Odyniec Antoni Edward

Antoni Edward Odyniec (ur. 25 stycznia 1804 w Giejstunach, pow. oszmiański - zm. 15 stycznia 1885 w Warszawie) - poeta, pamiętnikarz i tłumacz, wychowanek Uniwersytetu Wileńskiego, Członek Związku Filaretów. W 1825 wydał swój pierwszy zbiór drobnych utworów. W latach 1826-1829 spędził w Warszawie, w 1829 wyjechał za granicę, gdzie wspólnie z A.Mickiewiczem zwiedził Niemcy, Szwajcarię i Włochy. W 1831 osiadł w Dreźnie i tłumaczył tu dzieła Waltera Scotta, Byrona i Moore'a, współredagował "Bibliotekę klasyków polskich" oraz pisywał do "Przyjaciela Ludu" wydawanego w Lesznie. W 1837 wraca do Wilna i redaguje tu "Encyklopedię Powszechną" - Gluksberga, a następnie przez 20 lat współpracuje z "Kurierem > Wileńskim". Jednocześnie tłumaczył, pisał wiersze, dramaty i publicystykę. Od 1866 znów zamieszkał w Warszawie, gdzie współpracował z "Kroniką Rodzinną", drukując w niej "Listy z podróży" i "Wspomnienia z przeszłości, opowiadane Deotymie".W Kościele pw. Św Jana w Wilnie jest Pomnik Antoniego Edwarda Odyńca.

Warszawa cm.Powązki

1804-1885

zdjęcie z prywatnych zbiorów Małgorzaty Odyniec