Powstanie Styczniowe - uczestnicy

szlachcianka z Guberni Grodzieńskiej (pow.bielski), zamieszana w powstanie,zwolniona 09.04.1864 ?

z miejscowości Szawel Guberni Koweńskiej, ukrywanie naczelnika partii Bohdanowicza gdy ten dal rozkaz powieszenia chłopa, umorzono sprawę 09.01.1868

z miejscowości Szawel Guberni Koweńskiej, ukrywanie naczelnika partii Bohdanowicza gdy ten dal rozkaz powieszenia chłopa, umorzono sprawę 09.01.1868

gmina/wieś Puchały Koty, przestępstwo: był w bandzie Wawra, data zarządzenia: 19.08.1864

1837 - 1925. 1. Jen. pic. na Kr. P. 10 (22) czrw. 1863 r. Nr. 9593 3 doniósł do dra gł. kom. rz. w. r. i o. p., że ksiądz J. P. zachowuje się „ostrożnie”, faktów o jego politycznej „nieprawomyślności” stwierdzonych brak, ale pewną jest rzeczą, że komunikował się z ks. Pawłem Krajewskim, będącym pod zarzutem należenia do Rządu Narodowego oraz, że nie zerwał znajomości z siostrą tegoż ks. Krajewskiego, z rodziną byłego burmistrza w Janowie Skólskiego, bardzo podejrzanego o sprawy polityczne. 2. Na skutek raportu gbra siedl. z 17 czrw. 1870 r. Nr. 2100 4 nmk Kr. P. zwrócił się do rządcy diec. lubi., aby zakomunikował księdzu J. P., prob. w Janowie Pod laskim, gub. siedl., rządową naganę za to, że 25 maja (6 czrw.) 1870 r. w swoim kościele, w czasie czytania manifestu o śmierci w. ks. Aleksandra Aleksandrowicza, tenże ksiądz przez cały czas siedział, a za jego przykładem poszli wszyscy obecni w kościele.

krawiec z Warszawy, żołnierz w oddziale Andruszkiewicza, zginął w potyczce pod Kozim-Rynkiem 1863 r.

z Miechowa, powstaniec z 1863 r., wyemigrowawszy osiadł w Swajcaryi w Biel, w kantonie Berneńskim, gdzie pracował jako cieśla. Wieczorem dnia 20 Lipca 1835 roku, kąpiąc się w jeziorze Nidau, utonął, pozostawił żonę Franciszkę i dwoje dzieci. Dnia 22 t. m. pochowany tamże w obec zebranych wszystkich w Biel znajdujących się rodaków.

W Usolu między 1866-68 - z Kongresówki, oficer dymisjonowany. W Usolu był przy koniach i wołach zakładu solnego, brał za to kilka rubli miesięcznie.

kandydat praw petersburskiego uniwersytetu, jako prokurator Trybunału Rewolucyjnego skazany do ciężkich robót w Usolu, gdzie zarządzający powierzył mu opiekę nad żywym inwentarzem warzelni, za co pobierał pensji 25 rubli miesięcznie.

w wieku lat 2*1, żołnierz szeregów powstańczych, schroniwszy się na terrytoryum państwa Austryjackiego, internowany w jednej z twierdz tegoż, w końcu roku 1864, wstąpił w szeregi armii meksykańskiej i zginął dnia 9 Września 1865 r. Akt zejścia przesłany głównemu Archiwum królestwa Polskiego.

(Rutkowskij), Handlowiec

ksiądz, ur. w 18 31 we wsi Wola Kałkowa w pow. gostyńskim gub. warszawskiej, syn Antoniego i Marii z Brochockich. Ukończył seminarium duchowne w Warszawie, w I 8 54 otrzymał święcenia kapłańskie. Pełnił obowiązki wikarego w archidiecezji warszawskiej, w momencie aresztowania w listopadzie I 861 — w Łęczycy. Za wygłoszenie „bardzo podburzającego kazania, w którym wypadki mające miejsce w Warszawie przedstawił w sposób wypaczony a ludność zachęcał do opanowania Warszawy" (!), został osadzony w cytadeli i na podstawie decyzji namiestnika Królestwa Polskiego ze stycznia 1862 wysłany w głąb Rosji pod dozór policji początkowo prawdopodobnie do gub. ołonieckiej, do Pietrozawodzka, skąd po dwóch latach miał być przeniesiony do Orła. W 1867 namiestnik wyznaczył dla ks. Ruszkowskiego zapomogę rządową w wysokości 120 rubli. Na mocy manifestu z maja 1871 ks. Ruszkowski został zwolniony z dozoru policji 1, mimo zakazu zamieszkania w Królestwie Polskim, wyjechał z Orła do kraju. Po powrocie był wikarym w archidiecezji warszawskiej: w Sochaczewie, Skierniewicach, Łowiczu, w I 876 został administratorem w Tumie. Nie zmienił swoich patriotycznych przekonań: w 1894, jako wikary w Łagiewnikach, został skazany na 25 rubli kary za niestosowanie się do przepisów dotyczących sposobu odprawiania nabożeństwa galowych „po mszy św. odprawianej za dom panujący 26 września 1893, odszedł od ołtarza 1 wyszedł z kościoła, gdy śpiewacy zaczęli śpiewać hymn Boże} carja chram!, przy tym świece na ołtarzu zaraz zgaszono, gdy śpiew ten jeszcze nie był skończony"). Zmarł w 1902.

duchowny katolicki, zesłaniec w roku 1863 miejsce wysyłki: warszawska, miejsce zsyłki: orłowska, zesłanie prawdopodobnie związane z wydarzeniami powstańczymi

Więzień cytadeli warszawskiej. mieszczanin ze wsi Wieizbno, pow. stanisławowski, lat 37. Ma pięcioro dzieci, posiada dom. Wójt gminy. Aresztowany 20 stycznia w Wierzbnie za "przynależność do żandarmerii". 4 kwietnia 1864 r. skazany na zesłanie do Rosji. (R-32).

W Usolu między 1866-68 - z Kongresówki. Sądzony za udział w Powstaniu Zabajkalskim.

udział w potyczkach: sandomierskie: Jeziorko 29.10.1863

wojskowy wysłany w styczniu 1864 r. z Krakowa do oddziału powst.

ur. r. 1846 w Łukawcu, uczeń gim., służył jako szereg, w oddz. Czechowskiego. Wierzbickiego i. Buckiego. Walczył nad Potokiem, pod Polichna. Kaniowolą, Chruśliną, Żyżynem i . Po powstaniu pirofesor gimnaz.

Profesor gimnazjalny, urodzony 30.09.1846r., Łukowiec. Zamieszkały w Jaśle, żonaty, 2 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. Przed powstaniem był uczniem gimnazjalnym w Przemyślu, natomiast w czasie powstania służył jako szeregowiec. Był w oddziałach Czechowskiego, Wierzbickiego i Ruckiego. Brał udział w potyczkach nad Potokiem, Polichną, Kaniowolą, Chruślinem, Żyżynem, Fajsławicami. Oświadczenie o przystąpieniu do Towarzystwa wzajemnej pomocy uczestników powstania polskiego z roku 1863/4 podpisał 01.11.1894r.

Iwanow, mężcz. 25 lat na 1868 r., ziemianin Królestwa Polskiego, warunki zesłania nieznane, z 1864 r. przebywał w Tomsku, czastnaja służba, rodziny nie posiadał

mężcz. 30 lat na 1868 r., ziemianin augustowskiej guberni, warunki zesłania nieznane, z 1864 r. przebywał w Tomsku, rodziny nie posiadał

Ur. 1847 Łukawice, miejscowość w 1923: Jarosław, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-166

gmina/wieś Śniadowo Truszki, przestępstwo: był w bandzie Wawra, data zarządzenia: 14.03.1865

także Boguckim zwany, nauczyciel języków z Paryża, 32 lat, sądzony za zbrodnię zdrady głównej, przez II c.k. sąd wojenny w Krakowie w marcu 1865 - całkiem uwolniony.

zob. Wojciech Kołacki

szlachcic z Królestwa Polskiego

szlachcic augustowskiej gub.