Zarejestruj się lub Zaloguj się

Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.

Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.

Zbiórka przez Pomagam.pl

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy

Szukanie zaawansowane

Imię

Nazwisko

Opis

Źródło

Nadawca

Uwagi

Ze zdjęciem

Tryb wyszukiwania

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 608

Strona z 16 < Poprzednia Następna >

Adam Dutkiewicz

lat 18, introligator z Krakowa, walczył pod Miechowem, skazany przez sąd karny na 14 dni więzienia, 22.12.1863

Syn urzędnika skarbowego austriackiego i i oficera wojsk Księstwa Warszawskiego, dymisjonowany nadporucznik austriacki, właściciel (przez żonę z domu Kędzierską) hotelu "Pod czarnym orłem" na ul. św. Józefa. Wg relacji urzędników i i opowiadań uczestników główny działacz Ławy Głównej Krakowskiej: o niego opierał się cały zaciąg ochotników, , wyprawianie ich, dostawy do obozu, itd. dlatego też jego uwięzienie wywarło tak wielkie wrażenie. Po powstaniu założył sklep w Krakowie, był nawet rajcą miejskim.

Wacław Dworzak

rodem z Jędrzejowa, brał udział w bitwach pod Miechowem, Małogoszczą, Ujnami, Mełchowem i Szczeczną, zginął w tej ostatniej służąc w oddziale Rębajły.

Kazimierz Fedorowicz

wieku lat 17, rodem z Warszawy, uczeń Szkoły Głównej, służył jako żołnierz kawaleryi w oddziale Grekowicza. W bitwie pod Szycami kula armatnia zdruzgotała mu nogę, skutkiem czego umarł w Miechowie, i tam pochowany.

Paweł Filipkiewicz

ur. w Krakowie r. 1838, czelad. kraw., służył jako szereg, w oddz. Kurowskiego (kapit. kosyn. Braun), w bitwie pod Miechowem, w oddz. Tetery, w bitwie pod Igołomią.

Paweł Filipkiewicz

Ur. 29.06.1838r., Kraków. Czeladnik krawiecki, zamieszkały w Krakowie, żonaty, 1 dziecko, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był czeladnikiem krawieckim, natomiast w czasie powstania szeregowcem. Służył w oddziale Kurowskiego (kapitan kosynierów Braun), walczył pod Miechowem. Następnie pod Teterą brał udział w bitwie Igołomią. Deklarację podpisał 01.11.1890r.

Franciszek Ksawery Francki

Urodzony w Miechowie,brał udział w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863. Zesłany do guberni tobolskiej.

Franciszek Ksawery Francki

Ur. 1841 Miechów, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: I-63

Maksymilian Francki

Urodzony w 1818 roku w Miechowie, właściciel apteki, już od 1861 roku organizował patriotyczne spotkania i akcje przeciw rosyjskiemu zaborcy. Uczestniczył w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863, a po niej cudem uniknął śmierci i zesłania, gdyż ukrył się w kościele.Przedostał się do Krakowa, a po powrocie do Miechowa odbudował dom i dalej prowadził aptekę. Ożenił się z Gabrielą Jakubowską. Zmarł 17.6.1876 roku w Miechowie i tamże jest pochowany na cmentarzu. W bazylice Grobu Bożego znajduje się jego epitafium.

Wojciech Gadulski

ur. w Ruskiej wsi r. 1842, introligator, służył jako szeregowiec strzelc. w 5-tej kompani kapit. Braunera pod Kurowskim i walczył pod Sosnowcem, Słomnikami i Miechowem. Następnie służył pod Jeziorańskim i walczył pod Małogoszczą. W tejże bitwie w lewą nogę kartaczem ranny, leczył się w klasztorze w Jędrzejowie, poczem dostał się do Krakowa.

Wojciech Gadulski

Ur. 1842r., Ruskawieś. Introligator z Rzeszowa, wyznania rzymsko-katolickiego, syn emigranta z 1831r. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był czeladnikiem introligatorskim, natomiast w czasie powstania walczył w oddziale , był w 3 bitwach: Sosnowiec, Słomniki, Miechów. Po rozbiciu w Miechowie walczył pod Jeziorańskim, z oddziałem którego poszedł na pomoc Langiewiczowi tj. 24.03.1863r. gdzie trwała bitwa pod Małogoszczem. Został ranny w lewą nogę, był leczony w klasztorze w Jędrzejowie, za pomocą pani Sterczyńskiej dostał się do Krakowa. Deklarację podpisał 13.12.1891r.

Pod Kurowskim w oddziale Żuawów Śmierci Rochebruna. Walczył pod Miechowem. Po powstaniu technik (zmarł po 1898)

(1844 - 6 VII 1921), czeladnik ślusarski z Tarnowa, walczył m.in. w bitwach pod Miechowem, Opatowcem, Rybnicą i Jurkowicami. Ciężko ranny przewieziony do Galicji, po zwolnieniu z więzienia do końca zycia mieszkał w Tarnowie.

Franciszek Gaszyński

Kurowski nie wiedział wcale o dokonywanej koncentracyi straży, i sądząc, że w Szycach stoi jak zwykle do 20 żołnierzy, wyprawił tutaj Franciszka Gaszyńskiego i Mięttę z oddziałkiem bardzo niewielkim, nie przenoszącym w każdym razie 30—40 ludzi. Po przybyciu na miejsce Gaszyński zobaczył, że przed komorą zebrało się 40–50 objeszczyków pieszych i konnych, stojących w pełnej gotowości do wymarszu. Mimo to powstańcy zbliżyli się do nich i wezwali ich do złożenia broni. Rosyanie nie próbowali nawet oporu: po pewnem wahaniu oficerowie i żołnierze zsiedli z koni i rzucili broń. (...) Gaszyńskiego za szybkie zdecydowanie się i odwagę awansował Kurowski na porucznika

Franciszek Gaszyński

uczestnictwo w potyczkach: krakowskie: Szyce 4.02.1863, (Maćki 4.02.1863), Sosnowiec 7.02.1863, Miechów 17.02.1863

Franciszek Cyprian Antoni Gaszyński

Franciszek Cyprian Antoni Gaszyński, h. Jastrzębiec. [1][2] Ur. 16.9.1834 [1][2] Cierno, ob. woj. świętokrzyskie.[8]. Chrztu dokonał wielmożny ks. Józef Moszczyński proboszcz z Mieronic. Zm. 31.8.1900. [1][2][3] Rodzice: Ojciec: Aleksy[8][10] Józef [11] Gaszyński [8] (ur. 17.07.1796 Kije [11], zm. 1872 Cierno [12], 1-v. Franciszka Krodkiewska[10] pułkownik z 1831, w 1811 r brał udział w oblężeniu Modlina, Powstaniec Listopadowy[13], pochowany na cmentarzu w Ciernie[14], syn Norberta i Joanna Tymińskiej[10]). Matka: Barbara Byczkowska,[8] (zm. 1883[14], córka Bartłomieja i Marianny Marcoin[10] pochowana na cmentarzu w Ciernie[14]) - pobrani 1832 w Mieronicach. Rodzeństwo: 1__Hipolit Antoni Gaszyński - ur 1833 Cierno akt nr 31 - zm. 1835 Cierno akt nr 2 2__Hipolit Julian Antoni Gaszyński - ur 1836 Cierno akt nr 19 3__Joachim Józef Antoni Gaszyński - ur 1837 Cierno akt nr 20 4__Pulcheria Aleksandra Barbara Gaszyńska - ur 1838 Cierno akt nr 26 5__Barbara Ambrożyna Marianna Gaszyńska - ur 1840 Cierno akt nr 16 6__Grzegorz Norbert Józef Gaszyński - ur 1842 Cierno akt nr 24 7__Marianna Waleria Justyna Gaszyńska - ur 1844 Cierno akt nr 28 - po mężu Jeżewska [14] zm. 22.07.1897 [14], pochowana na cmentarzu w Ciernie [14] 8__Mieczysław Gaszyński - ur 1858 Cierno akt nr 5 - zm. 15.11.1908 lat 58 [14], pochowany na cmentarzu w Ciernie [14] 9__Antonina Teodora Gaszyńska - ur 1865 Cierno akt nr 40 Uczestnik powstania 1863 [1][2], w gub. kieleckiej.[1] ""[5] Adiutant Kurowskiego[5], "".[5] Po powstaniu zarządca hotelu krakowskiego.[15] Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, Kwatera: N, Rząd: zach, Miejsce: 23 [4] W tym samym grobie są pochowani: -Kazimiera Kryłowska (06.01.1868 - 31.05.1938) [4] - Anna Kryłowska (27.07.1896 - 18.01.1970) [4] - Olga Kryłowska (31.10.1899 - 23.01.1973) [4] Po jego śmierci c.k. sąd w Krakowie poszukiwał w 1904 r. spadkobiercy, Artura Gaszyńskiego, przedsiębiorcy, którego miejsce pobytu w Rosji nie było znane. [6] Żona Jadwiga [3], [7], [9] Teresa [9] Wyżna [3] vel Wydźgów [7] vel Wydźga [9] Dzieci: 1__Kajetan Zdzisław Antoni Gaszyński - ur 1859 Caców par. Cierno,[9] matka Jadwiga Teresa Wydźga [9] 2__Artur Zygmunt Gaszyński - ur 1863 Caców par. Cierno [obecnie woj. świętokrzyskie] [7], matka jego Jadwiga Wydźgów [7]

Władysław Gaszyński

Władysław Gaszyński, ur. w 1843 r. syn Wacława, pułkownika wojsk polskich z 1831 roku, Słażył pod Karowskim wojew. krak. w bitwach był pod Sosnowcem i Miechowem. Pod Mirosławskim, w bitwie pod Igołomią raniony, (bitwą dowodził Fr. Gaszyński.) Przeszedłszy do partii Langiewicza, brał udział w bitwie pod Małogoszczem, potem był 2 lata w Austrji, 3 lata w Meksyku, następnie we Francji, potem 30 lat administrował w Galicji majątki, a od lat 20 zamieszkaje w Warszawie

Zygmunt Gebhardt

Ur. 1841 Kraków, zm. 20.5.1879 Kraków. Syn Tomasza i Marcjanny Łopatkiewicz. Miał kilkoro rodzeństwa. Cioteczny brat Władysława Zapałowskiego. Uczęszczał do gimnazjum św. Anny w Krakowie gdzie zdał maturę 1.8.1861- Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, w tym czasie jego opiekunem był Mikołaj Tyrchowski rektor gimnazjum św. Anny. Był zaangażowany w organizację powstania - mając funkcję dziesiętnika. Odebrał m.in przysięgę od Romualda Wilusza. Walczył pod Miechowem, gdzie został pojmany, więziony w Radomiu i w Warszawie. Po powstaniu pracował w sądach w Krakowie i Warszawie. Sekretarz Trybunału we Wiedniu. Zmarł po długiej chorobie w szpitalu św. Łazarza na zapalenie płuc. Pochowany w Krakowie na Rakowicach w kwaterze AD (środek).

Stefan Gebułtowski

student Wszechnicy Jagiellońskiej z Krakowa, poległ pod Miechowem, 17 Lutego 1863 r. jako podoficer, mając lat 23.

Stanisław Geisler

wieku lat 30, urodzony w Radomiu 1837 roku, po ukończeniu tamtejszego gimnazyum, kształcił się w instytucie agronomiczno-leśnym w Marymoncie. Ukończywszy takowy, w dzierżawionym przez siebie majątku, gospodarował. Niepowodzenia i nieurodzaj, pozbawiły go całego mienia, poczem wszedł do służby rządowej jako podleśny. Powstanie powołało go w szeregi, gdzie w krótkim czasie za odznaczenie się, posunięto go na porucznika kawaleryi w oddziale Kurowskiego, zginął w bitwie pod Miechowem 12 Lutego 1863 r.

Stanisław Gejzler

z Radomia, zginął u Kurowskiego jako porucznik. Wieku lat 30, urodzony w 1837. Po ukończeniu gimnazjum kształcił sie w agronomii w Marymoncie, następnie dzierżawił majątek. Powstanie powołało go w szeregi, gdzie w krótkim czasie za odznaczenie się posunięto go na porucznika kawalerii w oddziale Kurowskiego. Zginął w bitwie pod Miechowem 12 lutego 1863 r.

Stanisław Gejzler

uczestnictwo w potyczkach: krakowskie: Miechów 17.02.1863 !-

Antoni Gettlich

Dyrektor szkoły żeńskiej. Zam. Kraków. Ur. 17.01.1842 Jasło. Czworo dzieci dorosłych, dziewięcioro wnucząt. Przed powstaniem: student szkoły głównej w Warszawie. W powstaniu: walczył pod Miechowem, uciekł spod Miechowa szczęśliwie. Po powstaniu: właściciel pensjonatu potem nauczyciel publicznej szkoły.

Antoni Gettlich

Ur. 1842 Jasło, syn Adam i Marii Gaździńskiej. Ukończył gimnazjum w Krakowie i wziął udział w powstaniu. Walczył w okolicach Miechowa i pod Żarkami. Po powstaniu studiował we Lwowie. 30 lat kierował Szkołą Wydziałową Żeńską im. św. Scholastyki w Krakowie. Autor podręczników z historii i geografii. Zmarł 1915 Szczawnica, tam pochowany.

ur. r. 1844 w Laskówce prakt. gospod, służył jako szereg, w oddz. Kurowskiego i Langiewicza. Był w bitwach pod Miechowem, Pieskową skałą, Chrobrzą, i w lasach S-to Krzyskich. Ranny w lewe kolano. Po powst. zarządca folwarku.

Pod Kurowskim w oddziale Żuawów Śmierci Rochebruna. Walczył pod Miechowem.

włościanin z Sandomierskiego zginął pod Miechowem 17 Lutego 1863 roku, zabity przy wozach, na których była żywność dla powstańców.

Fortunat Wincenty Mieczysław Gralewski

Ur. 1828 Miechów, zm. 24.4.1893 Kraków Syn. Stanisława (pisarza Sądu Pokoju) i Józefy Żarskiej. 1850-55 student UJ - Wydz. Filozoficzny i Frmacji. Aptekarz krakowski - od 1858 właściciel apteki "" przy ul. Szczepańskiej 1 w Krakowie. W czasie Powstania, wraz ze swoim pracownikiem Konstantym Wrotnowskim zajmował się przerzutem broni. Senior gremium aptekarskiego Wschodniej Galicji. Żona: Józefa Jana. Córka: Maria - żona malarza Jacka Malczewskiego.

Pochodził ze Lwowa. Żuaw. Poległ pod Miechowem.

Józef Adam Grekowicz

Inżynier wydziału powiatowego w Buczaczu, zamieszkały w Buczaczu. Urodzony 13 lipca 1834 r. w miejscowości Michalewo w guberni mińskiej. Żonaty, ojciec jednego dziecka, wyznania rzymskokatolickiego. Przed powstaniem w stopniu porucznika instruktor pułku witebskiego. W powstaniu naczelnik sił zbrojnych województwa kaliskiego, następnie krakowskiego. Brał udział w bitwach pod Radomskiem, Miechowem, Szklarami, Żółkiewką. Ranny podczas bitwy pod Miechowem w lewą rękę. Powołał się na świadectwo Feliksa Bieńkowskiego, Gustawa Reutta i innych. Przy składaniu oświadczenia zobowiązał się do przysłania dokumentów i szczegółowych opisów. Zobowiązał się do wpłacenia wpisowego w wysokości 2 złotych reńskich i składki rocznej w wysokości 6 złotych reńskich. Oświadczenie podpisał we Lwowie 8 maja 1888 r. W tym samym dniu został przyjęty na członka czynnego.

Józef Adam Grekowicz

Uczestnictwo w potyczkach: kaliskie: Radomsk 24.01.1863, krakowskie: Miechów 17.02.1863, 5.04.1863, (Igołomia 4.05.1863), (lubelskie: Fajsławice 24.08.1863)

Józef Adam Grekowicz

ur. w Michalewie r. 1834 porucz. instr. pułku Witebskiego, był w powst. naczelnikiem sił zbrojnych woj. Kaliskiego następnie Krakowskiego. Stoczył bitwy pod Radomskiem, Miechowem, i Żółkiewką. Ranny był pod Miechowem w lewą rękę. Po powst. inżynier Wydziału po w. w Buczaczu.

Erazm Gryglaszewski

Ur. 02.06.1840r., Kraków. Majster ciesielski, zamieszkały przy ul. Głowackiego 10, żonaty, 4 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. Przed powstaniem pracował w fabryce narzędzi rolniczych od 1860r. w Dąbrowie pow. olkusko-siewierski, a od 1861r. był w organizacji. Z Dąbrowy udał się do Ojcowa do obozu Kurowskiego i był pod Miechowem. Następnie walczył z Langiewiczem od Goszczy aż do przejścia granicy w pułku Czachowskiego 3 dnia po bitwie pod Grochowiskami z powodu słabości uwolniony, był z pułkownikiem Tererą pod Igołomią. Następnie został ajentem policji wykonawczej w Krakowie. Został aresztowany i skazany przez sąd na 15 kijów. Był ranny pod Igołomią. Oświadczenie przystąpienia do Towarzystwa wzajemnej pomocy uczestników powstania polskiego z roku 1863/4 podpisał we Lwowie w 1895r.

Erazm Gryglaszewski

ur. r. 1840 w Krakowie, służył jako szereg, w oddz. Kurowskiego i pod Miechowem i, Langiewicza (od Goszczy do Grochowisk), Tetery (pod Igołomią), w końcu jako ajent policji wykonawczej w Krakowie. Ranny pod Igołomią został skazany na 15 kijów przez sąd wojenny krakowski. Po powst. majster ciesielski.

Józef Grzymalski

Drugie imię: Włodzimierz, urzędnik Towarzystwa Dobroczynnego, zamieszkały w Krakowie ul. Koletek 12. Urodzony 4 lipca 1844r. w Sierszy pow. Chrzanów, stanu wolnego, wyznania rzymskokatolickiego. Przed powstaniem „w szkołach”. W powstaniu „pod dyktatorem Langiewiczem jako podoficer przy strzelcach 2-go pułku”. Walczył pod dowództwem Kurowskiego, Langiewicza, Krukowieckiego i rotmistrza Junoszy. Brał udział w potyczkach pod Miechowem, Chrobrzem, Grochowiskami, Glanowem i w kilku innych mniejszych w okolicach miejscowości, których nazw nie pamiętał. Nie był ranny. „Dokumentów obecnie nie ma, może się tylko powołać na kilku obywateli w Krakowie zamieszkałych a w razie koniecznym nazwiska tychże może wymienić”. Znany był dr. Jodłowskiemu. Zobowiązał się do wpisowego 1 złotego reńskiego i składki rocznej w wysokości 3 złotych reńskich. Oświadczenie podpisał w Krakowie 15 marca 1888r. Na członka czynnego przyjęty 23 czerwca 1888r.

Józef Włodzimierz Grzymalski

ur r. 1844 w Sierszy, student, służył jako podof. pod Kurowskim i Langiewiczem. Pod Kurowskim w komp. Junoszy, walczył pod Miechowem, pod Langiewiczem był w bitwach pod Chrobrzą, Grochowiskami, Glanowem i innych potyczkach. Po powst. urzędu. To warz. dobroczynności w Krakowie. [1] Zmarł 17.12.1902 [2]

ur. w Opatówku, w r. 1835 piekarz, brał udział w ataku na Płońsk, następnie w bitwach pod Miechowem, Goszczą, Grochowiskami i Igołomią. W końcu internowany w Ołomuńcu, wyjechał do Meksyku, skąd powrócił w r. 1867.

Ur. 28.06.1835r., Opatówek woj. kaliskie. Były czeladnik piekarski, zamieszkały w Krakowie w przytulisku katolik. i starców z 1863/4r., żonaty, bezdzietny, wyznania ewangelicko-augsburskiego. Przed powstaniem był piekarzem w Warszawie, w powstaniu służył jako żołnierz. Był w ataku na Płońsk, a potem u Kurowskiego walczył pod Miechowem, w oddziale Langiewicza pod Chrobrzem i Grochowiskami. Był również w bitwie pod Igołomią. Następnie był internowany w Ołomuńcu i służył w wojsku meksykańskim. Oświadczenie przystąpienia do Towarzystwa Wzajemnej pomocy uczestników powstania polskiego z roku 1863/4 podpisał w Krakowie 21.06.1896r.

właściciel domu w Miechowie, zamordowany tamże 17 Lutego 1863 r. (Czas Nr. 51).

Józef Hakowski

Nałęcz, ur. Warszawa, 09.03.1834r., zamieszkały w Krakowie przy ul. Straszewskiego 2, rzeźbiarz, szlachcic, katolik, żonaty, bezdzietny. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był w szkole podchorążych, natomiast w powstaniu walczył pod Kurowskim, Langiewiczem, Chmielińskim i Iskrą. Uczestniczył w bitwach pod Miechowem, Goszczą, Grochowiskami, Krzykawką i wielu innych potyczkach, a 18.09.1863r. walczył pod Małogoszczem, gdzie został ranny w głowę. Deklarację podpisał 04.05.1891r.

Strona z 16 < Poprzednia Następna >