Julian (2) Wiśniewski

Ur. 4.1.1843 Kraków (w oświadczeniu podał błędny rok 1840, w literaturze błędnie też 1841 lub1842). Zm. 3.1.1913 Kraków. Syn Jana i Franciszki Frączkiewicz. Miał starsze rodzeństwo: Rozalia, Karolina Ludwika i Karol Józef

Brał udział w organizacji przedpowstańczej wraz z Łakociński, Zaplatalskim, Kosteckim i in. W Początku marca udał się przez Szyce do obozu Langiewicza w Goszczy, wraz z braćmi Kowalskimi. Tam pod komendą kapitana Niewiadomskiego, majora Drudzieńskiego w batalionie Śmiechowskiego brał udział w bitwach pod Sosnówką, Chrobrzem i Grochowiskami. Po przejściu granicy brał udział w organizacji z Rudolfem Swolkieniem przygotowania oddziału wołyńskiego Wysockiego. Przed końcem organizacji przeszedł jednak do oddziału kawalerii 60-konnego oddziału skierowanego do Bończy. Pozostawał tutaj wraz z Mazarakim, Święcickim, Szrednickimi, Cybulskim i De Laveaux, pod rotmistrzem Szumą. Po bitwie pod Górami udał się do obozu Chmielińskiego. Wszedł do oddziału piechoty przekazanego Zaborowskiemu, który połączył się z Oksińskim i Littichem. Oddział po bitwie pod Przedborzem został rozpuszczony. Po powrocie skierował się do oddziału Chabriollego skierowanego do oddziału Iskry. W bitwie pod Małogoszczem 15.9.1863 został wzięty do niewoli.
Aresztowany, został we Włodzimierzu skazany na 5 lat rot aresztanckich w Kazaniu, a stamtąd wysłany do pracy przy kolei Tulsko-Odeskiej. Po amnestii powrócił do kraju i zajął się handlem korzennym. Na skutek zbiegów okoliczności stracił majątek. Imał się różnych zawodów. Na ostatek 10 lat pracował na poczcie. Mieszkał przy ul. Dominikańskiej 1, II p.
Pod koniec życia, od 1905 mieszkał w Przytulisku Weteranów ul. Biskupia 16. Pochowany Kraków-Rakowice, kw. R, rz. 4, gr 2 od prawej.

Żonaty.
3 dzieci: 2 córki i syn.