyjęty na członka czynnego 12 czerwca 1888r.

powstaniec styczniowy, z Kudryniec, pracował w organizacji na Podolu

Ur. 1840 Kalwarja, zm. przed 1919, żona: Aleksandra, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: VI-9

mężcz. priwilegirowannogo zwanija, zesłany bez pozbawienia praw, z 1864 r. przebywał w Omsku, rodziny nie posiadał, kawaler.