Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Ur. 1841, miejscowość w 1923: Rzeszów, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-872

Żandarm wieszający, 25 listopada 1863 r w Skępie powieszony.

Ur. Majdan 04.05.1841r., rymarz zamieszkały w Rzeszowie przy ul. Bernardyńskiej 329, żonaty, 5 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był czeladnikiem rymarskim, natomiast w powstaniu szeregowcem. Walczył w oddziale Waligórskiego przy przejściu granicy złapany przez wojsko Austriaków. Powołuje się na Józefa Buczka i Antoniego Opolskiego z Rzeszowa. Deklarację podpisał 24.07.1891r.

szlachcic obwód Mińsk

ppro. (1841) Rzeszów

szlachcic obwód Mińsk

poddany pruski, za należenie do żandarmów narodowych powieszony w Skąpem w płockim powiecie dnia 17 grudnia 1863 r. Imionopis podaje, że to były oficer wojsk rosyjskich, rozstrzelany.

żandarm wieszający, 11/23 grudnia 1863 r w Sielpie powieszony,

Był wikariuszem w Wyszogrodzie, miał 28 lat. Dziekan wyszogrodzki powiadomił konsystorz płocki, że 21 lipca 1863 r. wojsko aresztowało ks. Marcinkowskiego i odesłało go do twierdzy modlińskiej. Oskarżony był o to, że utrzymywał stosunki z agentami Komitetu Powstańczego należał do powstania. Na wniosek Polowego Audytoriatu namiestnik Królestwa Polskiego skazał ks. Marcinkowskiego na zesłanie do jednej ze środkowych guberni cesarstwa. Wysłano go 29 stycznia 1864 r. do Kołogrywia w guberni Kostromskiej. W grudniu 1879 r. po 16 latach powrócił z wygnania i zamieszkał przy rodzinie w Myszyńcu, a potem przywrócony został do mszalnych obowiązków

poległ dnia 26 kwietnia 1863 r. pod Nowąwsią.

w Skąpem (w Płockiem), powieszony za należenie do bandy żandarmów wieszających

Jan wieku lat 19, rodem z Lubelskiego, syn obywatela ziemskiego, uczeń Instytutu Politechnicznego w Puławach, służył pod dowództwem jenerała Langiewicza, Czachowskiego i Eminowicza, jeden z dzielniejszych oficerów, zdolnościami i odwagą zjednał sobie ogólną sympatią i uznanie, zginął w potyczce 21 Sierpnia 1863 roku pod Kowalą w Radomskiem. Cz. Nr. 210 i Dz. Poz. 213 podają że odwieziony do wsi Krogulcze, zmarł w kilka godzin.

stracony na szubienicy w Lipnie d. 7. grudnia 1863 r. za udział w powstaniu.

informacja taka sama jak rekord nr 22341

s. Jana lat 20 z m. Ejszyszki, zesłany na Syberię

Ur. 1849 Dłogowola, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-580

Pisarz komory celnej w Radomiu, w czasie powstania styczniowego nocował u niego emisariusz W. Migurski, zadenuncjonowany został skazany na 2 tygodnie aresztu.

stracony Wilno 9.9.1863

obwiniony o zamach na marszałka gubernialnego Domejkę, wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Wilnie dnia 9. sierpnia 1863 r.

mieszczanin Król. Polskiego, felczer. Skazany na mocy konfirmacji Dowódcy Wojsk Wileńskiego Okręgu Wojennego. Powieszony w Wilnie 28 sierpnia 1863 roku, za służenie Rewolucyjnemu Komitetowi Polskiemu w charakterze szpiega i policjanta na miasto Wilno — celem dokonywania zabójstw.

Ur. 1844 Pyzdry, zm. przed 1919, żona: Joanna, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: IX-58

Ur. 1832 Glinik, miejscowość w 1923: Kraków, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: I-189

ur. r. 1832 w Jaśle, agronom, służył jako wachmistrz kawaleryi w oddz. Padlewskiego. Walczył pod Myszyńcem, Chorzelami, Drążdżewem, Radzanowem, Szreńskiem, Chromakowem, Kuczborgiem itd.

z Krakowa, był uczestnikiem zjazdu odbytego w Warszawie w grudniu 1919 r.

ppro. (1832) Kraków

Uczestniczył w Zjeździe delegatów Stowarzyszeń Weteranów roku 1863. Zjazd odbył się 26 grudnia 1919 roku, w Zamku Królewskim w Warszawie. Został zorganizowany przez „pana Ministra do Spraw Wojskowych Jenerała-porucznika Józefa Leśniewskiego, specjalnie dla delegatów Stowarzyszeń Weteranów r. 1863 ze wszystkich dzielnic Polski i zaproszonych gości ze sfer wojskowych”.

(1832-1929), powstaniec 1863/4, odzn. VM i KW

Uczestniczył w Zjeździe delegatów Stowarzyszeń Weteranów roku 1863. Zjazd odbył się 26 grudnia 1919 roku, w Zamku Królewskim w Warszawie. Został zorganizowany przez „pana Ministra do Spraw Wojskowych Jenerała-porucznika Józefa Leśniewskiego, specjalnie dla delegatów Stowarzyszeń Weteranów r. 1863 ze wszystkich dzielnic Polski i zaproszonych gości ze sfer wojskowych”.

ur. 1841 r. w Poznaniu, walczył pod Olszową i Ślesinem pod Mielęckim. W powrocie do Księstwa uwięziony, prze siedział 2 miesiące we Wrześni.

Mieszczanin, należał do powstania i do zabójstwa jednego kolonisty, 30 lipca 1864 r powieszony we wsi Mościcżu.

uwolniony z Aresztu

w Areszcie politycznym w Radomiu

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Kuszlany , pow. oszmiański został przymusowo sprzedany

szlachcic. Urodził się w Wilnie prowincji.

gmina/wieś Wizna, kara: wypuszczony z więzienia, data zarządzenia: 13.01.1864

( ok. 1847 - 13.01.1903 Lwów) - weteran Powstania Styczniowego [1], rzeźbiarz [1], [4], [5], [9] "artysta-rzeźbiarz zmarł wczoraj w 56 r życia po 3 miesięcznej chorobie nerkowej. W r. 1863, jako 17 letni chłopak porzucił pracownię i służył w oddziale Czachowskiego. Był on twórcą pomnika Seweryna Goszczyńskiego, znajdującego się na Cmentarzu Łyczakowskim i Kilińskiego w Parku stryjskim , a przed kilku laty wykonał projekt pomnika Bartosza Głowackiego. Pogrzeb odbędzie się jutro 15 b.m. o godz. 3 popoł. z domu żałoby przy ul. Piekarskiej l 83."[1] Urodzony ok. 1847 r. [10] – dwojga imion: Julian [1], [4], [5], [6], [7], [8], [9] Marian [4], [5], [7], [8] Rodzice: Mikołaj Markowski [4], [5], [6], [7], [8], [9] i Maria [4], [5], [6], [7], [8], [9] Schimcer [4] vel Schimser [5], [6], [7], [8], [9], [12] ślub rodziców 1845 r Lwów [12] Ślub – 1878 r Lwów św. Antoni – żona Klara [2], [4], [5], [6], [7], [8], [9] Karolina [2], [8] Augusta [4] Szydłowska [4], [5], [6], [7], [8], [9] córka Ludwika Szydłowskiego [4], [5], [6], [7], [8], [9] i Franciszki [8], [9] Entzmann [4], [5], [6], [7], [8], [9]. vel Eutyman [14] vel Eutzman [14], [15] Jej rodzeństwo: 1/ Marceli Wojciech Szydłowski ur 1864 r. w Zaleszczykach [13], [15] ślub jako kawaler 03.02.1894 r. Lwów [13], żona Elżbieta Julia Markowska ur. 1874 panna, córka Juliana Markowskiego i Anny Czajkowskiej [13] 2/ Eleonora Szydłowska zm. 1863 r Zaleszczyki Stare [14], Dzieci: 1/ Zofia Maria Hedvigia Markowska – ur 12.05.1882 Lwów ul. Piekarska 59, ojciec rzeźbiarz [4] 2/ Tadeusz Stanisław Markowski – ur 08.10.1883 Lwów ul. Piekarska 59, ojciec rzeźbiarz [5] – zm. 1890 Lwów ul. Piekarska 59 [11] 3/ Mieczysław Stanisław Markowski – ur 06.05.1885 Lwów ul. Piekarska 59 [6] 4/ Maria Stanisława Helena Markowska – ur 08.05.1891 Lwów ul. Piekarska 59 [7] 5/ Julian Tadeusz Damazy Markowski – ur 11.12.1892 Lwów ul. Piekarska 59 [8] 6/ Władysław Mikołaj Jan Markowski – ur 17.06.1896 Lwów ul. Piekarska 59 [9] Przed śmiercią mieszkał we Lwowie przy ul. Piekarskiej 83. [2] Zmarł w Szpitalu Powszechnym [3] we Lwowie [2], [3] 13 stycznia 1903 r [2], [3] w wieku 56 lat [2], [3], pozostawił żonę Karolinę Klarę [2]. Autor nagrobków na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie: Nagrobek Markowskich autorstwa Juliana Markowskiego Markowski Pomnik generała Józefa Śmiechowskiego (1798–1875), dłuta Juliana Markowskiego. Uczestnik Powstania Styczniowego Śmiechowski Józef