Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.
Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.
Zbiórka przez Pomagam.pl

Program gromadzenia wiedzy o genealogii rodziny Gut

Program jest cząstką działań Fundacji odtwarzania polskiej tożsamości kulturowej, historycznej i patriotycznej. Społeczna aktywność rodzinna jest łączona z ogólnymi programami Fundacji, angażując zarówno fascynatów jak i naukowców.

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy
Wyniki wyszukiwania. Ilość: 2
Zygmunt Gutt
Zygmunt Franciszek Ksawery Aleksander Gutt h. Ślepowron. Ur. 17.08.1831 Kurdymokszty, (chrz. 26.2.1832 Suwałki), zm. 24.1.1882 Zygmuntowo. Syn Aleksandra Józefa, sędziego, radcy dworu i asesora kolegialnego oraz Marii Referowskiej. Nauki ukończył w Warszawie.[4] Po śmierci ojca w 1862 przejął klucz Trakiany i Okocie k. Kalwarii na Suwalszczyźnie.[1] Poeta, muzyk, pisarz polityczny.W czasie Powstania stronnik Białych, Brał udział we władzach powstańczych regionu. Po włączeniu się Białych w działalność Powstania w kwietniu 1863 został komisarzem wojewódzkim po Cyrjaku Accordzie, kiedy ten został mianowany komisarzem Dyrekcji.Po powstaniu obawiając się represji wyemigrował do Wielkiego Księstwa Poznańskiego, nie zważając na pogarszający się stan majątków i kłopoty ze spłatą długów. Żeby zasłonić się przed wierzycielami, fikcyjnie wydzierżawił Trakiany i Okocie najmłodszemu bratu - Jerzemu. Publikował tu dzieła zaangażowane polityczne pod pseudonimem "Bolesław Świerszcz". Przyjaźnił się z Kraszewskim. Do kraju powrócił w 1872 i gospodarował w maj. Zygmuntowo. Zaręczony nie doczekał ślubu. Pochowany w majątku rodzinnym Okocie."Ujmująca powierzchowność, bystry rozum i dowcip, ogromna zdolność pisarska. Biegły muzyk, poeta, przebiegły dyplomata a do tego gospodarz. Szlachetne miał serce, kochał ludzi i był kochanym od wszystkich. Marzył o szczęściu cichem, domowem, za którem tęsknił, śliczną sobie urządził rezydencyę w Zygmuntowie, świetne miał projekta, był zaręczonym, już był blizkim celu, nagła śmierć go zabrała."[6]