Powstanie Styczniowe - uczestnicy

dziedzic Dziećmiarek. Oskarżony w wielkim procesie politycznym, rozpoczętym 7.7.1864 przed Trybunałem w Berlinie dla 149 powstańców.

Szlachcic pow. augustowskiego. Zapewne za udział w powstaniu skazany w 1864 na utratę majątku.

lat 56, szlachcic, 1865 powrócił z zesłania do Kazimierza Dolnego i pozostawał pod nadzorem policyjnym

Ur. 1837 Jeleniec, miejscowość w 1923: Lublin, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: XII-8

ppor. (1837) Lublin

Ogrodnik. Urodzony w 1847 roku w Jeleńcu na Podlasiu. Walczył w partiach Lelewela i Kruka, Brał udział w bitwach pod Zyżynem i Batorzem, gdzie został ranny w Szyję i czoło.

28 lat, szlachcic, ordynarjusz w maj. Stankiewicza Adamowo. Zeznanie: zabrali go przemocą 5 maja z wozem i końmi. 12-go poddał się do niewoli. Wyrok: zesłany do gub. tomskiej z pozbawieniem praw.

Właściciel ziemski kowieńskiej (libo Wileńskiej) guberni

mężcz. 31 lat na 1868 r., ziemianin wileńskiej guberni, zesłany z pozbawieniem praw, z 1864 r. przebywał w Kaińsku, do 1869 r. wyjechał do wiatskiej guberni, rodziny nie posiadał.

więziony w twierdzy dynaburskiej, zesłany do robót

obywatel, uczestnik powstania, notowany: Łabonary

lat 25 z oddziału Narbutta, zesłany do guberni Tomskiej

handlowiec, ur. w 1839r. w majątku Deguciszki. Walczył pod rozkazami Narbutta. Zesłany na Sybir do gub. tomskiej.

członkini Komitetu Niewiast w Mińsku, pomagała powstańcom

Syn Kazimierza, jednodworzec mińskiej gub.

powstaniec, schwytany prze Rosjan w lutym 1863

1921 wymieniony jako weteran powstania

Ur. 1839 Kazimierz, miejscowość w 1923: Kazimierz, z. Lubelska, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-228

ksiądz, zakonnik zgromadzenia Reformatów w Kazimierzu Dolnym

h. Trzywdar, ur. na Wołyniu, właściciel dóbr ziemsk., wystawił wraz z braćmi: Stanisławem, Tadeuszem i Kazimierzem dwa całkowicie uzbrojone plutony konnicy, z któremi oddali się wszyscy czterej bracia pod komendę jener. Różyckiego i brali udział we wszystkich starciach, aż do chwili wkroczenia oddz. pod Palczyńcami do Galicji. Internowany w Ołomuńcu uciekł Jan Burzyński do Galicji a następnie do Drezna. Ostatecznie osiadł na własnym majątku w Uhrynowie górnym pod Stanisławowem.

Ur. 1837 Wołyń, miejscowość w 1923: Stanisławów, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: oficer, stopień wojskowy w 1923r.: por., odznaczenie w 1923r: VM 5 kl., OP 5 kl., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: III-483

h. Trzywdar brat Jana.

obywatel ziemski. Urodzony w 1847 roku. Walczył jako porucznik w Jeździe Wołyńskiej generała Edmunda Różyckiego. Brał udział w bitwach pod: Miropolem, Lubarem, Lisińcami i Salichą.

of.wet. (1847) Warszawa

urzędnik bióra Naczelnika pow. Radomskiego, służył w oddziale Czachowskiego jako oficer i intendent, schwytany przez oddział jen. Czengierego w Opatowskiem, powieszony w Radomiu w lutym 1864 r. mając lat 25.

Malwina Rokossowska. Ur. ok. 1819, zm. zm. 8.04.1866 Słomkowo[z=306710]. W 1838 Sadlno[z=306711] wyszła za Józefa Busse, s. Leopolda. Pomagała powstańcom w trakcie Powstania Styczniowego - opatrywała rannych w bitwie pod Nową Wsią. Dwoje dzieci: * Walentyna Sabina Busse ur. 30.12.1840 Słomkowo + (1865 Sadlno) Józef Miśkiewicz, zm. 1876 Parafia Brzeźno, wg. niektórych źródeł rotmistrz podczas powstania styczniowego. * Władysław Andrzej Busse ur. 5.01.1843 Słomkowo, zm. 1903, właściciel majątku: Lichenek - gmina Babiak + (1868 Dęby Szlacheckie) Kazimiera Redlicka/ Radlicka h. Korab

БУТКЕВИЧЪ Казимиръ Рафаиловъ,szlachcic (дворянин) powiatu rosieńskiego (Россiенскаго уезда) ,gubernia kowieńska,uczestnik Powstania Styczniowego, zesłaniec, na mocy p. 3 orzeczenia /powelenja/ cesarskiego z 13 i 17 maja 1871 r. zwolniony z dozoru policyjnego z prawem zamieszkania gdziekolwiek w państwie rosyjskim, z wyjątkiem stolicy i guberni stołecznych, Królestwa Polskiego i Zabranego Kraju, lecz z zabronieniem mu objęcia służby państwowej i społecznej.

szlachcic kowieńskiej prowincji

syn Karola i Białłozorówny, ur. w r. 1812, zm. 9 czerwca 1886 r..w majątku Żmujdkach, pochowany w Nidokach w pow. w.iłkornierskim. Ukończył gimnazjum w Krożach. Od r. 1852 do r. 1858 w ciągu dwóch trienniów był marszałkiem pow. poniewieskiego z wyboru, następnie przeniósłszy się z Bystrampola (w pow. poniewieskim położonego) ao Nidok (w pow. wiłkomierskim) i tu został wybrany pośrednikiem do spraw włościańskich. W r. 1863 został uwięziony i przebywał w ciągu lat trzech w więzieniu, najprzód w Wiłkomierzu, następnie w Kownie. Uniewinniony wreszcie i uwolniony (z oddaniem majątków), pracował na roli w swych dobrach rodzinnych. Ożeniony był z Zofją Mineykówną. Umierając zostawił, z licznych swych dzieci, zmarłych w młodszym wieku, tylko dwóch synów: Władysława (ożenionego z Kamieńską) i Kazimierza (ożenionego z Szabuniewiczówną).

Karol Bzinkowski. Ur. 4.11.1844 Wąchock[1], zm. 16.10.1929[2] Wąchock. Syn Walentego i Katarzyny Łabuzińskiej (Łabudzińskiej). „Mój ojciec Piotr pochodził z rodziny wielodzietnej – ziemiańskiej. Karol i Marianna Bzinkowscy mieli 3 córki i 2 synów. Babci Marianny nie znałem, ale dziadka Karola pamiętam, gdyż z tatą bardzo często chodziliśmy do Niego. Był to wspaniały mężczyzna, wysoki, silny i bardzo religijny. Walczył w oddziałach powstańczych jako adiutant naczelnego wodza Mariana Langiewicza. Dziadek opowiadał mi o swoich zadaniach, jak musiał przewozić rozkazy do innych oddziałów wojskowych, o potyczkach z oddziałami kozackimi, gdy musiał podchodzić pod obozy wojsk rosyjskich, by zdobyć wiadomości o siłach nieprzyjaciela. Dziadek opowiadał ciekawie, a zwłaszcza opisywał szczegóły potyczek. Podarował tacie na pamiątkę swoją szablę, pas żołnierski i nóż wojskowy. Niestety te pamiątki spaliły się, gdy wojska niemieckie napadły na Polskę 1.09.1939 roku.” [3] Żona: Marianna Woskowicz, córka Wincentego i Eleonory Piwarskiej[4] Dzieci: Jan (1868), Zofia (1871), Katarzyna (1872), Florentyna (1874), Elżbieta (1876), Agata (1879), Piotr (1881), Feliksa (1884), Łucja (1886), Kazimierz (1891)[5] [6]

Powstaniec 1863, emigrant, budował koleje w Argentynie a następnie kierował ekspedycją do Gran Chaco

(11.08.1824 Warszawa - 30.04.1904 Lwów) - Powstaniec Styczniowy [1] "Dr, emerytowany prymarjusz szpitala powszechnego, uczestnik powstania z r. 1863 zmarł w 1904 r we Lwowie w wieku 80 lat". [1] Urodził się 11.08.1824 [3] 11.07.1824 w Warszawie [12] Rodzice: Antoni Chądzyński [5], [12], wielmożny lat 31 [12] inżynier dróg i mostów (?) [12] i Józefa Weigner [5], [12] lat 20. [12] Ślub - żona Karolina [4], [13] Barbara [13] Raczyńska [4], ur 1838 Uście Zielone [obecnie na Ukrainie] [13] rodzice: Stefan Raczyński [5] [13] i Łucja[5], [13] Hasso Agospowicz [5] Agaspowicz [13] Zmarł 30.04.1904 [3] [4] we Lwowie [4] wdowiec po Karolinie Raczyńskiej [4] Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie [2] w grobowcu Chądzyńskich Świtalskich [3] Pochowany w jednym grobie razem z: - Wanda z Raczyńskich Chądzyńska ur 30.03.1830 zm. 22.08.1863 [3] - Karolina z Raczyńskich Chądzyńska ur 03.03.1838 zm. 24.03.1888 [3] - żona Jana Chądzyńskiego [4] - Helena z Chądzyńskich Świtalska 1863 - 1937 "dała ojczyźnie sześciu obrońców" [3] - Zofia z Chrzanowskich Świtalska 31.03.1901 - 28.05.1955 [3] Inskrypcja na grobie: "Z żalem boj toczyć Po cierpieniach kroczyć Stąpać i upadać, Szukać i badać Śmierci nie wyrwać Siebie .... Umierać To jest nędzarza Życie lekarza" [2] Dzieci: 1___Bogumiła Marcelina Chądzyńska - ur 1880 Lwów [5] 2___Jadwiga Rozalia Chądzyńska 1-vo Rettinger - ur 1868 [6] - ślub 1889 Lwów [6] mąż Karol Rettinger [6] rodzice Ferdynand Rettinger [6] Klementyna Frank [6] 3___Karolina Stefania Chądzyńska 1-vo Chaberska - ślub Zawałów 1893 [7] - ślub Kazimierz Marian Chaberski [7] rodzice: Włodzimierz Chaberski [7] i Olga Jaworska [7] 4___Bronisława Chądzyńska - ur ok. 1868 - zm. 1882 Lwów, lat 14 [8] Rodzeństwo: 1____ Antoni Szczepan Ignacy Chądzyński - ur 1822 Chotomów [woj. mazowieckie w 2024 r], szlachcic, syn Antoniego i Józefy Wagner vel Waygner [10] 2____Wanda Chądzyńska - ur ok. 1833 - zm. 05.10.1880 Lwów , lat 47 [9] Rodzice 1____Antoni Chądzyński [11] - ur ok. 1793 [12] 2____Joanna Józefa Waygner [11] - ur. ok. 1804 [12] - ślub 19.03.1822 Warszawa [11] Dziadkowie: 1.1___Ignacy Chądzyński [11] 1.2___Tekla Żorakowska [11] 2.1___Franciszek Waygner [11] 2.2___Katarzyna Łada [11]

szlachcic

dziedzic Żydowa. Oskarżony w wielkim procesie politycznym, rozpoczętym 7.7.1864 przed Trybunałem w Berlinie dla 149 powstańców.

był synem Piotra, sędziego najwyższej instancji Wielkiego Księstwa Poznańskiego oraz tajnego radcy i Pauliny z Muntzbergów, właścicieli rozległych majątków. Był to dzielny żołnierz spod Pyzdr i Ignacewa, a po upadku powstania wstąpiwszy do armii pruskiej w wojnie francusko-pruskiej walczył jako oficer.