Stare Tarnowice - zamek - elewacja północna

Fundatorem założenia był przypuszczalnie rycerski ród Włodków albo Piotr Wrochem będący właścicielem majątku w 1525 roku. Zamek był w następnych wiekach wielokrotnie przebudowywany. W 1820 r. kupił od Gottlieba von Büttnera zamek wraz z okolicznymi dobrami hrabia Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck ze Świerklańca. Dobra tarnowickie wraz z m.in. repeckimi zostały przekształcone przez hrabiego Guido w fideikomis dla jego młodszego syna Krafta, który odziedziczył je w 1916 roku. Nie zamieszkał on jednak w zamku, lecz na swoją na swoją siedzibę wybrał nowy pałac zbudowany w pobliżu Rept.
Po II wojnie światowej zamek i dobra tarnowickie zostały znacjonalizowane. Zamek stał się własnością PGR-u. W ciągu następnych dziesięcioleci coraz bardziej niszczał. W 2000 r. właścicielami stali się Rajner i Krystyna Smolorzowie, którzy podjęli się całkowitej renowacji zamku i otoczenia, co ukończono w 2010 r. <Wikipedia>

Panowie Starych Tarnowic
Adam de Tarnowice (wzmianki między 1310 a 1351)
Święcisław (wzmianka w 1369)
Sambor (wzmianka w 1411)
Mikołaj i Teodor Włodkowie herbu Sulima (wzmianka 1415)
Wrochemowie - od co najmniej 1525 do 1603 r.
Ohm-Januszewscy - 1603 - XVIII w.
Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck - 1820-1848
Guido Henckel von Donnersmarck - 1848-1916
Kraft Henckel von Donnersmarck - 1916-1945

Stare Tarnowice (niem. Alt Tarnowitz) – dzielnica Tarnowskich Gór, od której pochodzi nazwa samego miasta.

14.10.2017 r.

Foto © Mariusz Krawczyk.