Zarejestruj się lub Zaloguj się

Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.

Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.

Zbiórka przez Pomagam.pl

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy

Szukanie zaawansowane

Imię

Nazwisko

Opis

Źródło

Nadawca

Uwagi

Ze zdjęciem

Tryb wyszukiwania

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 1205

Strona z 31 < Poprzednia Następna >

Walery Sokalski

Po bitwie miechowskiej: "(...) Panowie ci wprowadzili mnie w dom notaryusza , gdzie zastałem liczne towarzystwo, przeważnie z pań złożone, a był to właśnie wtorek zapustny. W tem towarzystwie było kilka panien Sokalskich, córek radcy sądowego, Józefa Sokalskiego z Sącza Nowego. Otóż panie te przyznawały się do naszego kuzynowstwa, a brat ich Walery, uczeń gimnazjalny, poznawszy nas i ojca naszego, postanowił ze mną i z przybranym stryjem udać się do powstania, do czego pierwej zbyt wielkiej ochoty nie okazywał. I tak się też stało. Z początkiem marca, kiedy Langiewicz pe bitwie pod Małogoszczą zbliżył się do naszej granicy i stanął główną kwaterę w Goszczy, niedaleko za Michałowicami, ojciec mój zabrał mnie i przybranego bratanka Walerego i pospieszył z nami do Goszczy. Tu przedstawił siebie i nas Langiewiczowi. (...) Mieliśmy wybierać broń Walery chciał koniecznie wstąpić do konnicy, ja zaś do żuawów, ponieważ w tym formującym się oddziale miałem licznych znajomych, przy których też zaraz stanąłem. Za mną niejako zmuszony był pójść Walery, bo ojciec mój poparł moją decyzję".

Hieronim Sokołowski

Ur. 1842, miejscowość w 1923: Nowy Sącz, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: E-8

Hieronim Sokołowski

ppro. (1842) Nowy Sącz

Konstanty Sokołowski

[herb=Pomian]Konstanty Maciej Artur Sokołowski, h. {{Pomian}}. Ps. "Piorun". Ur. 24.2.1834 Kępka Szlachecka, pow. kowalski (włodawski)[3][7][10], zm. 26.2.1893 Kraków. Syn Stanisława Erazma - sędziego pokoju okręgu kowalskiego, właściciela dóbr i Franciszki Lutostańskiej. Szwagier komediopisarza Józefa Blizińskiego.[5] Wstąpił do oddziału , później , . 16.4.1863 mianowany porucznikiem,, pełniąc służbę intendenta wojewódzkiego. Następnie z rozkazu Calliera sformował z dniem 14.7.1863 kolumnę ruchomą, konną, składając się z ok 100 osób i objął nad nią dowództwo. Otrzymawszy urlop od płk. Zielińskiego oddał dowództwo kolumny Okuniewskiemu.[7] Uczestnictwo w potyczkach: mazowieckie: 5.08.1863, 6.08.1863, 7.08.1863, 19.8.1863 Kutno (zdobycie kasy powiatowej), 30.08.1863, 4.09.1863, 10.09.1863, 12.09.1863, 1.11.1863, 2.11.1863, 28.02.1864.[8] Po Powstaniu na emigracji w Szwajcarii (Brno) i we Włoszech (Turyn). Następnie osiadł w Galicji w Bóbrce Starej a po kłopotach finansowych przeniósł się do Krakowa. Urzędnik administracji Kuriera Polskiego w Krakowie. Współwłaściciel drukarni Al. Słonimskiego i Sp.[6] 1890 zamieszkały w Krakowie przy ul. Grodzkiej, żonaty, 5 dzieci.[7] Pod koniec życia mieszkał ul. Krowoderska 3.[4] Deklarację Towarzystwa Weteranów podpisał 27.10.1890.[7] Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze Rb, rz. zach. - . Nabożeństwo odprawiono w kościele oo. Kapucynów. Pośmiertnie 21.1.1933 odznaczony wraz z wieloma innymi Krzyżem Niepodległości z Mieczami. Żona: Zofia Urszula Stanisława Sokołowska h. Pomian[11] (córka jego kuzyna Michała Konstantego) Dzieci: * Franciszka[11] * Antoni Alfons Wiktor[12] * Stanisław[11] * Michał[11] (Senator II RP) * Helena Wanda[11]

Franciszek Solecki

Z Biecza, 44 lata, kuśnierz. W sierpniu 1864 sądzony przez sąd wojenny w Nowym Sączu, za przestępstwo przeci publicznej spokojności i porządkowi, par 556 (zapewne w związku z powstaniem). 12-dniowy areszt policzony za karę.

udział w potyczkach: mazowieckie: Nowa Wieś 26.04.1863 poległ

Mojżesz Sommershein

Jeden z kierowników powstańczej prowiantury i magazynów mundurowych

Franciszek Sozański

ur. 1844, zm. 9.12.1904, Powstaniec, pochowany Nowy Sącz

Mikołaj Śpionek

II mąż Rozalii Bagińskiej z domu Kokosińskiej aktywny uczestnik powstania, Pabianice

Józef Spissman

Żyd, wychowanek polskiej szkoły wojskowej w Genui. Walczył w powstaniu, został ranny w jednej z bitew i dostał się do niewoli (wysłany na Sybir).

Józef Spissman

uczeń szkoły wojskowej w Genui, w jednej z bitew ranny, dostał się do niewoli i wysłany był na Sybir

Z Wielkiego Lipnika. Czeladnik młynarski, 37 lat, żonaty. W kwietniu 1864 roku skazany przez sąd wojenny w Nowym Sączu na utratę broni i 8 dni aresztu za przekroczenie obwieszczenia (zapewne za udział w powstaniu).

Kupiec, wdowiec, 1 dziecko, katolik. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był uczniem szkoły i był w organizacji od 1861r., natomiast w czasie powstania służył jako podporucznik, po bitwie brdowskiej został mianowany porucznikiem, a następnie kapitanem oddziału kaliskiego Szumlańskiego. Służył u Mierosławskiego i Mielęckiego pod Nową Wsią, u Junga. Był pod Brdowem, Niewieszem, Grochowami, Lipiczami u Szumlińskiego i u Skowrońskiego pod Wolą Cyrusową, Oporowem, Dalkowem. Wysłany do Tobolska Wiadki wrócił w 1871r. Był ranny pod Nową Wsią. Deklarację podpisał 13.01.1889r.

Marian Tadeusz Staniewicz

Ur. ok. 1844, zm. 14.7.1917 Kaługa. Syn. Zygmunta. Pochodził z maj. Nowa Dola pow. poniewieskiego. Szlachcic guberni kowieńskiej. W 1863 rotmistrz wojsk polskich w partii . Zesłaniec. Zmarł na wygnaniu na sklerozę serca. Został pochowany na cmentarzu Piatnickim. Zostawił dzieci: Zygmunt, Bojomir Jan, Marian, Elwira Maria i Jadwiga.

Jakub Stanowski

Zm. 11.1889 Kraków. Uczestnik walk z 1830 i 1848 r.. członek organizacji z 1863 r., profesor szkół rolniczych.

Józefa Starczewska

Z Starego Sącza. 35 lat, zamężna. W kwietniu 1864 roku skazana przez sąd wojenny w Nowym Sączu na 5 dni aresztu za przestępstwo przeciw publicznym zarządzeniom (zapewne za udział w powstaniu).

Józef Starczewski

Z Załubieniec. Kowal, 45 lat, żonaty. W kwietniu 1864 roku skazany przez sąd wojenny w Nowym Sączu na areszt za przestępstwo przeciw publicznym zarządzeniom (zapewne za udział w powstaniu).

Stanisław Staśkiewicz

Powstaniec, brał udział w bitwach pod Krzywosądzem i Nową Wsią. Ranny w nogę. Zm. 1900. Poch. Krotoszyn

udział w potyczkach: lubelskie: Nowy Staw 25.09.1863

Franciszek Stecki

Artykuł | Kawalerzysta Urodził się 1.10.1843r. w Nicku koło Zielunia w dawnym pow. Mławskim jako syn szlachcica. Członek organizacji „Czerwonych”. Po wybuch powstania zorganizował niewielki oddział partyzancki składający się z kolegów z Żuromina oraz chłopów z okolicznych majątków, wspomagany materialnie przez ziemianina Miecznikowskiego z Ciborza. Następnie po rozbiciu oddziału brał udział w kilku bitwach: pod Lubowidzem, Poniatowem i Chromakowem. W tej ostatniej posiekany przez Kozaków w 32 miejscach na ciele. Cudem przeżył. Z pola bitwy został zabrany przez ojca i ukryty w Ciborzu koło Lidzbarka Welskiego, później przetransportowany do Brodnicy gdzie leczył rany w pruskim szpitalu. Po powrocie do Nicka został aresztowany i zesłany na Sybir, z którego uciekł. Żołnierz Powstania Styczniowego do końca swoich dni nie rozstawał się z konfederatką za srebrnymi paskami, oraz z wielką dumą nosił mundur weterana powstania z 1863-64. W takim też stroju został pochowany w dniu 18 sierpnia 1930r. na parafialnym cmentarzu w Działdowie.

Franciszek Teodor Stecki

i h. , Ur. 20.10.1843 Nick, pow mławski (ob. działdowski)[8], zm. 19.8.1930 Dłutowo.[5] Syn Seweryna Ignacego (syn Jakub i Katarzyny Słuszewskiej)[9], i Katarzyna Napierskiej (nie Napieralskiej, c. Franciszka i Marianny Olszewskiej). Miał 10 rodzeństwa, z których 6 zmarło w dzieciństwie.[8][9] Ojciec był dziedzicem części w Nicku.[8][9] Kształcił się w szkole OO. Franciszkanów w Żurominie. Uczelnia była szkołą zamkniętą prowadzoną przez księży franciszkanów mieszkających w klasztorze w Żurominie i przygotowywała młodzież do seminarium duchownego. Na krótko przed wybuchem powstania Franciszek Stecki złożył egzamin dojrzałości. Jako 20 - letni młodzian opuszcza uczelnię i wraz z kilkoma przyjaciółmi melduje się w oddziale powstańczym. Trafia pod komendę Mieczkowskiego, właściciela majątku Cibórz pod Lidzbarkiem, który organizował oddziały partyzanckie przeciwko Moskalom. Stecki zostaje dowódcą oddziału kawalerii liczącego 50 ludzi. W jednej z większych bitew pomiędzy Poniatowem a Chromakowem w dniu 10 sierpnia 1863 roku - jak podaje syn powstańca - Artur Stecki, oddział Franciszka Steckiego został otoczony przeważającymi siłami wroga. Stecki wydaje rozkaz walki. W pewnej chwili dowódca oddziału spada raniony z konia, nadbiegły Kozak wymierzając kindżałem zamierza go przebić. Mimo ciężkiej rany powstaniec ostatkiem sił wytrąca mu broń z ręki i razi go śmiertelnie wystrzałem. Rozwścieczona dzicz kozacka mszcząc się zdaje młodemu dowódcy ciosy bronią sieczną i palną, tak że pada on z 32 ranami, mając min. obcięte palce u obu rąk i nos oraz wybitych 8 zębów. Jednak silny organizm powstańca wszystko przetrwał. Wkrótce musiał się ukrywać przed poszukiwaniami władz rosyjskich, groziła mu zsyłka na Sybir. Przedostał się do Brodnicy, granice przekroczył w przebraniu kobiety. Wciąż jednak ciążyła na nim odpowiedzialność "wosstanija" i widmo strasznej kary. Od tego losu ochronił go ojciec, poświęcając za okup dla syna cały niemal majątek. Mimo to był ciągle prześladowany; gdy w roku 1905 wybuchło powstanie, Franciszek Stecki organizował polskie oddziały powstańcze na terenie byłej Kongresówki. Nastąpiły nowe prześladowania i stracił on resztę majątku rodzinnego. Gdy wybiła godzina odzyskania niepodległości, patriotyczny starzec powrócił w rodzinne strony, osiedlając się w Działdowie. Pomimo sędziwego wieku pracował ofiarnie i społecznie w Towarzystwach Powstańców i Wojaków, Inwalidów Wojennych. Odrodzone władze RP przyznały zasłużonemu Polakowi swe najwyższe odznaczenia. Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami [4] Żona: Emilia Syn: Artur

Tadeusz Jerzy Stecki

Żołnierz 1863 z partii Różyckiego, emigrant, po powrocie zesłany na kilka lat do Rosji Pisarz, zm. 8-9.1888 Medwedówka, pow. konstantynowski

Uczestnik powstania 1863 r. Urzędnik kolejowy, zmarł w Jarosławiu w 1913 roku.

powstaniec styczniowy, pochowany na Nowym Cmentarzu przy ulicy Krakowskiej w Jarosławiu.

( 1809 Kraków - 20.07.1885 Piskorzewice) - weteran Powstania Listopadowego, Wiosny Ludów i uczestnik Powstania Styczniowego urodzony w 1809 r w Krakowie , zmarł 10 lipca 1885 r w Piskorzewicach [1] "zarządca dóbr ordynata hr Tomasza Zamoyskiego, jeden z garstki bohaterów z 1831 r . Potomek rodziny szwajcarskiej w Austrji pierwotnie osiadłej, a przez cesarza Józefa II nobilitowanej (ojciec zmarłego był kapitanem wojsk austriackich), narodził się w Krakowie 1809 roku. Wraz z braćmi w Polsce wychowany, pokochał nową ojczyznę całem sercem i został najlepszym jej synemm dawszy tego dowody całem życiem swojem. W r. 1831 służąc w pułku Krakusów brał udział w walce o niepodległość, między innymi w bitwie pod Grochowem. Po upadku powstania oosiadł w Galicji jako oficjalista w dobrach hr Adama Potockiego. W r 1846 spotkał go los wielu innych - zbity w Mędrzychowie, a pozbawiony mienia przesiedział w wiezieniu tarnowskim przez rok. W r. 1863 będąc już oficjalistą w dobrach hr. ordynata Zamoyskiego, popierał sprawę ruchu moralnie i materialnie, wedle sił swoicch i możności" [1]

Ignacy Steinman

narodowości żydowskiej, za udział w powstaniu, aresztowany w lipnowskim i osadzony w Cytadeli ()

Ignacy Steinman

Żyd, brał udział w powstaniu styczniowym za co został aresztowany i osadzony w cytadeli.

Izydor Stemberg

Żyd, zesłany z Wilna do gub. poduralskiej.

Bernard Stenzel

Żyd, student Uniwersytetu Warszawskiego, brał udział w powstaniu styczniowym. Był kasjerem podatku powstańczego wśród żydów. Ścigany uszedł do Krakowa. Zmarł w Stanisławowie w 1912r.

Bernard Stenzel

narodowości żydowskiej, student uniw. warszawskiego, kasyer podatku powstańczego wśród żydów. Ścigany, uszedł do Krakowa. Zmarł w Stanisławowie w roku 1912

Józef Stępień

nauczyciel i zastępca dyrektora Stowarzyszenia „Wzajemna pomoc” pożyczkowego i oszczędnościowego w Podgórzu, zamieszkały Podgórze przy Krakowie, urodzony 8 lutego 1843 rzymski katolik, przed powstaniem uczeń gimnazjalny w Nowym Sączu, w czasie powstania sierżant, w Powstaniu po przejściu granicy był w oddziałach Czachowskiego aż do ich rozbicia walczył pod Stefankami, Ostrowcem, Grabowicami, i inne walki w oddziałach Czachowskiego aż do rozbicia ich w lipcu pod Wąchockiem a raczej pod Ratajami, następnie kilkanaście dni był w kawalerii, następnie u Eminowicza i Radwaskiego, ranny- otrzymał postrzał w prawa nogę, ranny przeszedł do Galicji gdzie po wyzdrowieniu zapisał się do oddziałów Waligórskiego, jego udział w powstaniu może potwierdzić Sołtysik, który obecnie jest proboszczem w Kieleckim, Rzaski obywatel w Nowym Sączu, Chostyrek nauczyciel w Bochni, i wielu innych.

Ur. 1842r., Przyborów (Galicja), student. Służył w oddziale Kurowskiego (pod Miechowem), Monakowskiego i Dunajewskiego. Po powrocie do kraju był urzędnikiem kolejowym.

narodowości żydowskiej, ur. w 1842 w Przyborowie (Galicya), student. Służył w oddz. Kurowskiego (pod Miechowem), Monakowskiego i Dunajewskiego. Po powrocie do kraju — urzędnik kolejowy

Żyd z Warszawy. Za jawne nieposłuszeństwo władzy, niezachowanie przepisów stanu wojennego i śpiewanie podburzających hymnów w kościołach po ogłoszeniu stanu wojennego został skazany do służby wojennej z prawami stanu.

Bolesław Stojowski

Ur. 1842 Nowe Miasto, zm. przed 1919, żona: Zofia, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: powstaniec, liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: XIII-44

ppro. (1844) Nowy Sącz

obywatel ziemski, poległ w bitwie pod Nową Wsią dnia 20 Lutego 1863 r. (Czas Nr. 49).

udział w potyczkach: mazowieckie: Nowa Wieś 21.02.1863 dostał się do niewoli

Augustyn Strojnowski

W latach 1849-1864 proboszcz parafii Mnichów, pod Jędrzejowem. Za gorąca agitację patriotyczną zesłany na Sybir w 1864. Po powrocie wikary w Nowym Korczynie nad Wisłą. Zmarł w 1884.

Aleksander Stroka

Ur. 1844, miejscowość w 1923: Nowy Sącz, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., odznaczenie w 1923r: VM 5 kl., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-480

Strona z 31 < Poprzednia Następna >