Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Miejsca - Litwa

Znajdź album
Galerie miejsc z terenu Litwy, zawierające większe zbiory zdjęć. Zdjęcia pojedyncze w kategoriach ogólnych.

Albumy (361)

Strona z 16 < Poprzednia Następna >

Dziewałtów -Deltuva

Dziewałtów - Deltuva, w okręgu wileńskim, w rejonie wiłkomierskim na Litwie,. Miejscowość wymieniana w traktacie już w 1219 roku. W XVI wieku Dziewałtów był własnością książąt Wiśniowieckich. Oni wybudowali tu kościół kalwiński. W 1681 część miejscowości zakupił Ogiński Marcjan Aleksander - druga część wraz ze zborem była własnością Grużewskich do 1848 roku. W 1744 m. Dziewałtów otrzymał przywilej urządzania targów i jarmarków. Zbór istniał i funkcjonował do 1939 roku a zniszczeniu uległ po 1945 roku. W 1752 r. został zbudowany rzymskokatolicki kościół Świętej Trójcy. Właścicielami Dziewałtowa w XIX wieku byli Tyszkiewiczowie.

Ejgirdzie - Eigirdžiai

Ejgirdzie - Eigirdžiai – położone w okręgu telszańskim i w rejonie telszańskim, nad rzeką Tawsołą.
Kościół Opatrzności Bożej został zbudowany w 1794 roku

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1593 roku, nazywana przez Żmudzinów Eigėrdē czyli Ejgierdzie. W roku 1609 wieś Ejgierdzie było własnością szlachcianki Anny Bebnowskiej, żony M. Dembińskiego, która swoje dobra wraz ze wsią ceduje Andrzejowi Wołowiczowi chorążemu WXL. W roku 1794 we wsi powstaje drewniany Kościół Opatrzności Bożej słynący z obrazu Matki Boskiej z Ejgierdzi. Po utracie niepodległości wieś Ejgierdzie znajduje się w zaborze rosyjskim, który nie uznaje Ks. żmudzkiego, i tym samym j. żmudzkiego. W 1881 r. w Słowniku Królestwa Polskiego nazwano wieś po raz pierwszy Ejgirdzie. Za Litwy kowieńskiej wieś Ejgierdzie była do 1939 r. własnością polskiego szlachcica Leona Łabudzia Po roku 1998 dawna wieś Ejgirdzie otrzymała status miasteczka.

Ejragoła - Ariogala

Ejragoła (lit. Ariogala, żmudz. Ariuogala) – miasto na Litwie, położone nad brzegiem rzeki Dubissy w okręgu kowieńskim, w rej. rosieńslkm -31 km od Rosieni. Dawna siedziba władców Litwy: Pakamera, Witenesa i Gedymina. Była niegdyś siedzibą starostow ejragolskich . W 1792 r uzyskała prawa miejskie i tak było do I WŚ. W\ Ejragole- dominuje Kościół Św. Archanioła Michała .

Ejszyszki

Ejszyszki 3023

Ėriškiai

Ėriškiai na Litwie w okręgu uciańskim w poniewieskim rejonie przy drodze Upytė–Ramygala. (2 km od Upyte) nad rzeka upita. Nazwa pojawia się w źródłach pisanych po raz pierwszy w 1554 roku
Pierwszą drewnianą kaplica na cmentarzu zbudowano około 1754 roku. Następny większy drewniany kościół p.w. św. Pana Jezusa zbudowano w 1899 roku. A obecny kościół. zbudowano w 1919. W centrum miejscowości duży staw

Gaižuvėlė

Gaižuvėlė - w rejonie kowieńskim, w okr. kowieńskim w gminie Bobty - mała wieś na północ od Babai. Położona przy drodze drodze do Panevėžiukas. w Parafii Babtai

Gegužinė

Gegužinė na Litwie w okr. kowieńskim w rej. koszedarskim na lewym brzegu rzeki Wilii, przy drodze 143 Jonava - Żośle w otoczeniu lasów. Na zachód od wsi przepływa rzeka Lomená , a na wschód - Laukysta (obie - dopływy Neris). Po raz pierwszy w archiwach wymienionych w XV wieku. Pierwszy drewniany kościół był tutaj już w 1507 lub 1520 r. Budowę miejscowego kościoła p.w. Zwiastowania NMP rozpoczętą w 1915 r. Zakończono dopiero w r. 1932 (gdyz prace budowlane przerwał wojna)
Tak kościół jak i ogrodzenie wykonane jest z ciosanego kamienia

Giedrojcie - Giedraičiai

Giedrojcie Giedraičiai – na Litwie, w rejonie malackim, w ojr. uciańskim nad jeziorem Giedrojcie (lt: Kiementas), siedziba starostwa. Obecny murowany kościół pw. św. Bartłomieja ufundowany został przez biskupa żmudzkiego Józefa Arnulfa Giedroycia oraz jego brata Marcina w 1809. W 1812 kościół został zniszczony przez Francuzów, odnowiony przez rodzinę Giedrojciów w 1835 został na nowo poświęcony przez biskupa Benedykta Kłągiewicza.W czasie powstania styczniowego z 1863. w okolicy miasta zaszła jedna z większych potyczek Giedrojcie były też terenem działań w czasie konfliktu polsko-litewskiego z 1920.

Giełgudyszki - Gelgaudiškis

Giełgudyszki - Gelgaudiškis na Litwie, położone w okręgu mariampolskim, w rejonie Szaki. Znane już w XV w. Dawna własność Sapiehów, Massalskich, Dembińskich, Oziembłowskich, Giełgudów, Czartoryskich , baronów pruskich rodu von Keudell (Klasycystyczny pałac wybudowali w I poł. XIX wieku von Keudellowie. Po pożarze w 1979 r. pałac odbudowano, ogrod dworski i park). i Komarów - którzy byli właścicielami do I wojny światowej. W okresie międzywojennym majątek rozparcelowano, a w pałacu mieścił się dom dziecka, później szkoła. Pierwszy drewniany kościół zbudował Kazimierz Ozemblovskis 1691 m., następny nowy drewniany kościół powstal za sprawą Eleny Czartoryskiej który spalił się w . 1864 r. W 1 866 - wybudowany obecny murowany kościół. który remontowano wielokrotnie i który zostal przebudowany w 1978 r

Giełwany - Gelvonai

Giełwany -Gelvonai (Gelwen) starostwo w okręgu wileńskim, w rejonie szyrwinckim, położone ok. 14 km na południowy wschód od Wieprzy, nad brzegiem rzeki Szyrwinta.. W 1642 roku. zbudowano tu kościół ewangelicko-reformowany. W 1686 utworzono w nim kościół rzymskokatolicki (spalony w 1895). Powstały tutaj klasztor franciszkanów został zamknięty w 1832 roku. W 1744 roku. 22 listopada. August III nadał Gelvonai przywilej i prawo do organizowania targów. W 1781 roku. W1782r utworzono parafię. W 1867 roku. Utworzono pierwszą szkołę podstawową. W 1897 roku Giełwany zostały w dużej części spalone ale już w tym samym roku rozpoczęto budowę kościoła p.w. Najświętszej Marii Panny . Giełwany były własnością najpierw Siesickich, Żabów i Platerów. Mieli tu także swoje majętności Kossakowscy, Horodelscy i Górscy. Na miejscowym cmentarzu nie wiele starych grobów z nazwiskami rdzennie polskimi.

Girdzie - Girdźiai

Girdzie- Girdźiai. okręg Taurogi, rejon Jurbork nad rzeką Mituvą (Mitwą). Dobra tutejsze wzmiankowane od 1554 r., były zapisane kościołowi. Pierwszy kościół katolicki drewniany, zbudowany był w 1808 r., przebudowany w 1858 r. Obecny kościół na planie prostokąta, z pojedynczą wieżą p.w. św. Marii Magdaleny zbudowano w 1926r
Obok jest dzwonnica i miejscowy cmentarz.

Girtakol- Girkalnis

Girtakol- Girkalnis – na Litwie, położone w okr. kowieńskim i w rej. rosieńskim, 9 km na północny zachód od Rosień, 1km na południe od autostrady A1; Wilno - Kowno - Kłajpeda . Do 1835 własność biskupów żmudzkich. Pierwszy kościół był tu w roku 1613 . W roku 1622 powstała parafia. W roku 1744 r zbudowano nowy kościół drewniany. Po jego spaleniu się w r. 1890 zbudowano na planie krzyża nowy kościół w. 1898 lat. Ten kościół też w czasie IIWŚ został spalony. Budowę obecnego kościóła p.w. św. Jerzego rozpoczęto w 1990 r.

Giże - Gižai

Giże Gižai – wieś na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Wyłkowyszki. Po raz pierwszy wymieniona w 1744 -1775 r gdy należały Marszałka A. M. Chmara. Na centralnym placu wioski - neogotycki ceglany Kościół p.w. St Antoniego z Padwy. Kościół zbudowany w 1850 r. Architektem był Henryk Marconi. Jest też pomnik 6 ku czci litewskich partyzantow z. 1993 m. Giże są siedzibą gminy.

Godlewo – Garliava

Godlewo – Garliava na Litwie, położone w okręgu kowieńskim. Dzisiaj Godlewo -Garliava funkcjonuje jako przedmieście Kowna.W miejscowości jest Kościół katolicki pod wezwaniem św. Trójcy, późnobarokowy zbudowany w 1809 r. ufundowany przez Józefa Godlewskiego, później przebudowywany i remontowany, oraz Kościoł Ewangelicko-Augsburski ( 1814 - 1816 ) zburzony w 1944 r wtedy też spalona została synagoga

Gorżdy - Gargždai

Gorżdy Gargždai to miasto w okręgu kłajpedzkim wrejonie kłajpedzkim,siedziba starostwa Gorżdy. Posiada prawa miejskie od 1792 r.W annałach Gargždai pierwsza wzmianka w 1253 roku jako Garisda- Gargždų osada. Tutaj stał zamek znany jako Gargždai, Ale ludzie mieszkali tu od epoki brązu o czym świadczą wykopaliska.W 15 w. wieś leżała na - na prawym brzegu Mini. W latach 1534 - 1540 zbudowano pierwszy drewniany kościół św Archanioła katolickiego Mikołaja. Miasto zostało po raz pierwszy nazwani Gargzdai 1597. 8 stycznia 1600 r. król Zygmunt III Waza przyznał przywileje handlowe i Gargzdai stało się najważniejszym punktem handlowym w okręgu Kłajpeda. W 1639 król Władysław IV. Waza w Gargždajích (jak również w Połądze) pozwolił Żydom na osiedlanie. Poparł rozwój miasta, Wiek 17-i 18 był wiekiem wojen i zarazy - W 1786 roku spłonęło niemal całe miasto. Przez siedem wieków, aż do roku 1923 i ponownie w II. W ś (od 1939 - 1945) były Gargzdai granicą niemiecko-litewska .

Grażyszki -Gražiškiai


Grażyszki -Gražiškiai - na Litwie w okr. mariampolskim w rej. wyłkowyskim, położone ok. 24 km napołudnie od Wyłkowszek, , przy drodze Kalwaria-Wisztyniec. Wieś założona w XVI wieku, w 1746 uzyskała przywilej na organizację tragów. Grażyszki - Kościół pw św. Michała Archanioła, murowany, jednowieżowy pochodzący z 1881 r. Dzisiaj Grażyszki Gražiškiai są siedzibą starostwa Grażyszki

Gruszławki-Grūšlaukės

Gruszlawki(Gruslauke)- Grūšlaukės na Litwie w okręgu kłajpedzkim w rejonie kretyngańskim11 km od Darbėnų i 10 km od Salantų. Miejscowość znana od 1550 r Posiadała dany przez króla Augusta przywilej organizowania 3 jarmarkow rocznie Własność szlachty kolejno: Vainos, Ogiński, Masalski, Potockich(1795 - 1806 m.), Zubow (1806 - 1824 m.). Od 1824 r należały do Tyszkiewiczów. Miejscowi mieszkańcy brali udział w powstaniach w 1831 i 1863 r. Książę Ignacy Ogiński zbudował tu w 1778 r kościół który w 1945 się spalił. Kościół św.. Jana Nepomucena odbudowano w latach (1988 r - 1995 r m.). Cmentarz z drewnianą kaplicą .

Gryszkabuda - Griškabūdis

Gryszkabuda - Griškabūdis - na Litwie w okr. mariampolskim w rej. Szaki, położone ok. 15 km na południowy wschód od Szaków przy drodze Pilwiszki-Szaki.
Gryszkabuda wymieniana była już w latach 1697 - 1706 . W r. 1765 miała nadane prawa handlu
W latach 1742 - 1743 zbudowano pierwszą drewnianą kaplicę. A w 1796 m. zbudowano drewniany kościół p.w. Przemienia Pańskiego. Dzisiaj Gryszkabuda - Griškabūdis są siedziba starostwa .

Guostagalio - Guostagalis

Guostagalio - Guostagalis, w okręgu szawelskim, w rejonie pokrojskim 7 km na północny-wschód od Linkuva. Za Guostagalis w odległości 1 km jest Podlinków -Palinkuvė. W źródłach historycznych Guostagalis zapisana jest już w w r. 1584
W latach powojennych był tu utworzony kolchoz. W miejscowości w jej centralnym miejscu dominuje rolnicza farma założona w roku 1995

Hanuszyszki - Onuškis

Hanuszyszki - Onuškis w rejonie trockim, w okręgu wileńskim nad jeziorem Samawa. W historii, własność Naruszewiczów, Chodkiewiczów i Szetkiewiczów, i Otsufjewych. Kościół p.w. świętych Filipa i Jakuba, fundacji Kazimierza i Teresy Szetkiewiczów wybudowany w l. 1823-28


Igliszkany - Igliškėliai

Igliszkany Igliškėliai - na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Mariampol, położone przy drodze Mariampol-Olita. Był tu drewniany kościołek 1920-2009. Obecnie kośćiół murowany z dzwonnica p.w. Św. Piotra i plebania nowa

Igłówka – Igliauka

Igłówka Igliauka Litwa w rej. mariampolsklm, w okr. Mariamol. Parafia i kościół p.w. Św. Kazimierza.
Pierwszy kościół z 1783 r. ufundował Kazimierz Sapieha. W 1884 r powstał tu kościół murowany jednak zburzony on został w czasie działa I WŚ.

Ignalino- Ignalina

Ignalino- Ignalina – na Litwie, w okręgu uciańskim, pojawiło się w 1810 roku kiedy Ignacy Tyzenhauz załozyl tu dwor i nazwał go od swojego imienia Ignalin. Rozwinęło się w 1866 r w czasie budowy linii kolejowej Petersburg Warszawa w 1866 r. Zasłynęło w czasie budowy elektrowni jądrowej ktora przyjęła jego nazwę. Dzisiaj Ignalino jest ośrodkiem rybołóstwa i turystycznym. Tutaj zbudowany został kościół w 1999 r pod wezwaniem Błogosławionej Maryi Panny.

Iłgów - Ilguva

Iłgów- Ilguva na Litwie w okręgu mariampolskim, w rejonie szakowskim, w gminie Kruki. Wcześniej do roku 1758 nosiiła nazwę Poniki. Od około 1620 r. Iłgow był własnością osiedlonej na Litwie rodziny Talko – Hryncewiczow. Herbu. Iłgowski. ( Seniorem rodu był - Victor talk-Grincevičius-Ilgauskas ),a jednym z wybitniejszych jej przedstawicieli był Ludwik Talko - Hryncewicz, prałat Katedry Żmudzkiej, proboszcz wieloński. Wybudował tu kościół i dwór . Majętnośc przekazał Franciszkowi swojemu bratankowi. Po Franciszku odziedziczył ją jego syn Jan - szambelan króla Stanisława Augusta, a następnie jego dwaj synowie - Dominik i Julian. Ostatnim męskim dziedzicem Iłgowa z rodziny Talko - Hryncewiczów był syn Juliana - Henryk. Jego córka - Anna - została żoną Emila Młynarskiego. Młynarscy mieszkali tutaj trzy lata.
Strona z 16 < Poprzednia Następna >