Edmund Slaski

Ur. ok. 1830, poległ 1863. Syn Ignacego z ziemi sanockiej, radcy magistratu lwowskiego, i właściciela kamienicy pokarmelitańskiej (później szkoła realna przy ul. Kamiennej). Walczył w powstaniu węgierskim. Następnie wcielony do armii austriackiej, dosłużył się stopnia oficera. Objął posadę suplementa w gimnazjum Franciszka Józefa, gdzie kształcił w duchu narodowym.
Po wybuchu powstania zorganizował oddział młodzieży gimnazjalnej z którymi już 30.1. kierował się pod Tomaszów do oddziału Jana Czarneckiego. Po rozwiązaniu był kapitanem pod Leonem Czechowskim. Otrzymał stopień majora i misję uformowania własnego oddziału pod gen. Aleksandrem Waligórskim. Śmiertelnie raniony 22.10.1863 pod Łążkiem zmarł z ran 30.10 w Zaleszanach gdzie w dobrach br. Konopki był urządzony lazaret. Spoczął w wspólnym grobie z Aleksandrem Stadnickim również śmiertelnie rannym w bitwie pod Borowem.