W grobie spoczywają m.in.: Aniela (Aniela) Sutułło †1933, Elżbieta (Weronika) Pawełek †1943, Maria (Maria) Zubylewicz †1945, Maria (Michaela) Strawińska †1945, Magdalena (Marianna) Pelczarska †1950, Helena (Annuncjata) Rozwadowska †1955, Maria (Maria Regina) Gostomska †1958, Celina (Celina) Miączyńska †1958, Aniela (Aniela) Osińska †1960, Henryka (Ignacja) Bogusławska-Nakwaska †1944, Augustyna (Augustyna) Mateblowska †1955, Janina (Teresa) Kalkstein †1980, Maria Helena (M. Helena) Łubieńska †1973, Zofia (Laura) Grudzińska †1981, Anna (Ludmiła) Dołkowicz †1975, Maria (Teresa) Czerska †1961, ks. Stanisław Janasik †1942, ks. Józef Młodochowski †1943, ks. Antoni Złotorzyński †1951, Maria z Chodkiewiczów Kossakowa †1965
Aniela (Aniela) Sutułło (ur. Indura k. Grodna 13.08.1858 r., zm. 12.07.1933 r.). Od początku brała udział w organizowaniu zgromadzenia. Przyjechała do Rzymu wraz z Celiną Borzęcką (założycielką Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa) i jej córką Jadwigą w 1883 roku. Wraz z nimi złożyła śluby w styczniu 1891 r.
Elżbieta (Weronika) Pawełek (ur. Wójtowo na Warmii 11.08.1876 r., zm. 18.09.1943 r.). Od 1905 r. przebywała w Rzymie. Oprócz obowiazków domowych, oprowadzała po Rzymie pielgrzymów i turystów, gdyż doskonale znała zabytki Wiecznego Miasta.
Maria (Maria) Zubylewicz (ur. Zelwiany k. Grodna 9.03.1870 r., zm. 16.06.1945 r.). Była pierwszą przełożoną pierwszego domu zgromadzenia w Polsce. W czasie I wojny światowej prowadziła działalność charytatywną w Warszawie. Od 1926 r. w Rzymie.
Maria (Michaela) Strawińska (ur. Niżbork Nowy k. Husiatynia 14.04.1873 r., zm. 31.08.1945 r.). W czasie I wojny światowej pielęgnowała żołnierzy w szpitalu w Kętach. Była przełożoną wielu domów zgromadzeniaw Polsce i Rzymie.
Helena (Annuncjata) Rozwadowska (ur. Lwów 16.01.1885 r., zm. 4.01.1955 r.)W czasie okupacji we Lwowie (podczas II wojny światowej) w klasztorze dawała schronienie kapłanom, osobom świeckim, Żydom. Od 1947 r. w Rzymie. Opiekowała się m.in. polskimi emigrantami.
Celina (Celina) Miączyńska (ur. Rudniki k. Wielunia 9.10.1873 r., zm.25.11.1958 r.). W czasie II wojny światowej uwięziona w obozie dla zakonnic w Bojanowie.
Henryka (Ignacja) Bogusławska-Nakwaska (ur. Sadkowce na Podolu 15.11.1881 r., zm. 23.12.1944 r.). Od 1938 r. w Rzymie. Wspierała jeńców w oflagach, rodaków we Włoszech, zwłaszcza tych przebywających w wiezieniu Regina Coeli.
Janina (Teresa) Kalkstein (ur. Radzic k. Lublina 18.08.1888 r., zm. 25.12.1980 r.). Rodzice (Tomasz i Józefa z Langowskich) pochodzili z patriotycznych rodzin ziemiańskich. Po ukończeniu studiów (Szwajcaria, Francja) prowadziła wykłady dla polskich robotnic w Szwajcarii, nastepnie pracowała w Warszawie w prywatnym seminarium nauczycielskim. Wstapiła do zgromadzenia w 1911 r. W czasie II wojny światowej, po przybyciu armii polskiej do Włoch, organizowała pomoc dla rannych polskich żołnierzy w szpitalu w Anconie.
Maria (Teresa) Czerska (ur. Winnica na Podolu 4.04.1904 r., zm. 12.02.1961 r.). Wstąpiła do zgromadzenia w 1928 r. W czsie II wojny światowej opiekowała się dziewczętami żydowskiego pochodzenia oraz uczestniczyła w tajnym nauczaniu w Warszawie. Ranna w czasie Powstania Warszawskiego.
W grobowcu zmartwychwstanek pochowane są również osoby nie ujęte w inskrypcji, np.
Maria z Chodkiewiczów Kossakowa (ur. 1868 r., zm. 25.11.1965 r.), córka Jana Karola Chodkiewicza i Oktawii z Falkowskich, żona Józefa Kossakowskiego, właściciela Brzostowicy Wielkiej k. Grodna. Po zamienieniu przez władze carskie koscioła w Brzostowicy na cerkiew, ufundowała nową świątynię. W czasie II wojny światowej wywieziona wraz z córkami i wnukami do kołchozu w Kazachstanie. Stamtad udało sie jej wydostać do Anglii. Od 1949 r. w Rzymie.