Aleksander Stabrowski

pseud. Lubicz, ur. w 1839 roku w pow. borysowskim, syn Juliusza oficer w armii rosyjskiej, dowódca oddziału w powstaniu styczniowym.
Po wybuchu powstania styczniowego porzucił armię rosyjską (21.04.1863r.) i pod pseud. Lubicz sformował własny oddział partyzancki, wyposażony głównie w broń myśliwską. Działał w pow. trockim i wileńskim, współpracując najbliżej z oddziałami Feliksa Wysłoucha i Jana Sędka. Uczestniczył w potyczkach z wojskami rosyjskimi pod Polimszą (19.05.1863r.) i Rudnikami (31.05.1863r.). W czerwcu wraz z Wysłouchem został pobity pod Zygmuntyszkami (16.06.1863r.) i Peleniszkami (17.06.1863r.). Potem we trzech, wraz z Sędkiem, stoczyli bój pod Klaryszkami (11.07.1863r.) i, po utracie łączności z oddziałem Wysłoucha już tylko z Sędkiem – pod Pomusiem (15.07.1863r.). Walczył jeszcze pod Kryksztanami (23.07.1863r.), Zywulciszkami (25.07.1863r) - utrudniając Rosjanom przeprawę przez Niemen, i w lasach pod Mazuryszkami (21.08.1863r.), gdzie kilka grup powstańczych starło się z przeważającymi siłami wroga broniącymi dostępu do linii kolejowej i poniosło klęskę. Dalszy jego los nie jest znany.