Powstańcy styczniowi

lat 21, więzień cytadeli kijowskiej, brał udział w wyprawie radziwiłłowskiej, skazany na Sybir, listopad 1863

Syn Tomasza z Horodnian, brat starszego Adolfa. Trafił na Sybir, skąd w 1869 roku został zwolniony.

Ur. 1845 Głuchówek, miejscowość w 1923: Kownaciska, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: I-171

syn Tomasza, Sybir do 1869

Lat 27, syn Józefata i Aleksandry, żołnierz z szeregu polskich powstańców, zm. 6.12.1863

ppro. (1845) Kownaciska

Ur. 1848 Warszawa, miejscowość w 1923: Warszawa, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-735

syn Michała, brat Zachariasza, obywatele, zasądzony do sekwestracji majątku za udział w wydarzeniach politycznych roku 1863, własność: Plaudy, pow. piński

Syn Michała, mężcz. 26 lat na 1865 r., szlachcic , zesłany bez pozbawienia praw na zamieszkanie, z 1865 r. przebywał w Omsku, w 1869 r. wyjechał do Woronieskiej gub., rodziny nie posiadał

szlachcic

КОБЫЛИНСКIЙ Фома,szlachcic powiatu, obwodu białostockiego (дворянин Белостокского уезда),posiadał majątek Gorodnia ? (имеет в этом же уезде имение Городня),gubernia grodzieńska,uczestnik Powstania Styczniowego, zesłaniec, na mocy p. 3 orzeczenia /powelenja/ cesarskiego z 13 i 17 maja 1871 r. zwolniony z dozoru policyjnego z prawem zamieszkania gdziekolwiek w państwie rosyjskim, z wyjątkiem stolicy i guberni stołecznych, Królestwa Polskiego i Zabranego Kraju, lecz z zabronieniem mu objęcia służby państwowej i społecznej.

z Pleszewa,nosił wieści z miasta do obozu i dostarczał Taczanowskiemu broni

więziony w twierdzy dynaburskiej

ppro. (1848) Warszawa

Ur. 1845 Horodniany, zm. przed 1919, żona: Eleonora, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: IX-43

szlachcic, był żandarmem wieszającym, 13 sierpnia 1864 r powieszony we wsi Olendy Orlicy Siedleckiego powiatu.

lat 20, Galicjanin, wg relacji Edwarda Tuller Lettnera z dn18.12.1863 zesłany na Syberię z Kijowa

Doktor, powstaniec z oddziału spod . Schwytany i więziony tam do dalszego procesu i zesłania. Wszyscy byli poranieni i bici.

wzięty pod Radziwiłłowem, skazany na osiedlenie w Sybirze, ostatni list jego 2 Woroneża.

szereg, oddz. Horodyńskiego, walczył pod Radziwiłłowem, następnie wysłany na Sybir.

z Galicji, wzięty w niewolę po bitwie pod Radziwiłłowem, zesłany w gubernię jenisejską do wsi Striełka we włości makłakowskiej. Zapewne tam zmarł, albowiem poszukiwania wszelkie okazały się bezskutecznymi, na skutek czego „Gazeta Narodowa” uprasza kolegów i znajomych o udzielenie wiadomości.

Powstaniec figurujący w Archiwum ks. Ruczki

Rolnik

żołnierz z oddziału Litewskiego, poległ pod Kalwaryą w Łomżyńskiem.

Nieutwierzdiennyj szlachcic lubelskiej guberni

ma pomnik w Krakowie: Juliusz Natmiller / uczestnik powstania w r. 1863 / ur. w Jurgowicach pod Krakowem / zm. 20 stycznia 1903 r.

Zob. też Karol

27 lutego 1816 roku w Niewodnicy. Osiadł w majątku Zalesiany . Zorganizował i dowodził oddziałem konnej jazdy.w jednej z bitew w 1863r

własność ziemska skonfiskowana po 1863: Zalesiany, gub. Grodzieńska , dz. 145.

właściciel Zalesia, Zacisza, Kodyńca

ok. 1817-1863, pochodził z Zalesian k. Białegostoku. Początkowo był oficerem armii carskiej, a w kwietniu 1863r. wstąpił wraz z dwoma synami: Adolfem i Konstantym, zięciem Koryckim i bratankiem Adolfem do oddziału powstańczego formującego się pod Sokołdą. W potyczce pod Waliłami (29.04.1863r.) dowodził kosynierami tworzącymi rezerwę oddziału płk. O. Duchińskiego. Na czele jazdy powstańczej odczytywał manifest, karał szpiegów, napadał na urzędy i komendy wojskowe. W lipcu przeszedł w Augustowskie, gdzie połączył się z oddziałami Michała Kwapiszewskiego i Feliksa Górskiego. W końcu lipca oddziały te przeszły na Grodzieńszczyznę, a po kilku potyczkach w sierpniu do powiatu łomżyńskiego. Tutaj Kobyliński został adiutantem Juliusza Nadmillera, a we wrześniu sam objął dowództwo i udał się z oddziałem w Płockie, a później na Podlasie. W bitwie pod Mienią (4.11.1863r.) spadł z konia i nie chcąc przyjąć pomocy syna został otoczony przez 50 kozaków i zarąbany.

uczestnictwo w potyczkach: grodzieńskie: Walile 29.04.1863, Mereczowszczyzna 8.06.1863, Huta 16.06.1863, Różana 16.06.1863, Łysków 16.06.1863, augustowskie: Łapy 17.07.1863, Łapy 18.07.1863, Średnica 23.07.1863, Siodmaki 24.07.1863, grodzieńskie: Markowo 30.07.1863, Ihnatki 31.07.1863, Rychły 5.08.1863, augustowskie: Sanie 3.09.1863, Brzeźnice 7.09.1863, płockie: Księżopole 12.10.1863, mazowieckie: Mienia 4.11.1863 poległ, (podlaskie: Finkówka 8.11.1863)

rodem w grodzieńskiego, wieku lat 46, obywatel ziemski z powiatu białostockiego. Służył w oddziale Duchyńskiego jako dowódca kosynierów. Po rozwiązaniu tego oddziału dowodził kawalerią. Dnia 17 lipca 1863 r. walczył wraz z oddziałem Górskiego w bitwie od Waliłowem i Zembrowem w powiecie łomżyńskim na drodze żelaznej warszawsko-wiedeńskiej niedaleko stacji Łapy. Moskale stracili dziewięciu zabitych i czterech rannych. 24 lipca te same oddziały potykały się z Moskalami we wsi Siódmaki. Z naszych zginęło dwóch i dwóch zostało rannych. 12 października miała miejsce ucieczka jazdy polskiej pod dowództwem rannego Kobylińskiego w powiecie Ostrołęckim. Moskali poległo 43, z naszej strony czterech zabitych i ośmiu rannych.

(1817 - 1863) - ziemianin z pow. białostockiego, oficer armii rosyjskiej (?). W powstaniu dowodził oddziałem kosynierów w partii Duchyńskiego, następnie oddziałem konnym. Na początku jesieni przeszedł na Podlasie, walczył również w Mazowieckiem; miał polec 4 XI pod Mienią (Sedło). Udział w powstaniu brali także jego synowie: Adolf oraz Konstanty zesłany na Sybir. Razem z Kazimierzem Kobylińskim poszli do powstania również jego synowiec i zięć

(1816-1863) ziemianin z powiatu białostockiego, z majątku Zalesiany, w powstaniu dowodził oddziałem kosynierów w partii Duchyńskiego, następnie oddziałem konnym. Poległ pod Mienią 4 listopada 1863

Syn Kazimierza z Zalesian. W 1863 roku miał zaledwie 17 lat. Bral udział w walkach partii ojca. między innym w sierpniu zabrał Moesowi w Choroszczy 24 konie. Do marca następnego roku razem z bratem Adolfem ukrywali się na Podlasiu we dworze Karskie. Tam został aresztowany i skatowany przez kozaków. Za udział w powstaniu zesłano go do rot aresztanckich na Syberię. Powrócił dopiero po 1917 roku i zmarł w niepodległej Polsce.

szlachcic z powiatu białostockiego, młodszy syn Kazimierza, zesłany do rot aresztanckich, po-wrócił w 1917, w wieku 71 lat

szlachcic Grodno województwo

syn Kazimierza Kobylińskiego, brat Adolfa. Powstaniec, został zesłany na Syberię.