Powstanie Styczniowe - uczestnicy

udział w potyczkach: zob. Bohdanowicz Paulin

Dwa bracia z Tustobab, którzy wzięli udział w nieudanej wyprawie na Radziwiłłów w oddziale Torosiewicza w maju 1863.

gmina/wieś Łomża, przestępstwo: uczył w gimnazjum pieśni patriotycznych, data zarządzenia: 09.12.1863

szlachcic z Kowna prowincji nie jest zatwierdzony przez herbarza

mężcz. 23 lata w 1865 r., ziemianin Kowieńskiej guberni nie potwierdzony w haroldii, zesłany bez pozbawienia praw na osadzenie, potem na zamieszkanie, z 1864 r. przebywał w Zachodniej Syberii, żył W Omsku, w 1872 r. wyjechał do Królestwa Polskiego, zesłany razem z matką i braciami, kawaler.

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Ratki , pow. świeńciański został przymusowo sprzedany

urzędnik, uczestnik powstania, notowany: Wilno

Kapitan z powstania polskiego z r. 1863, inżynier.Mieszka w Bukareszcie. Ma powierzony od rządu rumuńskiego pomiar świeżo sekularyzowanych dóbr cerkiewnych na Wołoszczyźnie. Jest to ten sam Bogdanowicz, który przyjeżdżał z dr Izydorem Kopernickim do Jass w czasie tamtejszych ostatnich zaburzeń, o czym już wyżej mówiliśmy. Jest to człowiek zdolny i ma wiele stosunków z dygnitarzami rządu rumuńskiego, wreszcie jest w przyjaźni i solidarności politycznej z dr Izydorem Kopernickim.

(żona Bogdanowicza) właścicielka ziemska kowieńskiej guberni nie utwierzdiennaia gieroldiiej

mężcz. 27 lat na 1865 r., ziemianin Kowieńskiej guberni nie potwierdzony w haroldii, zesłany bez pozbawienia praw na osadzenie, potem na zamieszkanie, z 1864 r. przebywał w Zachodniej Syberii, żył W Omsku, zesłany razem z matką i braciami, kawaler.

właściciella ziemska kowieńskiej guberni nie utwierzdiennaia gieroldiiej

szlachcic kowieńskiej prowincji

mężcz. ziemianin kowieńskiej guberni, warunki zesłania nieznane, z 1864 r. przebywał w Kaińsku, potem w Narymie, przy nim dziecko i żona.

Syn Józefa, szlachcic Wilno województwo

Osipow, mężcz. 29 lat na 1868 r., ziemianin wileńskiej guberni, zesłany z pozbawieniem praw, przebywał w Kaińsku, rodziny nie posiadał.

mężcz. 33 lata w 1868 r., jednodworzec wileńskiej guberni, warunki zesłania nieznane, z 1864 r. przebywał w tomskim okręgu, kriesćjańskiie raboty, wziął zasiłek na kupienie domu, rodziny nie posiadał.

Józefow, mężcz. 35 lat na 1868 r., ziemianin wileńskiej guberni, warunki zesłania nieznane, z 1863 r. przebywał w Tomsku, rodziny nie posiadał.

jednodworzec wileńskiej guberni

szlachcic z Wilna prowincji.

szlachcic Grodno województwo

szlachcic

Powstanie, szlachcic.

szlachcic Mohylew województwo

mężcz. 42 lata w 1865 r., ziemianin Kowieńskiej guberni nie potwierdzony w haroldii, zesłany bez pozbawienia praw na osadzenie, potem na zamieszkanie, z 1864 r. przebywał w Zachodniej Syberii, żył W Omsku, usłużeniie, zesłany razem z matką i braciami, kawaler.

wchodził w skład Komitetu Centralnego Narodowego, na którego czele stał Zygmunt Padlewski.

urodź, w Krakowie r. 1831. służył jako szereg, w partyi Turkietego i był w bitwie pod Kozienicami, następnie z Kononowiczem był pod Niekłanią. Aresztowany w Galicji i odesłany do Ołomuńca, uciekł z tamtąd i wstąpił do oddz. Krukowieckiego, z którym był w bitwie pod Glanowem. Wzięty w niej do niewoli został zesłany do tomskiej guberni, Semipolińskiego okręgu, w sybirskie batal. a po ucieczce do rot areszt. Tobolskich, gdzie przebył lat 5.

ur. r. 1827 w Nadrybiu, wstąpił jako ziemianin w r. 1848 do gwardyi naród, lwowskiej a po zbombardowaniu Lwowa, wyjechał do Paryża. W r. 1858 wrócił do majątku swego, ożenił się. w roku 1862 zaś jako uczestnik organiz. naród, został aresztowany i wywieziony do Penzeńskiej gub. gdzie pozostawał do roku 1865.

Ur. 1831r., Kraków. Zamieszkały na Podgórzu, żonaty, 6 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był w komendzie pożarnej warszawskiej, natomiast w czasie powstania był szeregowcem. Służył u Turkietego. Walczył pod Kozienicami. Następnie pod Kononowiczem, walczył pod Niekłanią. W Święta Wielkanocne złączyli się z Czechowskim. Został aresztowany i odesłany do Ołomuńca, skąd udało mu się uciec. Wstąpił do oddziału Krukowieckiego. Walczył w bitwie pod Glanowem. Został wzięty do niewoli i zesłany do gub. tomskiej okręgu semipolińskiego. Po ucieczce spędził 5 lat w rotach aresztanckich w Tobolsku. Deklarację podpisał 07.09.1890r.

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Kozłówka , pow. sieniński został przymusowo sprzedany

właściciel Nadrybia w Krasnostawskiem, naczelnik wojenny tego powiatu. Dowódca oddziału w Lubelskiem. Dostawszy się do niewoli rozstrzelany został w Lublinie 11 marca 1863 r. Obywatel z powiatu radzyńskiego. Zaraz w początkach powstania, znajdując się we wsi Małej Bukowy obskoczony przez ułanów rosyjskich został schwytany, lecz włościanie uzbroiwszy się w kosy i napadłszy na ułanów odbili go. Jako naczelnik wojenny chełmskiego powiatu brał czynny udział walkach pod Zdanowiczem, a raczej Leonem Frankowskim. W Lubelskiem połączywszy się z oddziałem Radziejowskiego pod Uchaniem 17 lutego. Napadnięty przez majora Rakuczego z Wołogodzkiego Pułku Piechoty pod Rudką w Lubelskiem odparł Moskali ubiwszy im 40 ludzi. Następnie 24 lutego napadnięty ponownie został zupełnie zmieciony. Celem zaopatrzenia nowo tworzącego się oddziału w żywność udał się do wsi Żeżulina, skąd wracając ujęty został przez Moskali i rozstrzelany 28 lutego 1863 r. Jeszcze na placu śmierci odrzuciwszy pogardliwie myśl podania się do łaski, do której go usilnie generał Chruszczow namawiał. Był nieustraszonej odwagi, nie znał żadnego niebezpieczeństwa.

przewódca powstania w Lubelskiem, dostawszy się do niewoli, rozstrzelany w Lublinie dnia 11. marca 1863.

obyw. z powiatu Radzyńskiego, od pierwszego zawiązku najczynniej i najskuteczniej działający, był jednym z pierwszych, którzy w chwili wybuchu powstania udział wzięli. Zaraz w początku powstania znajdując się we dworze wsi MałejBukowy, obskoczony przez ułanów moskiewskich został schwytany. Włościanie jednakże wsi Bukowej i okoliczni, dowiedziawszy się o tem, czemprędzej uzbroili się w kosy, a napadłszy na ułanów uwolnili go. Następnie jako naczelnik wojonnego Chełmskiego powiatu brał czynny udział w walce, zostając pod rozkazami Zdanowicza a raczej Leona Frankowskiego. W Łęcznej i Nadrybnie zabrał kassy moskiewskie i ogłosił Rząd Narodowy. W Lubelskiem 17 lutego po połączeniu się z oddziałem Radziejowskiego pod Uchaniem, gdy wracał z okolic Krasnego Stawu na czele 1000 ludzi, spotkany przez majora Rakuczego z Wołogodzkiego pułku piechoty w 550 piechoty i 50 kozaków pod Rudką w Lubelskim, odparł moskali ubiwszy im 40 a straciwszy swoich w zabitych 9, w rannych 13, poczem nieprzyjaciel się cofnął. (Wiadomość tę podaje Breslauer Zeitung, którą przedrukował Dz. Pozn. Nr 55 i Dz. Warsz. Nr 41 gdzie o stratach nic ma mowy). Następnie w dniu 24 tegoż miesiąca, wedlug raportu majora Rakuczy (Dz. Warsz. Nr 48), ostatnie szczątki oddziału Bohdanowicza zostały zupełnie zniesione. Celem zaopatrzenia swego nowo organizującego się oddziału w żywność, udał się do wsi Żezulina zkąd bryczką powracając ujęty został 28 lutego 1863 roku, i rozstrzelany. (Czas Nr 63 podaje że 7 marca, Nr 67 podaje 12 tegoż miesiąca), jeszcze na placu śmierci odrzuciwszy pogardliwie myśl podania się do łaski, do której go usilnie jen. Chruszczow namawiał. Był nieustraszonej odwagi, nie znał żadnego niebezpieczeństwa. (Opis egzekucyi patrz Czas Nr 57 i 66 z r. 1863).

Właściciel Nadrybia w powiecie Krastostawskim,wojenny naczelnik tego powiatu,sformował własnym kosztem oddział złożony z 400 ludzi - piechoty w brązowych świtkach z czarnymi pasami i czarnemi barankowemi konfederatkami o różnokolorowych kokardach,dalej z 60 ludzi konnicy w granatowych mundurach,barankowych czapkach i brązowych burkakach.Piechota uzbrojona w myśliwskie strzelby,kawalerya w lance z biołoczeronemi chorągiewkami,pałasze i pistolety. Walczył z oddziałami rosyjskimi pod dowództwem majora Rakuzy.Dopiero po ściągnięciu przez Rosjan posiłków z Lublina oddział został rozbity a Bohdanowicz dostał się do niewoli. Odrzucił propozycje poddania się łasce carskiej. Skazany na rozstrzelanie. Wyrok wykonano w dniu 9.marca.1863 roku w Lublinie

(Bohdanowicz), uczestnictwo w potyczkach: lubelskie: Mała Bukowa 23.01.1863, Rudka 17.02.1863, Zezulin 26.02.1863 dostał się do niewoli

ur. 1837 r. rozstrzelany 6 III 1863 r.Dowódca oddziału powstańczego.Mogiła/grób zbiorowy Lublin na cmentarzu rzymsko-katolickim, przy ul. Lipowej

szlachcic z Kowna prowincji nie jest zatwierdzony przez herbarza