Leon Postawka

Leon Ludwik Paweł Maksymilian Postawka von Loewenstern, h. Postawka. Ur. 10.4.1839, zm. 19.01.1923 Paryż.
Syn Augusta Stanisława Ludwika, Powstańca Listopadowego, chorążego Korpusu Inżynierów, właściciela Michowa, Gabułtowa, oraz Emilii Dunin-Wąsowicz. Miał siostrę Elżbietę (zam. August Prażmowski i Teodor Slaski) oraz braci: Bronisława i Stanisława - pułkownika wojsk powstańczych.

Dzieciństwo spędził w Gabułtowie. Po nieszczęśliwym wypadku w wieku 4 lata - wpadnięciu do dołu z wapnem, w którym nieomal stracił wzrok, został przeznaczony do stanu duchownego w zamian za zdrowienie. Ukończył Gimnazjum w Pińczowie, a następnie w 1862 Seminarium Duchowne w Kielcach. Subdiakonat otrzymał z rąk ks. Juszyńskiego, biskupa sandomierskiego, a kilka dni później został wyświęcony na diakona w kościele oo. Reformatów w Sandomierzu. Święcenia Kapłańskie otrzyma od arcybiskupa Felińskiego. Był wikarym w Pińczowie. Aktywny patriotycznie.

W czasie Powstania był wikarym w Miechowie w czasie tragicznej bitwy - czego dał potem dokładny opis z punktu widzenia z wewnątrz miasta. Udzielał pomocy rannym powstańcom. Oskarżony o strzelanie do Moskali został zatrzymany. Po zwolnieniu uciekł do Galicji a potem na emigrację do Francji.
311946
Brał udział w wojnie francusko-pruskiej gdzie był kapelanem wojskowym w latach 1870-71. Proboszcz. Doktor św. Teologii, Prałat Domowy Jego Świątobliwości Piusa X, Rektor Misji Polskiej w Paryżu.

Pochowany Francja - Montmorency