Zarejestruj się lub Zaloguj się

Portal w trakcie przebudowywania.

Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Program gromadzenia wiedzy o genealogii rodziny Piernikarski

Program jest cząstką działań Fundacji odtwarzania polskiej tożsamości kulturowej, historycznej i patriotycznej. Społeczna aktywność rodzinna jest łączona z ogólnymi programami Fundacji, angażując zarówno fascynatów jak i naukowców.

Opis Drzewa genealogiczne (...) Biografie (...) Czytelnia (...) Właściciele ziemscy (...) Katalog oficjalistów (...) Powstańcy styczniowi (...) Bitwy (...) Leksykon genealogiczny (...) Portrety (...) Dokumenty (...) Mogiły (...)

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Mapa - Szlak 1863
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 10

udział w potyczkach: krakowskie: Huta Szczecieńska 9.12.1863

Adam Piernikarski

Ur. 15.12.1843 Zator, syn. Henryka (malarza) i Marii Podlewskiej, wnuk Piotra Piernikarskiego oraz także Augustyna Podlewskiego - starosty żarnowieckiego. Ojciec Adama służył w Powstaniu Listopadowym pod generałem Wąsowiczem (w którego dobrach mieszkał i służył w gwardii w 1848). Wujem Adama był , który również powstańcem 1831 zesłańcem i 1863 (jego dwaj bracia polegli w powstaniu listopadowym). Do oddziału w Ojcowie dotarł 10 lutego. 17 lutego walczył i był lekko ranny w udo. Następnie po wyleczeniu się w Krakowie udał się do Goszczy do obozu Langiewicza, do batalionu majora "Pióro" pod Czachowskim. 18 marca walczył , i , gdzie został ranny w głowę. Wracając przeprawił się przez Wisłę pod Ujściem Solnym, gdzie został zaaresztowany przez Austriaków, ale uciekł z transportu w Patyniu. Po wyleczeniu zaaresztowany w Krakowie, trzymany parę dni na ul. Kanoniczej, lecz wypuszczony na wolność w Andrychowie. Następnie w oddziale kuzyna ojca Antoniego Świderskiego (zginął), walczył , ranny lekko w lewą rękę. W Krakowie znowu został zaaresztowany lecz od razu uwolniony. 19 czerwca w Glinianach przeszedł przez Wisłę. Walczył w skąd musiał powrócić do Galicji (w czasie tej samej przeprawy zginął hrabia Julian Tarnowski). Do października pomagał organizować oddział w lasach Mokrzykowskich w dobrach Tarnowskich. Przewoził też amunicję. W tym czasie w gdzie mieszkał przebywała też Henryka Pustowojtów. Walczył 20 października , gdzie został ranny w głowę - przez cięcie pałaszem. W powstaniu walczył brat Adama - . Organizatorem powstania był też przyszły teść Adama - - ojciec , zarządca w dobrach Laskowskiego, a ona sama była kurierką. Adam i Feliksa pobrali się 23.2.1867 w kościele Szczaworyżu. Mieli 5 dzieci: Henrykę, Marię (zam. Beranek), Mieczysławę, Stanisława Jana i Aleksandra Adama. Po śmierci Feliksy w 1888, Adam ożenił się powtórnie z z Antoniną de Kleesfeld. Mieli 5 dzieci: Michała (zamord. 1940 Twer), Jana, Antoniego (zamord. 1940 Twer), Zofię i Jadwigę. Zajmował się administracją dóbr i gorzelnictwem. Następnie rodzina zamieszkała w Buczaczu, gdzie Adam zmarł w 1920r i został pochowany.

Adam Piernikarski

powstaniec, ur. 1843, zm. 1920, poch. Buczacz

Adam Piernikarski

ur. r. 1843 w Zatorze, rolnik, służył jako szereg, w oddz. Kurowskiego (pod Miechowem ), Langiewicza (pod Chrobrzą, Zagościem i Grochowiskami) i Czachowskiego.. Zajmował się również przewozem broni i amunicji. Ranny był pod Miechowem i Grochowiskami.

Adam Piernikarski

Adam Piernikarski

Ur.15.12.1843r., Zator. Gorzelnik, powtórnie żonaty, katolik. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był przy gospodarstwie u stryja w Piotrowicach, natomiast w czasie powstania był szeregowcem. Był w oddziale w Ojcowie, walczył w bitwie pod Miechowem, następnie w oddziale Langiewicza w Goszczy - brał udział w bitwach pod Chrobrzem, Zagościem i Grochowiskami. Po przejściu granicy w Galicji został aresztowany i siedział w więzieniu w Krakowie. Po wypuszczeniu w walczył pod Szycami i pod Komorowem, a pod Czachowskim w październiku pod Osieczem. Po powrocie był wzywany przez hr. Wiesiołowską do przewozu broni i amunicji do Dymitrowa. Pod Miechowem był kontuzjowany w lewą nogę, pod Grochowiskami ranny pałaszem w głowę.

Adam Piernikarski

Ur. 1843 Zator, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-493

Franciszek Ksawery Piernikarski

Syn Henryka (malarza) i Marii Podlewskiej, brat . ''Brat mój starszy Franciszek Ksawery, służył jako podoficer w wojsku austryjackiem. Był w wojnie włoskiej w roku 1859, następnie był w Krakowie, i w roku 1863 w grudniu był wysłany ze swym plutonem żołnierzy na patrol ku granicy austryjacko-rosyjskiej. Tuż za granicą był oddział powstańców pod dowództwem pułkownika Rębajły, więc z kilkunastu żołnierzami przeszedł brat do tego oddziału z bronią. Zostali oni zaraz przyjęci do tego oddziału pod Mierzwinem, o ile sobie przypominam czwartego grudnia 1863 roku wzięli udział w bitwie. Czytałem w „Czasie”, że Ksawery Piernikarski tutaj się odznaczył i był ciężko ranny. Wiem, że był z nim także podoficer Stankiewicz z Zatora i tenże brał udział w tej bitwie i również się odznaczył. Później brat miał być w Królestwie Polskiem w szpitalu, lecz co się z nim stało do dziś nie mam żadnej wiadomości. Będąc w roku 1904 w Towarzystwie uczestników powstania polskiego z r. 1863/4 we Lwowie, spotkałem tam pana pułkownika Rebajłę. Wówczas słyszałem z ust pana pułkownika o napadzie Moskali dokonanym na niego, gdzie uratował mu życie Stankiewicz i z nim także był brat mój Ksawery.''

Jan Piernikarski

lat 23 sukiennik .Służy w I Oddziale 3 plutonu w Ojcowie.

Jan Piernikarski

Lat 23, sukiennik z Pilicy. Służył w I oddziale trzeciego plutonu w Ojcowie.