Zarejestruj się lub Zaloguj się

Portal w trakcie przebudowywania.

Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Program gromadzenia wiedzy o genealogii rodziny Parfianowicz

Program jest cząstką działań Fundacji odtwarzania polskiej tożsamości kulturowej, historycznej i patriotycznej. Społeczna aktywność rodzinna jest łączona z ogólnymi programami Fundacji, angażując zarówno fascynatów jak i naukowców.

Opis Drzewa genealogiczne (...) Biografie (...) Czytelnia (...) Właściciele ziemscy (...) Katalog oficjalistów (...) Powstańcy styczniowi (...) Bitwy (...) Leksykon genealogiczny (...) Portrety (...) Dokumenty (...) Mogiły (...)

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Mapa - Szlak 1863
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Dziękujemy za wspieranie naszej pracy

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 11

Aleksander Parfianowicz

szlachcic kowieńskiej prowincji

Alfons Parfianowicz

Powstaniec, zm. 22.9.1878, pochowany Rackiszki (krzyż został przeniesiony to skansenu w Rumiciszkach). Jego imię i nazwisko figurują w aktach osób sądzonych w roku 1864, w których został zapisany jako właściciel ziemski powiatu kowieńskiego. W aktach dotyczących powstańców, występuje w r. 1868 jako szlachcic, pozostający w mieście Kownie pod nadzorem policyjnym z powodów politycznych. Zapewne po upłynięciu wyznaczonego czasu pozostawania pod nadzorem opuścił Kowno i osiadł w Rumszyszkach lub w ich pobliżu i tam umarł. Jego brat Henryk Parfianowicz, zarządca majątku Poświęcie (lit. Pašvenčiai) w powiecie trockim w gminie Wysoki Dwór (lit. Aukštadvaris), położonego w pobliżu jeziora Žydiškiai (Švenčius) był również związany z Powstaniem i figuruje w aktach sądowych w r. 1865

Edward Parfianowicz

Syn Macieja, 23 lata w 1868 r., ziemianin wileńskiej gub., warunki zesłania nieznane, z 1864 r. przebywał w tomskim, rodziny nie posiadał

Edward Parfianowicz

syn Macieja, szlachcic z okolic Wilna

Edward Parfianowicz

Powstaniec, weteran. Zmarł 25.6.1927. Nabożeństwo żałobne odbyło się w rocznicę śmierci w Wilnie w kościele św. Rafała, o czym zawiadamiała żona.

Henryk Parfianowicz

Zarządca majątku Poświęcie (lit. Pašvenčiai) w powiecie trockim w gminie Wysoki Dwór (lit. Aukštadvaris), położonego w pobliżu jeziora Žydiškiai (Švenčius) był związany z Powstaniem i figuruje w aktach sądowych w r. 1865. Brat Alfonsa.

Henryk Parfianowicz

Możliwe zaangażowanie w spraw powstańcze. Sn burmistrza z oszmiańskiego, powstańca listopadowego, który zmarł z ran zadanych w 1831 przez Czerkiesów. Henryk uczył się w Boruniu a potem w Wilnie, dobry gospodarz w maj. Powole, 1863 uszedł za granicę po otoczeniu jego domu przez wojsko moskiewskie zostawiając żonę i dziecko. Od tego czasu chorował. Zmarł 7.12.1864 w Turynie nie odzyskawszy zdrowia.

Jan Kajetan Parfianowicz

Jan Kajetan Parfianowicz, ur. 1834, zm. 2.4.1916. Mieszkał między Miorami a Nowym Pohostem (dzisiejsza Białoruś). Wziął udział w powstaniu styczniowym, bił się w oddziale powstańczym Romualda Traugutta, potem w oddziale ks. Antoniego Mackiewicza. Wg. rodzinnej legendy w czasie powstania zaprzyjaźnił się z młodą parą powstańców. Podczas ślubu, który odbył się w lesie, oddział został zaatakowany. Pan młody został śmiertelnie ranny. Umierając prosił Jana Kajetana, by zaopiekował się młodą wdową Petronelą z d. Parchimowicz i pojął ją za żonę. Rzeczywiście, wzięli oni ślub po paru latach. Za udział w powstaniu Parfianowicz został zesłany na Syberię, a majątek jego skonfiskowany. Po powrocie zamieszkał z żoną w zaścianku Kozłowa Góra k. Migun. Następnie otrzymał posadę w majątku hr. Tyszkiewicza, zatrudniając się na folwarku Michałowo k. Rudamina. Później wykupił u Tyszkiewicza tę posiadłość. W 1910 r. odzyskał status szlachecki. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę Michałowo zostało przemianowane na Parfianowo. Jan Kajetan miał liczne potomstwo. Po śmierci został pochowany na cmentarzu w Rudominie. Po wielu latach i dwóch wojnach światowych jego nagrobek wymagał odnowienia. Uroczystość odsłonięcia nowej tablicy na grobie powstańca w dniu 3.05.2003 r. została poprzedzona mszą św. w kościele MB Dobrej Rady, celebrowaną przez ks. M. Balcewicza. Płytę nagrobną wykonał, podobnie jak poprzednią, kierownik pracowni kamieniarskiej Wiktor Aleksiuk wraz z pracownikami: Witoldem Mackiewiczem i jego żoną Danutą, która wykuła dłutem napisy.

Paweł Parfianowicz

Z guberni wileńskiej, uczeń Szkoły Rolniczej w Hory-Horkach, brał udział w bitwie pod Hory-Horkami 6.5.1863, informacja o zauważeniu go w szeregach powstańczych pochodzi od listy dyr. Trautfettera

Wincenty Parfianowicz

szlachcic z województwa wileńskiego