Adam Romiszewski

Herbu Jelita. Ur. 19.9.1842 Śladków, poległ 18.7.1863 Polichna. Syn Piotra i Julii Siemońskiej. Miał jedynego brata Michała Waleriana, oraz siostrę Ludwikę Teofilę, prawd. zmarłą w dzieciństwie.
Ukończył filozofię w Brukselli. Jego narzeczoną była Celina Siemońska.
Był adiutantem i kasjerem w oddziale pułkownika Tomasza Wierzbickiego. W bitwie pod Polichną został ugodzony kulą i padł na miejscu. Pochowany na cmentarzu w Blinowie.
Istnieje kontrowersyjna wersja, że został wskazany Rosjanom przez chłopów, którzy liczyli na przejęcie kasy powstańczej.[11]
Ze śmiercią Adama Romiszewskiego związana jest też miejscowa legenda. Wg niej oddział kierował się do Lublina. Został zaatakowany w okolicy Rzeczycy Księżej. Podzieliwszy się na 2 części Powstańcy chcieli zmylić pogoń. Pierwsza grupa została wybita, po czym Kozacy ruszyli szukać drugiej wiozącej skrzynię z kasą i dokumentami. Grupa została otoczona w okolicach Szastarki w lesie zwanym Mosty. Powstańcy rozproszyli się podzieliwszy na grupy 3-osobowe. Kozacy tropili ich, zabijali i wieszali. Jedna z trójek została zabita w Brzozówce. Tam jeden z powstańców doczołgał się do karczmy i poprosił o ukrycie dając bogatą sakiewkę pieniędzy. Karczmarka jednak zdradziła. Kozacy dopadli powstańca, który przeklął nieuczciwą kobietę. Wkrótce objęła za pieniądze i za nagrodę folwark Stróża, ale w jej rodzinie pojawiało się wiele nieszczęść, chorób psychicznych i tragedii. Powstało nawet powiedzenie "Temu kto ośmieli się o cokolwiek oskarżyć chrześcijańską i katolicką krew przed Niemcami, wykapieje pokolenie tak jak rodzina C***" Kilka lat po bitwie do lasu przyjechali ludzie szukający skrzyni, lecz nic nie znaleźli. Razem z nimi przybył też ojciec Adama, dowiedział się gdzie leży pochowany syn i wówczas przeniósł jego ciało na cmentarz w Blinowie.[12]