Powstanie Styczniowe - uczestnicy

(ur. 12.02.1823 w Łaskarzewie, zm. 22.01.1907 w Cygankach pod Kutnem) był uczestnikiem powstania węgierskiego z okresu Wiosny Ludów. Na Węgrzech zaciągnął się do Legionu PolskiKampa ego. nię zakończył jako podporucznik artylerii. Interowany przez Turków, wszedł w skład sekcj i Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Po krótkim pobycie w Anglii, w 1851 r. przeniósł się do Paryża. W 1861 r. ogłosił odezwę „Do emigracji", opowiadając się za zakonspirowaniem przygotowań do powstania. Komitet Centralny wezwał go w grudniu 1 862 r. do przyjazdu do kraju, a 5 stycznia 1863 r. mianował naczelnikiem wojennym województwa podlaskiego i nadał stopień pułkownika. Po bitwie siemiatyckiej, 1 7 lutego walczył pod Woskrzenicami i 2 1 lutego pod Sycyną. Dnia 24 marca dostał się do rosyskiej niewoli . Namiestnik Fiodor Berg zamienił mu karę śmierci na zesłanie na katorgę. Na Syberii wszedł w porozumienie ze spiskowcami rosyjskimi w kwestii oderwania Syberii od Rosji. Po wykryciu spisku trafił na dwa lata do więzienia. W 1877 r. powrócił do Polski.

1823-1907, syn Wawrzyńca i Jadwigi Rajewskiej. Podczas wypadków 1848r. w Rzeszowie włączył się w działalność miejscowej Rady Narodowej, następnie zbiegł na Węgry i zaciągnął się do Legionu Polskiego. Kampanię węgierską ukończył w stopniu podporucznika artylerii. Internowany w Turcji wszedł w skład sekcji Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Przebywał następnie w Londynie, Paryżu, Nancy, gdzie był wyróżniającym się działaczem niepodległościowym. 5.01.1863r. Komitet Centralny mianował Lewandowskiego naczelnikiem wojennym województwa podlaskiego w stopniu pułkownika. Pierwszą walkę stoczył o wieś Stok Lacki pod Siedlcami (23.01.1863r.). Później walczył pod Łaskarzewem (28.01.1863r.) i Siemiatyczami (7.02.1863r.). Po przegranej siemiatyckiej połączył się z oddziałem Rogińskiego i ruszył ku Białowieży, następnie powrócił na Podlasie. Bił się pod Woskrzenicami (17.02.1863r.) i Sycyną (21.02.1863r.), ruszył w Łukowskie, zajął Wojcieszków i połączył się z oddziałem ks. Stanisława Brzóski. Walczył w okolicy Sosnowicy, zajął Stanin, miał utarczkę pod Osinami, Wolą Wodyńką. Ranny pod wsią Różą (24.03.1863r.) dostał się do niewoli. Dzięki protekcji gen. Drejera, któremu Lewandowski uratował życie na Węgrzech, wyrok śmierci zamieniono na zesłanie na Syberię. Na Syberii wszedł do spisku (1866), który został rozbity, a Lewandowski osadzony w więzieniu. W 1877r. powrócił do Warszawy, gdzie znów snuł plany spisku niepodległościowego. Zmarł w Cyganach pod Kutnem w 1907r. [1]

Ksiądz zachęcał naród do powstania i uczestniczył w zabójstwie politycznym, 17 lipca 1864 r powieszony w Sieroczynie.

Aresztowany przez władze wojskowe 13 lip. 1864 r. za „podburzające kazanie i za czynny udział w powstaniu, a mianowicie za to, że wydał powstańcom rozkaz zabrania na powieszenie syna burmistrza Wysokińskiego, że uwolnił zaaresztowanych w swoim czasie przez władze ros. dwóch zapamiętałych „złoczyńców”. Z wyroku sądu polowego, potwierdzonego przez nlka wojn. oddziału miejscowego, ksiądz W. L. zawisł na szubienicy.

Ksiądz z Seroczyna, l. 32. Katolik. Aresztowany dn. 27 czerwca 1864 r. w Seroczynie, za próbę uwolnienia dwóch aresztowanych powstańców. W więzieniu od 28 lipca 1864 r., skazany na śmierć przez powieszenie. W dn. 20 sierpnia wydano decyzję o wykonaniu wyroku w Seroczynie.

Więzień cytadeli warszawskiej. chłop ze wsi Krupińskie, pow. siedlecki, lat 32. Kawaler. Aresztowany 16 listopada 1864 r. w domu "za uczestnictwo w powieszeniu chłopki". W siedleckim więzieniu od 9 grudnia 1864 r. 23 lutego 1865 r. skazany na trzy lata aresztanckich rot, 26 lutego odesłany do Warszawy. (L-58).

mężcz. 25 lat na 1868 r., zesłany na osadzenie, z 1867 r. przebywał w marińskim okręgu, rodziny nie posiadał

Rolnik, syn Wincentego

Wincenty Wawrzyniec Niezgoda Lewandowski Powstaniec 1863. Uczestnik bitwy pod Inowłodzem.

gmina/wieś Łomża, kara: nadzór policyjny, data zarządzenia: 20.04.1863

mężcz. 36 lat na 1868 r., zesłany na osadzenie, z 1864 r. przebywał w marińskim okręgu, rodziny nie posiadał