Zygmunt Gutt
Zygmunt Franciszek Ksawery Aleksander Gutt h. Ślepowron. Ur. 17.08.1831 Kurdymokszty, (chrz. 26.2.1832 Suwałki), zm. 24.1.1882 Zygmuntowo. Syn Aleksandra Józefa, sędziego, radcy dworu i asesora kolegialnego oraz Marii Referowskiej. Nauki ukończył w Warszawie.[4] Po śmierci ojca w 1862 przejął klucz Trakiany i Okocie k. Kalwarii na Suwalszczyźnie.[1] Poeta, muzyk, pisarz polityczny.W czasie Powstania stronnik Białych, Brał udział we władzach powstańczych regionu. Po włączeniu się Białych w działalność Powstania w kwietniu 1863 został komisarzem wojewódzkim po Cyrjaku Accordzie, kiedy ten został mianowany komisarzem Dyrekcji.Po powstaniu obawiając się represji wyemigrował do Wielkiego Księstwa Poznańskiego, nie zważając na pogarszający się stan majątków i kłopoty ze spłatą długów. Żeby zasłonić się przed wierzycielami, fikcyjnie wydzierżawił Trakiany i Okocie najmłodszemu bratu - Jerzemu. Publikował tu dzieła zaangażowane polityczne pod pseudonimem "Bolesław Świerszcz". Przyjaźnił się z Kraszewskim. Do kraju powrócił w 1872 i gospodarował w maj. Zygmuntowo. Zaręczony nie doczekał ślubu. Pochowany w majątku rodzinnym Okocie."Ujmująca powierzchowność, bystry rozum i dowcip, ogromna zdolność pisarska. Biegły muzyk, poeta, przebiegły dyplomata a do tego gospodarz. Szlachetne miał serce, kochał ludzi i był kochanym od wszystkich. Marzył o szczęściu cichem, domowem, za którem tęsknił, śliczną sobie urządził rezydencyę w Zygmuntowie, świetne miał projekta, był zaręczonym, już był blizkim celu, nagła śmierć go zabrała."[6]