Karol Eugeniusz Lewakowski

Ur. 22.3.1836 Snopków (obecnie Park Snopkowski we Lwowie), zm. 13.11.1912 Rapperswil. Syn Ignacego i Oktawii Gerard de Festenburg. Brat Alfreda, Augusta i Władysława. W 1855 uzyskał maturę we Lwowie a następnie w 1862 doktora na Uniwersytecie Jana Kazimierza na Wydziale Prawa. Jeszcze jako student praktykował w kancelarii późniejszego powstańca Maurycego Kabata.
Działacz Czerwonych, członek Czerwonej Ławy. Następnie działał aktywnie w organizacji. Wraz z braćmi prężnie zaangażowani w działania powstańcze. W szczególności prowadzili organizację oddziałów i zaopatrzenie w swoich dobrach snopkowskich. Zamawiali broń, ubrania (np. u Franciszka Bałutowskiego). Walczył w oddziałach Czachowskiego jako adiutant dowódcy, Borelowskiego i Żalplachty - Zapałowicza (również jako adiutant). Walczył pod Potokiem, Tyszowcami, Mołozowem i Starą Wsią. Odznaczył się w bitwie pod Tuczapami Dosłużył się stopnia kapitana. Współpracował w Stellą-Sawickim. Pod koniec 1863 wyjechał do Rumunii aby przeprowadzić inspekcję oddziału Miłkowskiego, został przedstawicielem Rządu Narodowego na Rumunię (Multany). Na początku 1864 wyjechał do Rumunii ponownie - uciekając przed procesem o organizację oddziału Krysińskiego. Pozostał tam do 1880 roku prowadząc aktywną działalność polską i pracując jako urzędnik kolei Jassy-Bukareszt.
Po powrocie do kraju związał się z przemysłem naftowym prowadząc wydobycie w Słobodzie Runguskiej, Iwoniczu, Borysławiu (Schodnicy). Coraz bardziej rozszerzał działalność polityczną wiążąc się z ruchem ludowym zostając pierwszym prezesem Stronnictwa Ludowego. W 1884 został posłem do Sejmu Krajowego - mandat z przerwami z powodu konfliktu ze "stańczykami" sprawował do 1897. W 1897 odbył podróż po USA wspólnie z Zygmuntem Balickim, gdzie byli entuzjastycznie przez emigrację polską. Prowadził działalność patriotyczną także na emigracji będąc wiceprezesem Rady Muzeum Rapperswilu. Tam mieszkał pod koniec życia, nazywając swoją willę: Snopków.
Żona: Maria Strap - bezdzietni. Zmarł po chorobie na skutek wypadku z rowerem. Pochowany w Rapperswilu. Był człowiekiem olbrzymiej prawości osobistej i szczerych przekonań patriotycznych, przywiązanym do ideałów dawnej demokracji polskiej. Miał żywy temperament.