Paweł Kamiński

Steinman-Kamiński (1834-1907), pochodzenia niemiecko żydowskiego. Po nowicjacie u oo. zmartwychwstańców w Rzymie, skąd został wydalony, przeszedł do oo. lazarystów w Paryżu. Od grudnia 1859 w Warszawie, gdzie odznaczył się patriotycznymi kazaniami. Aresztowany zdołał zbiec na zachód, w końcu w 1862 zjawił się w Krakowie, gdzie rozwinął dziaalność rewolucyjną. W powstaniu był kapelanem w partii Kurowskiego, następnie Langiewicza. Osadzony w Ołomuńcu zbiegł do Francji, gdzie ogłosił ostrą, polemiczną broszurę o powstaniu "Głos wymuszony...". Od 1867 na Górnym Śląsku jako ksiądz starokatolicki, następnie przeniósł się do zachodnich Niemiec i całkowicie zgermanizował. Zmarł w listopadzie.

"Tu (w restauracji Zalewskiego w Krakowie) mi powiedzieli, nie wiem czy słuzsnie, że ks. Kamiński z obozu, gdzie go miano za zwolennika Langiewicza, znosił się tajemnie z Mierosławskim, ukrywającym się w Krakowie, który jak wiadomo, był wielki nieprzyjacielem młodego dyktatora""