Edward Brylski

ur. w Wierzbniku r. 1841 praktyk, techn. przydzielony do biura inżyniera pow. Jerzmanowskiego w Opatowie, brał udział w manifestacyach w r. 1861 i 1862, dopomagał następnie przy uprowadzeniu ks. Zakrzewskiego, za co został zaocznie zasądzony do rot areszt. Orenburgskich. Wydalił się z kraju z końcem r. 1861 do Szwajcaryi, skąd atoli w r. 1863 wrócił i służył w oddz. Langiewicza pod komendą Jeziorańskiego. Jako porucz. odkomenderowany w Pieskowej skale, do zamku z 30-tu ludźmi dla przeprowadzenia transportu żywności, został napadnięty przez moskali ze Skały, lecz po całodziennej obronie i spaleniu zamku, zdołał ujść z 4-ma towarzyszami. Ranny odesłany został do Krakowa, skąd po krótkim pobycie powrócił do Goszczy i wziął udział w bitwach pod Grochowiskami i Sosnówką, aź do przejścia oddziału do Galicji. Po zorganizowaniu się oddz. z 120-tu ludzi pod Grekowiczem, brał udział w bitwie pod Szklarami, potem walczył pod Kobylanką, należał do wyprawy Radziłłowskiej pod Miniewskim, ostatecznie wstąpił do organizacji oddz. Różyckiego. Wysłany przez Chranickiego w celu werbowania ochotników do Lwowa, został uwięziony w Brzeżanach a uciekając ztamtąd złamał nogę. Później objął posadę inżyniera Wydziału powiatowego w Złoczowie.