Powstańcy styczniowi

Królowa matka wdowa po Oskarze I, opiekunka emigrantów polskich po powstaniu. Brała udział w akcjach w Sztkholmie na rzecz Polski,pomagała rodzinom uchodźców

Reformat, Powstaniec, zakłuty w Miechowie 17.2.1863

Ksiądz. Reformat. Wymieniony w spisie uwięzionych lub wywiezionych na Sybir z diecezji Kielecko-Krakowskiej.

zam. Śmiałowska, opiekunka więźniów stanu w r. 1846, uczestniczka prac organizacyjnych r. 1863. zmarła w Krakowie r. 1892.

Stangret , wyjechał razem z nim do partii Bujnickiego. Brał udział w , następnie przemykając się po lasach wraz z Leonem Platerem schwytani przez roskolników.

dorożkarz z Warszawy, lat około 20 zmarł skutkiem ran w bitwie otrzymanych.

Jedna z czterech kobiet w obozie Langiewicza, młode dziewczę pełne odwagi i zapału — ta nie była w męskiem przebraniu, lecz jako kobieta służyła za kuryera, a obok tego zajmowała się żywnością

Jan z Sułowa, bednarz. Miał zakład w Krakowie na rogu ulic Trynitarskiej i Krakowskiej. Po powstaniu musiał uciekać, przedostał się na Węgry razem z synem Franciszkiem Janem. Zmarł w Budapeszcie.

Staruszka, w oddziale Langiewicza. Jedna z czterech kobieta w tym oddziale.

Handlowiec

Oficjalna

-

-

syn Jana, szlachcic z mohylewskiej prowincji.

szlachcic

syn Teodora, Od mieszkańców województwa lubelskiego

szlachcic z województwa Wołyńskiego

Syn Antoniego, szlachcic z województwa wileńskiego.

ze Żmudzi. Powstaniec, zesłaniec w Usolu

Szlachcic guberni kowieńskiej, pracował w kancelarii Kowieńskiego Sądu Powiatowego.

wywieziony w kwietniu i w maju 1863, majątek skonfiskowany

szlachcic kowieńskiej prowincji

szlachcic kowieńskiej prowincji

Szlachcic z Guberni Kowieńskiej powiatu wiłkomierskiego.

Urodzony ok. 1828 roku. Były sekretarz sądu powiatowego w Kownie. Od 25.07.1863 roku było pod nadzorem. Uznany za szkodliwego dla stosunków politycznych. Mieszkał w Powieńcu. Miał rodzinę, która mieszkała w Kownie. Otrzymywał na utrzymanie się po 15 kopiejek na dobę i na najem mieszkania po 1 rublu 50 kopiejek na miesiąc.

ur. ok. 1824, sekretarz sądu powiatowego w Kownie, radca tytularny. Za „szkodliwe poglądy polityczne i nieprawomyślność", na podstawie śledztwa w okręgu wileńskim (według innych źródeł: bez śledztwa), został w 1863 wysłany w trybie administracyjnym na zamieszkanie w gub. ołonieckiej pod dozorem policji, majątek skonfiskowano. Od lipca 1863 mieszkał w Powieńcu, w Kownie pozostała zona i syn. Po zwolnieniu z zesłania przebywał przez pewien czas w Połądze, skąd pisywał korespondencje dla „Gazety Polskiej", a później prawdopodobnie pełnił funkcję urzędnika akcyzy gdzieś na Syberii.

Zesłany do guberni archangielskiej.

Oficjał prowincji kowieńskiej.

szlachcic kowieńskiej prowincji

Simonow, mężczyzna, 31 lat w 1867r., ziemianin kowieńskiej guberni, zesłany bez pozbawienia praw na zamieszkanie, przebywał w Iszymie, zesłany razem z 2 (3) dzieci i żoną.

Zamężna, z kowieńskiej guberni. 30.10.1864 skazana za dostarczanie prowiantu powstańcom. Zesłana do Tomska

powstaniec z oddziału Tołkina, zg, 2.8.pod Gródkiem

udział w potyczkach: grodzieńskie: Gródek 2.08.1863 poległ

powstaniec z oddziału Tołkina, poległ w Piłatowskim lesie koło Gródka

Pręczki

Pręczki

zob. Habich Edward

za udział w powstaniu stracony w cytadeli warszawskiej dnia 12. czerwca 1863.

syn profesora Uniwersytetu Wileńskiego. w 1857 r. wyjechał za granicę i w Londynie pracował jako zecer i tłumacz przy Dzienniku Kołokoł. Potem należał do Towarzystwa Rewolucyjnego Polskiego do 1861 r., a w 1862 r. jako emisariusz tegoż komitetu przybył do Warszawy gdzie wszedł do Komitetu Centralnego Narodowego i zajmował się tworzeniem po kraju kołek rewolucyjnych i rozpowszechnianiem pism tajemniczych. W tych podróżach po Polsce i Litwie, jadąc do Siedlec w listopadzie 1862 r. schwytany został w Garwolinie a odstawiwszy do Warszawy śmiercią swą rozpoczął szereg egzekucji licznie odtąd wykonywanych. Życie jego było pełne pracy i poświęcenia się, niezmordowany to był pracownik, charakteru sprężystego i energicznego. Powieszony 12 czerwca 1863 r. w Warszawie na stoku Cytadeli.