Ostatnim właścicielem Szumska był Ludwik Duczymiński, marymontczyk, ozeniony po raz pierwszy z Anną Colonna-Czosnowską, a po raz drugi z Aurelią Pisarzewską. Szumsk wraz z przyległościami odziedziczyła druga żona i córki z pierwszego małżeństwa, synowie byli już spłaceni i wyposażeni. Sam dwór w tym czasie był bardzo zniszczony w wyniku działań I wojny światowej, a ostateczna zagłada nastąpiła w 1920 r. podczas walk z bolszewikami. Dokładna data powstania dworu nie jest znana, wiadomo tylko, że został przebudowany w 1873r. Drewniany i otynkowany, miał wysoki, dwuspadowy dach kryty gontem. Pośrodku siedmioosiowej elewacji frontowej miał nieco niższą, oszkloną sionkę zwieńczoną trójkątnym szczytem i nakrytą dwuspadowym dachem. Sionka różniła się od innych podobnych w ziemi ciechanowskiej tym, że była wyposażona w piec. Dwór w Szumsku otoczony parkiem stanowił harmonijną całość urzekającą swoją skromnością i prostotą.