069a Sosnowski

Tomasz Oskar Sosnowski (ur. Nowomielin na Wołyniu 12.10.1810 r., zm. 27.01.1886 r.). Po powstaniu listopadowym przyjechał do Warszawy, gdzie pobierał lekcje rysunku i rzeźby. Od 1833 roku kontynuował studia rzeźbiarskie w Berlinie i Rzymie. Ok. 1843 roku na stałe zamieszkał w Wiecznym Mieście. Utrzymywał stały kontakt z krajem rodzinnym, któremu przekazał za darmo wiele swoich prac. Główną część dorobku artysty stanowią rzeźby religijne, stworzył wiele posągów Matki Boskiej. Jednym z nich jest, słynący cudami i łaskami, pomnik Matki Boskiej Jazłowieckiej przewieziony po II wojnie światowej z Jazłowca do klasztoru Sióstr Niepokalanek w Szymanowie k. Warszawy. W 1919 roku, do grona czcicieli Matki Boskiej Jazłowieckiej dołączyli żołnierze 14 Pułku Ułanów Wojska Polskiego, którzy przyjęli nazwę 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich.
Oprócz rzeźby religijnej, Oskar Sosnowski zajmował się również rzeźbą portretową i alegoryczną. Wykonywał także dekoracje nagrobków i epitafiów. Najprawdopodobniej, był autorem płaskorzeźby umieszczonej na grobie w 11 lat po jego śmierci. Przedstawiała ona Anioła Nadziei, stojącego na tle promieni, wskazującego na niebo, gdzie wsród obłoków ukazane były główki dwóch aniołków. Płaskorzeźba została skradziona. Grób artysty został odnowiony z inicjatywy sióstr niepokalanek. Uroczyste poświęcenie odnowionego grobu odbyło się 27 listopada 2013 r.

Rzym, Cmentarz Campo del Verano

Stan listopad 2009 roku, po dewastacji grobu

zdjęcie z archiwum Zgromadzenia Sióstr Niepokalanek z Rzymu, inf. za: Kwiatkowska M.I., Groby polskie na cmentarzach Rzymu, wyd. Instytut Sztuki PAN, Fundacja Rzymska im. J. S. Umiastowskiej, Warszawa, 1999