Leon Young de Blankenheim

Właściwie Leon Junck. Ur. 13.12.1837 Chaumont, Francja. Poległ 29.4.1863 pod Brdowem. Syn Charlesa Mathieu Juncka i Camilli Leocadi Audry. Jego ojciec był naturalizowanym we Francji Prusakiem z rejonu Trewiru. Wbrew opinii i hasłom w encyklopediach, nie posiadał ani przydomka hrabiowskiego ani przydomka "de Blankenheim", który został przybrany praw. przez jego ojca ze względów sentymentalnych.
Był pisarzem armii francuskiej w stopniu podporucznika (tytułowany "sergeants-majorem" - czyli osobą, która prowadziła księgi, a nie posiadającą stopień majora).
Zwerbowany przez działalność Komitetu Lambert przybył do Polski, gdzie poznański Komitet Działyńskiego powierzył mu dowództwo oddziału ochotników. Działał w kaliskiem. Dołączyły do niego grupy Seifrieda, Solnickiego i Oborskiego. Mianowany na stopień podpułkownika. Skutecznie odpierał nieprzyjaciela 26.4.1863 pod Nową Wsią. Prowadził tu kosynierów z niespospolitą odwagą do ataku, zatknąwszy swoją ponsową czapkę na pałasz. Jednak w bitwie pod Brdowem został postrzelony, a następnie dobity 34 kłuciami bagnetem. Moskale pastwili się nad jego ciałem. Został pochowany na lokalnym cmentarzu.