Zarejestruj się lub Zaloguj się

Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.

Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.

Zbiórka przez Pomagam.pl

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy

Szukanie zaawansowane

Imię

Nazwisko

Opis

Źródło

Nadawca

Uwagi

Ze zdjęciem

Tryb wyszukiwania

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 17

Józef Adam Jan Kłoczowski

Herbu Rawicz, ur. 1818 Góra Kalwaria, zm. 1870, Syn Stanisława i Konstancji Piaseckiej. W czasie powstania burmistrz Piaseczna. Zimą 1863 roku do Piaseczna dotarł z Belgii duży transport karabinów przeznaczonych dla powstańców. Kłoczowski pozwolił na ukrycie ich w magistracie i w swoim mieszkaniu. W tym samym czasie do Piaseczna wszedł kilkusetosobowy oddział Kozaków. Burmistrz był zmuszony zaprosić dowództwo oddziału na śniadanie. Wyjaśnił, że w skrzyniach jest sprzęt do remontu biura. Prawd. naczelnik wojenny powiatu. Pełniąc obowiązki burmistrza, pisał banalne sprawozdania (o powszechnie znanych wydarzeniach) dla swoich carskich zwierzchników lub biorąc w obronę mieszkańców miasta przed represjami. Według opowiadań Eugeniusza Kłoczowskiego opublikowanych w „Drugich szkicach z dziejów Piaseczna i okolic" w pewnym momencie powstania Józef Kłoczowski skierował oddział Rosjan wprost na zasadzkę, ponieśli oni duże straty, więc "wpadli jak szatani do Piaseczna, aby powiesić zdrajcę – burmistrza. Wyszarpano go z biura, podprowadzono do latarni, żołnierze ruszyli szukać jakiejś linki czy lejców. (...) oto ze wszystkich sklepików i kramów, ze wszystkich warsztatów rzemieślniczych, z domów piaseczyńskiej biedoty runął na rynek tłum, wcale nie bojący się knutów i kolb.(...) Piaseczanie nie dali powiesić swojego burmistrza." Uwięziony w warszawskiej Cytadeli. Przebywał tam około 8–10 miesięcy, umarł w roku 1870, prawdopodobnie na skutek katowania w więzieniu. Brat Juliana Henryka. Żona: Teodozja Kostecka. 8 dzieci: Bronisława Sabina, Bolesław Mieczysław, Aleksandra Teodozja, Emilia Maria, Piotr Józef, Helena Agnieszka, Stanisław Tadeusz, Zofia

Bonawentura Kostecki

Ur. 1843 Grzybów, miejscowość w 1923: Łowicz, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: I-165

Bonawentura Kostecki

ppro. (1841) wieś Królików

Emilian Kostecki

uczestnictwo w potyczkach: płockie: Podoś 8.02.1863 ranny dostał się do niewoli

Ur. 1834 Gorlice, kupiec. Pracował w organizacji narodowej w Radomiu. Aresztowany i skazany na śmierć przez powieszenie. Ułaskawiona na 10 lat katorgi. W Sybirze 5 lat ciężkiej katorgi w Piotrowskim i Siewiakowej pod Czytą. Powrócił w 1869.

Powstaniec z miasta Suraża, syn Mikołaja.

Jan Pietrowicz Kostecki

Józef Kostecki

szlachcic Grodno województwo

Józef Kostecki

Ur. 1841 Koznowizna, miejscowość w 1923: wieś Królików, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-677

Józef Kostecki

ppro. (1843) Łowicz

Kazimierz Kostecki

Więzień cytadeli warszawskiej. mieszczanin z Łosic, pow. bialski, lat 45. Katolik, żonaty, ojciec trojga dzieci. Posiada dom i ziemię. Aresztowany w Łosicach 12 maja 1864 r. "jako żandarm wieszatiel. Ma kożuch powieszonego Władysława Muzykowicza". 13 stycznia 1865 r. sądzony przez Audytoriat Polowy. Brak wyroku. (K-124).

Konstanty Kostecki

v. Langier, był organizatorem powiatu czerskiego.

Paweł Kostecki

Zm. przed 1919, żona: Marianna, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: W-228

Platon Kostecki

ur. 1832, zm. 5 V 1907, powstaniec styczniowy, poch. Lwów

Stanisław Kostecki

Z Opok w Prusach Zachodnich, służył pod Kaczkowskim w pierwszej kompanii kosynierów jako podoficer; później przeszedł do jazdy, a następnie do żandarmeryi. Kanny.

Wincenty Kostecki

mieszczanin, właściciel cukierni w Kamieńcu Podolskim. Za „nieprawomyślność pod względem politycznym zesłany na podstawie rozporządzenia generała-gubernatora Kraju Płd.—Zach. do gub. ołonieckiej na zamieszkanie pod dozorem policji. Od 25 czerwca 1866 mieszkał w Powieńcu. Został przeniesiony do Warszawy, zapewne nadal pod dozorem policji. Zmarł w Warszawie.

Julian (2) Wiśniewski

Ur. 4.1.1843 Kraków (w oświadczeniu podał błędny rok 1840, w literaturze błędnie też 1841 lub1842). Zm. 3.1.1913 Kraków. Syn Jana i Franciszki Frączkiewicz. Miał starsze rodzeństwo: Rozalia, Karolina Ludwika i Karol Józef Brał udział w organizacji przedpowstańczej wraz z Łakociński, Zaplatalskim, Kosteckim i in. W Początku marca udał się przez Szyce do obozu Langiewicza w Goszczy, wraz z braćmi Kowalskimi. Tam pod komendą kapitana Niewiadomskiego, majora Drudzieńskiego w batalionie Śmiechowskiego brał udział w bitwach pod Sosnówką, Chrobrzem i Grochowiskami. Po przejściu granicy brał udział w organizacji z przygotowania oddziału wołyńskiego Wysockiego. Przed końcem organizacji przeszedł jednak do oddziału kawalerii 60-konnego oddziału skierowanego do Bończy. Pozostawał tutaj wraz z , Święcickim, Szrednickimi, Cybulskim i , pod rotmistrzem Szumą. Po bitwie pod Górami udał się do obozu Chmielińskiego. Wszedł do oddziału piechoty przekazanego Zaborowskiemu, który połączył się z Oksińskim i . Oddział po bitwie pod Przedborzem został rozpuszczony. Po powrocie skierował się do oddziału skierowanego do oddziału Iskry. W bitwie pod Małogoszczem 15.9.1863 został wzięty do niewoli. Aresztowany, został we Włodzimierzu skazany na 5 lat rot aresztanckich w Kazaniu, a stamtąd wysłany do pracy przy kolei Tulsko-Odeskiej. Po amnestii powrócił do kraju i zajął się handlem korzennym. Na skutek zbiegów okoliczności stracił majątek. Imał się różnych zawodów. Na ostatek 10 lat pracował na poczcie. Mieszkał przy ul. Dominikańskiej 1, II p. Pod koniec życia, od 1905 mieszkał w Przytulisku Weteranów ul. Biskupia 16. Pochowany Kraków-Rakowice, kw. R, rz. 4, gr 2 od prawej. Żonaty. 3 dzieci: 2 córki i syn.