Zarejestruj się lub Zaloguj się

Portal w trakcie przebudowywania.

Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Mapa - Szlak 1863
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Dziękujemy za wspieranie naszej pracy

Szukanie zaawansowane

Imię

Nazwisko

Opis

Źródło

Nadawca

Uwagi

Ze zdjęciem

Tryb wyszukiwania

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 27

Elzbieta Dmochowska

z Wilna, bratanka Arcybiskupa, pomagała powstańcom,

udział w potyczkach: lubelskie: Depułtycze 5.08.1863

Udział w bitwach: płockie: Stok 5.05.1863 poległ

Franciszek Dmochowski

gmina/wieś Zambrów Dąbki, przestępstwo: nie zjawił się z bandy, data zarządzenia: 15.05.1866

Henryk Dmochowski

W guberni Mińskiej na pograniczu gub. Witebskiej zorganizował się oddział powstańców, od nas o 3 mile [od majątku Czerepowszczyzna]. Dowódcą partyi był Henryk Dmochowski - rzeźbiarz, który uczył się w Paryżu potem w Ameryce, osiadł w Filadelfii, tam jego sława tam jego sława szeroko się rozchodziła. Był sprawcą pomnika w Savannah dla Kazimierza Puławskiego, wiele jego rzeźb w Waszyngtonie, Londynie, Poznaniu. Nie umiał władać orężem ani nie znał sztuki wojennej, tylko bezgraniczna miłość Ojczyzny i bezgraniczne poświęcenie były bodźcem tego ruchu. (...) Na Końcu kwietnia czy na początku maja przyszedł rozkaz wszystkim zebrać się w lesie w Cytowiźnie w pewnym punkcie. (...) Nadszedł 15 maja (...) W Borysowskim powiecie jest majątek Józefowa, tam mieszka generał Józefowicz dymisjonowany, prawosławny ale człowiek bardzo dobry. Nasza partya miała się złączyć z inną dalszą, więc dążyła do niej i na odpoczynek zeszło do tego generała a było ich 200 (od nas o trzy mile). Pop z Berezyny czy Dolec dał znać wojsku, które znienacka na nieprzygotowanych napadło i wszystkich jak baranów powiązało, kilku zabito, a między innymi dowódcę Henryka Dmochowskiego, wparto do błota i tam jego konia zabito. Już konający wyjął papiery z zanadrza i podarł w kawałki maczając we krwi własnej. Tamże do jednego dołu wpakowano jego konia i jakiegoś Stankiewicza. Niedaleko stamtąd są mieszkańcy Potapowiczowie, b. zacni z dawnych unitów, oporni, oni się zajęli jego mogiłą i zawsze ją upiększali kwiatami mimo zakazu i prześladowania. Po wojnie japońskiej krzyż postawili

Henryk Dmochowski

(Sonders), uczestnictwo w potyczkach: wileńskie: Porzecze 11.05.1863 poległ

Henryk Dmochowski

rzeźbiarz, długie lata przemieszkiwał w Ameryce, służył w powstaniu i poległ w bitwie, mając lat 60. (Dz. Pozn. Nr. 138.)

Henryk Dmochowski

Znany artysta rzeźbiarz, (ur. 1810 w Wilnie, zginął w maju 1863). Studia prawne odbywał na uniwersytecie wileńskim, i tu otrzymał stopień doktora praw. Następnie poświęcił się rzeźbiarstwu, którego się uczył w Paryżu; udał się do Ameryki, gdzie wykonał wiele prac swoich (do najcelniejszych należy popiersia Kazimierza Pułaskiego na pomniku jego w Sawannach) i znany był tutaj pod imieniem Henryka D. Saunders. Około r. 1860 H. D. powrócił do Europy i do kraju. W wypadkach r. 1863 wziął czynny udział i zginął na czele oddziału w powiecie dziśnieńskim w maju t. r.

Henryk Dmochowski

Henryk Alojzy Michał Dmochowski, "Henry D. Saunders" ur. 26.10.1810 Zabłocie, (ceremonia chrztu 17.10.1811 Wilno św. Jan[9]) poległ 11.5.1863. Syn Michała i Anny Deslebert (córki majora dawnej artylerii litewskiej). Wnuk Alojzego, bratanek Kazimierza - arcybiskupa mohylewskiego. Studiował prawo na Uniwersytecie Wileńskim m.in pod kierunkiem Aleksandra Mickiewicza - brata Adama. Walczył w Powstaniu Listopadowym w oddziale Józefa Zaliwskiego, próbując z nim wzniecić powstanie ponownie w 1833 w witebskim. Musiał uciekać za granicę. Więziony przez Austriaków od 1834 do 1841 w Kufstein. Po walkach w 1846 na ulicach Lwowa udał się do Paryża gdzie kształcił się rzeźbiarsko pod kierunkiem Davida D'Angers'a, Londynu i USA gdzie rozwinął talent snycerski. W Europie wykonał m.in-. słynną rzeźbę satyryczną przedstawiającą medalion w kształcie spluwaczki, przedstawiający Jakuba Szelę i kanclerza Metternicha. W USA wykonał wiele popiersi sławnych osób, m.in. Pułaskiego i Jeffersona, zyskując wielką sławę. Otrzymał nawet w USA patent masoński. W 1853 ożenił się z Heleną Schaaff (pianistką filadelfijską), która zmarła niedługo po poronieniu drugiego dziecka w 1857 (wcześniej zmarło też pierwsze dziecko) - z wielkiego żalu wykonał wówczas przepiękny marmurowy nagrobek. Do kraju wrócił po amnestii w 1861. Tu stworzył między innymi pomnik Włodzimierza Syrokomli i posąg świętego Władysława dla tutejszej katedry. W Powstaniu naczelnik wojenny powiatu dziśnieńskiego. Uformował oddział ok 100 ludzi, sam poległ jednak szybko od pierwszego strzału w bitwie pod Porzeczem 11.5.1863. Wzrostu wysokiego, włosów jasnych i tak samo brwi, oczy ma błękitne, nos trochę zadarty, twarz okrągłą; bokobrodów i wąsów do 1831 nie nosił.

Henryk Dmochowski

syn Michała, szlachcic m. Wilno

Mikołaj Dmochowski

szlachcic obwód Mińsk

Mikołaj Dmochowski

W Usolu między 1866-68 - z Rusi.

Mikołaj Dmochowski

były oficer artylerji w wojsku rosyjskiem. Powstaniec w Kresów, bezżenny na zesłaniu w Usolu

Stanisław Dmochowski

Opis jak w rekordzie nr 24220

Stanisław Dmochowski

wieku lat 33, obywatel rodem z Litwy, żołnierz z ostatniego powstania, zmarł w Zurich w Szwajcaryi 8 Kwietnia 1865 roku.

Stanisław Dmochowski

czy Zdzisław, poległ u Krysińskiego.

Władysław Dmochowski

Ur. 1841 Nahorodowice (lub 1838 w Wilnie), zm. 13.01.1913 w Bieniakonie. Syn Wincentego (1807-1862, malarz wileński) i Salomei Orłowskiej. Władysław też był malarzem i rysownikiem. Studiował w Wilnie oraz w Paryżu w prywatnej pracowni C.A. Suisse’a. W 1862 wrócił do kraju. Brał udział w Powstaniu. Aresztowany i więziony. Od 1866 mieszkał w Warszawie gdzie pracował jako ilustrator czasopism i uczył rysunków w Instytucie Głuchoniemych, a następnie od 1873 w gimnazjum w Częstochowie. W 1884 odziedziczył rodzinny majątek Nahorodowice. Malował sceny rodzajowe i myśliwskie. Ożeniony z Józefą Schroeder. Miał syna Tadeusza Jana ur. 1856 Ostrzyca - ucznia Matejki.

Władysław Dmochowski

Ur. 1838 syn Wincentego (powstańca listopadowego) i Salomei Orłowskiej. Odziedziczył po ojcu talent malarski oraz majątek Wilkiszki. Studiował malarstwo najpierw w Wilnie a potem od 1857 w Paryżu pod kierunkiem C.A.Suisse'a, Do kraju wrócił w 1862 gdzie wziął udział w powstaniu. Został uwięziony a majątek skonfiskowano. W latach 1866-73 po opuszczeniu więzienia pracował w Warszawie jako nauczyciel kaligrafii i rysunku w Instytucie Głuchoniemych oraz ilustrator w czasopismach takich jak Kłosy, Tygodnik Illustrowany, Tygodnik Powszechny. W 1873 przeniósł się do Częstochowy gdzie uczył rysunku w gimnazjum . Jego rysunki Częstochowy zostały wydane w postaci albumu w 1876. Następnie przeniósł się do starego rodzinnego majątku Nahorodowice. Zmarł w 1913.

Wojciech Dmochowski

szlachcic Wilno województwo

Wojciech Dmochowski

szlachcic z Wilna prowincji.

Wojciech Dmochowski

mężcz. 16 lat, ziemianin wileńskiej guberni, zesłany z pozbawieniem praw na zamieszkanie, przebywał w Jałutorowsku, potem w Omsku -

Wojciech Dmochowski

więziony w twierdzy dynaburskiej, zesłany nad Amur do batalionów

Zdzisław Dmochowski

uczestnictwo w potyczkach: podlaskie: Sławetycze 11.07.1863

Zdzisław Dmochowski

poległ pod Sajówką

Zdzisław Dmochowski

syn właściciela dóbr Burza w Łukowskiem lat 28, służył początkowo w oddziale Gustawa Zakrzewskiego, następnie w oddziale Zielińskiego, w końcu w oddziale Krysińskiego, jako dowódzca jazdy, po zupełnem rozbiciu nieprzyjaciela poległ pod Sajówką w Radzyńskiein. Czas Nr. 180 podaje, że pod Słowatyczami w Lubelskiem 11 Lipca 1863 r., pochowany w Wojcieszkowie we własnej parafii.

Zdzisław Antoni Dmochowski

Syn Aleksego i Aleksandry z Cieciszowskich. Właściciel Siedlisk, zginął pod Janówką 11.7.1863. Zwłoki przewiezione na furmance przez Barszcza z Siedlisk. Pochowany w rodzinnym grobowcu.