Feliks Wiśniewski

Ur. 1846 Kraków. Syn Jana i Honoraty. Mając 17 lat walczył w Powstaniu po czym był więźniem stanu. Walczył pod rozkazami Rochebruna, Czachowskiego, Rębajły - pod Miechowem, Stefankowem, Grabowcem, Ostrowcem, Rzeczniowem, Opatowem. Służbę skończył w randze adiutanta majora Rozenbacha. Wzięty do niewoli pod Sandomierzem zasądzony na ciężkie roboty na Syberii, dzięki staraniom dyplomatycznym powrócił do Krakowa. Na przełomie 1864/1865 przesiedział 6 miesięcy w więzieniu austriackim (skazany na 1 miesiąc, wcześniej areszt).
Położył wielkie zasługi na polu balneologii. Dyrektor zakładu w Iwoniczu. Dzierżawca Górnego Zakładu Zdrojowego w uzdrowisku w l. 1893 – 1909. Pochowany Kraków - Rakowice, kw. BB, rz. wsch.
Żona: Maria Głowacka (córka Walerego i Aleksandry Lewandowskiej). Dzieci: Helena (1890) zam. Konstanty Zakrzewski, Celina zam. Niesiołowska, Józef Ignacy (1891) - kapitan WP.