Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Program gromadzenia wiedzy o genealogii rodziny Laskowski

Program jest cząstką działań Fundacji odtwarzania polskiej tożsamości kulturowej, historycznej i patriotycznej. Społeczna aktywność rodzinna jest łączona z ogólnymi programami Fundacji, angażując zarówno fascynatów jak i naukowców.

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Mapa - Szlak 1863
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Dziękujemy za wspieranie naszej pracy
Wyniki wyszukiwania. Ilość: 75
Strona z 2 Następna >
Ignacy Laskowski
Ignacy Laskowski z Laskowa herbu Korab (14 V 1816 – 10 X 1879) dymisjonowany asesor kolegialny. Syn Jacka (porucznika armii rosyjskiej w stanie spoczynku) i Joanny z Orzeszków. Urodzony w majątku Derewna (powiat kobryński). Ukończył gimnazjum w Świsłoczy. W latach 1836-1863 urzędnik ziemski. Rozpoczął karierę od stanowiska pisarza I kategorii w Komisji Kontroli Grodzieńskiego Ziemskiego Zgromadzenia Deputowanych. W następnych latach pełnił funkcje: deputowanego, egzekutora, kuratora rezerw rolniczych powiatu wołkowyskiego, ławnika Grodzieńskiego Sądu Karnego, rozjemcy ziemskiego (powiatowego i gubernialnego), awansując na kolejne stopnie w urzędniczej hierarchii Imperium Rosyjskiego. W 1856 r. odznaczony brązowym medalem na „Andrzejewskiej wstędze”. Według tradycji rodzinnej wziął udział w powstaniu „z bronią w ręku”, niektórzy potomkowie uważali (wnuczęta - Olga i Franciszek Laskowscy), że był nawet dowódcą własnej „partii”; prawdopodobnie jednak był „tylko” członkiem powstańczych struktur cywilnych powiatu wołkowyskiego. Zadenuncjowany i aresztowany pod koniec 1863 r. W 1864 na podstawie dowodów zgromadzonych przez Wołkowyską Komisję Wojenno-Śledczą skazany na dożywotnie zesłanie do guberni Tobolskiej i sekwestr rodzinnego majątku. W 1867 r. został objęty amnestią jednak bez prawa przebywania na terenie Guberni Grodzieńskiej. W tym samym roku został zmuszony do sprzedaży odziedziczonego po ojcu majątku [z=302960] w powiecie wołkowyskim, pułkownikowi armii rosyjskiej Aleksandrowi Bułharynowi i jego żonie - Oldze z domu Brosse za sumę 36.500 rubli (Akt nr 1193 cz. VI z 27 XI 1867). Zamieszkał w Warszawie (adres z 1872 r. – ul Ciepła), utrzymując się z prowadzenia spraw majątkowych zaprzyjaźnionych ziemian. Zmarł w majątku Oszywki w powiecie wołkowyskim (należącym do swego brata Wincentego Laskowskiego) . Pochowany na cmentarzu w Świsłoczy (grób nie zachował się).
Strona z 2 Następna >