Skierniewice

Miasto Skierniewice.Poważną rozbudowę pałacu według projektu Ippolito Monighettiego - rozpoczęto ponad sto lat później. Poszerzono wówczas bryłę budynku - dodano wówczas wieloboczne przybudówki i wieże. Elewacji budynku nadano formy neorenesansowe - wzniesiono portyk, obniżono dach i attykę, którą zwieńczono kartuszem. Wnętrze pałacu -przebudowano na eklektyczne.W latach 60-tych XX wieku przystąpiono do przywrócenia pałacowi form późnobarokowych. Rozebrano portyk i kartusz dobudowane przez Monighettiego oraz zmieniono wygląd elewacji.W skład Zespołu Pałacowo-Parkowego oprócz pałacu wchodzą kuchnia pałacowa wzniesiona w XVIII w. według projektu Efraima Schroegera, w stylu klasycystycznym. W XIX w. została przebudowana według projektu Monighettiego w formach neorenesansowych, z przeznaczeniem na oranżerię. Budynek wzniesiono jest na planie litery \"L\" i połączono z pałacem pergolą; trzy oficyny pałacowe, podobnie jak kuchnia wzniesione w XVIII wieku według projektu Schroegera a następnie w wieku XIX przebudowane bez wyraźnych znamion stylowych. Budynek wzniesiono na planie litery \"S\", \"L\" i \"C\"; holendernia - wzniesiona w XIX w. jako obiekt towarzyszący osadzie pałacowej w Skierniewicach, z przeznaczeniem na oborę i inne cele gospodarcze. Budynek bez wyraźnych znamion stylowych wzniesiono na rzucie prostokąta z dobudowanymi dwoma pomieszczeniami i gankiem. Wysokość obiektu i konstrukcja dachu jest zróżnicowana. Budynek przebudowano w XX w. na cele mieszkalne; wozownia - budynek wzniesiony w XVIII wieku z przeznaczeniem pod oborę a przebudowano na wozownię w XIX stuleciu. Z kolei w wieku XX częściowo przebudowany na cele garażowe i magazynowe. Wzniesiony jest na rzucie prostokąta, w części jednokondygnacyjny a w części dwukondygnacyjny; willa Aleksandria zwana też pałacykiem myśliwskim Sebadiany wybudowana w 1841 r. przez architekta Adama Idzikowskiego. Ten eklektyczny budynek rozbudowano w XX wieku w kierunku zachodnim o parterową przybudówkę. Willa wzniesiona na rzucie prostokąta posiada portyk i balkon od strony północnej oraz ryzalit od strony wschodniej i tarasy; brama pałacowa z kordegardami (od strony ul. Sienkiewicza) wybudowana według projektu Efraima Schreogera w latach 1779 - 80. Jej architektura opiera się na zasadach klasycyzmu i przypomina ukształtowanie fasady kościoła św. Jakuba. Obiekt został wzniesiony na planie łagodnego łuku z dwoma półkolistymi skrzydłami o kolumnowych portykach, w których ulokowane zostały kordegardy; XIX - wieczny park pałacowy typu krajobrazowego o powierzchni 42 ha, położony po obu stronach rzeki Łupii. Dzieli się na park pałacowy oraz ogród przy letniej willi Adama Idzikowskiego nazwanej Aleksandrią obie części oddzielone są linią kolejową.

Czeczot Katarzyna