Żelazno. Pałac

W kwietniu 1788 r. majątek w Żelaźnie kupił od kłodzkich jezuitów radca Johann Karl Pelcke. I to prawdopodobnie on zbudował w latach 1797-1798 barokowy pałac na resztkach fundamentów dawnego dworu. W grudniu 1799 r. posiadłość z pałacem kupił radca królewski Franz Arbogast Hoffmann. Kolejnym właścicielem (1808) był pułkownik Albert von Biberstein, który poślubił wdowę po Hoffmannie. Następnym nabywcą dóbr został w maju 1836 r. tajny radca handlowy Hermann Dietrich Lindheim, twórca nowoczesnego przemysłu włókienniczego, właściciel fabryk na Śląsku i w Czechach. Z jego inicjatywy, ok. 1840 r. przekopano przez park pałacowy kanał długości 1,6 km, doprowadzający wodę do urządzeń tkalni w sąsiednich Krosnowicach (której Lindheim też był właścicielem). Od października 1860 r. właścicielem był Hugo von Löbbecke, zięć Lindheima. Wtedy też, w latach 1869-1871 dokonano przebudowy pałacu w stylu neobarokowym - według projektu Karla Schmidta /1836-1888/, architekta działającego we Wrocławiu. Kolejne przebudowy miały miejsce w latach 1883 i 1908. Dostawiono wtedy jedno skrzydło, zaś fasadę ogrodową ozdobiono portykiem z czterema kolumnami podtrzymującymi balkon. W rękach rodziny von Löbbecke pałac pozostawał do końca II wojny światowej. Po wojnie obiekt został przejęty przez Skarb Państwa.

Przez pewien czas w pałacu mieściła się składnica muzealna. Od 1952 r. działał tu dom wczasowy huty „Bobrek” w Bytomiu (w latach 1970-1978 dokonano kolejnego remontu obiektu). Od stycznia 1994 r. do grudnia 2012 r. pałac był własnością Centrali Zaopatrzenia Hutnictwa S.A. w Katowicach.
[inf. historia pałacu]

Żelazno gm. Kłodzko

Wanda Kardasz