Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Tadeusz Czudowski, urodzony około 1818 r. w rodzinnym majątku Nizkach w pow. czerykowskim, z ojca Tadeusza, marszałka pow. czerykowskiego, i matki, Justyny z Hołyńskich, kształcił się w instytucie szlacheckim w Wilnie, a potem na uniw. petersburskim, kolegując i tu i tam z Jakubem Gieysztorem, który w "Pamiętnikach" swych bardzo dobrze o nim, wspomina jako oddanego całą duszą sprawie. Osiadłszy w majątku własnym, Krasnem, zyskał tu wkrótce popularność przez swą działalność filantropijną (np. łożył na wychowanie niezamożnej młodzieży w instytucie horeckim), i był wybrany na prezydenta sądu powiatowego w Czerykowie. W dobie reform włościańskich czynny wielce, już przed ukazem nadał faktyczną wolność swym poddanym. Pochodząc z zamożnej szlacheckiej rodziny, osiadłej od dawna w powiecie czerykowskim, szeroko skoligaconej i ustosunkowanej, odgrywał on już niemałą rolę w podniesieniu nastroju młodzieży horeckiej i następnie w pracach organizacyjnych, snutych w kołach ziemiańskich. Są podania, że w organizacji powstańczej pełnił on funkcje komisarza wojewódzkiego. Po wybuchu stawił się do partji "Kosy" i należał, wraz z Bartoszewiczem, Marcinowskim i Połońskim do tych czterech, którzy się od razu przypadkowo odłączyli od partii. Jadąc bryczką wraz z Bartoszewiczem do partii horeckiej, chcieli przebyć rzekę Pronię przez most koło Lecich. Most ten atoli był spalony. W poszukiwaniu innej przeprawy na rozstaju napotkali oddział żołnierzy pod wodzą znajomego oficera, oraz ciągnących z nimi włościan. Oficer pozwolił już Czudowskiemu i jego towarzyszowi jechać wolno, gdy wtem żołnierze, rewidujący brykę z własnej inicjatywy, znaleźli tam broń i naboje. Wówczas rzucili się wraz z włościanami na obu. Czudowski długo bronił się, został raniony śmiertelnie i skonał, Bartoszewicz zaś po kilku uderzeniach upadł, nie zabity, lecz tylko ogłuszony i mógł opowiedzieć później szczegóły tego krwawego zajścia. Majątek Czudowskiego, Krasne, został w r. 1863 skonfiskowany, a majątek Nizki kazano sprzedać przymusowo w ręce obce.