Zbiór G11

Zbiór zdjęć z różnych miast: Berlin, Wiedeń, Odessa, Warszawa. Łódź, Zakopane, Petersburg. Lata ok. 1900 - ok. 1950.
Opis - 14873

(Zdjęcia można kupić)

Zbiór G12

Zbiór zdjęć z lat 1930-1950, Poznań, Jutrosin i in. Mało opisów (imiona: Wala, Tadeusz Kmieć i in)
Opis - 15319

(Zdjęcia można kupić)

Zbiór G13

Zbiór 7 zdjęć kartonikowych z przełomu XIX i XX wieku. Tylko jedno zdjęcie opisane "Marie Goldmann 18 jahre alt". Zdjęcia wykonane we Wiedniu, Maryslii i w Płocku. Jest to prawdopodobnie jedna rodzina.

(Zdjęcia można kupić)

Zbiór G14

Zdjęcia małego formatu - Kalisz, Warszawa, Nida
Szerszy opis - 15961

(Zdjęcia można kupić)

Zbiór G15

Zbiór jednorodny - zdjęcia rodziny średniozamożnej - prawdopodobnie z chwili wesela - prawdopodobnie okolice Łodzi. Fotografie można kupić.

Zbiór G16

Zbiór zdjęć na pamiątkę "dla Maniusi" - wg. sprzedającego - koleżanki z C-K Seminarium Żeńskiego w Przemyślu 1904-5. Jedna fotografia męska - zapewne wychowawcy. Zbiór zakupiony 6.2014. Podpisy pozwalają prawd. ustalić personalia.

Zbiór G17

Zbiór zdjęć związanych z rodziną Rojewskich, Doruchowskich, Burzyńskich i majątkiem Siemaki na Podolu.

Zbiór G18

12 zdjęć (w tym 3 powtórzone) z nieznanego dworu z prawd. lat 30-tych XX wieku. Zdjęcia mają wymiary ok. 90x30 mm. Na samochodzie rejestracja z obszaru lwowskiego. Polowanie na dzika.
Zdjęcia nabyte 11.2016 na Allegro

Zbiór G19

Zbiór pozyskany przekazany do Archiwum Genealogii Polaków - luty 2019.
Miejsca_ Lublin, Warszawa. Jedyne nazwisko: Malawski
nie jest jasne czy zbiór dotyczy tylko jednej rodziny, jednakże osoby powtarzają się.
Wszystkie fotografie, oprócz jednej, to lata 20-te

Zbiór G20

Album nabyty w 4.2018 na Allegro
Szczątkowe opisy: Jurek, Maria, Anda, J.M.

Miejsca ustalone:
* Witkowice, k. Kęt
* Bolechowice
* Kraków Planty, Pomnik Grottgera, Wystawa w pałacu Sztuki przy placu Szczepańskim.
* Kamionna kopalnia nafty szyb nr 1 "Maria", korty tenisowe

Dzięki nadesłanym uzupełnieniom udało się ustalić, że album dotyczy rodziny Ożeglaskich i spokrewnionej z nimi rodzin Łazarskich, Popielów, Romerów. Część zdjęć wciąż nierozpoznana.

Zbiór G21

Zbiór nabyty na aukcji. Są to zdjęcia rodziny Juliusza Wolskiego, ur. w Goszycach. Dwór Goszyce na jednym ze zdjęć. Ponadtwo zdjęcia z Bolęcina związane z rodziną Chwalibogów - (zapewne ze stadniny), oraz inne nierozpoznane.

Zbiór G22

Zbiór G23

Zbiór 4 dokumentów związanych z rodziną Miączyńskich. Prawdopodobnie związane z wydarzeniem funeralnym w okolicach lat 30-tych.
Pozyskano w 2020 roku na aukcji internetowej.
miaczynski,Genealogia Miączyńskich

Zbiór P1

Zbiór zdjęć Bożeny Uszyńskiej - rodziny Uszyńskich, Zielińskich i Seifertów. Miejsca, głównie Kraków - Kresy, Sokal. Okres: głównie pocz- XX wieku.

Zbiór P2

Album nieznanych zdjęć podpisany Gonska (zapewne Gąska). Rejon śląski. Rok ok 1901. Album należał do Elżbiety Kafier. Zdjęcia nadesłane przez Annę Słota.

Zbiór R3

Zdjęcia związane z rodziną Niepokojczyckich - Opis zbioru

1 - Inne miejsca oraz nieznane

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Bolechów

Borysław

Brody

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Buczacz

Czerniowce

Czortków

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Dolina

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Drohobycz

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Horodenka

Jarosław

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Jasło

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Kałusz

Kołomyja

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Kowno

Kraków

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Krasnostawce

Lwów

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Nowy Sącz

Prudnik (Neustad)

Przemyśl

Rzeszów

Sambor

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Sanok

Sokal

Stanisławów

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Stryj

Tarnopol

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Tarnów

Warszawa

Zdjęcia portretowe i grupowe na których są osoby nieznane ale pochodzące z danego miejsca. Zdjęcia tylko przedwojenne.

Wilno

Złoczów

Żółkiew

B.S.

w przygotowaniu

Łukasz Rygało

w przygotowaniu

Powstańcy Styczniowy - album CONNAISSEUR

Album zdjęć jednorodnych dot. Powstania Styczniowego. Kopie zdjęć cyfrowych uzyskane dzięki uprzejmości Salonu Dzieł Sztuki CONNAISEUR z Krakowa
Część zdjęć rozpoznana - opisy tych osób w Bazie Powstańców Styczniowych

Rafał Janke

Przedstawiona kolekcja Rafała Janke, skupiona jest na dążeniach niepodległościowych w dziewiętnastowiecznej Polsce. Zawiera nie tylko fotografie osób walczących (słownie czy też zbrojnie) o wyzwolenie, ale także rożnego rodzaju patriotyczne artefakty - obrazy, ryciny, pamiątki, dokumenty, itp.
Kolekcja przede wszystkim dotyczy wydarzeń z lat 1861-1864, ale także znajdują się w niej wizerunki osób związanych z powstaniem listopadowym, rabacji galicyjskiej, a także portrety w strojach patriotycznych czy też żałobnych. Są także fotografie osób (grafik) z wcześniejszych okresów (XVII-XVIII w.), jednak nie są one głównym jej członem.
Z oczywistych względów, znaczna część jest niezidentyfikowana. Kolekcja jest wciąż otwarta i będzie uaktualniana wraz z nowymi nabytkami. Uzupełniane i poszerzane będą także opisy, a w przypadku powstańców styczniowych łączonych z Bazą Powstańców Styczniowych
Autor prosi odwiedzających o pomoc w identyfikacji nierozpoznanych osób. Wszelkie informacje czy też sugestie można umieszczać w komentarzach lub kontaktować się z właścicielem kolekcji: ulajanke@poczta.onet.pl lub telefonicznie +48 602 429 247.

Wszystkie zdjęcie można też odnaleźć w albumach tematycznych.

Achremowce (Belmont), pow. brasławski

Achremowce, pow. brasławski, dawn. woj. wileńskie 9810

Aleksandrowo, pow. brasławski

woj wileńskie, pow. brasławski, gmina Miory

Baranowicze, obw. brzeski

Baranowicze 10015

Berezwecz i "Droga Śmierci"

Berezwecz 105292
Pow. dzisieński, ob. płn część miasta Głębokie. Dawniej klasztor Bazylianów, krótko klasztor katolicki. W czasie okupacji - więzienie NKWD, miejsce masakry więźniów politycznych w 1941, głównie Polaków i początek tzw "Drogi śmierci". W murach klasztornych zamurowano żywcem kilkaset osób. Resztą prowadzono bez jedzenia i picia na miejsce kaźni do kołchozu Taklinowo (ob. wieś Mikołajewo, koło Ułły 15185). ponad 100km. W trakcie na kolumnę nalot wykonał samolot niemiecki, do leżących na drodze Rosjanie strzelali z karabinów maszynowych. W 1942 więzienie hitlerowskie. Łącznie zamordowano tam ok 30.000 osób. Dzisiej obiekt wciąż funkcjonuje jako więzienie.

!Białoruś - ogólnie

Zdjęcia z różnych miejsc z terenów obecnej Białorusi, pojedyncze zdjęcia z mniejszych miejscowości, które nie mają swoich albumów (dwory, kościoły, drobna architektura - mają osobne kategorie)

Bobrujsk, obw. mohylewski

Bobrujsk 9975

Brasław

Brasław, dawne woj. wileńskie 10698

Brześć nad Bugiem

Brześć Litewski, Brześć-Litowsk

Dziedzinka, pow. brasławski

woj wileńskie, pow. brasławski, gm. Przebrodzie

Głębokie pow. dzisieński

Głębokie 12269

Grodno

Ikaźń, pow. brasławski

Ikaźń, pow. brasławski, dawn. woj. wileńskie 12287

Lida

Lida 2685

Łyntupy Białoruś

Lyntupy znane są od 1459 roku , kiedy to wojewoda wileński Andriej Dowgirdowicz zbudował tu drewniany kościół św. Andrzeja .

W połowie XVI wieku w dzielnicy Oszmyany . Właścicielami ziemi byli Buchinskiy , Ostrovskiy , Gilzen .
Od 1795 r. Część Cesarstwa Rosyjskiego, miasto, centrum powiatu śweckiego. W latach 1854-1939 należeli do Biszewskich .
W latach 1921-1939 na terenie Polski, w powiecie święciańskim.
Od 1939 r. Część BSRR , wieś w regionie Postawy.
Pod koniec 1943 roku Bohater Związku Radzieckiego Anna Iwanowna Masłowskaja , ubrana w strój chłopski, na polecenie dowódcy oddziału partyzanckiego Parkhomenko brygady partyzanckiej Woroszyłowa, udała się do miasta Lyntupy na negocjacje z szefem garnizon wroga, pułkownik Antonaitis. Negocjacje zakończyły się sukcesem, a Antonaitis zgodził się udzielić partyzantom pomocy. Następnego dnia przekazał przez nią kilka karabinów i nabojów .

Od 1967 r. - osada miejska.

Mińsk

2666

Miory, pow. brasławski

Mohylew

Nieśwież, obw. miński

Nieśwież 15540

Nowogródek

Nowogródek 2673

Nowy Pohost, pow. brasławski

Nowy Pohost 15470

Opsa, pow. brasławski

Opsa, pow. brasławski, dawn. woj. wileńskie 104481

Pińsk

Pińsk 2675
Opis 30937

Przebrodzie, pow. brasławski

Przebrodzie, pow. brasławski, dawn. woj. wileńskie 16070

Szarkowszczyzna pow. dzisieński

Szarkowszczyna 17463

Ukla, pow. brasławski

Ukla 18883

Witebsk

Witebsk 2677

Alėjai

Alėjai - ( Alejos - Aleja ) – w okr. kowieńskim, w rej. rosieńskim, 10 km na północny-zachód od Raseiniai W r. 1939 zbudowano na planie krzyża drewniany kościół p.w. św. Trójcy poddany rewitalizacji w r. 1949
Kościół ma trzy baszty i wieżyczkę nad prezbiterium .

Androniszki - Andrioniškis

Androniszki –Andrioniškis na Litwie w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, na Auksztocie, nad Świętą, , 12 km na północny zachód od Onikszt; siedziba gminy Androniszki.Pierwszy drewniany kościół ufundowany przez Czartoryskich był tu w 1726 r.. W 1790 był wybudowany nowy kościół drewniany, który stanowił świątynię do 1935 W r 1935. inżynier Franz Morkūno ufundował nowy kościół pw. św. Apostołów .Piotra i Pawła. z kamienia i cegły, z wieżyczką. prezbiterium, trzema ołtarzami i i dwiema zakrystiami. Przykościelny kamienny parkan a jego architektem był Wacław Michnevičius

Aukštelkė

Aukštelkė - na Litwie w okr. i rejonie szawelskim, 9 km na południowy zachód od Szawel przy skrzyżowaniu dróg; A12 Ryga -Siauliai - Taurogi - Kaliningrad oraz Aukštelkės - Sauginiai - Kuršėnai. Osada wzmiankowana po raz pierwszy w 1795 roku. W r. 1885 m.była tu murowana kaplica. w r. 1905 kaplicy dano nowe poszycie dachowe zniszczone w czasie silnej burzy w 1903 r. W latach IWŚ kaplica została przebudowana a w r. 1932 powstał kościół p.w. św. Antoniego z Padwy

Ażarele - Ežerėlis

Ażarele - Ežerėlis - na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, w rejoie kowieńskim
Kiedyś rozległe bagna. Osada powstala dzięki osuszeniu bagiennego terenu poprzez odprowadzenie wody do Niemna. W latach trzydziestych XX wieku. Niemcy pozyskiwali tutaj torf . jako paliwo do kotłów energetycznych . Tutaj w latach 1951-52 trwały walki partyzanckie i kilkanaście osób zostało stąd deportowanych. Napływ ludności do osady miał miejsce dopiero. w 1956 roku. I wtedy powstało tu pierwsze gimnazjum, dom kultury biblioteka i w 1997 – dom opieki . W 1998 zbudowano Kościół św Antoniego z Padwy (Sv. Antano Paduviečio Baznycia)

Azulu Buda -Ažuolų Buda.

Azulu Buda -Ažuolų Buda. Litwa. Miejscowośc w okręgu kowieńskim, w rejonie mariampolskim. Osada znana jest od XVIII wieku. W 1937. zbudowany drewniany kościół p.w. St. Antoniego z Padwy

Balwierzyszki - Balbieriškis Litwa

Balwierzyszki - Balbieriškis Litwa. Położone w okręgu kowieńskim w rejonie Preny, obecnie siedziba starostwa Balwierzyszki. Przy drodze Kowno - Prienai - Alytus, nad Niemnem ktory przez długie lata był ważnym szlakiem handlowym co pozwoliło na ich rozwój. W 1520 pozyskały prawa magdeburskie. Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Balwierzyszki. W 1520 byla tu pierwsza kaplica, potem zbór kalwińskiW 1502 r był tu dwór Hansa Sudomanowa, w 1507 r właścicielem tego dworu był już Matwiej Mikitinowicz, W XVIII w wieś była własnością Staniewiczow, Tyszkiewiczów w XIX w także Wodzińskich, Dobowskich, Żóltowskich. W targów 1731 r przywilej prowadzenia jarmarków ktore słynęły z targów końmi.W 1863 stoczone tu były walki powstańcze. W 1888 r wybudowano tu kościól p.w. Matki Bożej Różańcowej

Bartniki - Bartninkai

Bartniki - Bartninkai - na Litwie w okr. mariampolskim w rej. wyłkowyszki, położone ok. 17 km na południe od Wyłkowszek, prz drodze 5106 Vilkaviškis - Bartninkai - Aistiškių i 5115 Patilčiai -Bartninkai - Kaupiškiai Wieś założona w XVI wieku, od 1744 prawa miejskie. Znajduje się tu poczta, kościół parafialny i ambulatorium . Bartniki - ruina kosciola zniszczonego w 1944 r, wybudowanego w latach 1779- 1790. Dzisiaj mieści się tutaj .siedziba starostwa Bartniki.

Barzdy - Barzdai

Barzdy - Barzdai - na Litwie w okręgu mariampolskim, w rejonie Szaki, położone ok. 7 km na północ od Pilwiszek. Zlokalizowane przy drodze Pilwiszki-Szaki nad rzeką Miluppą przy drodze 137 Pilwiszki - Jurbarkas . W 1796 r była tu drewniana kaplica .W 1819 r działała szkoła parafialna. W 1920 r pobudowano nową kaplicę i plebanię, utworzono parafię. Budowa obecnego murowanego kościoła p.w. Chrystusa Króla zakończona zostala w l. 1931 - 1934 która następnie po KII WŚ zostala odrestaurowana
Dzisiaj jest tu siedziba starostwa Barzdy- Barzdai.

Bazyliany - Bazilionai

Bazyliany - Bazilionai –( dawniej Padubis –Padubysys). Leżą na Litwie, w okręgu szawelskim, w rejonie szawelskim w pobliżu rzeki Dubissa, na Żmudzi. W 1744 r król August III nadał przywilej organizowania jarmarków . Miejscowość znana pod tą nazwą od roku 1749 kiedy przybyli Bazylianie zakładając tu szkołę parafialną. Do 1795 roku miejscowość znajdowała się w granicach Polski.

Bejsagoła_ Bejsogala_ Litwa

Dawna siedziba starostwa .Miasteczko położone w okręgu szawelskim, 31 km na północ od Kiejdan.
Dawna posiadłość Chrapowickich Od 1830 r. do wybuchu II wojny światowej należał do pułkownika wojsk napoleońskich Władysława Komara. fundatora tut. kościoła parafialnego p.w. Św. Trójcy

W krypcie groby rodziny Komarów

Berżery -Beržoras

Berżery -Beržoras w okręgu telszańskim‎ w rejonie Płungiany /Plunge w gminie Plateliu. Przetrwał tutaj drewniany zespół sakralny .Kościół p.w. św..Biskupa Stanisława , zbudowany w 1746 roku, także drewniana kaplica i. dzwonnica

Betygoła - Betygala Litwa

Betygoła - Betygala – niewielka osada w okręgu kowieńskim w rejonie rosieńskim, na zachód od Rosieni, przy drodze Ariogala–Betygala–Šiluva. Betygoła jest siedzibą starostwa .Znajduje się tu kościół, szkoła, poczta, pomnik Witolda i muzeum.
Od 2003 roku miasteczko posiada własny herb, nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej.
Betygoła, m-ko z kościołem parafialnym w pow. rosieńskim gub. kowieńskiej, leży na dwóch wyniosłych górach, rozdzielonych strumieniem Wewirsza, uchodzą cym do Dubissy. Przechowało się • w pamięci ludzi starych, iż poprzedni kościół, również drewniany, był cały zbudowany z modrzewiu, co daje wskazanie, iż modrzewie były niegdyś na Litwie, a dziś doszczętnie wyginęły. Betygoła była jednem z tych miejsc, gdzie najpierwiej zostały zbudowane kościoły w 1416 r., wnet po chrzcie Żmudzi, dokonanym przez Witolda i Jagiełłę.

Bezdany Bezdonys Litwa

Bezdany Bezdonys na Litwie na północny wschód od Wilna w rejonie wileńskim, siedziba gminy Bezdany.
Pierwsza wzmianka o Bezdanach odnotowana jest w 1415 r, kiedy to król Władysław Jagiełło polował w lasach bezdańskich. W 1516 roku zbudowano tu dwór, należący początkowo do zakonu jezuitów, później do Komisji Edukacyjnej.Po zbudowaniu kolei w 1862 r. Bezdany rozbudowały się.W końcu XIX w. były tu dwie fabryki.Tragiczną kar-tą zapisały sią lata II WŚw 1943 roku w lasach bezdańskich istniał obóz koncentracyjny
W 1937 roku zakończono budowę kościoła. Zamknięty w latach sowieckich. Dopiero w niepodległej Litwie został zwrócony wiernym i pięknie odnowiony.

Biliakiemio- Biliakiemis

Biliakiemio- Biliakiemis- w okr. uciańskim w rej. Uciana, 6 km na południowy wschód od Utena oraz 7 km na północ od miejscowości Kukuciszki. Biliakiemio wspomniano w historycznych zapisach w 1699 roku.Jest tu drewniany kościół p.w. św. Maryi Panny zbudowany na planie prostokąta (25x10 metrów w 1940 roku.

Birsztany Birštonas Litwa

Birsztany Birštonas Litwa w okręgu kowieńskim w rejonie birsztańskim. Pierwsze wzmianki o Birsztanach pochodzą z 1382 r.: w kronikach krzyżackich miejscowość była nazywana jako "sadyba nad słoną wodą“. Od XIV w. przez kilka stuleci tutaj stał zamek i dwór władców litewskich, letnia rezydencja, tutaj były łowiska królewskie. W XIV-XVI w. w Birsztanach gościli, wypoczywali i w okolicach polowali władcy i magnaci litewscy oraz ich goście.Uzdrowisko w Birsztanach utworzono w 1846 r. Na przełomie XIX-XX w. do lecznic z wodą mineralną i borowiną przybywali chorzy nie tylko z Litwy, ale także z największych miast rosyjskich i polskich.

Birże - Biržai

Birże Biržai Litwa. Położone w okręgu poniewieskim nad rzekami Apaszcza i Agluona oraz jeziorem Szyrwena . Miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy w 1415. W XIV w. były już własnością Wielkich Książąt Litewskich, następnie posiadali je Radziwiłłowie a w 1814 r właścicielami stali się Tyszkiewiczowie, którzy obecnie ubiegają się o zwrot majętności.W Birżach jest kościół katolicki p.w. St. Jana Chrzciciela,. zbudowany przez Tyszkiewiczów. Birże są dzisiaj siedzibą największej wspólnoty Kościoła Ewangelicko-Reformowanego

Błogosławieństwo - Plokščiai

Błogosławieństwo - Plokščiai – wieś na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Szaki. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1646 roku i była to własność Kirschensteinów którzy wybudowali tutaj pierwszy drewniany kościół. Potem wielokrotnie zmieniali się właścicieei. W drugiej poł. XIX w majętność przeszła w ręce Strumiłłów którzy tutaj byli osiedleni do I WŚ. W XVIII w był tutaj dwór. Obecny kościół p.w. Najświętszej Marii Panny . zbudowano w 1883 r wielokrotnie był odrestaurowywany

Bolniki - Balninkai

Bolniki - Balninkai – na Litwie, położone w okr. uciańskim w rej. malackim, 17 km na południowy zachód od Owanty. Miejscowość wzmiankowana w XIV wieku, w 1546 otrzymała prawa miejskie i herb od króla Zygmunta Augusta. Jest murowany Kościół Św. Stanisława zbudowany w 1910 r.. Dzisiaj Bolniki są siedzibą starostwa

Bopty - Babtai

Bopty Babtai w powiecie kowieńskim, to niewielka miejscowość 24 km na północ od Kowna, Leży na lewym brzegu rzeki Niewiaży /Nevėžis. Usytuowane przy drodze z Kowna do Rygi ,W źródłowych zapisach pojawiła się nazwa w 1394 roku. W 1672 w Babtai zbudowano pierwszy kościół a w 1777 r. utworzono szkołę parafialną. W 1732 r otrzymało Babtai przywilej handlu W 1792 roku otrzymało prawa magdeburskie i herb. Babtai wielokrotnie poważnie spalone.Od 1774 r była tu stacja pocztowa. Mieszkańcy Babtai aktywnie uczestniczyli w Powstaniu 1863 roku. wielu deportowano.Podczas okupacji hitlerowskiej w 1941 r rozstrzelano wielu mieszkańców Babtai w tym 85 Żydów. W 1944 r. Babtaj bardzo zniszczone, odbudowano je po wojnie.

Bortkuszki - Bartkuđkis

Bortkuszki - Bartkuđkis Litwa w okręgu wileńskim nad jeziorem Kajmany. Były one i wraz z Jewniunami częścią składową radziwiłłowskiego majątku Muśniki. Od roku 1615 przez półtora wieku były własnością Rodu Skorulskich, nastepnie poprzez koligacje rodzinne Skorulskich w ich posiadanie wszedł kasztelan połocki Antoni Żaba wraz z małżonką
wywodzącą się ze Skorulskich., a więc takim sposobem około połowy XVIII wieku Bortkuszki stały się własnością rodziny Żabów. Ostatnią włąscicielka Bortkuszek była Apolinaria Żabianka - Platerowa. Bortkuszki to wielki majątek ze wspaniałym pałacem który tuz przed IWŚ spalił się lecz natychmiast go odbudowano ale lata po II WŚ doprowadziły do stanu w którym dzisiaj można mówić tylko o dawnej świetności .

Bukańce -Bukonys

Bukańce- Bukonys- wieś na Litwie w rejonie Janawa w okręgu kowieńskim przy trasie Kėdainiai–Šėta–Ukmergė, znana już w XVI gdyż położona była przy ważnej drodze z Warszawy do Petersburga. Osada straciła na znaczeniu gdy drogę tę przebudowano i wieś została na uboczu.
Pierwszy kościół drewniany zbudował ziemianin Józef Hoppenas w 1787 m. Nowy murowany kościół bez wieży zbudowano w 1829 roku z późniejszymi zmianami w . latach 1.916 - 1.917 m.
Przy kościele p.w. św. Michała Archanioła jest stary cmentarz i na obrzeżu cmentarz drugi

https://www.youtube.com/watch?v=c3ti8Gpur7k
Indeksy urodzeń
http://kresy.genealodzy.pl/indeksy_metryk/bukance_ur_1798.html
Indeksy ślubów
http://kresy.genealodzy.pl/indeksy_metryk/bukance_sluby_1798.htm

Bukanto - Bukantė

Bukanto Bukantė położone w rejonie Płungiany /Plunge w okręgu telszańskim w narodowym parku Żmudzi. Dawne zabudowania dworskie Platerów. Dzisiaj odrestaurowane z unijnych środków takie obiekty jak dwór, spichlerz ,stodoła stwarzaja możliwośc organizowania plenerów rękodzielniczych nie tylko artystow miejscowych ale i organizowania obozów, wystaw i jarmarków . Tutaj urządzane są koncerty, wieczory literackie, spotkania i inne wydarzenia kulturalne

Burbiszki- Burbiškiai

Burbiszki- Burbiškiai - w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, w gminie Onikszty. Położone 7 km od Onikszt za rzeką Anykštai na zachód od Rubikiai. We wsi drewniany kościołek pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa zbudowany w kształcie domu mieszkalnego, na planie prostokąta, z dostawionym gankiem i zakrystią
W Barbiskis jest też stylowy pałac (własność rodu Węcławowiczów) otoczony parkiem ze starodrzewiem i stanowi zabytek architektoniczny.

Butrymańce - Butrimonys

Butrymańce -Butrimonys – miasteczko na Litwie w okręgu olickim w rejonie Olita, położone ok. 21 km na północny wschód od Olity, siedziba starostwa. Znajduje się tu poczta, szkoła, siedziba parafii i kościół. Miasteczko jest zabytkiem urbanistyki - zachowany został radialny układ urbanistyczny.
W XIV/XV wieku książę litewski Witold osadził tu Tatarów, od 1720 miasteczko. Miejscowość rozwijała się dzięki handlowi i swojemu położeniu na trakcie z Wilna do Olity i dzięki bliskości Puni. W latach 1782-1849 miasto. W 1943 roku Niemcy dokonali eksterminacji miejscowej ludności żydowskiej, liczniejszej niż chrześcijańska

Butynga - Būtingė

Butynga - Būtingė ( niemiecki : Butendiekshof , łotewski : Būtinciems )
osada w okręgu kłajpedzkim, w rejonie Połąga, przy granicy z Łotwą na trasie Połąga - Lipawa Należała do Inflant. Od 1921 r jest częścią Litwy. Kościół luterański w Butinge (zbudowany w 1824 m.).

Bystrampol - Bistrampolis

Bystrampol- Bistrampolis - w okręgu poniewiskim położona jest przy autostradzie Via Baltica, w odległości 20 km od Poniewieża (Panevėžys) oraz 80 km od Kowna. Dzisiaj miejscowość tę zdobi jodrestaurowany pałac otoczony parkiem .Dwór w Bystrampolu wybudował w latach 1845-50 Karol Bystram Marszałek szlachty powiatu poniewieskiego. (zmarł w Bystrampolu w 1853 r i tam został pochowany).- Prace przy urzadzaniu i wystroju rezydencji oraz otoczenia ,ukończono dopiero w 1864 r...Do dzisiaj w rezydencji można zobaczyć sporą kolekcję dzieł sztuki, z dawnych zbiorów : biblioteki, archiwum rodzinnego, m. in. z dokumentami, zaopatrzonymi we własnoręczne podpisy królów: Zygmunta Augusta, Władysława IV, Jana III, Augusta III i Stanisława Augusta. W rezydencji gościł wielokrotnie Henryk Sienkiewicz, który w Bystrampolu zbierał materiały do swojej trylogii Pisarz spędził tu lato, wtedy też poznał miejscową szlachtę i miejscowości, które uwiecznił później w trylogii - Laudę, Wodokty, Pacunele.Bystram Władysław , właściciel Bystrampola, brał udział w Powstaniu Styczniowym. W 1945 roku wszyscy Bystramowie wyjechali do Polski.a najmłodsi z rodu Aleksander i Eugeniusz znaleźli się odpowiednio w Wielkiej Brytanii i Kanadzie.

Cieciorka - Tetervinai

Cieciorka (lit. Tetervinai) – wieś na Litwie, w rejonie solecznickim, 4 km na północny wschód od Podborza (li. Pabare).
Cieciorka 105580

Cytowiany - Tytuvėnai

Cytowiany / Tytuvėnai - miasto na Litwie, położone w okręgu szawelskim na Żmudzi,
Klasztor beznardynow. Kościół p.w. Najświętszej Marii Panny, Kaplica Męki Pańskiej (albo schodowa)
Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej
Wszystkie budowle tworza cenny zespół zabytków z minionych epok

Czekańce- Čekonys

Czekańce- Čekonys wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim w gminie Dobejki powstała w XVI w. W latach 1941-52 z Čekonių zesłano na Syberię 20 osób. We wsi w 1948 roku powstały kołchozy w latach dziewięćdziesiątych przekształcone na firmę rolniczą która została w 1997 r ostatecznie zlikwidowana. Zabudowa drewniana z wyjątkiem pokołchozowych paru bloków mieszkalnych . Wieś położona wśród ogrodów i pól. Należacy do parafii w Dobejkach - Debeikių cmentarz położony tuz przy drodze lokalnej Dobejki- Czekince, został ogrodzony kamiennym parkanem w 1910 r. a w 1936. podwoił swoją powierzchnię. W roku 1955 wymurowano do niego prowadzącą nową metalową bramę którą wykuł miejscowy kowal Paweł Scud. Na cmentarzu w jego centrum jest drewniana, prostokątna kaplica z krzyżem na szczycie.
Adresuję prośbę do wszystkich którzy mogą uzupełnić nieczytelne inskrypcje i mogą dosłać stare fotografie miejscowości, osób i starych grobów

Czekiszki - Čekiškė

Czekiszki Čekiškė – miejscowość na Litwie, nad Dubissą, w okręgu kowieńskim, w rejonie kowieńskim, Pierwsza parafia powstała tutaj już w 1620 r W latach 1625-1627 istniała szkoła parafialna .W końcu XVIII wieku Czekiszki otrzymały przywilej urządzania targów więc napływali osadnicy a miejscowość zaczęła się rozbudowywać. Wokół rynku powstały liczne sklepy i karczmy, pracownie rzemieślnicze. W roku 1863 Czekiszki znane były z działań patriotycznych .W okresie międzywojennym 70 % mieszkańców stanowili Żydzi w czasie okupacji hitlerowskiej większość z nich zginęła. Jest siedzibą starostwa .W Czekiszkach jest kościół p.w. św. Trójcy wybudowany z cegły w 1935 r na miejscu dawnego kościoła drewnianego.Jest w miasteczku gimnazjum.

Czerwony Dwór - Raudondvaris

Czerwony Dwór Raudondvaris - w rejonie kowieńskim na zachód od Kowna u zbiegu rzek Niemna i Niewiaży. Siedziba starostwa. Miejscowość wzmiankowana w kronikach zakonu krzyżackiego z 1392 roku. Tu dochodziło wiele razy do wielkich walk z Krzyżakami. W Raudondvaris jest kościół p.w. Św. Teresy..
Dobra niegdyś królewskie potem kolejno Radziwiłłów, Zabiełłów, Tyszkiewiczów i Ci ostatni maja tutaj swoje groby. Obok kościoła pomnik Naujalisa Juozasa -organisty, kompozytora, pedagoga i dyrygenta chóralnego.

Dabuziu - Dabužiai

Dabuziu - Dabužiai - osada rejonie oniksztańskim w okręgu uciańskim na Litwie.W 1800 r była tu drewniana kaplica .Obecny murowany kościół neogotycki p.w. Wniebowstąpienia trzynawowy z jedną wieżą wybudowano w latach 1 926 - 1 935 r. Kościół konsekrowany był w 1940 .

Dajnowa - (lit. Dainava (Šalčininkai).

Rejon solecznicki, Litwa. Spokojna miejscowość niedaleko od Ejszyszek (lit. Eišiškės) i Podborza (lit. Pabare).

Datnów – Dotnuva

Datnów –Dotnuva w okręgu kowieńskim w rejonie kiejdańskim, przy drodze Kiejdany – Szawle. Pierwszy kościół zbudowano w 1636 metrów. W 1637 Datnów otrzymał prawa miejskie. Następny, też drewniany kościół zbudowano w 1699 roku. W 1702 osiedlili się w Datnowie bernardyni. W 1768 rozpoczęto budowę murowanego klasztoru w stylu barokowym, który po powstaniu styczniowym został zamknięty. W miejscu drewnianego kościoła ufundowanego przez Brzostowskich powstawał w latach 1773 -1810 murowany kościół barokowy p.w. Zwiastowania Najświętszej NMP. PO pożarze który strawił wieże kościoła i kościół w 1911 dosyć szybko go odbudowano.

Daugiele Daugailiai

Daugiele Daugailiai – na Litwie, położone w okręgu uciańskim w rejonie uciańskim, siedziba starostwa Daugiele, przy drodze Uciana-Jeziorosy, Pierwszy kościół był tutaj już w 1685 kolejne niszczone były przez pożary. Obecny kościół katolicki z XIX wieku św. Antoniego z Padwy został zbudowany w 1852 roku. przebudowany i powiększony 1883. Obok kościoła także drewniana dzwonnica . W Daugielach kopiec pomnik dla ofiar ruchu oporu, pomnik jubileuszowy w 1000 roku na Litwie

Degucie Degučiai

Degucie - Degučiai. jest położone na ziemiach Litwy Mniejszej w okręgu Klajpeda w rejonie szyłokarczemskim. Założenie osady Degučiai odnotowuje się w XVIII wieku. Na uboczu wsi za kamiennym murem posadowiony jest drewniany kościół katolicki fundacji starosty wojnickiego gen. Tadeusza Bielewicza p.w. św. Wincentego z Ferrary, ( Vincent Ferrero Bożnycia ). Należy on do tzw. typu żmudzkiego , założony na planie trójkąta i nakryty wysokim piramidowym dachem z sygnaturką. Został on. Zbudowany został w 1757 r., Dzisiaj jest on jedynym takim kościołem na Litwie. Posiada - trzy rzeźbione ołtarze z XVIII wieku wykonane przez lokalnych artystów. obok kościoła. Na przykościelnym cmentarzu jest również zabytkowa drewniana dzwonnica .

Degucie - Degučiai

Degucie - Degučiai w okręgu uciańskim, w rejonie jezioroskim. Malutka wieś. Miejsce zycia staroobrzędowców. Dopiero po powstaniu drogi łączącej w IXX Warszawę z Degučiai zyskało na znaczeniu po wybudowaniu stacji. W czasach carskich, prócz przewozu pasażerów, działała tutaj służba pocztowa, nieco później także telegraficzna. W 1925 roku wydzielono część budynku na kościół potem utworzono tu dom kultury i umieszczono urzędy, mieszkali tu ludzie ale w 1992r budynek odrestaurowano i utworzono w nim kościół p.w Św Antoniego z Padwy

Diržiai

Diržiai- wieś w północno-wschodniej rejonie pokrojskim w okręgu szawelskim obok drogi 211 Linkuva - Žeimelis
Są to tereny starych cmentarzysk sięgające III – IV – V i XII w. w miejscach tych archeolodzy odnaleźli dawna biżuterię także skrzynie i noże, topory, groty miecze wojowników itp. sprzęt

Dobejki - Debeikių/ Debeikiai

Dobejki- Debeikai Debeikių -na Litwie, na Auksztocie, nad brzegiem rzeki Oknista, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, w pobliżu Uteny, Wiżun i Anyksciai . Są siedzibą gminy Dobejki. W miejscowości pielęgnowana jest pamięć o tych co zginęli za niepodległość. Jest też stary-umierający cmentarz.
Prośba do wszystkich posiadających wiedzę o dosyłanie starych zdjęć i danych na temat byłych mieszkańców Dobejek i okolicy, także -o pogrzebionych na starym cmentarzu.

Dorbiany - Darbėnai

Dorbiany - Darbėnai - na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim w rejonie kretyngańskim, 14 km na północ od Kretyngi w pobliżu granicy z Łotwą,. Są siedzibą starostwa Dorbiany. Znajduje się tu kościół parafialny p.w. św. Piotra i Pawła. Dzwonnica drewniana z XIX w. i stary cmentarz

Dorsuniszki - Darsūniškis

Dorsuniszki Darsūniškis. Litwa . Miejscowość w Okręgu kowieńskim, Gmina rejonowa Koszedary. W XVI wieku było dobrze rozwinięte z uwagi na bardzo dobre położenie nad rzeką i na skrzyzowaniu dróg Kowno-Punie . Znane było z handlu i dobrego rzemiosła. Przez Szwedów spalone w 1702 r. Uważa się, że pierwszy kościół został tu zbudowany w 1418 r odbudowywany wiele razy po spaleniach także po uszkodzeniu w czasie II WŚ. Obecny murowany kościół Błogosławionej Maryi Dziewicy odrestaurowany został w 1950 r.W czasie II WŚ ośrodek partyzancki .W miejscowości do dzisiaj istnieją trzy bramy -kapliczki: Św. Agaty północna na drodze do Kruonis, Sw. Jerzego na wschodzie (na drodze do Užgirėlį, Sw Kazimierza na południu . Wszystkie bramy kapliczki w 1963 roku zostały zburzone ale w 1990 roku odrestaurowano je . Bramy kapliczki przypominające niezwykłe miejsce zapisane w historii i chętnie odwiedzane są przez turystów.

Dowiany - Daujėnai Litwa

Dowiany - Daujėnai położone w okręgu poniewieskim, w rejonie pozwolskim,
Pierwsza kaplica powstała w latach 1750 r a obecny kościół p.w. Jezusa na planie prostokąta zbudowany został w 1803 r. W 1910 roku kościół został odrestaurowany i pokryty blachą. Od XVIII wieku miejscowość posiadała przywilej handlu.

Dowile - Dovilai

Dowile Dawile (lit. Dovilai) – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie kłajpedzkim.

Druskieniki - Druskininkai

Druskieniki - Druskininkai położone w okr. olickim
Wzmianki o Druskininkai / Druskienikach pochodzą z 1636, ale już w XIII wieku było tu grodzisko, które w 1308 spłonęło i okolica się wyludniła. W XVIII wieku Pranas Surutis(Słony), jako pierwszy zastosował w leczeniu wodę z miejscowych źródeł solankowych . Badania nad leczniczymi solankami prowadził tu profesor chemii Uniwersytetu Wileńskiego, Ignacy Fonberg .W 1794 roku, dekretem króla Polski i Wielkiego Księcia Litewskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego Druskieniki zyskały status miejscowości leczniczej. Nastąpił rozwój połączeń komunikacyjnych a z nim rozwój miasteczka Status uzdrowiska miasteczku nadał w r. 1837 Car Mikołaj I.W miasteczku są: Kościół Matki Boskiej Szkaplerznej–neogotycki z lat 1912-1932 wg proj. arch. Szyllera Stefana , Niebieską Cerkiew drewnianą ufundowana przez Kutuzową Jekaterinę, Stare łazienki zdrojowe, Łazienki zdrojowe nowe , piękne drewniane wille , Muzea Żydowskie, Oraz Muzeum Ćiurlionisa.i Lasu . Piękny położony w sosnowym lesie cmentarz ówczesny i stary cmentarz z kaplica cmentarną położony nad jeziorem na którym wiele grobów z polskimi inskrypcjami.

Dubinki - Dubingiai

Dubinki -Dubingiai położone są w rejonie Malackim w okr. Uciańskim gminie Malatai nad jeziorem Asveja. Pierwsze wzmianki o Dubinkach pochodzą z opisu najazdu Zakonu Inflanckiego z 1334 r. Wielki Książę Litewski Witold wzniósł tu zamek po bitwie pod Grunwaldem. Następnie teren przeszedł we władanie Radziwiłłów. W zamku mieszkała Barbara Radziwiłłówna – żona Wielkiego Księcia Litewskiego i Króla Polski Zygmunta Augusta. W kaplicy zamkowej urządzono mauzoleum Radziwiłłów. Podczas niedawnych archeologicznych prac natrafiono na szczątki rodziny Radziwiłłów . W roku 2009 na Górze Zamkowej w miejscu dawnego kościoła kalwińskiego dokonano uroczystego pochówku szczątków Radziwiłłów .

Dūdiškės

Dūdiškės wieś na Litwie w rejonie koszedarskim.w okr. kowieńskim 4 km na północny-zachód od Varkalių. "Wieś należała do hrabiego Chrapowickiego Chrapovickiui później do hrabiego . Pletera. Dūdiškė - wieś z 15 mieszkańców. 1932. Wcześniej była to rosyjska wioska We wsi odrestaurowana cerkiew prawoslawna a na starym cmentarzu groby prawoslanych starowierców

Dukszty - Dūkštas

Dukszty Dūkštas – miasto na Litwie, położone w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim. Stare Dukszty należały do rodu Rudominów Dusiackich (z tymi rodami wiążą się rodziny Zanów oraz ród Weyssenhoffów. Zmarli z tych rodzin byli pochowani w kryptach nieistniejącego dzisiaj kościoła. Tzw. Dukszty nowe w XX w rozwinęły się w bardzo bliskim położeniu jeziora Perswiety i przy powstałej linii kolejowej.

Dukszty Pijarskie - Dūkštos

Dukszty w w rej. wileńslim w okr. wileńskim W XVII wieku należą do Giedrojciów. W 1647 roku Dorota z Giedrojciów, żona Mateusza Dowbora sędziego wiłkomierskiego, zbudowała maleńki kościółek pw. Zwiastowania N.M.P., na pamiątkę po zmarłym synie Janie Piotrze Dowborze.. W XVIII w majątek należał do Jana Komorowskiego, pisarza ziemskiego mozyrskiego. Sprowadzony przez bp Brzostowskiego zakon Pijarow przejmuje w zarząd Dukszty którzy za sprawą rektora zakonu ks Michała Frąckiewicza odbudowuja kościół który przez biskupa Massalskiego wileńskiego zaliczony jest do parafialnych Od tego czasu do nazwy Dukszty dodano Pijarskie . W r 1854 wybudowano w Duksztach Pijarskich nowy kościół p.w. Św. Anny który W r. 2011 obchodzi jubileusz 155 lecia
.

Dziewałtów -Deltuva

Dziewałtów - Deltuva, w okręgu wileńskim, w rejonie wiłkomierskim na Litwie,. Miejscowość wymieniana w traktacie już w 1219 roku. W XVI wieku Dziewałtów był własnością książąt Wiśniowieckich. Oni wybudowali tu kościół kalwiński. W 1681 część miejscowości zakupił Ogiński Marcjan Aleksander - druga część wraz ze zborem była własnością Grużewskich do 1848 roku. W 1744 m. Dziewałtów otrzymał przywilej urządzania targów i jarmarków. Zbór istniał i funkcjonował do 1939 roku a zniszczeniu uległ po 1945 roku. W 1752 r. został zbudowany rzymskokatolicki kościół Świętej Trójcy. Właścicielami Dziewałtowa w XIX wieku byli Tyszkiewiczowie.

Ejgirdzie - Eigirdžiai

Ejgirdzie - Eigirdžiai – położone w okręgu telszańskim i w rejonie telszańskim, nad rzeką Tawsołą.
Kościół Opatrzności Bożej został zbudowany w 1794 roku

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1593 roku, nazywana przez Żmudzinów Eigėrdē czyli Ejgierdzie. W roku 1609 wieś Ejgierdzie było własnością szlachcianki Anny Bebnowskiej, żony M. Dembińskiego, która swoje dobra wraz ze wsią ceduje Andrzejowi Wołowiczowi chorążemu WXL. W roku 1794 we wsi powstaje drewniany Kościół Opatrzności Bożej słynący z obrazu Matki Boskiej z Ejgierdzi. Po utracie niepodległości wieś Ejgierdzie znajduje się w zaborze rosyjskim, który nie uznaje Ks. żmudzkiego, i tym samym j. żmudzkiego. W 1881 r. w Słowniku Królestwa Polskiego nazwano wieś po raz pierwszy Ejgirdzie. Za Litwy kowieńskiej wieś Ejgierdzie była do 1939 r. własnością polskiego szlachcica Leona Łabudzia Po roku 1998 dawna wieś Ejgirdzie otrzymała status miasteczka.

Ejragoła - Ariogala

Ejragoła (lit. Ariogala, żmudz. Ariuogala) – miasto na Litwie, położone nad brzegiem rzeki Dubissy w okręgu kowieńskim, w rej. rosieńslkm -31 km od Rosieni. Dawna siedziba władców Litwy: Pakamera, Witenesa i Gedymina. Była niegdyś siedzibą starostow ejragolskich . W 1792 r uzyskała prawa miejskie i tak było do I WŚ. W\ Ejragole- dominuje Kościół Św. Archanioła Michała .

Ejszyszki

Ejszyszki 3023

Ėriškiai

Ėriškiai na Litwie w okręgu uciańskim w poniewieskim rejonie przy drodze Upytė–Ramygala. (2 km od Upyte) nad rzeka upita. Nazwa pojawia się w źródłach pisanych po raz pierwszy w 1554 roku
Pierwszą drewnianą kaplica na cmentarzu zbudowano około 1754 roku. Następny większy drewniany kościół p.w. św. Pana Jezusa zbudowano w 1899 roku. A obecny kościół. zbudowano w 1919. W centrum miejscowości duży staw

Gaižuvėlė

Gaižuvėlė - w rejonie kowieńskim, w okr. kowieńskim w gminie Bobty - mała wieś na północ od Babai. Położona przy drodze drodze do Panevėžiukas. w Parafii Babtai

Gegužinė

Gegužinė na Litwie w okr. kowieńskim w rej. koszedarskim na lewym brzegu rzeki Wilii, przy drodze 143 Jonava - Żośle w otoczeniu lasów. Na zachód od wsi przepływa rzeka Lomená , a na wschód - Laukysta (obie - dopływy Neris). Po raz pierwszy w archiwach wymienionych w XV wieku. Pierwszy drewniany kościół był tutaj już w 1507 lub 1520 r. Budowę miejscowego kościoła p.w. Zwiastowania NMP rozpoczętą w 1915 r. Zakończono dopiero w r. 1932 (gdyz prace budowlane przerwał wojna)
Tak kościół jak i ogrodzenie wykonane jest z ciosanego kamienia

Giedrojcie - Giedraičiai

Giedrojcie Giedraičiai – na Litwie, w rejonie malackim, w ojr. uciańskim nad jeziorem Giedrojcie (lt: Kiementas), siedziba starostwa. Obecny murowany kościół pw. św. Bartłomieja ufundowany został przez biskupa żmudzkiego Józefa Arnulfa Giedroycia oraz jego brata Marcina w 1809. W 1812 kościół został zniszczony przez Francuzów, odnowiony przez rodzinę Giedrojciów w 1835 został na nowo poświęcony przez biskupa Benedykta Kłągiewicza.W czasie powstania styczniowego z 1863. w okolicy miasta zaszła jedna z większych potyczek Giedrojcie były też terenem działań w czasie konfliktu polsko-litewskiego z 1920.

Giełgudyszki - Gelgaudiškis

Giełgudyszki - Gelgaudiškis na Litwie, położone w okręgu mariampolskim, w rejonie Szaki. Znane już w XV w. Dawna własność Sapiehów, Massalskich, Dembińskich, Oziembłowskich, Giełgudów, Czartoryskich , baronów pruskich rodu von Keudell (Klasycystyczny pałac wybudowali w I poł. XIX wieku von Keudellowie. Po pożarze w 1979 r. pałac odbudowano, ogrod dworski i park). i Komarów - którzy byli właścicielami do I wojny światowej. W okresie międzywojennym majątek rozparcelowano, a w pałacu mieścił się dom dziecka, później szkoła. Pierwszy drewniany kościół zbudował Kazimierz Ozemblovskis 1691 m., następny nowy drewniany kościół powstal za sprawą Eleny Czartoryskiej który spalił się w . 1864 r. W 1 866 - wybudowany obecny murowany kościół. który remontowano wielokrotnie i który zostal przebudowany w 1978 r

Giełwany - Gelvonai

Giełwany -Gelvonai (Gelwen) starostwo w okręgu wileńskim, w rejonie szyrwinckim, położone ok. 14 km na południowy wschód od Wieprzy, nad brzegiem rzeki Szyrwinta.. W 1642 roku. zbudowano tu kościół ewangelicko-reformowany. W 1686 utworzono w nim kościół rzymskokatolicki (spalony w 1895). Powstały tutaj klasztor franciszkanów został zamknięty w 1832 roku. W 1744 roku. 22 listopada. August III nadał Gelvonai przywilej i prawo do organizowania targów. W 1781 roku. W1782r utworzono parafię. W 1867 roku. Utworzono pierwszą szkołę podstawową. W 1897 roku Giełwany zostały w dużej części spalone ale już w tym samym roku rozpoczęto budowę kościoła p.w. Najświętszej Marii Panny . Giełwany były własnością najpierw Siesickich, Żabów i Platerów. Mieli tu także swoje majętności Kossakowscy, Horodelscy i Górscy. Na miejscowym cmentarzu nie wiele starych grobów z nazwiskami rdzennie polskimi.

Girdzie - Girdźiai

Girdzie- Girdźiai. okręg Taurogi, rejon Jurbork nad rzeką Mituvą (Mitwą). Dobra tutejsze wzmiankowane od 1554 r., były zapisane kościołowi. Pierwszy kościół katolicki drewniany, zbudowany był w 1808 r., przebudowany w 1858 r. Obecny kościół na planie prostokąta, z pojedynczą wieżą p.w. św. Marii Magdaleny zbudowano w 1926r
Obok jest dzwonnica i miejscowy cmentarz.

Girtakol- Girkalnis

Girtakol- Girkalnis – na Litwie, położone w okr. kowieńskim i w rej. rosieńskim, 9 km na północny zachód od Rosień, 1km na południe od autostrady A1; Wilno - Kowno - Kłajpeda . Do 1835 własność biskupów żmudzkich. Pierwszy kościół był tu w roku 1613 . W roku 1622 powstała parafia. W roku 1744 r zbudowano nowy kościół drewniany. Po jego spaleniu się w r. 1890 zbudowano na planie krzyża nowy kościół w. 1898 lat. Ten kościół też w czasie IIWŚ został spalony. Budowę obecnego kościóła p.w. św. Jerzego rozpoczęto w 1990 r.

Giże - Gižai

Giże Gižai – wieś na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Wyłkowyszki. Po raz pierwszy wymieniona w 1744 -1775 r gdy należały Marszałka A. M. Chmara. Na centralnym placu wioski - neogotycki ceglany Kościół p.w. St Antoniego z Padwy. Kościół zbudowany w 1850 r. Architektem był Henryk Marconi. Jest też pomnik 6 ku czci litewskich partyzantow z. 1993 m. Giże są siedzibą gminy.

Godlewo – Garliava

Godlewo – Garliava na Litwie, położone w okręgu kowieńskim. Dzisiaj Godlewo -Garliava funkcjonuje jako przedmieście Kowna.W miejscowości jest Kościół katolicki pod wezwaniem św. Trójcy, późnobarokowy zbudowany w 1809 r. ufundowany przez Józefa Godlewskiego, później przebudowywany i remontowany, oraz Kościoł Ewangelicko-Augsburski ( 1814 - 1816 ) zburzony w 1944 r wtedy też spalona została synagoga

Gorżdy - Gargždai

Gorżdy Gargždai to miasto w okręgu kłajpedzkim wrejonie kłajpedzkim,siedziba starostwa Gorżdy. Posiada prawa miejskie od 1792 r.W annałach Gargždai pierwsza wzmianka w 1253 roku jako Garisda- Gargždų osada. Tutaj stał zamek znany jako Gargždai, Ale ludzie mieszkali tu od epoki brązu o czym świadczą wykopaliska.W 15 w. wieś leżała na - na prawym brzegu Mini. W latach 1534 - 1540 zbudowano pierwszy drewniany kościół św Archanioła katolickiego Mikołaja. Miasto zostało po raz pierwszy nazwani Gargzdai 1597. 8 stycznia 1600 r. król Zygmunt III Waza przyznał przywileje handlowe i Gargzdai stało się najważniejszym punktem handlowym w okręgu Kłajpeda. W 1639 król Władysław IV. Waza w Gargždajích (jak również w Połądze) pozwolił Żydom na osiedlanie. Poparł rozwój miasta, Wiek 17-i 18 był wiekiem wojen i zarazy - W 1786 roku spłonęło niemal całe miasto. Przez siedem wieków, aż do roku 1923 i ponownie w II. W ś (od 1939 - 1945) były Gargzdai granicą niemiecko-litewska .

Grażyszki -Gražiškiai

Grażyszki -Gražiškiai - na Litwie w okr. mariampolskim w rej. wyłkowyskim, położone ok. 24 km napołudnie od Wyłkowszek, , przy drodze Kalwaria-Wisztyniec. Wieś założona w XVI wieku, w 1746 uzyskała przywilej na organizację tragów. Grażyszki - Kościół pw św. Michała Archanioła, murowany, jednowieżowy pochodzący z 1881 r. Dzisiaj Grażyszki Gražiškiai są siedzibą starostwa Grażyszki

Gruszławki-Grūšlaukės

Gruszlawki(Gruslauke)- Grūšlaukės na Litwie w okręgu kłajpedzkim w rejonie kretyngańskim11 km od Darbėnų i 10 km od Salantų. Miejscowość znana od 1550 r Posiadała dany przez króla Augusta przywilej organizowania 3 jarmarkow rocznie Własność szlachty kolejno: Vainos, Ogiński, Masalski, Potockich(1795 - 1806 m.), Zubow (1806 - 1824 m.). Od 1824 r należały do Tyszkiewiczów. Miejscowi mieszkańcy brali udział w powstaniach w 1831 i 1863 r. Książę Ignacy Ogiński zbudował tu w 1778 r kościół który w 1945 się spalił. Kościół św.. Jana Nepomucena odbudowano w latach (1988 r - 1995 r m.). Cmentarz z drewnianą kaplicą .

Gryszkabuda - Griškabūdis

Gryszkabuda - Griškabūdis - na Litwie w okr. mariampolskim w rej. Szaki, położone ok. 15 km na południowy wschód od Szaków przy drodze Pilwiszki-Szaki.
Gryszkabuda wymieniana była już w latach 1697 - 1706 . W r. 1765 miała nadane prawa handlu
W latach 1742 - 1743 zbudowano pierwszą drewnianą kaplicę. A w 1796 m. zbudowano drewniany kościół p.w. Przemienia Pańskiego. Dzisiaj Gryszkabuda - Griškabūdis są siedziba starostwa .

Guostagalio - Guostagalis

Guostagalio - Guostagalis, w okręgu szawelskim, w rejonie pokrojskim 7 km na północny-wschód od Linkuva. Za Guostagalis w odległości 1 km jest Podlinków -Palinkuvė. W źródłach historycznych Guostagalis zapisana jest już w w r. 1584
W latach powojennych był tu utworzony kolchoz. W miejscowości w jej centralnym miejscu dominuje rolnicza farma założona w roku 1995

Hanuszyszki - Onuškis

Hanuszyszki - Onuškis w rejonie trockim, w okręgu wileńskim nad jeziorem Samawa. W historii, własność Naruszewiczów, Chodkiewiczów i Szetkiewiczów, i Otsufjewych. Kościół p.w. świętych Filipa i Jakuba, fundacji Kazimierza i Teresy Szetkiewiczów wybudowany w l. 1823-28

Igliszkany - Igliškėliai

Igliszkany Igliškėliai - na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Mariampol, położone przy drodze Mariampol-Olita. Był tu drewniany kościołek 1920-2009. Obecnie kośćiół murowany z dzwonnica p.w. Św. Piotra i plebania nowa

Igłówka – Igliauka

Igłówka Igliauka Litwa w rej. mariampolsklm, w okr. Mariamol. Parafia i kościół p.w. Św. Kazimierza.
Pierwszy kościół z 1783 r. ufundował Kazimierz Sapieha. W 1884 r powstał tu kościół murowany jednak zburzony on został w czasie działa I WŚ.

Ignalino- Ignalina

Ignalino- Ignalina – na Litwie, w okręgu uciańskim, pojawiło się w 1810 roku kiedy Ignacy Tyzenhauz załozyl tu dwor i nazwał go od swojego imienia Ignalin. Rozwinęło się w 1866 r w czasie budowy linii kolejowej Petersburg Warszawa w 1866 r. Zasłynęło w czasie budowy elektrowni jądrowej ktora przyjęła jego nazwę. Dzisiaj Ignalino jest ośrodkiem rybołóstwa i turystycznym. Tutaj zbudowany został kościół w 1999 r pod wezwaniem Błogosławionej Maryi Panny.

Iłgów - Ilguva

Iłgów- Ilguva na Litwie w okręgu mariampolskim, w rejonie szakowskim, w gminie Kruki. Wcześniej do roku 1758 nosiiła nazwę Poniki. Od około 1620 r. Iłgow był własnością osiedlonej na Litwie rodziny Talko – Hryncewiczow. Herbu. Iłgowski. ( Seniorem rodu był - Victor talk-Grincevičius-Ilgauskas ),a jednym z wybitniejszych jej przedstawicieli był Ludwik Talko - Hryncewicz, prałat Katedry Żmudzkiej, proboszcz wieloński. Wybudował tu kościół i dwór . Majętnośc przekazał Franciszkowi swojemu bratankowi. Po Franciszku odziedziczył ją jego syn Jan - szambelan króla Stanisława Augusta, a następnie jego dwaj synowie - Dominik i Julian. Ostatnim męskim dziedzicem Iłgowa z rodziny Talko - Hryncewiczów był syn Juliana - Henryk. Jego córka - Anna - została żoną Emila Młynarskiego. Młynarscy mieszkali tutaj trzy lata.

Iłoki - Ylakiai

Iłoki -Ylakiai położone w zachodniej części Litwy w okręgu kłajpedzkim w rejonie szkudzkim przy granicy z Łotwą, 20 km na wschód od miasta Szkudy, w pobliżu autostrady Szkudy - Mažeikiai. W Iłokach kościół katolicki Objawienia Najświętszej Maryi Panny, wybudowany w 1899 (pierwszy kościół był tutaj w 1604 ). W kościele zabytkowy wystrój m. in. drewniane ławki i klęczniki fundowane już w 1760-tych latach.

Inkuny-Inkūnai

Inkuny- Inkūnai. Litwa - w rejonie oniksztyńskim w okręgu uciańskim , położona w rezerwacie krajobrazowym nad rzeką Świętą przez którą przewieszony jest most wiszący nad rzeką. W XVII wieku Inkuny były wlasnością Radziwiłłów i przynależały do Ich dworu w Svedasai. Pozniej w XIX wieku wlaścicielami tej ziemi byli Marykoni. Wokół kościoła Matki Boskiej Ostrobramskiej który zbudowano w 1942 roku wzniesione są w latach 2010 i 2011 drewniane stylizowane krzyże symbolizujące zatopione wsie. Nieopodal kościoła jest żródełko.
W pobliżu kościoła w przepięknej scenerii sosnowego lasu jest posadowiony cmentarz.

Islauzo -Išlaužos

Islauzo -Išlaužos, położone w okręgu kowieńskim w rejonie preńskim przy drodze Kowno- Preny - Alytus. Pierwsze wzmianki o wsi były już w 1744- kiedy to Tyszkiewicz nabył te ziemie. Od tego czasu wieś, zaczęła się rozbudowywać. W 1882 było 104 mieszkańców, a w 1923. -179 osób. W roku 1933 zbudowano tu kościół p. w. Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych

Janiszki - Joniškis

Janiszki -Joniškis na LItwie w okręgu szawelskim. Miasto położone w północnej Litwie tuż przy granicy z Łotwą. Założone zostały w latach 1523 lub1526 , kiedy Jan biskup wileński, ustanowił tu parafię i zbudował pierwszy drewniany kościół .Król Zygmunt III Waza przywilejem z 04 lipca1616 nadał wsi prawa magdeburskie Miejscowość rozbudowała się przy krzyżujących się tu szlakach handlowych z Polski, Rosji i Niemiec i było miejscem obrotu produktów rolnych m.in., lnu i tytoniu. Od XIX przechodzi tędy międzynarodowa autostrada Ryga-Tallin-Kaliningrad, i połączenie kolejowe z Warszawą. przechodzi obok autostrada do Rygi. W 1853 r zbudowano tu kościół luterański. Powstały dwie żydowskie synagogi. Połowę społeczności Janiszek stanowili żydzi, którzy w czasie II WŚ .w większości zginęli

Janiszki - Joniškis w okr. uciańskim

Janiszki - Joniškis na Litwie w okręgu uciańskim, w rejonie malackim, ( 30 km na południowy wschód od Malatów), pięknie położone nad jeziorem Arino. W miejscowości jest kościół p.w. św. Jakuba XVIII w. należał do Jezuitów i Pomnik zbudowany na cześć niepodległości Litwy

Janów - Jonava

Janów - Jonava – miasto na Litwie- (dziewiąte co do wielkości) , położone w pobliżu Kowna. Jest siedzibą rejonu janowskiego w okręgu kowieńskim.
Biskup inflancki Józef Kazimierz Kossakowski ufundował klasztor trynitarzy wraz z kościołem pod wezwaniem św. Jakuba i plebanią, które zbudowano w latach 1791-1793. Klasztor został zamknięty w 1831 r, a jego budynki służyły jako koszary. W kościele cenne wyposażenie wnętrza.

Jarudyszki - Jorūdiškės

Jarudyszki - Jorūdiškės położone w okręgu kowieńskim, w rejonie rosieńskim. Miejscowość która nie ma swojej administracyjnej tablicy. Dzisiaj jest tutaj tylko parę domostw wśród pół położonych- niektóre bardzo stare i biedne. Wg - Jarudyszki - to wieś w pow. rossieńskim, w gminie rossienie. We wsi był dwór-
.

Jaswojnie, Josvainiai

Jaswojnie-Josvainiai – na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, w rejonie kiejdańskim, nad rzeką Szuszwą. Przez króla Zygmunta Augusta w dożywotnią dzierżawę Hieronimowi Kwileckiemu, a w 1571 przeszła na rzecz Stanisława Miłaszewskiego. Od 1626 Jaswojnie stanowiły własność Sapiehów, a następnie Aleksandra Massalskiego, który w 1643 odstąpił je Aleksandrowi Judyckiemu. Po jego śmierci majątek przeszedł na Szczyttów, a później na Syruciów.

Jaszuny- Jasziunai

Jaszuny- Jasziunai na Litwie. w rejonie Soleczniki, w okręgu wileńskim. Pierwsza wzmianka historyczna o Jaszunach pochodzi z krzyżackich źródeł datowanych na przełomie XIV i XV w.
W XV i XVI w. Jaszuny były królewskim dworem i w tym czasie wybudowano Świątynię , fundacji Katarzyny Skilendziny. pw. Matki Bożej i św. św. Jerzego i Katarzyny Istniała ona do I połowy XVII wieku.. Jaszuny w XVI i XVII stały się własnością rodu Radziwiłłów i w tamtym czasie zbudowano tu zbór kalwiński. W XVIII wieku, po „nawróceniu” Radziwiłłów na wiarę katolicką, jaszuński zbór rozebrano, zaś na jego miejscu zbudowano niedużą drewnianą kaplicę (należała do parafii rudnickiej), która istniała jeszcze na początku XIX wieku.. W 1811 roku posiadłość Jaszuny nabyli Balińscy . Ostatnimi właścicielami majątku przed 1939 rokiem byli Aleksander i Anna z Balińskich Pereświet - Sołtanowie

Jewie - Vievis

Jewie -Vevis, na Litwie, położone w okręgu wileńskim. Pierwsza znana wzmianka o wsi pochodzi z 1539. Właścicielami Jevie byli od XVI –XIX w Ogińscy. Oni ufundowali tu zbór kalwiński, zbór socyniański a w 1610 r monastyr prawosławny. Obecna cerkiew prawosławna p.w.Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej zbudowana zostala w 1842 r. Wcześniejsze kościoły katolickie uległy zniszczeniu w czasie pożarów. Obecny kościół p.w. Św. Anny, wybudowano w latach 1908-1931 . Przed II wojną światową Jewie były jedną z gmin, które miały najwyższy współczynnik ludności polskiej na terenie Litwy.

Jeziorosy -Zarasai

Jeziorosy -Zarasai – miasto na Litwie, w okręgu uciańskim, położone wśród siedmiu jezior. Dzisiaj jest siedziba rejonu jezioroskiego.W XIV - XVIII w Jeziorosy były własnością Wileńskiego biskupa . Rok 1506 jest oficjalnie uznawany za datę założenia miasta. W 1613 Zarasai – jako miasto zostało zaznaczone na mapie w Wielkiego Księstwa Litewskiego w języku polskim - Jezioroy. Pierwszy kościół w Zarasai to Cerkiew staroobrzędowców wybudowany w 1735 roku. Po 1795 r miasteczko się rozwinęło z uwagi na zbudowanie drogi łaczącej Sankt Petersburg - Warszawa . Miasto splonęło w wielkim pożarze 1834 roku, Kościół p.w Wniebowzięcia NMP – zbudowano w1878 roku.).W latach 1836–1918 Jeziorosy nosiły nazwę Nowoaleksandrowsk. Od 1929 roku przywrócono miastu nazwę Zarasai Zarasai jako miasto otrzymało zaszczytne miano pierwszej litewskiej stolicy kultury, ale także status kurortu.

Jezno - Jieznas

Jezno -Jieznas na Litwie w rej. preńskim w okr. kowieńskim . Niegdyś wieś królewska .Na przestrzeni wieków miało wielu właścicieli. Była tu świątynia wyznania helweckiego(Łukaszewicz, Dzieje wyznania helweckiego t. 2, str. 20), którą Stefan Pac, podkanclerzy w. ks. litew.,ktory był właćicielem Jezna od 1633 r przerobił na kościół katolicki w r.1634.Syn jego,Krzysztof,kanclerz wielki litew. dokończył tej pracy. W r.1768-1772 kościół p.w. Michała Archanioła i św. Jana Chrzciciela rozbudował o prezbiterium i dwie wieże Antoni Pac. Na cmentarzu są zachowane stare groby i kaplica cmentarna

Johaniszkiele - Joniškėlis

Johaniszkiele - Joniškėlis - na Litwie , położone w okręgu poniewieskim , w rejonie pozwołskim. Od XVII wieku znane jako Joniskelis ktorego właścicielami byli Karpiowie aż do II WŚ. W 1.684 r powstal pierwszy drewniany kościół. W 1736 r. Król August nadal osadzie przywilej handlu. Ignatius Karp sfinansował budowę szkoły parafialnej w której chłopi mogli uczyc swoje dzieci podstaw rolnictwa i przetwórstwa . W 1810 m. założył szpital, pierwszy szpital wiejski. W 1919 m. była tu siedziba partyzantow

Jundzieliszki - Jundeliškės

Jundzieliszki Jundeliskes -Litwa. w rej. Soleczniki w okr. wileńskim wies w gm. Birsztany,
Dobra Jundzieliszki poprzez związek małżeński XVIII/XIX były w rękach Siemaszków a potem były własnością Morawskich
Ostatni z Morawskich Stanisław (1802-1853 spedził tu swoje młode lata i pochowany jest
w pobliskich w Niemaniunai/ Niemoniunach. We wsi zachowany jest jeszcze zamieszkany dwór.

Jurborg - Jurbarkas

Jurborg -Jurbarkas a Litwie, położone w okręgu tauroskim, usytuowane na prawym Niemna
Pierwsze dokumenty wspominają o tym miejscu w 1259 r. Rejon Jurburga na podstawie traktatu z 1422 r. został włączony do Litwy, a Jurborg stał się miastem przygranicznym z komorą celną. Ok. 1570 r. proboszczem w Jurborku naznaczony został Maciej Stryjkowski (1547-1593), polski historyk, pisarz, poeta, autor Kroniki Polskej, Litwskiej, Żmudzkiej i wszystkiej Rusi wydanej w języku polskim w Królewcu w 1582 r., uważanej za pierwszą drukowaną książkę na temat historii Litwy. Jurborg otrzymał od króla Zygmunta III Wazy lokację na prawie magdeburskim w 1611 r. W Jurborgu Kościół Świętej Trójcy

Jusajcie - Jusaičiai

Jusajcie - Jusaičiai na Litwie położone w okręgu i rejonie szawelskim w górnym biegu rzeki Dubissy.
Dzisiaj malutka wieś położona wśród pól w jej centrum rolnicza farma.

Kałnele, Kalnalio -Kalnalis

Kałnele, Kalnalio- Kalnalis - wieś w rejonie kretyngańskim w okr. kłajpedzkim 6 km na południowy zachód od Sałanty , przy drodze Korciany -Kūlupėnų - Sałanty na prawym brzegu rzeki Salantas Pierwszy kościół p.w. św. Wawrzyńca / Lawrenca / wybudowany w 1777 m.) przez Ogińskich. Kościół w 1882 roku zostal spalony przez uderzenie pioruna. Ksiądz Szymon Jacewicz/Jucevičius i parafianie w rok póżniej tj. w 1883 r kościół odbudowują. Teren kościoła otacza parkan zbudowany z kamienia a obok kościoła stoi w 3-piętrowa drewniana dzwonnica z XIX w.

Kalnujai

Kalnujai - na Litwie, położone w okr. kowieńskim i w rej. rosieńskim., w pobliżu autostrady A1 -Wilno - Kowno - Kłajpeda i przy drodze 146 Raseiniai - Šilinė , 6 km na południe od Raseiniai. Pierwszy raz w źródłach pisanych pojawia się w XIV wieku. W 1801 r. była tu drewniana kaplica. Murowany kościół z lat 1815-1818 roku zniszczony został w II WŚ. Kościół p.w. Św. Wiktora. zbudowany w r. 1946 r. odrestaurowano w latach 2007-2008.

Kalwaria Żmudzka- Žemaičių Kalvarija

Kalwaria Żmudzka- Žemaičių Kalvarija na Litwie, w rejonie płungiańskim w okr. telszewskim na Żmudzi. Centrum pielgrzymkowe.
Kalwaria Żmudzka została lokowana przez biskupa żmudzkiego Jerzego Tyszkiewicza w 1642,Kościoł w Kalwarii p.w. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Odpusty Nawiedzenia w Kalwarii Żmudzkiej rozpoczynają się każdego 2 lipca i trwają 10 dni. Od 1649 roku w Kościele Kalwarii Żmudzkiej jest przechowywana Relikwia Św. Krzyża, która została przywieziona z klasztoru dominikańskiego w Lublinie. To jest największa relikwia w Krajach Nadbałtyckich, bo ma 3,2 cm długości i 0,6 cm szerokości.

Kamionka --Akmenynai

Kamionka --Akmenynai na Litwie, w okr. mariampolskim, w rej. kalwaryjskim, w gminie Kalwaria,
Uważa się, że wioska została założona przed wielką epidemią grypy w 1710 r. Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1738 roku w formie pisemnej, w tamtym czasie nosił nazwę Kamien. Miejscowy kościół spalony został w czasie II WŚ.. W jego miejscu wybudowano kaplicę w 1956. A w 1991 r zakończono budowę nowego kościoła.

Kapciuszki - Kapčiuškiai

Kapciuszki- Kapčiuškiai - w rejonie oniksztyńskim w okręgu uciańskim, 2 km na północ od Dobejek /Debeikių. W pobliżu rzeczka Aknysta stanowiąca lewy dopływ doo najdłuższej na Litwie rzeki Šventoji. Dawniej była wieś potem kołchoz, dzisiaj jest niezamieszkana. Jeszcze w 1923 r liczyła 17 domostw i 101 osob tam zamieszkałych. W czasie II WŚ 33 osoby zostały z wioski wywiezione na Syberię a w 1949 roku utworzono tu kołchoz który w r. 1992 r się rozpadł. Wieś swego czasu należała do parafii Dobejki

Tu przed laty mieszkali ludzie- nasi przodkowie.
Może ktoś posiada fotografie Kapciuszek gdy były one wioską ?

Kaplice - Panoteriai

Kaplice Panoteriai to miejscowość w rejonie Jonavy- Janowskim w okr. kowieńskim, położona na południe od autostrady Kėdainiai-Ukmerge.W Panoterai pierwsza kaplica zbudowana została w 1441 r pod jej budowę ziemię dał ziemianin Baltramiejus Urbonaitis , w 1584 należała do kościoła protestanckiego .
W roku 1700 kaplica spłonęła i nie została odbudowana. Dopiero w 1744 roku zbudowano tu nową katolicką kaplicę która była częścią Kościoła w Siesikai. W 1864 r. kaplica odbudowana z inicjatywy księdza Juozapas Sakalauskas ze środków parafian . W czasie II wojny światowej, kościół został spalony. Obecny kościół o nowoczesnej architekturze zbudowano w 1994 r. Ma on dwie wysokie wieże i doświetloną wieżę nad prezbiterium.Panoteriai w XIX i XX w nosiło
nazwę Kaplice . W XIX w dobra Kaplice należały do rodu Domeyków

Kibarty - Kybartai

Kibarty - Kybartai – na Litwie, w okręgu mariampolskim, w rejonie wyłkowyskim, siedziba gminy Kibarty; położone przy granicy z obwodem kaliningradzkim. Pierwsza wzmianka o Kibartach pochodzi z 1561r. Przez miasto płynie rzeka Lipana (lit. Liepona), która jednocześnie wyznacza granicę z Rosją.
Jest tu Kościół Zbawiciela Eucharystycznego (zbudowany w 1928 r.),cerkiew św. Aleksandra Newskiego (budowa rozpoczęta w 1870 r.), pomnik litewskich kolporterów książek z Suwalszczyzny (2006 r.).
W 1856 r. Kibarty otrzymały prawa miejskie a rozwój nastąpił po 1861 r., gdy utworzono odnogę linii kolejowej z Petersburga do Warszawy, idącą do Wierzbołowa oraz wybudowano stację kolejową w Kibartach. W roku 1919 (lub 1924) powtórnie przyznano Kibartom prawa miejskie. Dziś Kibarty pełnią rolę najważniejszego kolejowego przejścia granicznego Litwy z Rosją oraz ważnego przejścia drogowego

Kiejdany - Kedainiai

Kiejdany (lit. Kėdainiai ) – w obwodzie kowieńskim, centrum administracyjne rejonu kiejdańskiego,miasto w centralnej Litwie nad rzeką Niewiażą, dawna polska rezydencja magnacka.
Nazwę posiada od nazwiska Kiejdangen – osadnika z Kurlandii który był albo Niemcem albo Łotyszem. Dobra kiejdańskie należały do Radziwiłłów Kościkiewiczów, Kiszków a potem przez dwa stulecia należały do Radziwiłłówi w kolejności Krzysztofa, Janusza i Bogusława. Ostatnimi polskimi właścicielami byli Czapscy. Po nich posiadł dobra gen Todtleben.

Kielmy - Kelme

Kielmy lit. Kelmė, miasto na Litwie (Żmudź) w okr. szawelskim .Znane było już z kronik krzyżackich jako Kymel (1294). Według podania założył osadę Książę Witold. W XVI wieku istniał tu dwór . Właścicielami byli kolejno Radziwiłłowie, Sołomereccy i Hlebowiczowie. w 1579 kupił je Paweł Grużewski Za udział Juliusza Grużewskiego w powstaniu 1831 część Kielm zostala skonfiskowana . i dobra pozostawały w rękach tego rodu aż do 1940 r., Ostatni Grużewski zginął w 1939, a jego rodzinę wywieziono na Syberię.
Kielmy sa powiatowym miastem. W Kielmach jest kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, wybudowany w latach 1901- 1908 mieszkającego w Lipawie na Łotwie szwedzkiego architekta Strandmana . Zbór Kalwiński wybudowany przez Grużewskich i efektowny barokowy zespół. Dwór aktualnie jest rewitalizowany

Kiena- Kena

Kiena Panieńska lit. Kena. położona w rejonie wileńskim, w okr. wileńskim.
W Kienie do połowy XVIII wieku osadnikami byli Tatarzy .Oni to w 1757r. swe mająteczki sprzedali dla jednej osoby - Krzysztofa Biogańskiego. Wyprzedawszy dobra Kiene Tatarzy przenieśli się prawdopodobnie do Niemieża lub Sorok Zostało tylko kilkanaście rodzin tatarskich o nazwiskach Kieński, Montusz, Łowczycki, Olejkowicz, Smolski, Wojnicz, Mucha, Radecki. Dochodziło do częstych zatargów z sąsiednimi, chrześcijańskimi majątkami - czy to było Rukojnie, czy folwark Czepurniszki, Krepsztulów, czy inne - wszyscy bardzo negatywnie byli nastawienie względem "pogan".. Majątek Kena w końcu XVIII wieku stał się własnością Słowińskich, którzy władali majętnością do połowy XX wieku. Kiena znane z działań w II WŚ. -4 i 23 Brygada na linii kolejowej Soły - Kiena wysadziły pociąg zaporowy i zniszczyły drezynę. Straty nieprzyjaciela: 3 zabitych, 12 rannych. 27 lutego brygada dokonała akcji na stację kolejową Kiena, a 28 lutego uderzyła na jednostkę Wehrmahtu pod Kieną.

Kiernów- Kernavė

Kiernów- Kernavė - na Litwie nad Wilią. w okręgu wileńskim, w rejonie szyrwinckim. Do czasów Giedymina był rezydencją wielkich książąt .i uważany jest za najstarszą stolicę Litwy. W 1321 Giedymin przeniósł stolicę doTrok, a później do Wilna. Dzierżawcami Kiernowa byli m.in. Gasztołdowie, w 1522 r. Zygmunt I Stary oddał go w dożywocie księciu Siemionowi Jamontowiczowi Podbereskiemu, Iwanowiczowie (1566), Hlebowiczowie (1584),
Zenowiczowie,w dalszej kolejności: Skorulscy, Brzozowscy,starosta upitski Krzysztof Białozór, Karolina Białozór (1712), Michał Ważyński (1775), po śmierci Ważyńskiego carskim ukazem przejął Rosjanin Popow, po nim Bielińscy, wreszcie był Kiernów własnością rządową.
Tu znajdowało się też centrum religijne pogańskiej Litwy. Kościół w Kiernowie był jednym z siedmiu pierwszych na Litwie. Kiernów stanowi rezerwat historyczno-archeologiczny. Wciąż prowadzone sa tutaj odkrycia archeologiczne .Dzisiaj siedziba starostwa.

Kinty - Kintai

Kinty - Kintai
położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie szyłokarczemskim
Do 1920 Kinty należały do Prus, a w latach 1920-1923 do Kraju Kłajpedzkiego. W 1923 przyłączone do Litwy wraz z Krajem Kłajpedzkim. Utracone na rzecz III Rzeszy w 1939. Od 1945 w składzie Litewskiej SRR, a następnie Litwy.
Wieś w centrum której jest kościół luterański wybud. w 1705 r. stanowiący rekonstrukcję kaplicy zamkowej zamku krzyżackiego w Vindenburgu. Z tego okresu jest też w Kintach stara szkola.

Kirdeikiai

Kirdeikiai na Litwie w okr. Uciańskim w rej. Uciana nad zachodnim wybrzeżu jeziora Pakasas przy drodze Linkmenys - Klykiai. Po raz pierwszy w źródłach pisanych Kirdeikiai jako wieś w 1554 r. wymieniona jest w inwentaryzacji posiadłości Linkmenu. Kościół p.w. Jana Chrzciciela został zbudowany w 1927r

Kławany - Klovainiai

Kławany - Klovainiai położone w okręgu szawelskim, w rejonie pokrojskim, to jedno z najstarszych miast w północnej Litwie, położone po obu stronach rzeki Daugyvenė,. Pisane źródła wymieniają Klovainiai już w XVI wieku. W 1621r Jerome Valavičius/ Wołowicz Hieronim zbudowal pierwszy drewniany kościół rzymskokatolicki. Kościół założył szkołę parafialną w 1632m. Król Stanisław August nadał Klovainiai prawa miejskie, a w 1781r. prawo do organizowania czterech jarmarków. W II wojnie światowej i w latach powojennych społeczność miejscowa i okoliczna wywieziona zostala na Syberię za ruchy wyzwoleńcze.

Knebiai =Teresboras

Knebiai - Teresboras w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim - 13 km na północny zachód od Debejek
Właścicielem miejscowego dworu był Strumiłło. Tu zgromadzeni byli Powstańcy Styczniowi i tu miały miejsce walki w czasie Powstania Styczniowego. Dzisiaj to tylko leśna polana na której ogromny kamienny obelisk wyznacza powstańczy zryw w 1863 r. W 1923 roku mieszkali tu: Strumilos, Medišauskas, Sabaliauskas i Vijeikis, wszyscy mówili w języku polskim. W czasie II WŚ siedem osób ze wsi wywieziono na Sybir

Koleśniki - Kalesninkai

Kołtyniany – Kaltanėnai

Kołtyniany – Kaltanėnai na Litwie, w okręgu wileńskim w rejonie święciańskim, nad jeziorem Žeimenis . Kołtyniany w pisanych źródłach wspominane są w XV wieku, kiedy to Zygmunt Kiejstutowicz przekazał je Narbuttom. W 1633 roku zbudowano tu pierwszy kościół, później – klasztor franciszkański. Obecny kościół p.w. Matki Boskiej Anielskiej zbudowano w latach 1903-1909. W latach 1895-1899 zbudowano linię kolejową która łaczy Svencioneliai - Vilnius , Przez osadę przebiega droga łącząca Svencioneliai, Ignaliny , Moletai , Uteny .. Obecnie Kołtyniany są siedzibą wiejskiej gminy Kołtyniany

Kołtyniany - Kaltinėnai

Kołtyniany - Kaltinėnai – na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie szyłelskim koło Szyłel
Pierwszy drewniany kościół zbudował Witold Wielki w 1416 roku. Od tamtego czasu w Kaltinėnai. było sześć innych drewnianych kościołów Niektóre z tych kościołów spłonęło, a inne po prostu rozsypał czas. Jeden z ostatnich był zbudowany w 1896 roku i spłonął w 1988. Po nim zostalo tradycyjne kamienne ogrodzenie, i murowana brama oraz drewniana dzwonnica..Obecny kościół, p.w. św Jana Chrzciciela , został zbudowany w roku 1995. Jest to nowoczesna architektura sakralna budowla z dwoma 40 m wysoki trójkątnymi wieżami

Komaje - Kamajai

Komaje Kamajai –Litwa,
położone w rejonie rakiszeckim, w okręgu poniewieskim.Miejscowość znana już w XVI w jako dobra. Tyzenhauzów którzy tutaj zbudowali pierwszy drewniany kościół w 1635 r później wielokrotnie rekonstruowany z powodu pożarów .Obecny kościół p.w. św. Kazimierza wg proj. inż. Wyganowskiego. zbudowany został w latach 1897-1903. Kamaje spalona w I i II WŚ. Również wieże kościoła w Kamajai zostały zniszczone ww 1945 r do dzisiaj nie odbudowane.Centralny rozległy plac w Komaje wybrukowany kamieniem (dzisiaj odrestaurowany z funduszy unijnych). Jest tu pomnik - wzniesiony w 1933 A. Strazdo /Anton Drozdowski autora Anthony Aleksandravičius.

Konstantynowo - Kvėdarna

Konstantynowo - Kvėdarna - na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie szyłelskim, 14 km na północny zachód od Szyłeli, dzisiaj siedziba gminy. Miejscowość wymieniana już XIV - XV w. Dobra należały do Sapiehów,którzy mieli tutaj swój dwór. Pierwszy kościół był tutaj w 1609 r. Przywilej handlu nadany był w 1631 r. Prawa Magdeburskie i herb nadany został w 1792r przez Stanisława Augusta. W 1831 i 1863 mieszkańcy brali udział w powstaniach . W II WŚ -zginęło 600 osób głownie Żydów.

Korciany-Kartena

Korciany - Kartena, na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim w rejonie kretyngańskim, 15 km na wschód od Kretyngi. Kościół pw. Wniebowzięcia NMP. Siedziba starostwa Korciany.

Korkożyszki - Karkažiškė

Korkozyszki Karkažiškė w okr. wileńskim w rej. święciańskim. położone blisko Podgrodzia.W czasach WKL były to grunta książęce. Pierwsze nadania tych ziem prawdopodobnie pochodzą z I połowy XV w. właśnie wtedy dawne Korkożyszki musiały należeć do ówczesnego wojewody wileńskiego z lat 1434 - 42, Jana Dowgirda. Z czasem dwór przechodzil na potomków a potem zmieniał wielokrotnie właścicieli.Pierwsza świątynia zbudowana w końcu XV wieku a fundatorem jej był ówczesny dziedzic Korkożyszek, Jakub Niewierowicz. Obecny kościół św Apostołów Piotra i Pawła zbudowano w 1922 roku,

Kormiałów - Karmėlava

Kormiałów Karmėlava w rej. kowieńskim, w okr. kowieńskim -to jedna z najstarszych osad na Litwie najpierw znana i wymieniana jako Kremilow w XIV w. Pierwszy kościół w Karmėlava został zbudowany w 1529 roku.Za sprawą Barbary Radziwiłłówny. Pod koniec wieku Karmelava była własnością rodów szlacheckich: Paców, Ogińskich i Sirutisów Szkoła parafialna pierwsza w Karmėlava była wymieniona w 1663 roku. Karmelavie nadane zostaly w 1792 r magdeburskie prawa i herb.Dzisiaj stanowi siedzibę starostwa Kormiałow .Obok drewnianego kościólka ogromny dziedziniec otoczony kamiennym murem i pozostałości bramy prowadzącej do miejsca w którym stał dawny kościół Kormiałów to także -międzynarodowe lotnisko

Koszedary - Kaišiadorys

Koszedary -Kaišiadorys Litwa w regionie Auksztota w okręgu kowieńskim siedziba rej. koszedarskiego położone nad Lomeną - dopływem Wilii. Rozwinęło się dzieki wybudowaniu w 1862 r kolei żelaznej z Wilna do Kowna. Parafia powstala w 1906 r po rozpoczęciu budowy kościoła którego budowa trwała od 1908 do 1932 roku. W czasie II WŚ społeczność miejscowa i miasto ucierpiało.

Kotyca Katyčiai Litwa

Kotyca Katyčiai – na Litwie w okręgu kłajpedzkim, w rejonie szyłokarczemskim. W latach 1555-1939 należała do Prus. W roku 1574 zbudowano Ewangelicko-luterański kościoł. W 18-tym wieku było tu wielu przedsiębiorców, organizowano wielkie rynki. Na przełomie 18-ego i 19-tego wieku podczas wielkiej epidemii dżumy i cholery zmarła większość mieszkańców i na ich miejsce zostali przesiedleni niemieccy koloniści, którzy później w 1861 stanowiłi 80% ogólu mieszkańcow. W 1734 wybudowano nowy Kościół Luterański. W 1817 r. miasteczko spłonęło. W 1905 było 30% Litwinów. W latach 1915 – kapłanem był Vilius Gaigalaitis. Pod koniec 1922 powstał tu Komitet Ocalenia Litwy Mniejszej. W r 1926 zbudowano młyn wodny, który przez pewien czas w latach powojennych był dostawcą energii elektrycznej. Były tu dwie szkoły, policja, poczta, apteka, bank, firma ubezpieczeniowa, kilka różnych warsztatów rzemieślniczych cegielnia, kilka sklepów. Po II wojnnie światowej miejscowa ludnośc emigrowała.. Osiedlili się tutaj osadnicy z różnych regionów Litwy.
W 1955 radziecki rząd przekształcił kościół w centrum kultury. Do wiernych świątynia wróciła w 1991r.

Kowalczuki - Kalveliai

Kowalczuki - Kalveliai na Litwie w okręgu wileńskim, w rejonie wieleńskim położona jest w pobliżu Kieny w której jest duży węzeł kolejowy. Wzmianka o wsi p.n. Kowalczuki pochodzi z XIX w.
Jest tu kościół p.w. Miłosierdzia Bożego który zbudowoano w 2000 r.

Kowale –Kalviai.

Kowale –Kalviai. Litwa. Położone w okręgu wileńskim w rejonie solecznickim - wieś, 2 km od Dziewieniszki. Klasycystyczny kościół z 1804 r zbudowany z cegły i granitowych głazów.p.w. św. Antoniego Padewskiego ma kształt rotundy i okryty jest kopułą. Obok posadowiona jest drewniana dzwonnica z budowana w 1836 r

Kowarsk - Kavarskas

Kowarsk - Kavarskas -na Litwie, położone w okręgu uciańskim, w pobliżu Onikszt w rejonie onikszteckim. Ze źródeł pisanych wiadomo: że w 1463 r był tutaj dwór, że pierwszy kościół był zbudowany w 1551 r, że Kowarsk w przeszłości był własnością znanych ziemian: Astikonów później Oginskich, Tyszkiewiczów, Sesickich. W 1885 r istniała tu parafialna szkoła. W czasie I WŚ miejscowość została spalona. W latach II WŚ wielu partyzantów zginęło a Kowarsk ponownie został spalony.

Kowno - Kounas

Kowno, Kaunas, Litwa. Położone nad rzeką Niemen. w środkowej części Litwy.Znane od XIII w. 1362 zdobyte przez Krzyżaków. 1404 odzyskane przez Litwę, otrzymało od księcia Witolda potwierdzenie prawa magdeburskiego. Od 1795 pod zaborem rosyjskim. Jeden z ośrodków powstań 1830-1831, 1863-1864. 1919-1940 stolica Litwy. 1940-1941 w litewskiej SRR. Miasto w latach 941-1944. okupowane przez Niemcy

Kozaczyzna - Kazitiškis

Kozaczyzna - Kazitiškis na Litwie w okręgu uciańskim w rejonie ignalińskim w XVIII była własnością rodziny Butlerów potem Bielikowiczów w XIX w aż do I WŚ należała do Mikulicz - Radeckich. W Kozaczyzna - Kazitiškis jest kościól św. Biskupa Stanisława zbudowany w 1906 r.

Kozłowa Ruda- Kazlų Rūda

Kozłowa Ruda- Kazlų Rūda – w okręgu mariampolskim, Siedziba gminy i starostwa. Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z roku 1744. W 1950 r. nadano prawa miejskie, w latach 1950-1962 było siedzibą rejonu, a od 1999 r. jest siedzibą gminy. Kole żelazna przecina miejscowość na dwie prawie równe części. Kościół pw. Serca Jezusowego, Miejscowość otoczona lasami.

Krakinów- Krekenava

Krakinów - Krekenava – na Litwie położone w okręgu poniewieskim w rejonie poniewieskim.Jest siedzibą gminy Krakinów, należało niegdyś do powiatu Upytė. Krakinów- Krekenava, na prawym brzegu rz. Niewiaży założony został przez Wielkiego Księcia Litewskiego Witolda w 1416 r. W r 1419 powstał tu pierwszy drewniany kościół, zbudowany przez Księcia. W końcu XV w. Krakinów był własnością Wyzygirdowiczów, którzy wraz z Małgorzatą Banderową w 1484 r. wznieśli nowy kościół katolicki. Obecny kościół murowany o dwóch wieżach, wzniesiony został w 1901 r. . W kościele stary obraz Matki Boskiej, słynący cudami do którego przybywają pątnicy z dalekich okolic. Obraz ten, wedle podania, został przywieziony przez rycerza Szyllinga i darowany misjonarzowi Albertowi

Kretkampis - Kretkompie

Kretkampis -Kretkompie. Litwa. Wieś w okręgu mariampolskim w rejonie Šakiai w gminie Lekėčiai wieś położona na brzegu Niemna. Przed laty był tu dwór i jego właściciel Steponas Vaizbūnas w 1866 r zbudował kaplicę . W 1908 r. przez ks Romana Zarembę została ona odnowiona . Obecny drewniany kościół św. Stefana obok którego znajduje się również cmentarz wybudowano w 1918 roku.
.

Kretynga - Kretinga

Kretynga położona nad rzeka Okmianą. W 1263 r. tu była wielka bitwa Kawalerów Mieczowych z hufcami krzyżackimi. Prawa miejskie Kretynga posiadla w 1609 r. W XVII w własność Chodkiewicza później kolejno Sapiehów, Zubowow i Tyszkiewiczow . W centrum zachowany klasztor Bernardynów z kościołem NMP ufund. przez hetmana J.K. Chodkiewicza w podziemiach sarkofagi Chodkiewiczów.

Kroki - Krakės

Kroki. Krakės położone w okręgu kowieńskim, w rejonie kiejdańskim.Wspomniane już w kronikach w XIV wieku . Były one własnością biskupow żmudzkich. W XV w zbudowano tu drewniany kościoł - po pożarach 1565 i 1569 r odbudowany w 1579 r . W 1615 był tez tu zbudowany klasztor.Miejscowości nadano w 1790 organizowania trzech rynkow w roku . Społeczeństwo w 1863 r czynnie uczestniczyło w Powstaniu Styczniowym, tu toczyły się walki i miejscowość została spalona..Taki sam los spotkal miejscowość w 1914 r. W czasie II WŚ był tu pogrom Żydów. Obecny Kościół p.w. św. Mateusza Ewangelisty (wybudowany w 1907 m.)

Kronie - Kruonis

Kronie - Kruonis - miasteczko na Litwie w okręgu kowieńskim w rejonie Koszedary, położone kilka kilometrów na wschód od rzeki Niemen.W 1610 Roku powstał tu prawosławny męski Klasztor.. Wzniesiono wówczas (1610-1626 bardzo interesujący renesansowy kościół Matki Boskiej Królowej Aniołów . W budowli tej można rozpoznać cechy architektury unickiej dot. to kopuły . Zachowany jest portal renesansowy wewnątrz sarkofagi z czerwonego marmuru fundatora- Teodora Ogińskiego i Jego syna Samuela Ogińskiego .. W 1839 r klasztor przejęty przez prawosławnych a od 1919 r jest w gestii kościoła rzymskokatolickiego W pobliżu elektrownia Krońska

Kruki . Kriukai

Kruki . Kriukai – na Litwie, położone w okręgu szawelskim i w rejonie janiskim, w pobliżu granicy z Łotwą
Mieszkańcy na własny koszt w 1792 r. zbudowanli drewniany kościół p.w. Kościół Wawrzyńca . Kościół
wielokrotnie był wzmacniany i remontowany. W 1993 r. podczas burzy Kościół został zniszczony przez tornado.

Kruki - Kriūkai

Kruki Kriūkai - na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Szaki. Za Królestwa Polskiego siedziba wiejskiej gminy Światoszyn. W 1907 roku, w Krukach zbudowano kaplicę .Dzisiaj w oddalonej o 1 km miejscowości Paežerėlių jest kościół. p.w. św Aniołów Stróżów

Kruwondy - Krūvandai

Kruwondy Krūvandai Litwa - dawna okolica szlachecka położona nad rzeką Kruwonda. Dzisiaj mała wieś w rejonie kowieńskim. Na wzgórzu kościół i cmentarz na którym wiele jest grobów z polskimi nazwiskami

Kryklany - Krikliniai Litwa

Kryklany - Krikliniai – na Litwie. Są położone w okręgu poniewieskim, w rejonie pozwolskim.
Pierwszy drewniany kościół został zbudowany w 1781 roku. Obok jest drewniana dzwonnica
Był tutaj dom - przytułek dla biednych ludzi

Kukuciszki - Kuktiškės

Kukuciszki - Kuktiškės – na Litwie, położone w okr. uciańskim w rej. uciańskim, 14 km na południowy wschód od Uciany przy drodze Uciana-Święciany. Po raz pierwszy Kukuciszki w źródłach pisanych wymieniono w 1387 m., gdy Jagiełło przekazał je biskupowi Wilna. Pierwszy kościół w Kukuciszkach powstał w 1604 r. Obecny kościół na planie krzyża łacińskiego p.w Jana Chrzciciela zbudowno w 1890 r. Dzisiaj jest to siedziba starostwa Kukuciszki

Kulwa - Kulva

Kulva - gmina wieś na terenie powiatu Jonawa położona po obu stronach drogi .Osada Kulva po raz pierwszy wymieniona w 1382 roku. XVI wieku była tu drewniana kaplica około 1650 roku. na jej miejscu wybudowano kościółek z cegły. W 1847 roku., rozbudowany a w 1911 r. przebudowany. W czasie II wojny światowej spłonął . Została tylko wieża kościelna . Dzisiaj kościół p.w Św. Dziewicy Maryi za sprawą miejscowej społeczności mieści się w murowanej willi i stanowi siedzibę parafi
Obok kościoła cmentarz z bardzo ładna kaplicą i są stare groby opisane po polsku

Kuosėnai

Kuosėnai - wieś w okręgu mariampolskim w rejonie Wyłkowyszki,, przy drodze 5126 Vilkaviškis - Bartninkai - Aistiškių , 4 km na południowy-wschód od Bartninkai .
We wsi jest kościół Przemienienia Pańskiego zbudowany w 1859 r.

Kupiszki - Kupiškis

Kupiszki założone ok. 1480 r. Rozwinęły się jednak w XIX gdy powstała kolejowa linia z Szawli do Dyneburga
Kościół neogotycki dwu wieżowy z XIX wieku . Mieszkańcy miasteczka ucierpieli w czasie II Wojny Św. Wiele rodzin wywieziono na Sybir co upamiętnia niezwykły pomnik z kamieni posadowiony przy miejscowym kościele.

Kurkle - Kurkliai

Kurkle - Kurkliai, na Litwie, na Aukstocie, nad rzeką Wiryntą, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, 15 km na południe od Onikszt. Dzisiaj Kurkle są siedzibą gminy.
Kościół p.w. Św. Jerzego , zbudowany w 1874 roku

Kurszany - Kuršėnai

Kurszany Kuršėnai) - na Litwie w okręgu szawelskim. Kuršėnai pierwszy raz wspomniano w XII wieku. Wielcy Książęta Litewscy w XIV wieku. Mieli tutaj dwór. W 1523. zbudowano drewniany kościół. 1561-1563 m. Kuršėnai znane już jako miasto. W roku 1564. Król Zygmunt August nadał Dwór Zenowiczom Despot, później był własnością Paców, nastepnie własność przeszła w ręce Gružewskich (zamordowany w Majdanku), którzy posiadali go aż do II wojny światowej.. W 1824 roku. zbudowano murowany kościół, który podczas II wojny światowej został zniszczony. Kuršėnai szczególnie szybko zaczęła rozwijać się w XIX wieku. Wybudowano tu kościół w 1933 r p.w. św. Jana Chrzciciela

Łabonary - Labanoras

Łabonary (lit. Labanoras) – w okręgu wileńskim, w rejonie święciańskim. Siedziba gminy Łabonary i dyrekcji Łabonarskiego Parku Regionalnego.Miejscowość położona przy drodze Malaty-Ignalino znana była już 1373. stanowila wlasnośc biskupów wileńskich. Parafjalny kościół drewniany pod wezw. Narodzenia N. M. P. W 1965 roku w pobliżu cmentarza w Łabonarach odnaleziono skarb - około 470 monet wybitych przez Karola IV (1316-1378) i Wacława1361-1419), jak również wczesne monety Witolda (1350-1430) i Kazimierza IV Jagiellończyka 427/92). Uważa się, że skarb został zakopany 1470. Pierwszy kościół był tu w roku 1522, folwark w 1539 roku, dwór w 1568 roku, szkoła parafialna w 1781 roku Łabonary miały w 1866 r.-mieszkańców, 443 w 1923, 264 w 1959 i 186 w 1979 roku. Podczas II wojny światowej, w lecie 1941 roku, Einsatzgruppen i ich litewscy kolaboranci zamordowali miejscową ludność żydowską w masowych egzekucjach. Drewniany kościół został zbudowany w 1820 roku, ale spłonął w grudniu 2009. Uważa się, że kościół został okradziony z jego ponad 30 cennych obrazów (15 z nich stanowiły zabytek chroniony przez państwo), a następnie spalony by zatuszować zbrodnię. Podczas usuwania zniszczeń pod ołtarzem znaleziono - 1017 monet (niemiecki fenigów , rosyjski kopiejek , litewskie centas). KOścioł zrekonstruowano w r. 2014 za sprawą parafian

Lale- Lioliai

Lale- Lioliai . Litwa. Położona miejscowość w okręgu szawelskim i w rejonie kielmskim.
Pierwszy kościół zbudował Michael Viekavičius w 1522 roku. W latach 1709 - 1 710 panowała w Lale zaraza .Nikt z mieszkańcow którzy pozostali nie przeżył. W roku 1768 wybudowano tu
drewniany kościol p.w. Św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza. Na miejscowym cmentarzu jest drewniana kaplica.

Landwarów- Lentvaris

Landwarów- Lentvaris niegdyś Pietuchowo , położone w okręgu wileńskim, w rejonie trockim. Właścicielami w przeszłości byli m. In Kuncewiczów, Sapiehów, Naruszewiczów, do wileńskiego zakonu benedyktynów, Chodkiewiczów, Francuzewiczów, Hryniewiczów, Dąbrowskich. W 1850 nabył je Józef Tyszkiewicz wraz z małym zamkiem z XVII wieku oraz 4 folwarkami (Karpiówką, Pietuchowem, Raczkunami i Ustroniem). Zmienił też nazwę Pietuchowa na Landwarów. Landwarów rozwinął się m. In dzięki wielkiemu węzłowi kolejowemu które zbudowano już w 1862 r łączącemu Wilno, St.Petersburg, Kowno, Kaliningrad oraz Warszawy Powstały tu także fabryki m.in. włokiennicze i metalowe

Lauksargiai

Lauksargiai dawniej Laugszargen . Miejscowość położona w okręgu tauroskim w rejonie Pojegi.
W czasie II WŚ w Lauksargiai był niemiecki obóz koncentracyjny.
Kościół Luterański - z 1864 roku konsekrowany w 1887 r

Łaukszodzie - Lauksodis

Łaukszodzie - Lauksodis –wieś na Litwie, położone w okręgu szawelskim w rejonie pokrojskim, przy granicy z Łotwą, przy drodze Linkuva - Žeimelis. Kościół zbudowany przez jezuitow w 1710 r p.w.św. Alojzego którzy przy kościele założyli szkołę i która działała do 1773 . Dzisiejszy wygląd kościoła jest wynikiem dokonanych. W X IX i XX w rewitalizacji. Od 1926 m. działało tutaj Litewskie Stowarzyszenie Kobiet Katolickich . Na tę pamiątkę postawiono tu pomnik „Uśmiechnięta Biruta „.

Ławaryszki - Lavoriškes

Ławaryszki Lavoriškes. W Metryce Litewskiej napisane - "Panu Dowgirdu dwor kniażyj Ławaryszki wo wotczinu?, czyli Ławaryszki zostały nadane ówczesnemu wojewodzie wileńskiemu Janowi Dowgirdowi. Z biegiem czasu Ławaryszki i okoliczne wsie utworzyły tzw. Starostwo Ławaryskie. Była to ziemia królewska, oddawano ją jednak w dzierżawę dla zaufanych ludzi . W XVII wieku to starostwo należało do magnackiej rodziny Paców. W 1701 roku starostwo dzierżawił Daniel Wyhowski. W 1766 roku Starostwo Ławaryszki w dzierżawie Zyberg. Po nim Ławaryszkami władał Michał Kossakowski, wojewoda brasławski. Od roku 1798 starostwo było nadane, Adamowi Bielskiemu. Do roku 1842 Starostwo Ławaryszki było dzierżawione przez radcę tytularnego Podgórskiego. W 1842 roku, wedle ukazu cara, byłe majątki kościelne i królewskie były pod pełną administracją państwową
...Zapraszamy do dopełnienie albumu o nowe zdjęcia z Ławaryszek

Ławkowo- Laukuva

Ławkowo- Laukuva na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie szyłelskim. Laukuva po raz pierwszy wspomniane w 1253 m. jako ważne centrum obronne przed Krzyżakami. Wielokrotnie palone. W 1624 r zbudowano tu pierwszy kościół i biskup S. Kiszka tworzy tutaj pierwszą parafię.W tym samym czasie tutaj powstaje dwór. W 1778 r. Laukuva otrzymało prawa cotygodniowego targu oraz dwa roczne jarmarki . Tu osiedlali się rzemieślnicy i kupcy tworząc miasto.

Ławkożemy-Laukžemė

Ławkożemy-Laukžemė- Laukžemės. są położone w okr. kłajpedzkim w rej. kretyngańskim przy drodze Dorbiany - Laukžemė 6 km na północny-zachód od Darbėnų, w pobliżu granicy z Łotwą.
W XVI w. znane jako Laukžemės. Był tu dwór a w roku 1639 była już też kaplica.zbudowana przez Andrzeja Radimińskiego –ziemianina. W r. 1754 Karol Mirbach wystawił nowy kościół, a bar. Henryk Mirbach, gen. wojsk polsk., 1793 nadał księdzu chatę z ziemią. Biskup Józef ks. Giedrojć utworzył nową parafię łaukożemską .Około 1850 r zbudowano nowy kościół, a w 1864 r.dzwonnice. W 1853 r. w miejscowości była parafialną szkoła , zamknięto ją jednak w 1863 . Dwór od 1870 r. był w rękach barona Medem,a od 1888 r w rękach barona Jerzego von Stempela. W1913 r posiadłość kupił Canon Constantine Olšauskas i prawnik John Ipolitas Stonkus,

Lazdininkai

Lazdininkai -Litwa. Wioska w rejonie kretyngańskim na drodze do Połąga 5 km na południowy zachód od Darbėnų.- parafii do której miejscowość jest przypisana

Lejpuny - Leipalignis

Lejpuny Leipalingis – miasteczko na Litwie w okręgu olickim w rejonie Druskieniki, położone ok. 12 km na północny zachód od Druskienik, nad rzeką Poserejką, dopływem Niemna. Siedziba starostwa Lejpuny. W centrum miejscowości Kościół pw. Wniebowzięcia NMP wybudowany w latach 1806-1826, przez właściciela majątku, marszałka sejeńskiego Antoniego Kruszewskiego,(pochowany na miejscowym cmentarzu – patrz zdjęcie) w miejsce kościoła z 1520 roku wzniesionego przez Sapiehów, który spłonął w 1785 roku. Na placu przy kościele stoi zrekonstruowany przedwojenny Pomnik Niepodległości Litwy.

Leluny - Leliūnai

Leluny -lit. Leliūnai, w okręgu uciańskim, w rejonie uciańskim, siedziba starostwa Leluny, 15 km na zachód od Uciany. Leluny wspomniane są w źródłach historycznych już w XVII wieku W Lelunach pierwszy kościół drewniany p.w. św. Jozefa był tu już w 1698 roku. Kościół nowy murowny z czerwonej cegły zbudowano w latach 1901-1905. W roku 1913 zamontowano organy w stylu gotyckim, w 1940 r zakupiono dzwony. W Lelunach jest szkoła, poczta i muzeum ceramiczne. Na obrzeżach Lelun rozległy cmentarz ładnie utrzymany lecz nie wiele zachowało się grobów z napisami polskimi.

Jeśli ktoś z odwiedzających tę stronę posiada stare fotografie Lelun, ludzi dawniej tu mieszkających, posiadających opisy czy wspomnienia z lat dawnych - bardzo proszę o ich przysłanie

Leluny- Leliūnai /Onikszt

Leliūnai - Leliūnų wieś w rejonie oniksztyńskim, w okręgu uciańskim w gminie Dobejki przy drodze Onikszty - Rokiškis
W czasie II WŚ zeslano 12 osób na Syberię.. W 1948 roku wprowadzono kołchozy które rozpadły
się w latach 90-tych. Wieś przynależy do parafii w Dobejkach

Leno – Lėnas

Leno – Lėnas - wieś w okręgu poniewieskim w rejonie Wiłkomirskim nad jeziorem o tej samej nazwie Jest tu kościół p.w. St. Antoniego z Padwy, Najpierw była tu zbudowana w 1921 r tymczasowa drewniana kaplica. Wkrótce zbudowano plebanęi i inne budynki gospodarcze, a już w 1923/24. zbudowano kościół murowany bez wyraźnego stylu, zbudowany na prostokącie (27x13 m), z dolną absydą, z jedną wieżą Kościół z trzema nawami. Ogrodzenia z kamienia i cegły i metalu. Wystrój kościoła zakończył się dopiero w 1933 r. Tymczasowa kaplicę przekształcono na schronisko

Lieplaukė

Lieplaukė na Litwie położone w okręgu i rejonie telszewskim. w źródłach historycznych pojawia się już w 1253 roku. W XVII w związku z pozyskaniem przywileju urządzania rynku osiedlali się tu kupcy, przedsiębiorcy i rzemieślnicy. W 1766 r. kościół przebudowano a w 1844 ustanowiono parafię. Na koniec - XIX wieku była gorzelnia, kilka tawern i kilka małych firm Parafianie w 1861-1862. zbudowali obecny kościół drewnianyp.w. św. Jerzego. Powstał on na planie krzyża łacińskiego z jedną wieżą. Posiada 6 ołtarzy. Kościół otacza kamienny parkan a obok posadowiona jest drewniana dzwonnica. W roku 1882 kościół był . konsekrowany przez biskupa Aleksandra Beresnevicius.
Przez miejscowość przebiega linia kolejowa

Linków - Linkuva

Linków -. Linkuva - miasto na Litwie, położone, w rejonie pokrojskim. w okręgu szawelskim. Pierwsze wiadomości o jego istnieniu pochodzą z 1500 r.Przed rokiem 1593 był tu drewniany kościół katolicki, na jego miejscu Białłozorowie wybudowali renesansowy kościół jako zbór ewangelicki. Ale biskup żmudzki Jerzy Tyszkiewicz zamienił świątynie na katolicka p.w. MB Szkaplerznej w1606 r.. W 1635 r. świątynia była w rękach karmelitów, którzy w 1668 r. wybudowali tu klasztor. Następna rozbudowa i przebudowa zespołu kościelno-klasztornego była w roku 1754. W roku 1832 władze carskie zamknęły klasztor. Obecnie budynek jest opuszczony i czeka na remont.

Liszków-– Liškiava

Liszków, też Liszkawą – Liškiava na Litwie w okręgu olickim, w rejonie orańskim, na lewym brzegu Niemna, 9 km odDruskienik.Podobno miejscowość była już w roku 1044. a w XI w. stał w tym miejscy gród – siedziba pierwszego i jedynego króla Litwy, Mendoga (? – 1263), który w nim miał być rzekomo koronowany. Litwini sądzą, że Liszków założył książę Erdwił (Erdvilas). Budowę murowanego zamku przypisuje się księciu Witoldowi (Vytautas Didžoji, 1352-1430), nie został on dokończony.Kościół i klasztor na wzgórzu podominikański ufundował około 1694 roku wojski trocki Jerzy Kosiłło. Dominikanie przybyli do niego z Sejn. Przy czym kościół p.w. Trójcy Świętej (Švč. Trejybes) zbudowano w latach 1704-20, a wg innych źródeł budowa ta trwała aż do roku 1741. Klasztor zamknęli Prusacy w 1796 roku.

Lokajcie - Lekėčiai

Lokajcie Lekėčiai - na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Szaki, Zlokalizowane przy drodze Szaki-Kownonad rzeką Leką, dopływem Niemenu. Kościół parafialny św. Kazimierza zbudowany po IIWŚ w miejscu dawnej drewnianej kaplicy z 1843r a potem drewnianego kościoła w którym pierwszym proboszczem parafii był ksiądz Justin Staugaitis. Dzisiaj Lokajcie (lit. Lekėčiai) są siedzibą starostwa Lokajcie. Tuż obok wieś o tej samej nazwie

Łoździeje - Lazdijai

Łoździeje - Lazdijai , są siedzibą rejonu łożdziejskiego w okręgu olickim na LItwie.Tereny te do 2 połowy XIII wieku należały do Jaćwięgów, następnie, po zagładzie plemienia dokonanej przez Krzyżaków obszary te pokryły się puszczą. W XV wieku nastąpił ponowny napływ ludności. W 1560 roku król Zygmunt II August założył miasto. W 1597 roku Zygmunt III Waza nadał miastu prawo magdeburskie, oraz herb przestawiający złotego łosia na czerwonym polu z trzema skrzyżowanymi kluczami. Po III rozbiorze Polski w 1795 roku miasto znalazło się w zaborze pruskim, w 1807 w Księstwie Warszawskim, a w 1815 w Królestwie Polskim.
W latach 1857, 1879, 1922 i 1923 roku miasteczko było niszczone przez pożary. Podczas II wojny światowej zostało zburzone.

Lubowo - Liubavas

Lubowo - Liubavas ( alt. Lubów) – na Litwie, w okr. mariampolskim, w rej. kalwaryjskim. 2 km od granicy z Polską . Główna droga - 2615 Salaperaugio - Liubavas - Aleksandravas . Prawa miejskie Lubowo otrzymało w 1734 roku. Pierwszy Kościół p.w. Św. Trójcy, zbudowano w 1770 . Obecny kościół Kościół na planie prostokąta z absydą , 2 wieże zbudowano w 1956 r i mieści się na terenie cmentarza.
Siedziba starostwa Lubowo

Ludwinów - Liudvinavas

Ludwinów Liudvinavas Litwa połozone w okręgu mariampolskim w rejonie Mariampol, nad rzeką Szeszupą, ok. 10 km na południe od Mariampola. Ludwinów jest siedzibą gminy.Założycielem osady był Ludwik Konstanty Pociej. Herb był nadany przez Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1791 roku.Jest tu kościół, poczta, cmentarz, w okresie międzywojennym istniała synagoga.

Łuksze - Lukšiai

Łuksze - Lukšiai - na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Szaki. Obecny Kościoł pw.Św Józefa w Łukszach powstał w latach 1870-1877 był odrestaurowawany wielokrotnie również w czasach powojennych. Po odzyskaniu niepodległości w centrum miasta zbudowano kaplicę upamiętniającą zesłańców .. Jej architektem jest - rzeźbiarz Vidas Cikana

Malaty - Molėtai

Malaty - Molėtai. Miasto jest położone około 60 km na północ od Wilna i 30 km na południe od Uteny. Malaty istnieją od XVI były własnością wileńskiego biskupa , ale miejscowość nie zapisała się szczególnie w historii. W 1907 r całą niemal drewniana zabudowę strawił pożar. W latach 1700 powstał tu na niewielkim wzgórzu pierwszy drewniany kościół . W latach 1902-1907 zbudowano dwu wieżowy kościół dzisiaj pw. Św. Piotra i Pawła
Prawa miejskie pozyskały w 1950 r . W miasteczku istnieje Centrum Astronomiczne

Mariampol - Marijampolė

Mariampol, (lit. Marijampolė) – miasto w południowej części Litwy, nad rzeką Szeszupą
Mariampol 2664

Masiady -Mosėdis

Masiady -Mosėdis – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie szkudzkim nad rzeką Bartawą. Mosėdis wzmiankowana po raz pierwszy w 1253. Od 1544 wymienione jako miasto. W 1551 roku zbudowano pierwszy drewniany kościół św Michała Archanioła. W roku 1783 powstał kościół murowany. W 1560 założona została Mosėdská parafia.
Muzeum kamienia w 1957 założył Vaclovas Intas. W krajobraz miasteczka wtopione są głazy i kamienie.

Mejszagoła - Maišiagala

Mejszagola znana już XIII w . Tutaj zmarł książę Olgierd ojciec W. Jagiełły. Tutaj też była pierwsza świątynia wybudowana przez W. Jagiełłę w 1387 r Obecny kościół wybudowany wg. projektu W. Gucewicza w 1862-1865 r p.w. Wniebowzięcia NMP stoi właśnie w tym miejscu. Dobra Mejszagolskie należały do Sapiehów i Tyzenhauzów . W latach 1805-1945 właścicielami majątku byli Hołwaldowie. Ich groby są do dzisiaj na cm. przykościelnym.

Merecz - Merkine

Pierwsza wzmianka pochodzi z 1377 roku. Prawa magdeburskie nadano w 1569 r i było to potwierdzenie przywileju z 1387 r. W mieście Kościól Wniebowzięcia NMP ufundowany przez Króla Jagiełłę w XV w., W samym centrum cerkiew z 1868 r - dzisiaj w niej jest muzeum regionu

Micione - Mičionys

Micione - Mičionys w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, w gminie Dobejki - 10 km na północny-zachód od Debeikių. Miejscowość położona przy długiej krętej drodze wiejskiej o tej samej nazwie. W 1657- Micione należały do Radziwiłłów. W 1894 była to duża wieś i mieszkało w niej 133 osoby. Podczas II wojny światowej wioska zostala spalona. W r. 1949 wioskę przekształcono w kołchoz - zlikwidowany w 1991 r Cmentarz wsi powstał w 1935 roku i nadal odbywają się tutaj pochówki. Jest ogrodzony kamiennym parkanem .

Miedniki Królewskie – Medininkai

Miedniki Królewskie – Medininkai - na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie wileńskim. W historię Miednik wpisany jest: -„Starodawny kościół Trójcy Przenajświętszej i św. Kazimierza Królewicza i Wyznawcy fundowany przez Jagiełłę w 1391 rniejednokrotnie niszczony za sprawą częstych wojen XVI - XVII wieków i położenia Miednik. i odbudowywany(chociaż nie zawsze w tym samym miejscu. Przywilejem Jagiełły w Miednikach utworzony zakon Augustianów, który adinistrował miednicką parafią przez cztery wieki; - murowany zamek z XIV wieku jeden z ulubionych zamków króla Kazimierza Jagiellończyka. Mieszkał ty także jego syn, późniejszy święty, Kazimierz. W 1385 roku zamek zdobyli Krzyżacy. Zniszczony był także w roku 1514 i w 1655. W XVI wieku należał do rodu Gasztołdów, później Ogińskich i Grabowskich. Przed II wojną światową jego właścicielami byli Drohojowscy.

Mieżyszki - Miežiškiai

Mieżyszki - Miežiškiai na Litwie w okręgu poniewieskim,w rejonie poniewieskim nad rzeką Niewiażą.w pobliżu autostrady 121 Onikszty - Traszkuny - Poniewież. Pierwsza drewniana kaplica była tu już w latach 1669 i 1744 roku. Przeciszowski jako właściciel posiadłości w 1782 r zbudował w miejsce starej nową. W r 1883 -1885 kościół przebudowano a gdy zbudowano tutaj plebanie powstala parafia. Obecny kościół którego budowę zapoczątkowano w 1911 został (budowa zatrzymana z powodu Wojny) ukończony w 1921r a konsekrowany w 1924 r

Mikoliskes -Mikoliškis

Mikoliskes -Mikoliškis wieś na Litwie położona w okręgu poniewieskim, w rejonie pozwolskim, nad rzeką Omietą w gminie Puszołaty - Pušaloto

Minauka

Minauka – Litwa. W okręgu uciańskim w rejonie jezioroskim (Zarasai). W maleńkiej miejscowości -jest kaplica staroobrzędowców zbudowana w 1904 r i stary cmentarz

Minia - Minija, Mingė

Minia (lit.. Minija. dawna nazwa Mingė, Minge) w rejonie szyłokarczemskim .
To malutka miejscowość często zwana dzisiaj litewską Wenecją. Wieś położona po obu brzegach rzeki...lecz nie jest połączona mostem. Osada rybacka w której mieszkali swego czasu osadnicy niemieccy trudniący się rybołówstwem. Minia to teren na którym często występują powodzie. Stary cmentarz kryje wiele mogił niestety zapomnianych. Na paru nagrobkach zachowały się epitafia.

Możejki Mažeikiai

Możejki - Mažeikiai miasto położone w północnej części Litwy w okręgu telszańskim nad rzeką Windawą przy granicy z Łotwą. Jest siedzibą rejonu Możejki. w źródłach pisanych
wspominane już w 1335. Gwałtowny rozwój miasta miał miejsce w roku 1869, gdzy zakończono budowę linii kolejowej Wilno–Lipawa. W 1893 w Możejkach (wówczas nazywanych Murawiewo na cześć gen. Murawiowa) było już 13 sklepów i 5 piwiarni. W 1894 wybudowano cerkiew, w 1902 kościół katolicki, a w 1906 kościół ewangelicko-luterański. W roku 2005 zakońcono budowę kościóła p.w. Św. Franciszka z Asyżu w kształcie namiotu , jasny, przestronny o bardzo skromnym wystroju.

Muśniki - Musninkai

Muśniki - Musninkai –na Litwie, w okręgu wileńskim, wrejonie szyrwinckim, przy dawnym trakcie prowadzącym z Dubinek do Kiernowa. Właścicielami Muśnik w 1522 roku byli Radziwiłłowie i to Oni wybudowali tu pierwszy drewniany kościoł. W XVI - XVII w Muśniki należały już do rodziny Kiszków. Stanisław Kiszka w 1614 roku ufundował w Muśnikach nową drewnianą świątynię p.w. św. Trójcy w miejscu dawnego radziwiłłowskiego zboru kalwińskiego. Drewniany kościół istniał do połowy XIX wieku. Muśniki -Musninkai w r. 1,785 i 1812 r były spalone. Kolejnymi właścicielami Muśnik byli Dowbor - Muśniccy i Podberescy. Ci ostatni w II połowie XIX wieku wybudowali w Muśnikach nowy kościół w stylu neogotyckim ukończony w 1865 roku. Kościół pod wezwaniem św. Trójcy. wyświęcił wicedziekan wileński ks. Julian Pacewicz W miejscu dawnego drewnianego kościoła wybudowano dzwonnicę.
znaczącą część mieszkańców Muśnik stanowiła Ludność narodowości żydowskiej i zajmowała się głownie

Nida

Nidoki - Lyduokiai

Nidoki - Lyduokiai - na Litwie w okręgu wileńskim w rejonie wiłkomirskim, położone 15 km na wschód Wiłkomierza, nad rzeką Świętą. Siedziba starostwa Nidoki. Okolice Nidok nawiedzane były częstokroć przez Krzyżaków. W1623 roku wzniesiono tu kościół p.w. św. Michała Archanioła, przebudowany w XIX wieku i wtedy dobudowano do niego dwie wieże

Niemenczyn - Nemenčinė

Niemenczyn (lit. Nemenčinė) - miasto na Litwie położone w rejonie wileńskim.Pierwsze wzmianki pochodzą z 1338. W 1434 dziedzicem Niemenczyna był Andrzej Sakowicz (jego ojciec Sak przyjął herb Pomian na unii horodelskiej w 1413)[ .Wg spisów podskarbińskich z 1569 dobra niemenczyńskie zaliczały się już do dóbr królewskich. .Kościół w Niemenczynie jest jednym z siedmiu kościołów ufundowanych w 1387 r. przez Władysława Jagiełłę na pamiątkę przyjęcia wiary katolickiej. Pierwszy kościół drewniany pw. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii i Świętych Wojciecha i Jerzego istniał do roku 1680. drugi kościół - drewnianą świątynię postawił proboszcz niemenczyński, kanonik smoleński ks. Cherubin Stankiewicz-. Kościół ten wraz z miasteczkiem spłonął doszczętnie w pożarze 20 sierpnia 1842. Trzeci który istnieje do dzisiaj zbudowany zostal z ofiarności parafian i wsparciu właściciela Czerwonego Dworu - Projektantem kościoła kościół pw. św. Michała Archanioła. był Józef Mackiewicz.

Niemież - Nemėžis

Niemokszty - Nemakščiai

Niemokszty- Nemakščiai na Litwie, położone w okręgu kowieńskim i w rejonie rosieńskim. Źródła pisane wspominają że miejscowość Nemakščiai / Nemakščių. istniała już w 1590 r Około 1.590 lat temu. zbudowano w rzymsko katolicką kaplicę.Już w 1636 r odbywały się targi. . Pierwszy katolicki kościoł zbudowany zostal przez Valavičiusa . To był kościół drewniany. W tym samym roku i założył parafię, szkołę parafialną. W r. 1724 m. Król August II nadał przywilej organizowania targów tygodniowych. A w 1768 m. Stanisław August przyznał prawo organizowania cotygodniowych i rocznych targów i jarmarków. W r 1812 wojska napoleońskie zdewastowały kościół który nastepnie odbudowano. w 1826 . Mimo panującej w 1831 r epidemii cholery w czasie której wielu ludzi umarło społeczeństwo uczestniczyło w powstaniu w, 1,831. Aktywnie uczestniczyli także w powstaniu w 1,863 W r. 1881 zbudowano nowy kościół (w tamtym czasie był to jeden z największych drewnianych kościołów) W r. 1923 m. większość mieszkańcow stanowili Żydzi. W tym czasie był tylko jeden Kościół katolicki, 3 żydowskie synagogi i domy modlitwy, szkoła podstawowa, szkoła żydowska, katolicka szkoła parafialna, mleczarnia, bank, poczta, apteka, młyn, elektrownia, kilka sklepów. Podczas drugiej wojny światowej Niemokszty zostały zniszczono . W 1941 r spalony zostal Kościół katolicki, Po wojnie, nowy drewniany kościół zbudował ksiądz Juozas RUIBYS

Niemoniuny – Nemajūnai

Niemoniuny – Nemajūnai na Litwie w okr. kowieńskim w rej, preńskim. W 1623 r. była tu kaplica. Nowy kościół ufundowała właścicielka dworu w Paverkniai Krystyna Rahożówna – Kaczanowska w roku 1786. W tym też roku utworzono szkołę parafialną. W 1862 roku zatwierdzono projekt nowego kościoła lecz jego budowa trwała 15 lat.. Kościół p.w. śś. Piotra i Pawła został wzniesiony na planie prostokąta, ma dwie fasadowe wieże i wieżyczkę na dachu. Długość świątyni wynosi 45 m, szerokość – 24m.

W 1972 r kościół przeszedł kapitalny remont, zawieszono też w dzwonnicy odnaleziony dzwon. W kaplicy NMP obok kopii obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej złozony jest kilim wykonany z 64 pasow młodych mężatek – stanowi dzieło sztuki ludowej XIX w.

Nowe Miasto - Naujamiestis

Nowe Miasto - Naujamiestis – położone w okręgu poniewieskim, w rejonie poniewieskim. Od XV wieku mieszkali tu litewscy karaimi, którzy w XIX i XX stuleciu ulegli asymilacji lub opuścili tereny Nowego Miasta. Miejscowość otrzymała prawa miejskie w XVI wieku.. Nowe Miasto w dalekiej przeszłości było własnością Radziwiłłów , Oginskich , Karpów. Pierwszy kościół powstał w Nowym Mieście w 1583r wielokrotnie niszczony i zawsze odbudowywany. Obecny Kościół Reformowany zbudowano w 1899, w czasie I WŚ i w czasie II WŚ uszkodzony, ostatnio uszkodzony przez pożar w roku 2007 r

Nowe Miasto Żmudzkie - Żemaiciu Naumiestis

Nowe Miasto Żmudzkie - Żemaiciu Naumiestis położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie szyłokarczemskim.ałożone zostało w 1360 przez Krzyżaków. Król Stanisław August nadał je w 1779 Michałowi Ronikierowi. Prawa miejskie nadano w 1792 r. Drewniany Kościół p.w. św. Michała Archanioła z 1782 r jest najstarszym zabytkiem.
Po III rozbiorze Rzeczypospolitej włączone do Rosji. Miasteczko ze względu na swe położenie w pobliżu granicy z Prusami do 1914 było siedzibą komory celnej i lokalnym ośrodkiem handlowym. Od 1918 należy do Republiki Litewskiej.

Nowe Okmiany. Naujoji Akmenė

Nowe Okmiany - Naujoji Akmenė – miasto w północnej Litwie, położone w okręgu szawelskim - 50 km od Możejek. Są tu dogodne połączenia kolejowe i szybkiego ruchu i po wojnie rozwinęło się tutaj miasteczko.. Teren posiada duże złoża wapienne . Tu powstała po II WŚ pierwsza i największa fabryka produkcji cementu produkująca w ciągu czterech godzin tyle cementu ile starczyłoby na wybudowanie 100 mieszkań. Kościół pw. Zesłania Ducha Świętego konsekrowany w 1999 r .

Nowe Święciany - Švenčionėliai

Nowe Święciany Švenčionėliai. Litwa położone w okręgu wileńskim, w rejonie święciańskim, nad rzeką Żejmianą. Najstarszym dokumentem dot. Nowych Święcian jest nota K. Jabłońskiego z roku 1686, w której jest mowa że miejscowy folwark należał do dworu Juodiškio i którym zarządzała Mariana Chrapowicka, żona kasztelana smoleńskiego. Osada rozwinęła się w 1861 podczas budowy kolejowej Petersburg - Warszawa . W 1907 roku zbudowano tu drewniany kościół. A w 1908 roku utworzono parafię. Obecny Kościół św Edwarda (zbudowany w 1959 ). Do roku 1939 nosiły nazwę Nowe Święciany

Okmiany - Akmenė

Okmiany - Akmenė -na Litwie, położone w okręgu szawelskim. Pierwsza wzmianka w źródłach pisanych pochodzi z 1511 roku. Najprawdopodobniej nazwa pochodzi od rzeczki, która płynie na północ od miasta. Kieżgajłowie herbu Zadora posiedli majętność w 1531 r- przywilejem przyznanym przez Wielkiego Księcia Litewskiego Zygmunta I Starego. Prawa miejskie przyznano Akmenė w 1592 roku. W 1596 roku Wielka Księżna Anna Jagiellonka założyła drewniany kościół. Miasto zostało zniszczone i spalone w 1705 roku podczas okupacji szwedzkiej. Rozbudowa ponowna miejscowości nastapiła w latach późniejszych i w 1754 roku miasto otrzymało przywilej organizowanie rynku i czterech jarmarków rocznie. W 1792 Akmenė prawa miejskie i herb zostały przyznane ponownie. W połowie XIX wieku większość ludności miasta stanowili Żydzi. Masowa migracja Żydów miala miejsce w 1881.Wyjechali oni do Irlandii i do dziś nazywają siebie Akmianers.

Olita - Alytus

Olicie prawa miejskie nadano 1581 r. Pod koniec XIX Olita była miastem obronnym, zbudowano szosę i kolej.

Olsiady - Alsėdžiai

Olsiady - Alsėdžiai – na Litwie, położone w okręgu telszańskim, w rejonie płungiańskim, 16 km na północny wschód od Telsz. Siedziba starostwa Olsiady, Pisane źródła wspominają Alsėdžiai juz w 1253. Od 1421. aż do XIX wieku. osada należała do biskupów. Pierwszy kościół zbudowany w 1475. W 1765. założono szkołę parafialną. W latach - 1789-1793 m. zbudowany drewniany kościół i dzwonnicę.

Olwita - Alvitas

Olwita - Alvitas – wieś na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie wyłkowyszki, w połowie drogi między Vilkaviškis i Virbalio (po 7 km od obu tych miast). Alvitas wspomniano w 1590 roku
Kościół św Anny (konsekrowany w 1824 r).

Onikszty -. Anykščiai

Onikszty - Anykščiai są położone w okręgu uciańskim. Po raz pierwszy wspomniane w Przywileju Kazimierza Jagiellończyka w 1440 r. Prawa miejskie pozyskały w 1792r. Wąskotorowe połączenie kolejowe z Poniewieżem spowodowało rozwój miasta. Piękny kościół z wieżami sięgającymi 79 m zbudowano w latach 1899-1909 .Centrum miasta leży po wschodniej stronie rzeki Święta .Onikszty są siedzibą samorządu okręgowego i starostwa

Orany - Varėna

Owanta - Alanta)

Owanta (lit. Alanta) – miasteczko położone na Litwie, okręg uciański, Rejon malacki

Owanta położona w pow. wiłkomirskim. przy ujściu rz. Owantki do Wyrwinty, koło Wiłkoinierza . Kościół parafjalny murowany pod wezw, św. Jakuba Apostoła, wzniesiony w r. 1534 przez Jakuba Ościka, wojewodę mścisławskiego, dzisiaj siedziba starostwa.

(zdjęcia robione w deszczu)

Paežeriai

Paežeriai . Litwa. Położone w okręgu uciańskim w rejonie oniksztyńskim przy drodze w 1211 Wieszynty - Baileys - Pelyšėlės . Od Wieszynty 2 km na zachód
W wioseczce drewniany kościoł staroobrzędowców p.w. Wniebowzięcia NMP z 1903 roku przebudowany w 1913 r

Pakalniai

Pakalniai wieś w gminie rejonowej Utena. W 1660 roku był tu dwór a dworem rządzili Kuleszowie.
W 1774 roku Król Stanisław August, dał Kuleszy - Sędziemu Ziemi Smolenskiej przywilej organizowania czterech dorocznych jarmarków. W roku 1762 Antoni Kulesza (Antanas Kulieša) przy goscincu, idącym z Ucian do Alanty, wybudowal drewniany kościołek Sw.Trójcy (na miejscu ktorego w roku 1907 zostal wybudowany kościół nowy) W koncu XIX wieku syn Antoniego Kuleszy- Mikolaj we dworze Pakalniai ( który istniał aż do 1940 r) posiadal 400 dziesięcin ziemi i 1200 ha lasow. W roku 1923 w Pakalniai było 36 mieszkancow. Mieszkańcy Pakalniai aktywnie uczestniczyli w powstaniu w 1831 r.
Obecnie w miejscowośći kościół rzymsko katolicki p.w. św. Trójcy zbudowany w 2002 po spaleniu się poprzedniego wybudowanego przez parafian i księdza Kozłowskiego . Jest szkoła i poczta .

Paragi - Paragiai

Paragi - Paragiai połozona w rejonie Akmeny w gminie Kalvarijos Majętność Ivanovskich. Urodził się tutaj i mieszkał pisarz Nikodem Ivanauskas i Jego dwie siostry - Sofia Ivanauskaitė-Pšibiliauskienė (1867-1926) i Mary-Ivanauskaitė Lastauskienė (1872/57). Sofia pisząca w języku litewskim i polskim . W odrestaurowanym dworze jest obecnie muzeum i miejscem spotkań młodzieży z tworcami regionu a w otaczającym dwór karku jest wiele nasadzeń stanowiących przyrodnicze - dziedzictwo kulturowe .

Pernarowo, Pernarava

Pernarowo, Pernarava – na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, w rejonie kiejdańskim.
Znane już 1348 kiedy to zostało spalone przez Krzyżaków. Pierwszy kościół został zbudowany w 1670/71 . w miejscu dawnego pogańskiego świętego gaju.,. Obecny kościół drewniany wybudowany zostal przez H. Zabiełę w 1815 .p.w. Chrystusa Ukrzyżowanego .W XIX wieku powstala szkoła parafialna . Kościół w 1913 roku został odrestaurowany

Pilis- Giełgudów

Pilis na Litwie w okręgu tauruskim w rejonie jurorskim. W przszłości miejscowość w różnych dokumentach nosiła różną nazwę. Znana ze względu na Zamek Giełgudów (Panemunės pilis), gruntownie odbudowany. W XIII w. był tu drewniany gród obronny Żmudzinów. W XIV w ziemie były w rękach Krzyżaków. W XVI wieku ziemia ta należała do Billewiczów. Pod koniec XVI wieku posiadłość odkupił Jan Epereysz – Węgier. W rękach węgierskich majątek pozostawał do 1753 roku, a od roku 1759 był własnością Antoniego Giełguda. Giełgudowie brali udział w powstaniu listopadowym. W 1833 roku władze carskie skonfiskowały majątek. Potem właścicielami byli Pusłowscy. W 1929 roku władze litewskie przejęły majątek w ramach reformy rolnej.

Pilwiszki - Pilviškiai

Pilwiszki Pilviškiai Litwa - miejscowośc na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Wyłkowyszki,
Pilwiszki założone były w XVI wieku i otrzymały prawa magdeburskie w 1559 m. Przez miejscowość przechodzi linia kolejowa Kowno-Kibarty.

Plentas/Plento

Plentas/Plento na Litwie wieś w okr. szawelskim w rej. pokrojskim w gminie Linkuva

Płotele Plateliai

Płotele - Plateliai na Litwie. położone w okręgu telszańskim, w rejonie płungiańskim, 20 km na północ od Płungian, nad jeziorem o tej samej nazwie. Znajduje się tu kościół, gimnazjum, poczta, klub jachtowy, dyrekcja Żmudzkiego Parku Narodowego i zespół pałacowo-parkowy założony przez Ogińskich

Płungiany - Plungė –

Płungiany - Plungė – położone na północy Litwy na Żmudzi. Do XVI wieku miejscowe dobra należały do rodu Gasztołdów. W latach 1773-1775 miał je biskup wileński Massalski. Potem należały do Potockich. W 1806 kupił je Płaton Zubow. Od niego kupił dobra w 1873 Michał Ogiński z Retowa – w ich władaniu były do roku 1921 po czym nastąpiła parcelacja majątku przejętego przez państwo litewskie. Kolej żelazna łacząca Kłajpedę – Siauliai spowodowała wzmożone osadnictwo

Podbirże - Pabiržė

Podbirże Pabiržė – położone w okręgu poniewieskim, w rejonie birżańskim na Litwie. Po raz pierwszy wspomniano w XVI wieku, kiedy w 1515 roku biskup wileński Radziwiłł zbudował drewniany kościół i założył parafię, nazywając miejscowość Podbirže. W XVII w właścicielami dóbr byli Karol i Maria z. Łopacińskich Rostowscy którzy ofiarowali ziemię pod świątynie i sfinansowali budowę nowego kościoła . Trzeci w dziejach Podbirże późnobarokowy kościół wybudowany został w 1772 r ale po 128 wg proj. Inż. F.Wyganowskiego w latach 1900-1910

Podborze

Podborze - Pabare

Podbrodzie - Pabradė

Podbrodzie Pabradė - na Litwie, w Auksztocie, nad Żejmianą, u ujścia Dubinki, 38 km na południowy wschód od Święcian, rozwinęły się dzieki Kolei Warszawsko-Peters-burskiej, dzisiaj linii Wilno–Dyneburgdawnej. Położone w okręgu wileńskim, do1945 w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie święciańskim. W 1927 byłą cerkiew prawosławną w Podbrodziu przerobiono na kościół katolicki pod wezwaniem św. Józefa. Dzisiaj jest to znowu świątynia prawosławna. Miasteczko od 2007 r ma nowy kościół p.w. św. Piotra i Pawła. Podbrodzie stanowi dzisiaj duży ośrodek kultury polskiej na Litwie.

Podbrzezie - Paberžė

Podbrzezie- Paberžė na Litwie. Miejscowośc położona w okr. wileńskim, w rej. wileńskim Wzmianki o Podbrzeziu pochodzą z roku 1484, gdy zbudowano tu kościół i założono parafię. W w. XVI był tu dwór. W 1517 roku król Zygmunt Stary zezwolił na powstanie karczmy z poleceniem by dochód był przekazywany na utrzymanie kościóła który był wielokrotnie odbudowywany i odnawiany. Obecny kościół Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, zbudowany w 1932 r wg projektu inż. Władysława Stipulkovskisa. W pobliżu cmentarz miejscowy położony po obu stronach drogi.Ciekawostką jest fakt że tutaj była Corrida. Walki byków organizowano prawie do pierwszej wojny światowej.

Podlinków - Palinkuvė

Podlinków - Palinkuvė - w okręgu szawelskim, w rejonie pokrojskim w gminie Linkuva
2 km od Guostagalio.

Podlinków - Palinkuvė

Podlinków - Palinkuvė, w okręgu poniewieskim i wiejskiej gminie poniewieskiej w parafii Krekenawe, przy drodze prowadzącej z Krekenava przez Švenčiuliškiai- Lazdynėliai, Rabikiai-, Butrimonys- Palinkuvė – Radviliškis. W po©liżu przepływa rzeczka Linkava. 8 km od Petriskes .
W miejscu gdzie kiedyś była wieś stoi po jednej stronie drogi w okazala drewniana willa z lat odległych po drugiej strony drogi przy skrzyżowaniu z drogą szutrową kamienny pomnik na którym upamiętniono nazwę.

Pogromoncie - Pagramantis

Pogromoncie - Pagramantis na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie tauroskim, 16 km na północny zachód od Taurogów,), u zbiegu rzek Akmena i Gramančia. Przez Pogromoncie przebiega droga Taurogi-Szyłele. Jest tu kościół p.w. Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny i , dzwonnica z 19 wieku )

Pojegi - Pagėgiai Litwa

Pojegi Pagėgiai niem. Pogegen) – miasto rejonowe na Litwie, położone w okręgu tauroskim, na prawym brzegu rzeki Gege od którego miasto wzięło swoją nazwę 30 km od Taurogów przy granicy z Rosją. Pojegi. Pagėgiai po raz pierwszy w historii wspomniane w 1281. W XVI w leżały w granicach Prus Miasto rozwinęło się z chwila wybudowania kolei żelaznej w 1875 r prowadzącej do Kłajpedy. W 1923 r nadane zostały Pojegom prawa miejskie.W mieście są dwa kościoły: Katolicki zbudowany około 1930 i Kościół Ewangelicko-Luterański p.w. św. Krzyża zbudowany w 1933. W czasie II wojny światowej w lesie obok Pagėgiai był wojskowy obóz jeniecki " Oflag-53 " (oddział obozu w Buchenwaldzie ). Miał 36 ha i był ogrodzony drutem kolczastym. Obóz funkcjonował do około 1943 r., Zginęło w nim około 20 tysięcy osób.

Pojeśle - Pajieslys

Pojeśle - Pajieslys Litwa. Wieś w okręgu kowieńskim w rejonie Kiejdan nad rzeką Jieslos 10 kilometrow od Pernarowa. W malutkiej wsi drewniany kościółek p.w. Świętej Maryi Pocieszycielki Strapionych zbudowany w latach 1857- 1862 przebudowany w 1913 r . Obok drewniana dzwonnica.

Pojewoń - Pajevonys

Pojewoń - Pajevonys – wieś na Litwie w okr. mariampolskim w rej. wyłkowyskim przy drodze 5102 Virbalis - Wisztyniec. Pierwszy kościół drewniany p.w. Jana Chrzciciela został zbudowany przez Tyszkiewiczów w 1589 r. Murowany kościół zbudowano w 1875 . Jednak w czasie I i II WŚ. został on bardzo uszkodzony .Obecny kościół odbudowany został w.1968 r. Pojewoń jest dzisiaj siedzibą starostwa .

Pojeziory - Pažėrai

Pojeziory - Pažėrai - wieś w okręgu kowieńskim, w rejonie kowieńskim , przy drodze Garliava - Kazlų Rūda - W miejscowości są dwa kościoły Najświętszego Serca Pana Jezusa ( Stary z 1910 m., i nowy z 1997 m.),

Pojeziory -Požerė

Pojeziory -Požėrė na Litwie, wieś położone w okręgu tauroskim w rejonie szyłelskim przy drodze Telšiai–Varniai–Laukuva .Blisko Požėrė na wzgorzu w dawnych czasach był jeden z najważniejszych grodów Żmudzkich zwany „drewniana głowa” zdobyty i spalony przez Krzyżaków.Dzisiaj we wsi jest zabytkowy drewniany kościół p.w. Przemienienia Pańskiego zbudowany w 1771 roku i drewniana zabytkowa dzwonnica.

Pokojnie- Pakuonis

Pokojnie - Pakuonis, Litwa. SMiejscowość jest położona w okręgu kowieńskim w rejonie preńskim na Niemnem. Miejscowość wymieniona już była w 1744. Pierwszy drewniany kościół był tutaj w 1794 roku. Obecny Kościól p.w. Wniebowzięcia NMP zbudowano w 1883 roku.
Dzisiaj Pokojnie są siedzibą gminy Pokojnie.

Pokroje - Pakruojis

Pokroje albo Pokrój Pakruojis) – na Litwie, w okręgu szawelskim, w XVI wieku należały do Martynowiczów, później do Siesickich, Zabiełłów, Munsterów. W końcu XVIII w. właścicielami zostali baronowie von Ropp i w ich rękach były do 1940 r. Jest tu kościół. Jana Chrzciciela (pierwszy zbudowany w 1613 ), odbudowany w 1887 ),Odrestaurowany Pałac klasycystyczny zbudowany na pocz. XIX w. także liczne budynki dworskie – w tym Oficyny, stajnie, spichrze, chlewy, obora, stodoła, browar, gorzelnia, mleczarnia, karczma, wiatrak, młyn wodny park z drewnianymi rześbami. Most pięcioarkadowy z 1819 r. nad rzeką Kroją (Kruoja).

Połąga - Palanga

Pierwsza wzmianka pochodzi już z 1161. Był tu znaczący port morski WKL. Został on jednak zlikwidowany przez Szwedów. Miasteczko to Stanisław August Poniatowski podarował biskupowi Masalskiemu W 1975r było w zaborze rosyjskim a w 1819 włączone do Kurlandii . Od 1824 - 1940 r. należała Połąga do Tyszkiewiczów .W latach 1918-1921 była pod panowaniem Łotwy.

Poławień - Palevene

Poławień. Na wzgórzu zespół klasztorny(1676-1864) z Kościołem św. Dominika z 19 m. wieżą .W kościele cenne zachowania. Na sklepieniu i ścianach rokokowa polichromia, kute kraty, balustrady, osiem ołtarzy w stylu rokoko , ambona z XVIII w. i portrety fundatorów z 1676 roku Michała Odlanieckiego i Jego żony Marianny. Byłe seminarium zbudowano w 1779 r.

Połomień - Palomenė

Palomenė wieś na Litwie w okr..kowieńskim w rej. koszedarskim. Palomenė wieś w źródłach historycznych jest wymieniona w XVIII wieku. Pierwsza kaplica zbudowana była przez M. Zalewskiego w 1809 r. Obecny kościół drewniany na planie prostokąta z czterema, kolumnami portyku , bez wieży, zbudowany w 1915 r p.w. Św. Michała Archanioła. Obok kościoła jest drewniana dzwonnica.
Kościół i dzwonnica otoczony jest metalowym ogrodzeniem.

Połusze -Palūšė

Połusze Palūšė na Litwie w okręgu uciańskim w rejonie ignalińskim, mała wieś położona nad jeziorem Łusze. Jest tu zabytkowy drewniany kościoł, zabytkowa drewniana dzwonnica i kaplica

Pompiany- Pumpėnai

Pompiany- Pumpėnai położone w okręgu poniewieskim, w rejonie pozwolskim, nad rzeką Istrą.Wykopaliska archeologiczne podpowiadają że żyli tu ludzie już VI-VII w. Pisane źródła mówią że dzięki ulokowaniu tutaj klasztoru karmelitów następował szybkli rozwój osady. Pumpėnai otrzymały prawa handlu w 1717 i z związku z tym szybko następowało tu osadnictwo. W 1792 roku miasto otrzymało prawa magdeburskie. Nastąpił wiec dalszy rozwój produkcji, rzemiosła i handlu. Niestety w 1795 r. Litwa została włączona do Rosji i prawa magdeburskie zostały zniesione. Po powstaniu w 1831 klasztor Karmelita został zamknięty. Również powstanie w 1863 r zdziesiątkowało społeczność a część została wywieziona w głąb Rosji . Pumpenai dotknięte było wieloma pożarami w latach 1846, 1856,1881 i 1915. W czasie I w Pumpenai miały miejsce zacięte walki wyzwoleńcze.
Zapraszam młodzież miejscową o nadsyłanie fotografii zabytkowych grobów bądź uzupełnienie epitafiów na zdjęciach grobów w tym albumie umieszczonych

Ponary (dzielnica Wilna)

Ponedele - Pandėlys

Ponedele Pandėlys - na Litwie są położone w rejonie rakiszańskim w okręgu poniewieskim.W XVII w. miejscowość należała do Rajeckich, później Chreptowiczów,potem od roku 1767 Kościałkowskich. Podczas pierwszej wojny światowej, Ponedele zajęte były przez wojska niemieckie.

Poniemuń - Panemunė

Poniemuń - Panemunė – na Litwie, miejscowość graniczna w okręgu tauroskim, w rejonie pojeskim.

Poniewież - Panevežys

Poniewież- nad Niewiarzą na jej prawym brzegu pochodzą z 503,. Pierwszą poniewieską parafię erygowano w 1507 r. W 1519 na drugim brzegu rzeki powstał tak zwany Nowy Poniewież, który w 1556 urósł do rangi stolicy powiatu upickiego. Około 1780 miejscowość została połączona utwardzoną szosą z Wilnem. W 1792 Poniewież uzyskał prawa miejskie, a po przeprowadzeniu linii kolejowej Radziwiliszki - Dyneburg nastało ożywienie gospodarcze i rozwój miasta. W 1926 do Poniewieża przeniesiono stolicę biskupstwa. Podczas I i II Wojny Światowej część zabudowy uległa zniszczeniu. 22 lipca 1944 do miasta wkroczyły oddziały Armii Czerwonej, a Poniewież wraz z całą Litwą stał się częścią ZSRR

Popielany- Papilė

Popielany. Papilė . położone w okręgu szawelskim i w rejonie okmiańskim, nad rzeką Windawą. Pierwsza wzmianka pochodzi podobno z 1339. Pierwszy kościół w Papile zbudowano W 1493..W roku 1600. Papile było wymienione jako miasto. W 1702 otrzymało przywilej handlu. W 1880 roku w . Papile założono rosyjską pocztę. Za aktywne uczestnictw w powstaniu w 1863 roku.społeczenstwo byłoł represjonowane. Kościół p. w. św. Józefa. W miejscowym parku osobliwa lipa podobno z r. 1860.

Poswol - Pasvalys

Poswol Pasvalys - na Litwie w okręgu poniewieskim, u ujścia Ławeny do Muszy. Prawa miejskie w r. 1497 nadał Aleksander Jagiellończyk .Król Zygmunt II August w 14 września 1557 r. przyjął hołd lenny od mistrza zakonu inflanckiego Johanna Wilhelma von Fürstenberga oraz biskupa ryskiego - Wilhelma Hohenzollerna. Jednocześnie został podpisany sojusz między Zygmuntem Augustem a władcą Inflant przeciwko Wielkiemu Księstwu Moskiewskiemu.W 1887r odkryto tutaj źródła mineralne, w1923r utworzono ośrodek sanatoryjny.W 1899r powstała kolej wąskotorowa która połączyła miasto z Poniewieżem. Kościół katolicki, zbudowany w 1787, powiększony w 1886. Pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Obok znajduje się dzwonnica z 1907.

Poszwityń- Pašvitinys

Poszwityń- Pašvitinys) – na Litwie, położony w rejonie pokrojskim, nad rzeką Szwintą w okręgu szawelskim . Niegdyś była własnością biskupów żmudzkich. Obok kościoła św. Trójcy który zbudowali parafianie w 1459 r powstal tez dom schronienia dla biednych. Obecny kościół zbudowany został w 1852 r

Powiewiórka - Pavoverė

Powiewiórka Pavoverė - dawniej miasteczko w Starostwie Podbrodzie gminy rejonowej Święciany w okręgu wileńskim Litwy i należało do dóbr Sorokpol i taką też nazwę nosiło. Przez lata było to dziedzictwo rodziny Soroków. W 1866 roku liczyło 15 domów i 158 mieszkańców, w 1887 roku - 103 mieszkańców.W drewnianym kościele pw. św. Kazimierza z 1775 roku, wielokrotnie przebudowywanym, w dniu 15 grudnia 186 ochrzcz-ny został Józef Piłsudski. Wg stanu w 2001 r Powiewiórka miała 423 mieszkańców.
Opis - 4484

Pozelwa - Želva

Pozelwa - Želva na Litwie w okr. wileńskim, w rej. wiłkomierskim, położone ok. 22 km na wschód od Wiłkomierza, przy drodze Wiłkomierz-Malaty, nad rzeką Zelwą, dopływem Cesarki. Pierwsze wzmianki o Pozelwie pochodzą z 1373 roku, a pierwszy kościół ufundowali tu jezuici w 1753 r. Dzisiaj jest to siedziba gminy.

Prekule - Priekulė

Prekule (lit. Priekulė) - miasto na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim, 20 km od Kłajpedy.

Preny - Prienai

Preny Prienai - rejonowe miasteczko na Litwie liczace 15 tys osób. W 1609 r było osada która uzyskala prawa miejskie magdeburskie. Prawa własności otrzymali na nie Butlerowie i Preny były w ich rękach od 1644 do 1780. Potem przeszły w ręce Sapiechów. Pierwszy kościół powstał w XVI . Obecny w 1750 jednak przebudowano go w roku 1850.
W mieście pomnik Księcia Kiejstuta z 1927 r odbudowany w 1990 r.
Zapraszam do wzbogacania albumu kolejnymi zdjęciami

Przyjaźń - Vidiškės

Przyjaźń - Vidiškės – na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim. Do roku 1939 znajdowała się na terenie Polski, w województwie wileńskim, w powiecie święciańskim. Obecnie w miejscowości jest zbudowany w 1906 roku kościół pw. NMP konsekrowany przez biskupa Edwarda Ropa w 1921

Punie - Punia

Punie Punia . położone są na terenie parku regionalnego Zakola Niemna . Dzieje miejscowości sięgają głębokiego średniowiecza . Było tu wielkie grodzisko - Góra Margiera, Punios Pilikalnis - Margio kalmas W kronikach krzyżackich zapisana jak Pullen lub Pillenen . Potem w tym miejscu stało zamczysko i dwór. Samo miasteczko miało prawa miejskie w 1503 r. Pierwszy kościół zbudowano w 1425 , Nastepny postawiony był w 1860 a po jego spaleniu się zbudowano kościół Św. Jakuba Apostoła w 1863 r .Od 1979 r Punie maja Muzeum Leśne z ekspozycja poświęcona głownie drzewu -sośnie..

Puszołaty - Pušalotas

Puszołaty - Pušalotas, na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, w rejonie pozwolskim, nad rzeką Omietą

Radziwiliszki - Radviliškis

Radziwiliszki Radviliškis - - na Litwie, w okręgu szawelskim. Siedziba gminy Miejscowość wzmiankowana w XVI wieku. Należała do wojewody wileńskiego księcia Janusza Radziwiłła , stąd nazwa Radziwiliszki. Kościół katolicki powstał w 1619 r. Radziwiliszki w 1687 otrzymały od Jana Sobieskiego , króla Polski i Litwy.prawo organizowania targowisk.W 1710 otrzymały prawa miejskie . Wielokrotnie były niszczone przez scierające się tutaj wojska .W 1769 r. zbudowano nowy drewniany kościół konsekrowany w 1789 r. Kościół ten spłonął 1868 r. W latach 1868-1970 wraz z budową linii kolejowej miasto nabrało znaczenia i stało się z czasem największym granicznym portem przeładunkowym. Nowy kościół p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny na planie krzyża, ze smukłymi wieżami. zbudowany został w 1870 r . Podczas II wojny światowej, kościół został spalony.W roku 1945 r wybudowany nowy z cegły przez jeńców wojennych a w r 1991 odrestaurowany . Zabytkiem zauważalnym jest tu dzwonnica z 1876 r

Rakiszki - Rokiškis

Rakiszki Rokiškis Litwa
Piękne miasto położone w okręgu poniewieskim. Miejsce znane już w 1499 wtedy powstała tu pierwsza parafia. Najpierw miasteczko potem miasto rozwinęło się tu dzięki handlowi, głownie lnem a później dodatkowo z powodu zbudowania kolei żelaznej. Miasto posiada ogromny rynek przy którym dawniej ulokowane były liczne kantory i magazyny.Niewątpliwymi zabytkami są:
Kościół św. Mateusza zbudowany w 1868-1885r z surowej czerwonej cegły z ażurowym szczytem i 60 metrową dzwonnicą.. Palac Tyzenhauzów z 1801 – przebudowywany późnie i pomnik wolności z lat 1929-1931

Raszymy - Rašimai.

Raszymy - Rašimai. kiedyś wieś była położona w pow. Wiłkomirskim w gminie Dobejki . Dzisiaj - Raszymy administracyjne przypisane są do rejonu oniksztyńskiego w okręgu uciańskim w gminie Dobejki.
Był tu w XIX dwor. Po II wojnie światowej z Rašimai. wywieziono na Syberię 11 osób a w 1949 r.wieś została przekształcona w kołchoz ktory zostal rozwiązany w latach dziewięćdziesiątych. Wieś nie posiadała własnego cmentarza i przypisana była do parafii Dobejki . Obecnie wyludniona wieś, skryta w pięknym starodrzewiu–przy drodze. W Raszymach jest parę domostw i kilkunastu mieszkańców.

Jeśli ktoś z odwiedzających tę stronę zna Raszymy, jest związany z tym miejscem, posiada stare fotografie domostw i ludzi tam kiedyś żyjących- bardzo proszę o ich nadesłanie

Raudań,Raudany - Raudonė

Raudań,Raudany - Raudonė, niem. Raudonn – w okręgu tauroskim w rejonie jurborskim, przy drodze Kowno-Jurbork,. Dawna twierdza ks. Witenesa w XIII-XIV w. Walczący po stronie Zakonu ks. Bawarski Henryk wybudował tu murowany zamek. Tu został w walkach z Krzyżakami 1341 r śmiertelnie ranny ks. Giedymin. W XVI wieku król Zygmunt August nadał zamek Kryspinowi Kirszensteinowi, który w miejscu starego wybudował nowy zamek renesansowy. Po pożarze na początku w XIX wieku powstał dzisiejszy pałac w stylu neogotyckim (1854-1877). Kolejni właściciele tj. arystokratyczny ród z Madery portugalski spokrewniony przez małżeństwo z Zubowami mieszkający tu do II WŚ też go przebudowywał w r. 1903 . W latach 30. XX w zamek zajął bank litewski. Po II WŚ była tu szkoła.Dzisiaj Raudań,,Raudany – Raudonė jest siedziba starostwa

Remigoła - Ramygala

Remigoła - Ramygala – na Litwie, położone w okr. poniewieskim, w rej. poniewieskim. przy drodze A8 Panevėžys–Aristava–Sitkūnai ,24 km od Poniewieża, Jest tu kościół p.w. św. Jana Chrzciciela (zbudowany w 1914). W centrum Ramigoły oryginalny pomnik poświęcony ofiarom ludobójstwa.

Retów - Rietavas

Retów- Rietavas w zachodniej części Litwy w okręgu telszańskim.Wspominane już w 1253 m.Retów wraz z okolicznymi dobrami wchodził w skład dóbr stołowych Wielkich Książąt Litewskich. Od końca XVI wieku do początku XVIII wieku dzierżawili je Sapiehowie. Po nich dzierżawcami byli Ogińscy. W 1527 r powstała parafia a w 1529 r zakończono budowę pierwszego kościoła. W 1667 r miasteczko otrzymało prawa handlu . Prawa magdeburskie nadano w 1792 r.W XIX w. Rietavas było ważnym centrum edukacji.

Rogówek - Raguvėlė

Rogówek - Raguvėlė – Litwa. Są położone w okręgu uciańskim w rejonie oniksztyńskim przy, drodze 121 Onikszty - Traszkuny -Poniewież .i 18 km na północny-zachód od Traszkuny. Drewniany Kościół św. Stefana (zbudowany w 1796 roku )rm., klasyczny dwór zbudowany pod koniec XVIII wieku. Właścicielami nieruchomości byli Komarowowi : George Komar który w 1796. Zbudował drewniana kaplicę a obecny drewniany kościół. zbudował Michał Komar 1902. 1924.. W 1930 r w Rogówku powstała parafia. .
W latach 90-tych XX w pałac odzyskali mieszkający na Litwie (spokrewnieni z mistrzem olimpijskim Władysławem Komarem) Komarowie

Rogów - Raguva

Rogów -. Raguva – na Litwie, w okr. poniewieskim, w rej. poniewieskim, na południowy zachód od Poniewieża,. W r. 1784 majętność wraz z dworem należały do Michała Straszewicza, marszałka powiatu upitskiego. Po roku 1831 wraz z dobrami skonfiskowany Józefowi Straszewiczowi. . Jest tu Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z 1816 i Cerkiew Narodzenia Matki Bożej z 1875,
Siedziba starostwa Rogów

Rosienie - Raseiniai

Rosienie- Raseiniai na Litwie w okręgu kowieńskim
Jako osada znana była już w 1253r i leżą w Dolinie Dubisy. W 1421 powstała tu pierwsza parafia . Prawa miejskie nadano Rosieniom w XVI w a od XIV do XVIII były tradycyjnym miejscem zjazdów szlachty żmudzkiej. W centrum miasta pomnik Żmudzina z 1934 r - symbol siły, uporu i niezależności.
W miejscu świątyni ufundowanej w 1416 r. przez Księcia Witolda stoi kościół Wniebowzięcia NMP a obok kościoła stoi renesansowy budy nek klasztorny z 1645 r.

Rozalin - Rozalimas

Rozalin - Rozalimas – na Żmudzi w pobliżu Szawel w rejonie szawelskim w okręgu szawelskim, na Litwie przy drodze Pakruojis - Smilgiai . W kronice parafialnej Klovaniu zauważa się że pierwszy drewniany kościół w Rozalimas p.w. Marii Panny powstał w 1767 r w niedalekiej odległości od dworu Podubisie. W r. 1896 - 50% mieszkańców stanowili Zydzi.Obecnie mała miejscowość w której centrum jest nieregularny duży plac przy ktorym są drewniane mieszkalne zabudowania, kościół i pomnik niepodległości. Jest też chroniony dąb w którym wg przekazu ukrywali się ważni powstańcy .

Rudamina (Urdomin)

Rudamina 3602

Rudziszki - Rūdiškės

Rudziszki - Rūdiškės na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie trockim. Wzmiankowane były po raz pierwszy w 1774 roku. W przeszłości były częścią Imperium Rosyjskiego .Znaczący wzrost osadnictwa rozpoczął się po 1864 roku w czasie budowy kolei żelaznej Warszawa - Sankt Petersburg. Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rudziszkach. została założona w 1910 roku. Rudziszki są siedzibą gminy Rudziszki.

Rukai

Rukai wieś w gminie Pojegi (Pagėgė) w rejonie pojeskim w okręgu tauruskim położonym w zachodniej częśći Litwy.
We wsi kościół ewangelicko luterański

Rukojnie - Rukainiai

Rukojnie Rukainiai -w okręgu wileńskim w rejonie Wilno (17 km na południe od Wilna, przy trasie Wilno – Oszmiana.) Pierwszy, drewniany kościół, był wzniesiony w Rukojniech w 1538 r., w 1812 spalony przez wojska francuskie. Później odbudowany, lecz przez władze carskie przekształcony w cerkiew. Obecny kościoł św.Michała wybudowano w 1823 r., Jest to świątynia wzniesiona z kamienia polnego na planie prostokąta. W 1999 r. w centrum Rukojń wzniesiono rzeźbę Jezusa Chrystusa, autor Edward Podbieriozkin. Dookoła zasadzono 12 choinek sambol 12 apostołów

Rumszyszki- Rumšiškės

Rumszyszki - Rumšiškės w okręgu wileńskim w rejonie koszedarskim. Pierwsze wzmianki pochodzą z XIV w. Rumszyszki były królewszczyzną , potem siedzibą starostwa niegrodowego. Parafię Rumszyszki ufundował Władysław Jagiełło a uposażył ją Zygmunt III Waza. W 1791 r Rumszyszkom nadano prawa miejskie. Z odległego okresu zachował się jedynie zbudowany w 1707 r kryty gontem kościół św. Michała Archanioła przebudowany w. l. 1859-60., drewniana dzwonnica z XVIII i kostnica przeniesione wyżej gdy w 1958 r. postanowiono na terenie Rumszyszek zbudować sztuczne Morze Kowieńskie na którego brzegu zbudowano w 1974 r skansen tzw. Litewskie Muzeum Kultury Ludowejzajmujący 175 ha podzielony na cztery wioski

Ruponiai

Ruponiai - wieś na Litwie w okr. szawelskim w rej. pokrojskim w gminie Linkuva
przy drodze 211Linkuva - Żejmele , 3 km na północny-wschód od Linkuva

Ruś - Rusne

Ruś (lit.Rusne) jest starym portem rybackim położonym u nasady delty rzek Niemen ,Atmaty i Skirvity istniejącym już w w.XIV. W 1419 roku powstała tutaj pierwsza ewangelicka świątynia Obecny kościół luterański zbudowano w 1809 r W XIX w. zjechali do Rusi (Rusne) osadnicy niemieccy i miejscowość rozrosła się stanowiąc miasteczko mające niemiecki charakter. Miejscowość była samowystarczalna pod względem ekonomicznym . Do dzisiaj są tu widoczne kulturowe niemieckie akcenty architektoniczne . A na starym cmentarzu jest wiele starych nagrobków na krzyżach których nazwiska niemiecko brzmiące

Rusteika-Rūsteikiai

Rusteika-Rūsteikiai. Litwa. w okręgu uciańskim w rejonie rejonie jezioroskim.W tej maleńkiej miejscowości jest cerkiew staroobrzędowców i cmentarz.

Rykonty - Rykantai

Rykonty, wieś w powiecie trockim - 4335
Szerszy opis - 6193

Rzesza - Rieše

Rzesza- Rieše. Rdzenna Rzesza podczas ostatniej wojny niemal całkowicie była spalona przez hitlerowców. Obecnie składa się z dwóch wsi, mianowicie należącej do gminy awiżeńskiej Małej Rzeszy oraz Wielkiej Rzeszy – ośrodka gminnego, którym była już od końca XIX w. Najwięcej mieszkańców skupiło się w ośrodku gminnym, w szybkim tempie rozbudowującej się - Wielkiej Rzeszy. Tutaj też znajduje się kościół parafialny pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika, szkoła podstawowa z polskim językiem nauczania, poczta, cmentarz. Ogólnie na terytorium gminy jest 5 sklepów, 4 gospodarstwa agroturystyczne. Gmina rzeszańska z uwagi na liczne nieduże wioseczki, zamieszkałe przez osoby w podeszłym wieku i szybko rozwijające się osiedle Rzesza leżące wzdłuż szosy na Ucianę jest uważana za gminę kontrastów – biednych i bogatych. Jednakże z każdym dniem rozrastająca się i piękniejąca Rzesza, ku zdziwieniu niektórych, nadal posiada status wsi, co z przyczyn pragmatycznych (mniejszy podatek za ziemię) bardzo odpowiada jej nowobogackim mieszkańcom

Sałanty - Salantai

Miasteczko w Dolinie Sałanty w okręgu kłajpedzkim ( północno zachodnie krańce Żmudzi) powstało na mocy przywileju lokacyjnego z 1746 r. W Sałantach pierwsze drewniane kościoły zbudowano w 1630 i w 1724 r. Obecny neogotycki Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny zbudowano w 1906-1911. Bardzo blisko Sałanty w Gordżelach w ogrodach Orvidasa (Orvido Sadyba) - przeogromna prywatna kolekcja płaskorzeźb w kamieniu o tematyce mitologicznej , także płyt z likwidowanych cmentarzy . Niezwykły zbiór zapoczątkował w 1905 r. dziad właściciela Jonas Orvidas.

Sałaty Saločiai

Sałaty Saločiai – na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, w rejonie pozwolskim, nad rzeką Muszą, przy granicy z Białorusia Dawniej jeden z ośrodków Karaimów na Litwie.Parafia w Sałatach powstała w 1514 roku. Kościół drewniany zbudowano w XVI wieku- przebudowywany był wiele razy .Obecny pościół zbudowano w r. 1945
Sałaty to miejsce stoczenia bitwy w czasie insurekcji kościuszkowskiej między siłami litewskimi Romualda Giedroycia a rosyjskimi księcia Golicyna.

Sałopirogi – Salaperaugis

Sałopirogi – Salaperaugis w okr. mariampolskim w rej. kalwaryjskim około 13 km na południowy zachód od miejscowości Kalvarijos, niedaleko polskiej granicy. przy drodze w 2615SALAPERAUGIO - Liubavas - Aleksandrava . Wioska Salaperaugis jest wzmiankowana już 1684 lat temu. XVIII wieku. Osada składa się z rozlegle położonych gospodarstw. Salaperaugis pobliżu wsi znajdują się dwa jeziora

Sapieżyszki -Zapyškis

Sapieżyszki . Zapyškis – [płozone nad Niemnem, w okręgu kowieńskim, w rejonie kowieńskim, siedziba starostwa Sapieżyszki. Nazwa pochodzi od nazwiska rodziny Sapiehów, którym dobra dawne pogańskie przekazał króla Polski Zygmunta I Stary. W XVII w Andrzej Sapieh , do wojewody w Połocku , Nowogródku iwojewództwa smoleńskiego, sprzedał wieś Grzegorzowi Massalskiemu. W 1812 roku, wojska napoleońskie zniszczyły kościół. W połowie 19 wieku Sapiezyszki liczyły 564 mieszkańców, z których większość była żydowska Jest tu gotycki kościół wybudowany w latach 1530 (i 1578), Do 1870 Sapieżyszki posiadały prawo miejskie, do 1920 leżały w powiecie mariampolskim.

Saudyniki - Mairioniai

Saudyniki - Mairioniai w okr. szawelskim w rej. kielmskim 0,6 km na południe od drogi 157 Kielmy - Cytowiany , na prawym brzegu Dubysy, niegdyś własność rodziny Staniewiczów którzy tu jako pierwsi wystawili drewnian kaplic. Obecny drewniany kościół p.w. NMP (zbudowano w 1872 r.)

Saulėtekiai

Saulėtekiai - wieś w powiecie kowieńskim niedaleko Vilkiji. We wsi jest szkoła im. Mackiewicza utworzona najpierw w dawnym dworze Gojrzewo/ Gaižuvos a potem umieszczona w wybudowanym i oddanym do użytku w 1950 r budynku szkolnym

Šereitlaukis

Šereitlaukis - na terytorium regionu etnograficznego Litwy Mniejszej w okegu tauroskim w rejonie pojeskim w gminie Vilkiszki na prawym brzegu Niemna na obrzeżu parku regionalnego Rambynas znanego z najdawniejszych archeologicznych wykopalisk . Wcześniej wieś nazywała się Šereiklaukiu. Dawniej był tutaj Šereitlaukio dwór z parkiem stawami , gorzelnią, wodnym młynem. murowaną zabudowa.

Sereje - Seirijai

Sereje w okręgu Olickim w rejonie Łoździejskim, położone ok. 20 km od Łoździej.
Ślady osadnictwa w rejonie Serejów szacuje się na ok. IV w p.n.e. Znaleziono tam liczne narzędzia kamienne. Pierwsze pisemne wzmianki o Serejach znajdują się w źródłach krzyżackich z 1384 r.
Sereje były świadkiem wielu kampanii wojennych (1812, 1914-15, 1941-1944), jak też powstań narodowych (1831, 1863).

Siady Seda

Siady Seda – miasto w rejonie możejskim, 24 km na południowy wschód od Możejek. Przez miasto płynie Warduwa, a na południowym obrzeżu miasta znajduje się Jezioro Sedskie. Pierwsza wzmianka o Siadach pochodzi z XIII wieku. W 1780 roku otrzymały prawa miejskie. Po rozbiorze Polski w XVIII wieku, Siady należały do Imperium Rosyjskiego . Przed II wojna światowa Siady były częścią LSRR. W miejscowości są dwa kościoły: p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i p.w. Św. Jana Nepomucena. I jest kaplica Matki Bożej z Luwr- przy wejściu do niej pamiątkowe tablice W siadach była także żydowska synagoga.Są też pomniki mi.in.: Witolda Wielkiego Pomniki, Antoniego Baranowskiego

Šiaudinė

Šiaudinė wieś położona w okręgu szawelskim i w rejonie okmiańskim,
8,5 km na południowy-zachód od Papile, nad rzeką Avižlio Pierwszy Kościół o ludowej architekturze na planie prostokąta z sygnaturką drewniany powstał w 1775 r wiele razy remontowany. Kościół p. w. Najświętszej Marii Panny wyposażony jest w trzy ołtarze W 1901 r wichura zburzyła wieżę kościoła. W 1902 roku wieża została odrestaurowana. W 1915 roku Niemcy zabrali dwa dzwony.W miejscowości był dwor w 1867 roku.

Siemieliszki - Semeliškės

Siemieliszki - Semeliškės - na Litwie, położone w okręgu wileńskim, w rejonie elektreńskim,
Miejscowość notowana już w 1275 roku. Pierwszy kościół był już tutaj w 1514 a obecny kościół poświęcony pod wezwaniem św. Wawrzyńca 230 lat. W kościelnej dzwonnicy jest zabytkowy dzwon- najstarszy na Litwie, odlany w 1430 roku, pamiętający czasy Witolda Wielkiego i Jagiełły. Najstarsza część miasteczka z trójkątnym placem stanowi zabytek urbanistyczny. Przy nim i w całej miejscowości są charakterystyczne drewniane zabudowania z końca XIX i początku XX wieku, ulica brukowana kamieniami iiii XIX-wieczna (z. 1895 r) cerkiew prawosławna .

Silawa- Šilavotas

Šilavotas na Litwie w okr. kowieńskim w rej. preńskim w gminie Preny.
W 1806r. zbudowano drewnianą kaplicę..Kościół murowany p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
wybudowany został w latach 1898-1902

Šilinė

Šilinė w okręgu tauruskim w rejonie jurorskim przy drodze Kowno - Jurbarkas - Šilutė - Kłajpeda. Uwagę przyciąga drewniany XVIII dwór dzisiaj karczma. Miejscowość wypoczynkowa

Simno - Simnas

Simno Simnas - miasteczko na Litwie, położone w okręgu olickim, 23 km od Olity.

Miejscowe dobra w XVI w. należały do Zabrzezińskich. W 1520 r. Jan Zabrzeziński ufundował renesansowy kościół o charakterze obronnym w kształcie bazyliki. Cenne wyposażenie wnętrza, w bocznym ołtarzu obraz Matki Boskiej uważany za cudowny.

Skajzgiry. Skaistgirys

Skajzgiry. Skaistgirys – na Litwie, położone w okręgu szawelskim i w rejonie janiskim, w pobliżu granicy z Łotwą

Skardupiai - Skardupių

Skardupiai. Skardupių Litwa. Wybudowanie kościoła i ustanowienie parafii p.w. Błogosławionej . Maryi Panny, Wspomożycielki Wiernych,
przypadło na lata 1938- 1941 roku , a więc udało się to przeprowadzić w trudnych warunkach okupacji sowieckiej,
W Skardupiai, pierwszym proboszczem był Antoni Yliaus. Z Jego inicjatywy w 1945 roku 16 września w budynku plebani obok kościoła powstał Litewski Komitet Wyzwolenia

Skiemiany - Skiemonys

Skiemiany - Skiemonys na Litwie, na Auksztocie, w okręgu uciańskim, w rej.oniksztyńskim, 17 km na południowy wschód od Onikszt; przy drodze 119 Molėtai - Onikszty , 2 km na południe od drogi A6 Kowno - Zarasai - Daugavpils. W 1500 r. była tu już drewniana kaplica.
Dobra należały do Małeckich W 1714 m. właściciele zbudowali drewniany kościół w którym były 4 ołtarze i organy. W 1812 r. kościół został spalony
Obecny drewniane kościół z jedną wieżą, z trzema nawami i trzema ołtarzami pw. Matki Boskiej zbudowano w 1884 m.
Z dala od kościoła stoi kamienna dzwonnica zbudowana w 1903 roku ma ona 25 m wysokości). Obok jest stary cmentarz. Otoczony kamiennym ogrodzeniem.

(część zdjęć w deszczu spod parasola)

Skirstymoń -Skirsnemunė

Skirstymoń -Skirsnemunė wieś w rejonie Jurbarkas , w okręgu Taurage na Litwie. Była tu w 1313 twierdza zbudowana przez Krzyżaków na pobliskim wzgórzu opuszczona w 1328. W Skirsnemunė pierwszy kościół zbudowano w 1523. W przeszłości było tu miasteczko któremu prawa magdeburskie nadano w 1792 roku. Dzisiaj jest kościół parafialny p.w. św. Jerzego i Kościół Luterański

Skrawdzie - Skriaudziai

Skrawdzie - Skriaudziai -Skriaudžiai na Litwie w okręgu kowieńskim w rejonie preńskim w pobliżu Veiverių
Po raz pierwszy wspomniano p nich w 1664 r. W r. 1778 Skriaudžių parafia powstała, a pierwszym proboszczem mianowany ksiądz Jerzy Ulozavičius. W 1802 roku zbudowano pierwszy to drewniany kościół. W roku 1812 stacjonowały tutaj wojska francuskie wraz z Napoleonem goszczonym przez tut. Pastora którym był: Ambroży Žygevičius. Po spaleniu się drewnianego kościoła w 1829 roku rozpoczęto budowę kamiennego p.w. św. Wawrzyńca Męczennika. Jego budowę ukończono w 1834. W 1894 roku ksiądz Mathias Juodisius z pomocą parafian wybudowany kościół obecny. W 1912 założono tutaj szkołę podstawową, pierwszym nauczycielem był Vysniauskas.

Smilgie – Smilgiai

Smilgie – Smilgiai położone w okręgu poniewieskim, w rejonie poniewieskim. Jest siedzibą starostwa. Źródła historyczne ujawniają że Smilgiai wspomniano w 1661 roku. Pierwszy kościół w Smilgee zbudowano w 1764 r. W 1.806 r. otworzono szkołę parafialną. Obecny kościół. p.w. Św. Jerzego zbudowano w 1858r. W XIX w przy miejscowej poczcie była wymiana koni pocztowych.

Smolniki - Smalininkai

Smolniki (lit. Smalininkai) – na Litwie, położone w okr. tauroskim, w rej. jurorskim, 12 km od Jurborku .W 1792 r. otrzymały przywilej handlu. W 1902 r. była stacja kolejowa i był tu; luterański dom modlitwy. W latach 1934 -1935 r został zbudowany kościół p.w. św. Jozefa.a 28 lipca 1935 r był konsekrowany

Smołwy –Smalvos

Smołwy –Smalvos na Litwie– wieś, położona w okręgu uciańskim w rejonie jezioroskim w starostwie Turmont. Smołwy znane od 1580 r. należały dp Kiełbowskiech, w 1600 r. przeszły do Podbereskich, i w Ich posiadaniu były do roku 1863. Oni wybudowali tu pierwszy kościół w 1600 r. pw. św. Jana Chrzciciela .Zbudowali tez klasztor. W 1832 r. ukazem carskim został klasztor smołwieński skasowany, jednak kościół klasztorny ocalał.. W 1857 r. kościół został przebudowany wspólnym wysiłkiem hr. Platera i parafian.

Sołoki -Salakas

Sołoki - Salakas na Litwie, położone w okręgu uciańskim w rejonie jezioroskim. Sołoki - Salakas są siedzibą starostwa

Sosnowo - Sasnava

Sosnowo Sasnava - na Litwie w okręgu mariampolskim, w rejonie Mariampol, przy drodze Mariampol-Kowno. Przez miejscowość przechodzi kolej łącząca Kowno – Szostakow. Jest tu siedziba starostwa Sosnowo. W miejscowości plebania z lat Panny1905-1906 i piękny kościół murowany neogotycki zbudowany w latach 1928-1938. p.w. Najświętszej Marii Panny

Średniki - Seredžius

Średniki- Seredžius na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie jurborskim, przy drodze Kowno-Jurbork usytuowane jest na prawym, wysokim brzegu rzeki Niemen na terenie Poniemuńskiego Parku Regionalnego w miejscu, gdzie do Niemenu wpada Dubissa.
Znajduje się tu kościół katolicki, szkoła i poczta oraz grodzisko. Dzisiaj siedziba Gminy.

Stare Troki - Senieji Trakai. Litwa

Stare Troki - Senieji Trakai –na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie trockim. Stare Troki zbudował wielki książę litewski Giedymin, w pierwszej połowie XIV w. Po raz pierwszy w źródłach pisanych miejscowość ta jest wspomniana w 1337 r. w kronice krzyżackiej Wiganda z Marburga. W drugiej połowie XIV stulecia w Starych Trokach stał murowany zamek, w którym w latach 1345-1382 mieszkał syn Giedymina, książę trocki i żmudzki Kiejstut. Około 1350 r. tutaj urodził się litewski władca - Witold. Zamek w Starych Trokach był świadkiem walk z Krzyżakami. W końcu XIV w. zamek został zburzony i nigdy nie odbudowany.

Steigviliai

Steigviliai - maleńka wieś w północno-wschodniej części rejonu pokrojskiego w okręgu szawelskim tuż obok drogi Linkuva - Žeimelis . Na uwagę zasługuja b. stare zabudowania gospodarcze i stary wiatrak

Stokliszki- Stakliškės

Stokliszki- Stakliškės – na Litwie, w okręgu kowieńskim, w rejonie preńskim. Siedziba gminy Stokliszki.

To miejsce jest znane od końca 14 wieku (w 1375 było ono wymienione w krzyżackich kronikach jako Staghelisken, w 1385 jako Stakelisken). Od 1513 roku był miastem, a w 1586 roku został zbudowany pierwszy. kościół. Po reformie Sejmu Wielkiego , w dniu 16 stycznia 1792 roku Stanisław August Poniatowski nadał miastu Prawo magdeburskie . W tym czasie miasto otrzymało herb .
Obecny herb został przyznany na mocy dekretu prezydenckiego w dniu 18 grudnia 1997 r.

Stulciszki -Stultiškiai

Stulciszki - Stultiškiai – na Litwie w okręgu uciańskim w poniewieskim rejonie przy drodze Upytė–Ramygala. (2 km od Upyte). W miejscowości jet wiatrak zbudowany w 1880 roku, w 1994 roku został odrestaurowany
Ma cztery kondygnacje, obecnie znajduje się w nim na trzech piętrach młyna Muzeum Lnu.

Styrnie -Stirniai

Styrnie - Stirniai- wieś w rejonie Molėtai, w okr. Uciańskim na Litwie.
Kościół we wsi p.w. św. Jana Chrzciciela,kamienny prostokątny, masywny z wieżą i absydą zbudowany w latach 1937-1940 . Obok kościoła cmentarzyk miejscowy. Wszystko ogrodzone drewni9anym płotem.

Sudejki . Sudeikiai

Sudejki . Sudeikiai – miasteczko na Litwie, położone w okręgu uciańskim w rejonie uciańskim, siedziba starostwa Sudejki, 11 km na północny wschód od Uciany, Stanisław August W r. 1779 . nadał Sudeikiai przywilej targów i jarmarków. . pierwszy drewniany Kościół . zbudowano 1806 m. Obecny kościół murowany zbudowano w r. 1825 wielokrotnie rewitalizowany w latach późniejszych.

Suderwa - Sudervė

Miejscowośc położona między jeziorami Rzeszańskim i Wiłnoje.W centrum miejscowości klasycystyczny kościół Św. Trójcy wzniesiony w latach 1803 – 1822. Dzwonnica wzniesiona w 1929 r.wg proj.arch. Jana Borowskiego. Obok cmentarz na którym wiele grobow starych opisanych po polsku . W 1637 r. dwór i dobra ziemskie należały do ówczesnego burmistrza Wilna J. Sienkiewicza. W 1669 r. dwór przekazano na własność jezuitom. W drugiej połowie XVIII w. nabył go biskup wileński Ignacy Massalski, W 1803 r. dwór przeszedł do biskupa W. Wołczackiego, którego staraniem stanął w 1822 roku kościół p.w. Najświętszej Trójcy. Jest zbudowany w stylu klasycystycznym wg proj. profesora Uniwersytetu Wileńskiego, sławnego architekta W. Gucewicza (1753–1798). Budowę prowadził jego uczeń arch. W. Bortkiewicz. Kościół ma niespotykany na Wileńszczyźnie kształt rotundy z okazałą kolumnadą. Pod okrągłym sklepieniem kościoła są cenne polichromie z XIX wieku. Z tego okresu pochodzą też dzwonnica Front kościoła ma kolumny a między nimi ustawione są drewniane rzeźby świętych dłuta Pulmana 1817-1820. Jest on też autorem rzeźb aniołów w środku kościoła.Dwupoziomowy ołtarz główny, obrazy MB Różańcowej i Jezusa Chrystusa także organy są cennymi zabytkami tej świątyni.

Suginty - Suginčiai

Suginty (lit. Suginčiai), na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie malackim, siedziba gminy Suginty; kościół, szkoła podstawowa, urząd pocztowy

Sumarkowszczyzna - Samarakiškės

Sumorkowszczyzna (lit. Samarakiškės) − wieś na Litwie, w gminie rejonowej Soleczniki, 1 km na zachód od Dajnowy (lit. Dainava).
Sumarkowszczyzna 3154

Surdegi - Surdegis

Surdegi - Surdegis na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, w gminie Traszkuny, na Auksztocie, nad rzeką Woszoką, 10 km na północny zachód od Traszkun i 28 km od Onikszt. W Surdegach jest kościoł barokowo klasycystyczny z 1638 r przebudowywany m.In w 1812 r jako greckokatolicki, bazyliański w końcu prawosławny a od 1917 roku katolicki ufundowany przez Annę Bilewiczownę

Sużany - Sužionys

Sużany Sužionys Litwa-należały w r.1686 do kniazia Adama Kroszyńskiego. Przy dworze był folwark. Właścicielem kolejnym był Benedykt Tyzenhaus-starościc posolski który W 1782 roku sprzedał Sużany chorążemu pow.upitskiego Benedyktowi Karpiowi. A w połowie XIX w Sużany stały się własnością Jana Tyszkiewicza.Ostatnim właścicielem był hr. Zygmunt Michał Tyszkiewicz. W 1931 r pojął za żonę Marię Annę Pietruszyńską (słynną w okresie międzywojennym polską aktorkę i piosenkarkę, bardziej znaną pod pseudonimem Hanki Ordonówny).Karpiowie zbudowali w miejscu starej drewnianej kaplicy murowaną świątynię prawdopodobnie w 1795 i była ona filią kościoła niemeńczańskiego. Po powstaniu w 1866 r kościolek zostal zamknięty i dopiero w roku 1905 kościół sużański pw. Feliksa Walezego stał się parafialnym. W 1915 wojska niemieckie Sużany ograbiły i zniszczyły .Dzisiaj Sużany ((520 mieszk.) stanowią centrum gminy. Na jej terenie jest 90 wsi, większe z nich: Werusowo (371 mieszkańców), Skirlany (210 mieszkańców), Gryciuny(98 mieszkańców). Mieszkańcy są zatrudnieni w usługach rolnictwie i lesnictwie.

Świadoście - Svėdasai

Świadoście Svėdasai - Litwa połozone w rejonie oniksztyńskim,w okręgu uciańskim. Należało niegdyś do klucza birżańskiego ks. Radziwiłłów, którzy tu zbór kalwiński założyli.Pózniej nadane było przez ks. Karola Radziwiłła „panie kochanku" Leonowi Borowskiemu, przeszło następnie do rodziny hr.Morykonich i do dziś pozostaje w ich posiadaniu.Historia odnotowuje bardzo aktywny udział mieszkańców w obu powstaniach W 1831 roku. , a 1863. a także w ruchu powstańczym w czasie II WŚ. Co skutkowało utratą majętności, zesłaniem, śmiercią.

Święciany - Švenčionys

Święciany - Švenčionys w okręgu wileńskim, w rejonie święciańskim. Osada powstała w średniowieczu. Pierwsza wzmianka o wsi w źródłach pisanych pochodzi z 1486. Na początku XV wieku był tu dwór księcia Witolda.
Kościół Wszystkich Świętych został zbudowany w 1636 i przebudowany wielokrotnie. Obecny stan powstal w 1898 r . W 1812 stacjonował tu Napoleon ze swoją armią
Parafia prawosławna w Święcianach istnieje od 1842, jednak należąca do niej wolnostojąca cerkiew została wzniesiona dopiero w 1898 za pieniądze przekazane przez władze carskie oraz ze składek parafian. W 1928 przeszła kapitalny remont. Po II wojnie światowej w Święcianach pozostało tylko 158 prawosławnych, jednak w 1947 władze radzieckie zgodziły się na dalsze działanie parafii.

Święta - Šventoji

Święta - Šventoji
W XVI-XVIII Święta byla niemieckim miastem z działającym w tamtym czasie portem morskim.
Osada rybacka na wybrzeżu Bałtyku, obecnie w gminie Palanga , 12 km od centrum Palanga
Znana z odkryć archeologicznych. Dzisiaj kurort nadmorski uwielbiany przez Litwinów a plaże piękne konkurują z plażami w Połądze. . W miejscowości kościół p.w. Św. Dziewicy Panny o nowoczesnej architekturze w najwyższym punkcie ma 39 m.
W latach 1918-1921 Święta należała do Łotwy. Święta

Syłgudyszki - Saldutiškis

Syłgudyszki - Saldutiškis –na Litwie, na Auksztocie, położone w okręgu uciańskim, w rejonie uciańskim, ok. 90 km na północny wschód od Wilna i 20 km na południowy wschód od Uciany. Siedziba gminy Syłgudyszki, Początki miejscowości sięgają XVIII w. i związane są z dworem należącym do rodziny Jałowieckich. Ostatnim właścicielem dworu i majątku był urodzony tutaj polski ziemianin, agronom, dyplomata Mieczysław Jałowiecki. W latach 1916-1918 siedziba powiatu (Kreisamt Saldugischki). W roku 1944 miejscowość, dwór i kościół spłonęły. Miejscowy kościół pod wezwaniem Św. Franciszka z Asyżu z roku 1928, odbudowany po pożarze.

Syntowty - Sintautai

Syntowty Sintautai - na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Szaki, położone ok. 9 km na południe od Szaków, siedziba starostwa Syntowty. Zlokalizowane przy drodze Władysławów-Szaki. Syntowny wzmiankowane w XVI wieku, W 1736 r nadane prawa miejskie. Od 2001 roku posiada własny herb nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej

Szadów - Šeduva

Szadów - Šeduva - miasto na Litwie w okręgu szawelskim, 20 km od Radziwiliszek.Uważa się, że Szadów jako osada powstała razem ze zbudowaniem drewnianego kościóła w 1512 r przy którym w 1529 r założono parafię w 1.542 r i . szkołę parafialną.Szadów otrzymało prawa miejskie w 1654 r od króla Jana Kazimierza . On to podarował Szadów swojej żonie Ludwice Marii z Rodu Gonzagow. Miastu nadano herb w 1775 rI wtedy też parafię wraz z miastem posiadł książe Stanisław Poniatowski. Z czasem prawa własności nabył Theodore von ROPP. Miasto często palane w 1678., 1795., 1798. . i odbudowywane podobnie jak kościł p.w. Znalezienia Krzyża Świętego który zbudowano w 1640-1643 r przeb. w 1806 r i w 1905 roku. Fasada kościoła w stylu barowym zamknięta dwiema wieżami z renesansowymi hełmami.W latach 1871-1873 m.,zbudowano kolei żelazną co dodatkowo przyczyzniło się do rozwoju miasta, ktorego mieszkańcy zajmowali się rolnictwem, ,przetwórstwem rolnym i handlem.

Szaki - Šakiai

Szaki Šakiai to miasto na Litwie. Położone jest 65 km na zachód od Kowna i 50 km na północ od Mariampola. O Szakach napisano po raz pierwszy w dokumentach w 1599. W 1719 znajdował się tu już kościół, w 1805 powstała tu świątynia Ewangelicko-Luterańska. Prawa miejskie nadano w 1776. Miasto zostało poważnie zniszczone podczas II wojny światowej.
W mieście zachował się stary układ przestrzenny z czworokątnym rynkiem i promieniście biegnącymi ulicami. Głównym zabytkiem jest kościół pw. św. Jana Chrzciciela z 1940.

Szatejki - Šateikiai

Szatejki Šateikiai ( Šateikių) w Okręgu Telszewskim w gminie Plunge. Pierwsze wzmianki pochodzą z XVI w. W Szatejkach Šateikių jest kościół p.w. św Marka Ewangelisty zbudowany przez hrabiów Platerow. (architekt Tomas Tišeckis) w latach 1862 - 1875 na miejscu wcześniejszego drewnianego kościoła zbudowanego w 1776 który stanowił filię parafii w Plateliu . W tym kościele odbył się ślub Nicholasa Constantina Čiurlionisa i pisarki Sofii Kymantaitė-Čiurlionienė. Po II wojnie światowej zbudowana zostala plebania . Proboszczem parafii ( 1921-1985) był ksiądz Anicetas Kerpauskas który zbudował tutaj plebanię.Platerowie posiadali okazały drewniany dwór z zabudowaniami dworskimi które istnieją do dzisiaj jednak w kiepskim stanie. Obiekty nie są zabezpieczoneprzed ich dalszą dewastacją. Park z parkanem z kamienia łupanego posiada wiele ciekawych nasadzeń drzew i krzewów które swego czasu były atrakcją przyrodniczą .

Szaty - Šėta

Szaty Šėta – na Litwie, w okręgu kowieńskim, w rejonie kiejdańskim, są siedzibą starostwa Szaty. W 1492 m. wspomniano miejscowość o nazwie Setos. 1499 m. zbudowano tu pierwszy drewniany kościół pierwotnie katolicki , później Reformatów. Kościół doprowadził do rozbudowy osady, która w XVIII wi. otrzymała przywilej urządzania jarmarków. W czasie wojny północnej osada została spalona. Od 1777 r powstała szkoła parafialna. W 1863 r właśnie tutaj powstańcami kierował Zygmunt Sierakowski. Miasteczko w 1892 r znowu zniszczone zostało przez pożar. Przed I wojną światową powstał tu dwór który dysponowal garbarniami, młynami parowymi i wodnymi, powstała fabryka tkacka W.. 1896 r. Joseph Montvił założył szkołę tkactwa. W czasie Ii II WŚ Szaty były znowu spalone

Szawle - Siauliai

Szawle - Siauliai.Litwa w okr. szawelskim. Kroniki Livonii mówią że miejscowości istniała już w 1286, a w l. 1413–1795 była stolicą jednego z traktów Księstwa Żmudzkiego.Prawa miejskie Szawle uzyskały w 1569, a w 1589 ustanowiono tam tzw. "ekonomię królewską", tzn. cały dochód miasta przeznaczony był na utrzymanie króla. Aż do III rozbioru Polski w 1795 była ona największą ekonomią królewską w Wielkim Księstwie Litewskim.W Szawlach rozpoczęły się działania insurekcji kościuszkowskiej (1794) na ziemiach Wielkiego Księstwa, a i w powstaniach – listopadowym i styczniowym (1830 i 1863) brali również udział mieszkańcy ziemi szawelskiej

Szeszole - Šešuoliai

Szeszole - Šešuoliai – na Litwie, w okr. wileńskim, w rej. wiłkomierskim, położone ok. 16 km na południowy wschód od Wiłkomierza, przy drodze Wiłkomierz-Malaty. Siedziba gminy Szeszole. Litewski zabytek urbanistyki. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1334 roku, co upamiętnione zostało pomnikiem "Karžygys", postawionym tu w roku 2004 z okazji 670 rocznicy tego wydarzenia. W 1567 roku miejscowość zyskała prawa miejskie. Fundatorem drewnianego kościóła p.w. św, Jozefa postawionego w 1751 był Michał Jan Zienkowicz, biskup wileński. Kościół zbudowany na planie prostokąta ma pięciobocznie zamknięte prezbiterium. Po bokach fasady stoją dwie czworoboczne, dwukondygnacyjne wieże z barokowymi hełmami. Między wieżami znajduje się półkolisty fronton, nad którym wzniesiono malutką wieżyczkę. Teren kościoła otacza ogrodzenie murowane z kamieni. W rogu ogrodzenia znajduje się wbudowana dwukondygnacyjna, drewniana dzwonnica, zbudowana w 1872

Szkudy - Skuodas

Szkudy - Skuodas położone w zachodniej części Litwy w okręgu kłajpedzkim w regionie Klaipėda 80 km na północ od Kłajpedy na Ziemiach Żmudzi, 40 km na północ od miasta Plungė i tylko 2 km na południe od państwa granicy z Łotwy . Przepływa rzeka Barta. W miasteczku Kościół luterański fundacji Sapiehów z 1821 r. Zniszczony w czasie I i II wojny światowej, odbudowany, obecnie muzeum regionalne-sklep. Kościół katolicki w stylu empire z lat 1844-1847. Obok murowana dzwonnica z XIX w.

Szumsk –Šumskas

Szumsk –Šumskas Litwa - w okręg wileńskim w rejonie Wilno. Pierwszy drewniany kościół został tu postawiony w 1696 r. w 1705 r. także klasztor. W wiekach XVII i XVIII Szumsk należał do rodziny Szumskich. W I poł. XIX w. majętnośc przeszła w posiadanie Laskowiczów, a po powstaniu styczniowym – Szumsk był w rękach gen. Łabuńcowa. Ostatnią właścicielką była jego córka Elżbieta, zamężna z Komarem z Kowieńszczyzny. Murowany barokowo - klasycystyczny kościół p.w. św. Michała Archanioła, wzniesiony w l. 1767-89 połączony był z budynkiem klasztoru dominikanów który wzniesiono w l. 1837-39

Szumsk - Šunskai

Szumsk Šunskai w rejonie Mariampol, położone ok. 12 km na północ od Mariampola. Jest to, siedziba gminy

Szweksznie - Sveksna

Szweksznie wymienione były już w XIV. W 19 wieku były własnością rodziny Platerów. W parku do dzisiaj jest ich pałacyk i piękna brama . W mieście góruje Kościół Św. Jakuba Apostoła z dwiema wieżami sięgającymi 75 m wyb. w 1901-1905 r. Ozdoba i ciekawym obiektem miasta jest most nad ulicą prowadzący na teren przykościelnego dziedzińca

Szydłowo (Szydłów) - Šiluva

Szydłowo d. Szydłów - Šiluva. Miejscowość zaistniała po ufundowaniu tu kościoła pw. Najświętszej Marii Panny i św.Bartłomieja przez Piotra Giełguda w 1457 .Po okresie kalwinizmu Szydłów odrodził się po objawieniach w 1608 r a obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem zasłynąl licznymi cudami. Šiluva -Szydłów to mala wieś lecz stanowi ogromne Sanktuarium Maryjne na LItwie i wyprzedza w popularności Ostrą Bramę w Wilnie. Sanktuarium składa się z Bazyliki Narodzenia Najświętszej Marii Panny z 1786 r i Kaplicy Najświętszej Marii Panny zaprojektowanej w 1911 r przez A. Wiwulskiego)

Szyłele - Šilalė

Szyłele - Šilalė – położone w zachodniej części Litwy, w okręgu tauroskim, 30 km na północ od Taurogów. Miasto jest wzmiankowane w dokumentach od początku XVI wieku. Od 1522 odbywał się targ, w 1533 był postawiony pierwszy kościół (spłonął w 1769). W 1660 otrzymało przywileje handlowe

Szyłokarczma - Silute

Szyłokarczma -Šilutė , niem. Heydekrug – nad granicą z obwodem kalinigradzkim i kilkanaście kilometrów od Zalewu Kurońskiego. w okręgu klajpedzkim siedziba rejonu.
Szyłokarczma została założona w 1511 w połowie drogi między Kłajpedą, a Tylżą. W 1550 zbudowano tam pierwszy kościół, a osada zaczęła rozwijać się intensywniej.
W XVI w prężny ośrodek handlowy. Zamieszkiwali tu szkoccy uchodźcy religijni. W XVIII r niemal cala okolica wymarła wskutek zarazy i wtedy zjechali się tutaj osadnicy niemieccy. Miasteczko odzyskało swoje znaczenie powstał tu port. Pomimo tego ze względu na bliskość silniejszych ośrodków, miejscowość nie posiadała praw miejskich aż do 1941.
Zachował się dwór z 1816 r. do którego w XX w. dobudowano wschodni korpus. Ostatnim właścicielem był dr Hugo Scheu, który zgromadził bogate zbiory dot. Małej Litwy i urządził prywatne muzeum. Obecnie część jego zbiorów znajduje się w muzeum etnograficznym na tej samej ulicy co dwór.
W mieście przetrwało sporo budynków z XIX i początku XX w.W mieście jest kościół katolicki p.w. Świętego Krzyża i kościół luterański z 50 m wieżą z 1926.
Szyłokarczma słynęła z targu rybnego, który odbywał się przez bez mała 500 lat.
• Od czerwca 1943 do lipca 1944 – Stalag Luft VI Heydekrug – niemiecki obóz jeniecki lotników angloamerykańskich. Ewakuowany drogą morską do Stalagu Luft IV Groß Tychow (dziś Tychowo).

Szyły- Šilai

Szyły-. Šilai – na Litwie, położone w okręgu poniewieskim i w rejonie poniewieskim. 8 km na południe od Raguva, 1 km od autostrady A2 Wilno-Poniewież. Należały do Kulwieciów potem do w 1779 do Frankiewiczów który ufundował tutaj drewniany kościół w 1779 r . Kościół został konsekrowany w 1914 roku, nowa plebania została zbudowana w 1924 roku, Kościół nowo odrestaurowany w 1940 roku.
Obecny kościół zbudowany z cegły w 1909 roku.

kapłani kościoła : Joseph Stonis, Anton Žakevičius, Paul Lewy, Anton Beneševičius, Masilionis, Anton Mykonos, Benedykt miejskich, Anton Zakros, Joseph Balciunasem, Juozas Giedraitis, Baron Kazimierz Vidmantas Kareckas (od 2008).

Szymkajcie - Šimkaičiai

Szymkajcie - Šimkaičiai – na Litwie, położone w okręgu tauroskim, w rejonie jurborskim, 19 km na południe od Rosień przy drodze Rosienie-Jurbork. W r. 1771 była tu drewniana kaplica.
Obecny parafialny drewniany kościół katolicki,p.w. św. Biskupa Martina zbudowano w latach 1930-1932.
Kościół posiada w swojej architekturze neogotyckie i ludowe elementy i wysoką wieżę. Jest zbudowany w planie krzyża łacińskiego, Obok jest miejscowy cmentarz.
Szymkajcie - Šimkaičiai dzisiaj są siedzibą starostwa Szymkajcie.

Szyrwinty - Sirvintos

Szyrwinty powstały w połowie XVI . KOściół św. Michała Archanioła wybud. w latach 1855-1860 w miejscu w którym już istniała wcześniej świątynia.
W latach 1922-1939 miasto znajdowało się kilka kilometrów od granicy z Polską,

Tauroginy - Tauragnai

Tauroginy - Tauragnai – Litwie, położone w okr. uciańskim w rej. uciańskim, 17 km na południowy wschód od Uciany w Auksztockim Parku Narodowym, Tauragnai – jest bardzo starą osadą z czasów Mendoga w trzynastym wieku. Należała do biskupów wileńskich. Pierwszy kościół drewniany był tu w 1498 r wielokrotnie przebudowywany z powodu pożarów. Obecny kościół katolicki p.w. Św. Jerzego zbudowano w 1969 r na miejscu kościoła który się spalił. Cmentarna kaplica zastępowała parafianom kościół w latach 1967-1969. Dzisiaj Tauroginy są siedzibą starostwa

Taurogi - Tauragė

Taurogi Tauragė w regionie etnograficznym Litwy Mniejszej nad rzeką Jurą.. Sa stolicą okręgu tauroskiego .W mieście kościół katolicki św. Trójcy. I kościół ewangelicki Martynasa Mažvydasa

Telsze - Telsiai

Telsze położone na wzgórzu. .Pierwsze wzmianki o Telszach pochodzą z 1450 r. Pod koniec XVIII w. nadano prawa magdeburskie. Kościół św. Antoniego Padewskiego w stylu późnego baroku i klasycyzmu z końca XVIII w. (od 1926 r. Katedra Telszewska). W Telszach zwraca uwagę Pałac Biskupi , Klasztor bernardynów ufundowany przez Pawła Sapiehę, skasowany w 1832 r. Od roku 1927- Telszewskie Seminarium Duchowne , Szkola Parafialna wyb. w latach 1795-1798.Drugim kościołem jest Kościół Wniebow. Najśw. Marii Panny

Towiany -Taujenai

Towiany -Taujenai - na Litwie w okręgu wileńskim, w rejonie wiłkomierskim, w gminie Towiany Majątek ziemski był własnością kolejno Nonhardtów, Massalskich, Paców, w 1790 r. kupili go Morykoniowie, w ręce Radziwiłłów trafiły w pocz. XIX w. należały do nich do 1940 r. Pałac na przełomie XVIII-XIX w.w. wzniósł wielki pisarz litewski Benedykt Morykoni, autorem projektu był architekt Piotr de Rossi. Kościół towiański pw. Podwyższenia Krzyża Św., klasycystyczny, fundowany przez właścicieli majątku (rozpoczął hrabia Benedykt Morykoni, a skończył Konstanty Radziwiłł). W otoczeniu kościoła jest dzwonnica zbudowana w poł. XIX w.

Traszkuny - Troškūnai

Traszkuny – Troškūnai w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztańskim na Litwie.. Kościół p.w. św. Trójcy i klasztor bernardynów ufundowany był w 1689 r. przez Władysława Sokołowskiego. Początkowo był drewniany, po pożarze w 1770 r. wzniesiono murowany w stylu barokowo klasycystycznym. W r. 1787 r. zakupiono organy . Dzwonnica mająca 43 m. wysokości zbudowano w z 1803 r. Klasztor został zamknięty przez władze carskie w 1864 r. Na cmentarzy drewniana kaplica z 1790 r.

Troki - Trakai . Litwa

Troki na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie trockim. Pierwsze wzmianki o Trokach pochodzą z drugiej. poł. XIV w., były drugą stolicą Litwy. Początkowo siedziba władcy znajdowała się w Starych Trokach, później przeniesiono ją do Nowych Trok ze względów strategicznych. Pod koniec XIV w. do Trok zostali sprowadzeni z Krymu Karaimowie mający stanowić straż księcia Witolda. W mieście odbywały się posiedzenia Najwyższego Trybunału Litewskiego. W XVI w. Troki dotknęła epidemia dżumy, miasto zostało spalone i zniszczone. Zamek na jeziorze Galve - jedyny w Europie Wschodniej położonym na wyspie - odgrywał ważną rolę obronną podczas walk z Krzyżakami. Był ulubioną siedzibą księcia Witolda a także siedzibą kolejnych wielkich książąt litewskich. W swej historii było tu m.in. więzienie polityczne. W czasie wojny z Moskwą w XVII w. został doszczętnie zniszczony. Odrestaurowano go dopiero w XX w.

Troupie- Traupis

Troupie- Traupis - na Litwie, na Auksztocie, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, 11 km na południowy zachód od Traszkun i ok. 25 km na zachód od Onikszt; przy drodze Kavarskas - Traupe -LevaniŠkiŲ. Przez Traupie przepływa rzeka Nemezis/ Niewiażą, Kościół w stylu neoklasycznym p.w. św. Anny z 30 m wieżą zbudowany w1892 r, Dzisiaj Traupie są siedzibą gminy.

Trusków - Truskava

Trusków - Truskava nad rzeczką Linkówką na Litwie, położony w okręgu kowieńskim i w rejonie kiejdańskim, nad rzeką. W miejscowości jest kościół p.w. Św. Ducha odbudowany na murach kościoła z 1794 ufundowanego przez Truskawskiego. Na miejscowym cmentarzu jest kaplica z 1860 r fundacji ks. Przyjałowskiego i są jeszcze stare groby z polską transkrypcją

Tryszki -Tryškiai

Tryszki . -Tryškiai - położone w okręgu telszańskim i w rejonie telszańskim, nad rzeką Wyrwitą.. Dawniej znajdowały się tutaj dobra hr. Wiktora Platera.Pisemne źródła wskazuja że Tryškiai po raz pierwszy wspomniano w 1538., Choć jest prawdopodobne, że osada tutaj była już XV wieku. W 1537. wspomniano Tryškiai dwór i wokół miasta rozszerzony. W 1792 roku. 15 maja. Stanisław August Poniatowski przyznał prawa miejskie. . Posiadało prawo cotygodniowych targów..Miasteczko rosło co było bezpośrednio związane z rozwojem handlu i osiedlaniem się tutaj Żydów.W Tryszkach w 1853 urodziła się Maria Witkiewiczowa - polska nauczycielka muzyki, żona Stanisława Witkiewicza, matka Stanisława Ignacego Witkiewicza

Turgiele - Turgeliai

Turgiele -Turgeliai na Litwie położone w rejonie solecznikowskim w okręgu wileńskim nad Mereczanką.W dokumentach historycznych pojawiły się w XVII w. Do tego czasu figurowały jako Merecz Mongirdów (Mały Merecz). Wacław i Aleksander Mongirdowicze, Wiktor Gabriałowicz i Mikołaj Michniewicz byli fundatorami pierwszego kościoła. W 1501 roku król Aleksander Jagiellończyk nadał Turgielom przywilej organizowania targu i prowadzenia 2 karczem na terytorium majątku. Nowy drewniany kościół p.w. Wniebowzięcia N. M. P. po spaleniu się poprzedniego w 1722. -zbudowano w 1722-29 za sprawą ks. Stanisława Kurczbacha.
Budowę nowego kościoła po stu latach ukończono w 1837 r dzięki Józefowi Kobylińskiemu dziedzicowi Pawłowa. Obecnie istniejący murowany kościół Wniebowzięcia NMP wzniesiono (1897-1909) . Parafianie sami opodatkowali się na ten cel i pomagali przy budowie. W połowie XIX wieku na cmentarzu parafialnym wybudowano murowaną kaplicę rodową św. Feliksa (1848-50), fundacji Józefa i Katarzyny z Pusłowskich Kobylińskich

Twery - Tverai

Twery - Tverai położone w zachodniej części Litwy na Żmudi , w okręgu Telszewskim w rejonie retowskim. Tverai w źródłach pisanych po raz pierwszy wymieniono w 1251 m. Pierwszy kościół zbudowano tutaj w 1600 r. W 1640 r. Król Władysław Waza wydał prawo do cotygodniowego targu i trzech jarmarków. W 1780 m. Król Stanisław August przyznane uprzednio przywileje potwierdził.

Tyrkszle - Tirkšliai

Tyrkszle (lit. Tirkšliai) - Litwie, położone w okręgu telszańskim, w rejonie możejskim, 7 km na południowy zachód od Możejek. Miejscowość załozona w 1569 r. Nawiedzana przez wojny i epidemie. W wyniku powstańczego buntu w 1863r wielu mieszkańców wywieziono na Syberię.
Pierwszy kościół ufundował Wielki książę litewski Zygmunt III Waza, w późniejszych wiekach przebudowywany a w r 1.750 założono tu szkołę parafialną. Obecny kościół p.w. Chrystusa Króla. wybudowany został w 1937 - 1939 staraniem kapłana Antoniego Kieli, którego portret i pamiątkowa talica znajduje się w kościele.

Uciana - Utena

Uciana Utena położona przy drodze z Wiłkomierza do Dyneburga, Oszmiany i Święcian .Wspomniana po raz pierwszy (1261) w liście litewskiego króla Mendoga. Według legendy zamek w ucianie zbudował na początku XII wieku legendarny książę litewski Utenes (Utenis). Uciana jest jednym z najstarszych litewskich miast. Według legendy założył je książę Utenis. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1261 r. Pierwszy kościół zbudowano w 1416 r. W 1655 r. miasto najechały rosyjskie wojska. W 1812 r. ucierpiało ono od wojsk napoleońskich. Pod miastem toczono bitwy w czasie powstań listopadowego i styczniowego. Miasto leżało na szlaku drogowym z Warszawy do Petersburga i to wpływało na jego rozwój. W 1879 r. pożar miasto zniszczył niemal doszczętnie.Po II wojnie światowej w okolicach miasta działali partyzanci walczący z radziecką okupacją.

Upita - Upytė

Upita - Upytė – wieś w rejonie i okręgu poniewieskim Litwy, stanowiła niegdyś starostwo grodowe i była siedzibą powiatu. Pierwsze wzmianki o ziemi upickiej pochodzą z XIII w. Stał tu warowny zamek zbudowany w latach 1353 - 1379 rozbudowywany w późniejszych wiekach. Znaczenie Upity zmalało gdy siedzibę starostwa przeniesiono do Poniewieża. Upita to teren archeologicznych ciekawych odkryć.
Dzisiaj w Upicie jest kościół św. Karola Boromeuszka (zbudowany w 1878 roku na fundamentach wcześniejszego kościoła z 1742

Upniki - Upninkai

Upniki - Upninkai. Litwa wies połozona na lewym brzegu rzeki Świeta w rejonie Jonava. Nazwa wzmiankowana po raz pierwszy w 1442 z woli Krystyna Ościka z Kiernowa który był pierwszym znanym władcą ziem Upninkai. Jego syn Radziwiłł Ościkowicz zbudowł pierwszy kościół przed 1477 roku. Kościół był protestancki do 1650 roku . W 17 wieku, Upninkai konkurowały o wpływy z Wiłkomierzem W 1842 roku spłonęły i już nie odzyskały swojej świetności. Obecny neoklasycystyczny rzymskokatolicki kościoł Michała Archanioła otoczony jest kamiennym ogrodzeniem. Obok kościoła stoi drewniana dzwonnica.

Użpol Užpaliai

Użpol Užpaliai lub Uszpole – na Litwie, w okręgu uciańskimw rejonie uciańskim, siedziba starostwa Użpol, 17 km na północ od Uciany, na lewym brzegu rzeki Šventoji.
Jest tu kościół katolicki z XIX wieku i cerkiew św. Mikołaja

Uzugośćie -Užuguostis

Uzugośćie- Užuguostis– na Litwie w rejonie preńskim w okręgu kowieńskim. Pierwszy drewniany kościół. zbudowany w 1495 r W drugiej połowie XVI wieku. Był tu Kościoł Ewangelicko-Reformowany.
Wiadomo że w 1747 r .Ludwik Pac zbudował nowy drewniany kościół. I utworzona zostala szkoła parafialna. Po tym jak w 1898 r. Kościół został spalony. W latach 1899 - 1.902 r. parafiani zbudowali z kamienia i cegły obecny kościół p.w. Kościół St. Piotra i Pawła neogotycki , z fragmentami baroku zbudowany na planie prostokąta, z 2 wieżami.

Vente - Ventės

Vente - Ventės niem. Windenburger, przylądek na Litwie w rejonie szyłokarczemskim nad Zalewem Kurońskim na południe od wsi Ventė. W 1360 roku na półwyspie krzyżacy postawili kościół oraz zamek Windenburg, który został później zniszczony przez fale zalewu. Kamienie z zamku zostały wykorzystane do budowy murowanego kościoła. W 1700 roku zawalił się także nowy kościół, z którego budulec pięć lat później wywieziono do położonych nieopodal Kint, tam wykorzystany do budowy miejscowego kościoła Na przylądku zachowanła się jedenastometrowa pruska latarnia morska pochodząca z 1863 roku. W 1929 roku z inicjatywy profesora Tadasa Ivanauskasa w okolicy przylądka powstała jedna z pierwszych w Europie stacji obrączkowania ptaków. Ośrodek nadal jest czynny. W latach 1975–1986 przebudowano brzegi półwyspu. Jego brzegi zostały wzmocnione poprzez wyłożenie ich kamieniami. Wybudowano także 250-metrowe molo. Celem tych prac było zabezpieczenie przylądka i stacji przed zimowymi sztormam.

Verpena - Verpenos

Verpena - Verpenos – na Litwie w okr. szawelskim w rej. kielmskim 1,5 km na północ od Kelme , w pobliżu drogi A12 Ryga - Siauliai - Taurogi - Kaliningrad. Drewniany Kościół p.w. św Anny był już w 1775 r. Obecny piękny drewniany kościół zbudowano 1901 - 1908 r.

Vilūnai

Vilūnai –Litwa. Miejscowość położona w okręgu kowieńskim w rejonie koszedarskim
5 km na południe od Kronie , przy drodze Antakalnis -Jieznas - Alytus - Merkinė .
Kościół p.w. św. Piotra i Pawła zbudowany w 1810 r

Wędziagoła - Vandžiogala

Wędziagoła albo Wendziagoła , (ros.Вендзягола), (żmudz.Vandiuogala), (lit.Vandžiogala)- miejscowość połozona na północ od Kowna ,nad rzeką Urkos . w okręgu kowieńskim, w rejonie kowieńskim, KOścioł drewniany Św. Trójcy . wybudowany w 1.655 r , obok drewniana dzwonnica. Vandžiogalos wymienione w źródłach pisanych od 1384 roku . Odbywały się tu walki z Krzyżakami. W 1643 r. nadano przywilej urządzania targowisk. 1.817 m. miasto spalone. Powstanie w 1863 roku. Pozostawiło bolesne ślady . 30 rodzin deportowano na Syberię . Także okupacja hitlerowska zniszczyla część społeczeństwa.
Obecny kościół zbudowano w 1830 r. Przy kościele cmentarz na ktorym wiele grobów zabytkowych z inskrypcjami czysto polskimi. Na cmentarzu m.in. kwatera grzebalna Miłoszów.
Zapraszam do oglądania albumu .

Wejwery - Veiveriai

Wejwery -Veiveriai – w okręgu kowieńskim w rejonie preńskim zlokalizowane przy drodze Mariampol-Kowno. Siedziba starostwa
Po raz pierwszy miejscowość wzmiankowana w 1744 roku. Była tutaj stacja pocztowa przy trakcie Suwałki-Kowno, którą po zbudowniu kolei warszawsko-petersburskie zlikwidowano
A potem tu utworzono seminarium nauczycielskie, ewakuowane w 1916 roku do Rosji.
Jest w Wejwerach kościół murowany rzymskokatolicki (pierwotny drewniany wzniesiony w roku 1853 przez Józefa Godlewskiego)

Wenta - Venta

Wenta - Venta ,na Litwie, położone w okręgu szawelskim, 12 km od Wiekszni, w rejonie okmiańskim. na prawym brzegu Windawy, 9 km od Papile (lit. Papilės) Biegnie tędy autostrada Kuršėnai - Możejki. Jest też kolei łącząca Możejki - Siauliai. Wenta powstała w 1966 roku w wyniku połączenia dwóch osad Bauskas i Purviai.
W 1972 roku zostało otwarte gimnazjum . Przed 1991 r.była częścią Litewskiej SRR. Od 1991 roku, jest częścią Litwy. W 1995 roku otrzymała status miasta.. W roku 2009 zbudowano tutaj Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP

Widukle - Vidukle

Widukle - Vidukle - na Litwie w okręgu Kowno w rejonie Rosienie. W 1806 roku biskup żmudzki Józef Arnulf Giedroyć wzniósł tu drewniany kościół p.w. Św. Krzyża. W pobliżu kościoła drewniana dzwonnica z 1842 r. z zabytkowym dzwonem z 1644 r.
Kościół jest otoczony ogrodzeniem z arkadową bramą, zbudowanym w latach 1842-1845

Widziniszki- Videniškiai

Widziniszki- Videniškiai -na Litwie w rejonie malackim w okr. Uciańskim przy drodze 115 Ukmergė - Moletai. Pierwsza wzmianka pojawia się w kronikach w 1373 r. Miejscowość dwukrotnie (1373 i 1375 r.) niszczona była przez krzyżowców. W 1618-1684 zbudowany zostal Kościół pw. Św. Wawrzyńca (odrestaurowany w latach 1800-1910). Wieża kościoła ma 42 m. wys. Klasztor Augustianów założono w 1745r. a zamknięty został w 1832 roku.

Widziszki - Vidiškiai

Widziszki - Vidiškiai - na Litwie w okręgu wileńskim w rejonie Wiłkomierz, po obu stronach drogi A6 -Kowno - Zarasai -Daugavpils na prawym brzegu rzeki Sventoji, Osada jest wymieniona w źródłach historycznych z lat 1502. W 1703 miasto otrzymało prawa do cotygodniowych dni rynkowych i jarmarków. Pierwszy kościół był drewniany a po jego spaleniu się w 1840 r wzniesiony został w latach 1844-1853 kościół murowany pw. Św. Trójcy. Na terenie przykościelnym cmentarza jest kaplica na której umieszczone są tablice pamiątkowe z inskrypcjami rodziny Kossków dawnych właścicieli Widziszek. Przy kościele jest 2-pietrowa murowana dzwonnica. Kościół otoczony jest murem kamiennym. Miejscowy cmentarz na którym jest murowana kaplica z czerwonej cegły także ogrodzony jest kamiennym murem.
Widziszki są siedzibą starostwa.

Wiejsieje - Veisiejai

Wiejsieje Veisiejai na LItwie w rejonie Lazdijai, założone w 1501 roku. W XVII-XVIII wieku dobra były własnością rodu Massalskich. W 1525 roku zyskały prawa miejskie, a w 1526 wybudowano pierwszy kościół . Obecny p.w. Św. Jerzego pochodzi z 1817 r.
W latach 1885-1887 mieszkał i pracował tutaj jako okulista Ludwik Zamenhof, twórca esperanto
Dzisiaj Wiejsieje są siedzibą gminy.

Wielona- Veliuona

Wielona- Veliuona – na Litwie,tuż nad Niemnem, w w okręgu tauroskim w rejonie jurborskim.
Znaleziska archeologiczne wskazują, że już w epoce kamiennej żyli tutaj ludzie. i że tu istniało pogańskie sanktuarium Wellony a potem gród Janigeda zniszczony przez Krzyżaków w 1318 r. W tym miejscu był zamek Friedenburg w XIV w.jedna z najważniejszych twierdz na prawym brzegu Niemna.Obok na gorze Giedymina (Giedymino pilakalnis) wg legendy miał się znajdować grób ks. Giedymina który zmarł w 1341 r. Inna legenda głosi że w Wilnie. Dobra wielońskie od XV w. należały do królewskich dóbr stołowych i były dzierżawione przez możnych rodów litewskich. W XVIII w były własnością polskiego księcia Józefa Poniatowskiego. W XIX w. właścicielami byli Zalewscy, a tuż przed I wojną światową kupił P. Wakselis. W Wielonie jest Kościół Wniebozięcia Najświętszej Marii Panny założony przez Witolda wielokrotnie rozbudowywany

Wieprze - Vepriai

Wieprze Vepriai - na Litwie, położone w okręgu wileńskim, w rejonie wiłkomierskim nad jeziorem o tej samej nazwie. Niegdyś były grodem warownym, chroniącym ziemie litewskie przed napadami z zachodu, W Wielkim Księstwie litewskim, siły wielkiego księcia litewskiego Witolda Kiejstutowicza zaatakowały i zdobył zamek wieprzański w 1384. Gdy tylko zagrożenie minęło, zamek został przekształcony w dwór stanowiący własność kolejno wielu szlacheckich rodzin m.in. Kęsgaiła, Ogińskich Tyzenhauzów, Kossakowskich, Romerów, Podberskich, Platerow. Pierwsza parafia była tutaj w 1845r Obecny murowany neogotycki kościół p.w. Św. Maryi Królowej Różańcowej wybudowany w 1910 r wg proj.Władysław Stipulkowkiego. w czasie II WŚ kościół został zniszczony i utracił dzwonnicę. Obecnie odrestaurowany otoczony jest kamiennym parkanem. W rocznice 100-lecia kościoła ufundowano dzwony które ustawione zostały na przykościelnym terenie. W centrum miejscowości – kapliczka na cześć Konfederacji Barskiej i piękna rzeźba kobiety

Wierzbołów - Virbalis

Wierzbołów - Virbalis,( pierwotnie Nowa Wola) – na Litwie, w okr. mariampolskim, w rej.wyłkowyskim, 12 km od Wyłkowyszek. W 1593 r Wierzbołów otrzymał prawo magdeburskie. W 1554 r był już tutaj drewniany kościół,.Miasto królewskie w 1782 roku. Kościół murowany wybudowali Dominikanie w latach 1785 - 1819. Świątynię ewangelicko-luterańską zbudowano w 1878 r Na cmentarzu jest kaplica grobowa z pocz. XX w., którą ufundował Mikołaj Franciszek Rekosz który zmarł w 1911r.

Wieszwile - Viešvilė

Wieszwile Viešvilė – na Litwie, w okręgu tauroskim w rejonie jurborskim, siedziba gminy, (Wieszwile Viešvilė są położone przy drodze Kowno - Klajpeda ( 24 km na zachód od Jurborka i 37 km na wschód od Pojegów,). Znajduje się tu kościół katolicki z XIX wieku p.w. Przemienienia Pańskiego z 1863 r ,

Wieszynty - Viešintos

Wieszynty - Viešintos –na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, 22 km na północny zachód od Onikszt; na Auksztocie, nad rzeką Wieszyntą, siedziba gminy Wieszynty;.Jest tu Kościół gotycki p.w. Michała Archanioła zbudowany w . 1906- 1925 .na planie krzyża z jedną wieżą mającą 55 m. Konsekrowany w r 1926. Kościół ogrodzony jest kamienny parkanem . W miejscowości jest też
wiatrak z 1923 r

Wieżajcie - Vėžaičia

Wieżajcie Vėžaičiai – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie kłajpedzkim
Wieżajcie znane są w zapisach już w 1567 r. Mieszkał tu rod Volmerów. Kazimierz Volmer wybudował kościół w 1784 roku a jego syn Leonard zainstalował w nim dzwony. Ród Volmerów żył tu do połowy XX lw..Wieżajcie to miasteczko przy drodze Gargzdai - Plungė i Žemaitské 6 km na wschód od miasta Gargždai. Od 1784 roku znajduje się drewniany barokowy kościół św Kazimierza (na prawym brzegu rzeki Skinija, która jest lewym dopływem rzeki Minija.
W mieście jest szkoła podstawowa od 1919 roku, poczta ,od 1967 roku istnieje Wydział Rolny Instytutu Akademii Rolniczej.
W dawnej posiadłości miejscowego palacu utworzono ośrodek kultury.

Wilki - Vilkija

Wilkija -Vilkija–w rejonie kowieńskim położona na wzgórzu na prawym brzegu Niemna,przy trasie Jurbark-Kowno-Kłajpeda-Silute.Położenie Wilkiji przy wodnym szlaku handlowym Ryga -Kaliningrad, przyczyniło się do rozwoju osadnictwa.Wilkija była wielką posiadłością którą w 1549 r. Zygmunt August napisał Barbarze Radziwiłł. W 1792 roku. 20 marca. Stanisław August nadał Wilkii herb i prawa miejskie .W 1908 r miasto wznosi neogotycki kościoł p.w.św Jerzego
W 1919 roku. W Wilkii otworzono pierwszą szkołę. W roku 1992 w 200 rocznicę nadania miasteczku praw magdeburskich ustawiony został pamiątkowy krzyż.Wilkija posiada status gminy

Wiłkomierz - Ukmergė

Wiłkomierz - Ukmergė, dawniej Vilkmergė. Wzmianka o tym miejscu pojawia się już w 1225. Prawa miejskie Wiłkomierzowi nadano na początku XV wieku. A w XVI w był siedzibą sejmików, sądow grodzkich i ziemskich. W XV-XVIII w stał tu na wzgórzu zamek. W XIX w miasto stanowiło centrum lokalnego przemysłu i rzemiosła ale straciło znaczenie , gdy linie kolejową poprowadzono nie przez Wiłkomierz a przez Janów. W mieście są: Kościół p.w. Piotra i Pawła, Kościół p.w. św. Trójcy, Kościół p.w. św. Barbary; Prawosławna Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego zbudowana w latach 1868-1869. Kościół staroobrzędowców. Obecnie Wiłkomierz jest – centrum administracyjnym okręgu Ukmerge

Wilno (lit. Vilnius)

Wisaginia - Visaginas

Wisaginia – Visaginas na Litwie w okregu uciańskim. Do roku 1992 litewskie miasto Wisaginia (wybudowane w 1975 dla pracowników znajdującej się w pobliżu elektrowni jądrowej Ignalino) nosiło nazwę Sniečkus.

Wisztyniec - Vištytis

Wisztyniec - Vištytis – na Litwie położone w okr. mariampolskim, w rej. wyłkowyskim, nad jJeziorem wisztynieckim. Miasto królewskie w 1782 roku. W Wisztyńcu w r. 1566. wybudowano pierwszy drewniany kościół, który w kolejnych stuleciach był przebudowywany. Obecny kościół p.w. św. Trojcy
był konsekrowany w 1887 r. Jest tu kościół luterański zbudowany w 1844. Siedziba gminy Wisztyniec

Wiżuny -Vyžuonos

Wiżuny -Vyžuonos – na Litwie, w okręgu uciańskim w rejonie uciańskim, siedziba starostwa Wiżuny, 13 km na północ od Uciany. Jest tu kościół katolicki zbudowany w 1406 roku i należy do najstarszych kościołów na Litwie. Kościół p.w. św. Jerzego zbudowano na planie krzyża z czworoboczna wieżą nad wejściem. Ma czworoboczne prezbiterium i dwie zakrystie. W drugiej połowie XVI wieku kościół został przekazany na świątynię kalwińską, w 1664 zwrócony katolikom.W latach 1891-1899 znacznie przebudowany, przez co nabrał charakteru neoklasycystycznego lecz zachowały się elementy gotyckie. W podziemiach pochowano Krzysztofa Radziwiłła.

Władyslawów - Kudirkos Naumiestis

Władyslawów dawniej Vladislavovas -Kudirkos Naumiestis na Litwie położone w okręgu mariampolskim, 25 km od Szaków i 19 km od Wyłkowyszek. zostało po raz pierwszy wspomniane jako osada Duoliebaičiai w 1561. W 1639 otrzymało nazwę Władysławów (lit. Vladislavovas) – nadała ją Cecylia Renata, żona króla Władysława IV. W 1643 król nadał osadzie prawa miejskie. W 1900 miasto otrzymało nazwę Naumiestis, tj. Nowe Miasto. W 1934 władze litewskie nadały obecną nazwę dla uhonorowania pisarza Vincasa Kudirki,

Wobolniki - Vabalninkas

Wobolniki - Vabalninkas - miasto na Litwie, położone w okręgu poniewieskim, 26 km od Birży w rejonie birżańskim. Miejscowośc wzmiankowana po raz pierwszy w 1555r. W 1618 roku - otrzymały prawa wsi. Jest Kościół katolicki, klasycystyczny, pw. Wniebowzięcia NMP. wybudowany w 1814 r. w miejscu starszego kościoła. Był przebudowany w 1880 r. W otoczeniu przykościelnym dzwonnica z 1805 r. oraz 14 kaplic ze stacjami Męki Pańskiej.

Wodakle- Vadokliai

Wodakle -Vadokliai – na Litwie, położone w okręgu poniewieskim w rejonie poniewieskim. Dzisiaj siedziba starostwa Wodakle. Miejscowość wzmiankowana była już w 1378. W 1726 - rękach Belazarów którzy w 1781 roku zbudowali pierwszy kościół. W przeszłości w 1773 r była tu kaplica, którą podobno wbudował Piotr Biron
Obecny kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa zbudowany w 1876 obok dzwonnica . Na miejscowym cmentarzu jest Kaplica Wszystkich Świętych

Wodżgiry - Vadžgirys

Wodżgiry (lit. Vadžgirys) – na Litwie, położone w okr. tauroskim w rej. jurborskim, 21 km na zachód od Rosień, W r. 1676 był tu dwór i wtedy zbudowano drewnianą kaplicę .Vaitkevičius Joseph w 1790 r. zbudował pierwszy drewniany kościół. Obecny kościół p.w. św. Józefa
zbudowano w 1924 r.

Wornie -Varniai

Wornie -Varniai położone w zachodniej części Litwy , na Ziemi Żmudzkiej , w Okręgu Telszańskim przy drodze Telšiai - Laukuva . Varniai wzmiankowane po raz pierwszy w 1255, ośrodek kultu pogańskiego, często niszczone przez wyprawy krzyżackie. W 1413 król Władysław Jagiełło razem z księciem Witoldem tutaj osobiście dopilnowali zburzenia pogańskiej świątyni i wygaszenia wiecznego ognia, a przybyli z nimi kapłani ochrzcili ludność. Był to symboliczny akt chrztu całej Żmudzi. W miejsce świątyni pogańskiej wybudowano kościół. W 1491 biskup żmudzki Marcin nadał Worniom prawa miejskie, odnowione w 1635 przez króla polskiegoWładysława IV Wazę.

Wyłkowyszki - Vilkaviškis

Wyłkowyszki Vilkaviškis Litwa-miasto na Litwie w okręgu mariampolskim. Siedziba rejonu wyłkowyskiego. Miasto położone nad rzeką Szejmeną. W czasie II WŚ w 90% zburzone. Pierwszy kościół z 1620 r fund. przez Jana Paca wkrotce był juz Synagogą. Wyłkowyszkom nadano prawa miejskie od Kazimierza w 1660 r a potwierdzone zostały K przez Augusta II ktory nadał herb miastu herb..

Wysoki Dwór – Aukštadvaris

Wysoki Dwór – Aukštadvaris w okręgu wileńskim, w rejonie trockim, nad rzeką Wierzchnią.. Litewski zabytek urbanistyki. Miejscowość położona przy drodze Troki-Birsztany. Dawna własność Iwana Laskiego nadana Mu przez król Zygmunta I Starego ( majętność w rękach Lackich pozostawła do XIX w). Lacki zbudował tu zamek, zaś jego prawnuk, Jan Alfons herbu własnego, ciwun (zarządca dóbr królewskich) żmudzki, żonaty z Joanną Talwosz herbu Łabędź ufundował w latach 1629-35 kościół i klasztor dominikanów, W 1832 r. kościół katolicki przerobiono na cerkiew a w budynkach klasztornych urządzono koszary, Dopiero w 1919 roku przywrócono kościół katolicki,

Żagory- Žagarė

Żagory- Žagarė– na Litwie, położone w okręgu szawelskim. Miasto składa się z 2 części: -Stare Żagory - po północnej stronie rzeki. Tu w Starych Żagorach, jest kościół katolicki ufundowany w 1495 r następnie przebudowany w 1523 r. przez Syrewiczów. Kolejne odbudowy miały mierce po pożarach w 1712 i 1844 r. W krypcie symboliczna trumna bł. Barbary Umiastowskiej zwanej też Barbarą Żagorską z XVII w. - córki dzierżawcy tych dóbr. - Nowe Żagory -są tuż obok po drugiej stronie rzeki. W nich jest kościół parafialny p.w. Kościół św. Piotra i Pawła , fundacji króla Zygmunta III z 1623 r. przebudowany w 1805 r.

Żalioji

Żalioji - połozona w gminie Plutiškės , w rejonie Kazlų Rūda
w okręgu mariampolskim

Żejmele - Žeimelis

Żejmele - Žeimelis, miasteczko na Litwie, położone w okręgu szawelskim w rejonie pokrojskim, nad Rzeką Bersztupą, przy granicy z Łotwą.Typowe dawne żmudzkie miasteczko zabudowane kamieniczkami przy czworobocznym ryneczku założone już w 1500 r przy waznym, szlaku handlowym Kowno-Upita -Ryga. Pierwszy kościół luterański drewniany powstał w 1540-r przy którym założono szkołę. Kościół murowany zbudowano w 1786-1793, w kolejnych stuleciach przebudowywany a obecna substancja świątyni pochodzi z lat 1889-1890. Kościół katolicki p.w. św Piotra i Pawla zbudowano w 1828 r

Żejmy - Žeimiai

Żejmy - Žeimiai – na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, w rejonie janowskim, Jest to siedziba gminy Żejmy, W XV-XVI dobra Żejmy należały do Zawiszów i to oni wybudowali w 1522 r pierwszą kaplicę i do 1565 r należała ona do kościoła Reformowanego, a w XVII-XVIII – dobra należały do Medekszów. W 1780 Żejmy przeszły w ręce Kossakowskich i pozostawały w rękach tej rodziny do 1940 r. Obok kościoła jest kaplica Kossakowskich, wzniesiona w 1843 r. W miejscowości jest XVIII-wieczna barokowa kapliczka . W 1842 r., został kościół odbudowany. W roku 1893 kościół znowu stanął w ogniu.. W Žeimiai jest kościół katolicki p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (Mergelės Marijos Gimimo Baznycia). Został on zbudowany w 1906 roku. Na terenie przykościelnym są trzy małe kapliczki. W dwóch pochowani sa hrabiowie Kossakowscy. Jest też klasycystyczny pałac zachowany do dzisiaj.

Žemalė

Žemalė na Litwie położone w okręgu telszańskim, w rejonie możejskim w gminie Tyrkszle (lit. Tirkšliai). Wieś ​​wzmiankowana po raz pierwszy w 1554 e. W miejscowości kościół murowany z kamienia p.w. Zwiastowania Najświętszej Marii Panny pochodzi z 1826 r a drewniana dzwonnica z 1886 r

Żmujdki - Žemaitkiemis

Żmujdki - Žemaitkiemis – na Litwie w okręgu wileńskim w rejonie Wiłkomierz, położone ok. 17 km na północny wschód od Wiłkomierza, przy drodze Widziszki-Owanta. Siedziba starostwa Żmujdki. Znajduje się tu m.in. kościół pw., Šv. Kazimiera zbudowany w 1902 r.

Żorany- Žarėnai

Żorany -Žarėnai – na Litwie, położone w okręgu telszańskim i w rejonie telszańskim
Kościół obecny w Żoranach zbudowano w 1911
Žarėnai jest wymieniona w 1253 roku. w 1367 roku był tu Zakon Kawalerów Liwońskich. W 1528 był tu dwór i miasto Żarnie. Kościół ś. Stanislawa w Żarawie jest wymieniany od XVI wieku, w 1626 roku. założono parafię. W 1792 Žarėnai otrzymały przywilej handlu. W 1805 otwarto szkołę parafialna
W okresie międzywojennym w Żaranach istniał posterunek weterynaryjny, poczta, posterunek policji, młyn, tartak, małe towarzystwo kredytowe, murowany dom. W lipcu 1941 r. 28 Żydów zostało zastrzelonych w Żaranach. W sąsiedztwie działali partyzanci z zespołu Šatrija w Žarėnai

Żośle- Žasliai

Żośle- Žasliai; pol. hist.: Zoszle – na Litwie, w okr. kowieńskim, w rej. koszedarskim, 7 km od miasta Koszedary. nad jeziorem Żośle (lit. Žaslių ežeras),
Najstarsze wzmianki o Żoślach pochodzą z początku XV wieku.
Była to własność wygasłego rodu Naczów a następnie własność Goształdów a potem majętnośc przechodziła w ręce kolejnych właścicieli Pierwszy raz Żośle otrzymały prawa miejskie od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego 12 stycznia1792 r. Żośle były przez wiele wieków zamieszkiwane przez ludność litewską, polską i żydowską. W 1902 r. wzniesiono neogotycki kościół pod wezwaniem św. Jerzego

Żydyki - Židikai

Żydyki - Židikai położone w pólnocnej części Litwy w okręgu telszańskim, w rejonie możejskim, 21 km na zachód od Możejek na etnograficznych ziemiach Żmudzi . Po raz pierwszy, Židikai wzmiankowana w 1568. Od 1614 Židikai należała do Jezuitów . W 1659 podczas wojny północnej były spalone przez Szwedów.w póżniejszym czasie też wielokrotnie były spalone. Jest tu świątynia Baptystow p.w. św. Jana Chrzciciela zbudowany w 1821. Jest też kaplica św. Anny posadowiona w roku 1941 na miejscowym cmentarzu.

Żyżmory - Žiežmariai

Żyżmory lit. Žiežmariai - w okręgu kowieńskim, w rejonie koszedarskim.Pierwsze wzmianki o Żyżmorach /Žiežmariai są już w XIV wieku. W-1348 roku toczone były tutaj walki z Krzyżowcami Prawa miejskie Żyżmory otrzymały w 1522 .W 1549 r.Wielki Zygmunt August ,Żyżmory /Žiežmariai daje Barbarze Radziwiłłównie. W 1580 r. Żeżmory/Žiežmariai ulegają spaleniu także w czasie wojen i zarazy w XVIII wieku. Miastu nadano przywileje i herb - w1792.Ponowne ożywienie miasta nastąpiło w 1795 roku.. W 1958 roku. 15 maja. Ponownie miasteczko odzyskało prawa miejskie Rejon rolniczy specjalizujący się w produkcji kwiatów .W mieście zachowała się żydowska drewniana synagoga, dzisiaj chętnie odwiedzana przez turystów ale jest w stanie ruiny.W mieście kościół św. Św. Jakuba wybudowany w 1924 r na miejscu dawniejszego kościoła

Alwernia

Augustów

W XIIIw było tu plemię Jaćwignów.Pierwsza pisana wzmianka o osadzie pochodzi z 1496 roku.Prawa miejskie magdeburskie w 1557 od króla Zygmunta Augusta.Do 1569r Augustów należy do Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1570 roku powstało starostwo augustowskie Podczas potopu szwedzkiego miasto spalili Tatarzy z wojsk Jana Kazimie-rza.W latach 1700-1721 w Augustowie niszczone było także przez stacjonujące w róż-nym czasie: wojska polskie, szwedzkie, rosyjskie, saskie i brandenburskie. W 1795 roku miasto zajęli Prusacy, a w latach 1807 i 1812 wojska napoleońskie. W 1815 Augustow jest w granicach Królestwa Polskiego(Kongresowego).Powstania i Wojny I i II przynios-ły kolejne zniszczenia Od połowy lat dwudziestych XX wieku Augustów jest popular-nym letniskiem.a dzisiaj także uzdrowiskiem

Bardo

Bardo - miasto w woj. dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bardo, położone w Górach Bardzkich nad Nysą Kłodzką.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. wałbrzyskiego

Będzin

Berżniki

Berżniki. Miejscowość położona jest w Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, w gminie Sejny na Pojezierzu Suwalskim.
Na cmentarzu -kwatery żołnierzy polskich i litewskich poległych 22 i 23 września 1920 roku w czasie bitwy niemeńskiej,, także kwatery żołnierzy poległych w IIWŚ zabytkowa a kaplica cmentarna z 1846 roku – dzisiaj odrestaurowana

Białka Tatrzańska pow. tatrzański

Białka Tatrzańska – wieś podhalańska w południowej Polsce położona(mająca 8 km długości) w województwie małopolskim, w powiecie tatrzańskim, w gminie Bukowina Tatrzańska,

Biłgoraj

Bobrów pow. jeleniogórski

Bobrów (niem. Boberstein) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jeleniogórskim, w gminie Mysłakowice na granicy Rudaw Janowickich, Kotliny Jeleniogórskiej i Gór Kaczawskich (Sudety Zachodnie) . Już w XV w. znajdował się tu dwór obronny. W roku 1880 Georg von Decker zbudował we wsi pałac i warowny obóz z wieżami. W czasie II wojny światowej pałac wykorzystywany był przez stacjonujące tutaj formacje SA. Na początku wojny mieścił się tu obóz przejściowy dla Żydów ze Śląska i Wielkopolski, a następnie przetrzymywano w jego murach internowanych mieszkańców Luksemburga. Po roku 1946 przebywali tu uchodźcy greccy, a w późniejszych latach umieszczono tu kolejno dom poprawczy, ośrodek kolonijny, PGR, Obronę Cywilną. W roku 1972 pałac został pozbawiony dachówek, co doprowadziło do jego ruiny.

Brynek, powiat tarnogórski

Brzeźno pow. trzebnicki

Brzeźno (niem. Gross Breesen) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Prusice. Właścicielami wsi był wpływowy ród von Kospothów, który w XVIII i XIX posiadał liczne włości na terenie Dolnego Śląska. Udokumentowane wzmianki o miejscowym pałacu pochodzą z 1886 roku.
W późniejszym czasie majątek w Brzeźnie przeszedł w ręce Artura von Zastrowa, który przebudował obiekt i nadał pałacowi kształt podziwiany po dzień dzisiejszy. Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest zespół pałacowy z drugiej połowy XIX w tj. pałac i park.

Bukowina Tatrzańska pow. tatrzański

Bukowina Tatrzańska – wieś w województwie małopolskim, w powiecie tatrzańskim, w gminie Bukowina Tatrzańska. położona na wysokości od 860 do ponad 1000 m n.p.m.dziś jest -siedzibą gminy Bukowina Tatrzańska i miejscowością turystyczną.

Busko Zdrój

Busko-Zdrój – stolica powiatu buskiego i gminy Busko Zdrój w województwie świętokrzyskim. Znane już było w XII w. jako Bużsk, w XIII w. Busk za sprawą Bolesława Wstydliwego. Pierwsze badania nad wykorzystaniem wód do leczenia przeprowadził pińczowski lekarz Jan Winterfeld w 1808 r. a Feliks Rzewuski po przejęciu Buska w dzierżawę w 1820 r. wybudował łazienki i park łazienkowski zaprojektowane przez Henryka Marconiego.
W XIX w., Busko stało się jednym z najważniejszych uzdrowisk w kraju.

Bytom

Chechło pow. olkuski

Chechło – w gminie Klucze, w powiecie olkuskim, w województwie maopolskim,.

Chechło to niewielka miejscowość położona w Małopolsce tuż przy granicy z województwem śląskim, znana z osobliwości przyrodniczej jaką jest Pustynia Błędowska. Nazwa miejscowości wywodzi się prawdopodobnie od podmokłych łąk nazywanych kiedyś „chechłami”.
Parafia chechelska ma bardzo długą i bogatą historię. Już ok. 1280 roku obejmowała osiem wsi, a jej początki sięgają króla Bolesława Śmiałego.
W XV w. stał w Chechle drewniany kościół parafialny pod wezwaniem NMP, obecny kościół pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny pochodzi z 1807 roku i swoim wyglądem nawiązuje do baroku.

Chełmsko Śląskie pow. kamiennogorski

Chełmsko Śląskie (przed 1945 niem. Schömberg) - wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, w gminie Lubawka.
Pierwsza wzmianka dotycząca Chełmska Śląskiego pochodzi z 1289 r. W 1707 r., Cystersi zbudowali tu osiedle drewnianych domów tzw. „Dwunastu Apostołów” przeznaczonych dla tkaczy płótna z Czech.
Domy wybudowano w szeregu, są to parterowe, podcieniowe budynki, o konstrukcji ryglowej i zrębowej. Zwieńczono je dwuspadowym dachem krytym gontem. Mieściły zarówno część mieszkalną, jak i tę przeznaczoną do wykonywania zawodu. Len wykorzystywany przez tkaczy do przeróbki pochodził z miejscowych upraw. (do dziś zachowało się 11 domów i stanowią jedyny taki zespoł domów w Polsce)
Natomiast w 1763 r. tkaczom adamaszku z Bawarii wzniesiono zespół domów tzw. „Siedmiu Braci”.(zachował się tylko jeden zniszczeniu uległy pozostale w czasie pożaru w latach 50. XX w.).

Chorzów

Chrzanów

Cieleśnica pow. bialski

Cieleśnica – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Rokitno W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie bialskopodlaskim. w 1526 roku rodzina Cieleśnickich założyła tu folwark. Kolejnymi właśćielami majątku były m.in. rodziny Andruszkiewiczów, Kochanowskich i bialskich Radziwiłłów.XIX wieku, kolejny włąściciel Andrzej Serwiński w otoczeniu parku krajobrazowego, wybudował oficynę i oranżerię, on również w latach 1832-35 wybudował tu obecny klasycystyczny pałac według projektu Antonio Corazziego - wybitnego włoskiego architekta. W XX wieku był tu młyn parowy, gorzelnia, ,cegielnia i elektrownia, a także gospodarstwo rybne, hodowlane i rolne. Ówczesny właściciel - Stanisław Różyczka de Rosenwerth był wybitnym działaczem społeczno-gospodarczym południowego Podlasia, zainicjował on powstanie Podlaskiej Wytwórni Samolotów, w której był konstruktorem i jednym z udziałowców. Po wojnie dobra cieleśnickie przeszły na własność Skarbu Państwa, funkcjonował tu Dom Pracy Twórczej, a później PGR. Od 2009 roku właścicielami pałacu, którzy odremontowali pałac i zagospodarowali teren wokół zabytku. Są państwo Chwesiukowie

Czarna Góra pow. tatrzański

Czarna Góra – wieś spiska w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tatrzańskim, w gminie Bukowina Tatrzańska, nad Białką. Wieś położona w historycznym regionie – na Spiszu (w części północnej – Zamagurzu).W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Czyste, pow. inowrocławski

We wsi zespół dworski z połowy XIX w., obejmujący: dwór z początku XIX w. i park.
Czyste - 105274
Czyste - pałac 105275

Dąbrowa Górnicza

Dąbrowa Tarnowska

Dobratycze pow. bialski

Dobratycze – w pow. bialskim, w woj. lubelskim, w gminie Kodeń nad rzeką Czapelką We wsi jest kościół pw. św. Andrzeja Boboli I prawosławna cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego. Jest też we wsi cmentarz z zabytkowymi XIX-wiecznymi nagrobkami unitów, prawosławnych i katolików

Drohiczyn pow. siemiatycki

Drohiczyn – w woj. podlaskim, w pow. siemiatyckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Drohiczyn. na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, nad Bugiem.
Prawa miejskie Drohiczyn otrzymał w 1498 r. od księcia Aleksandra Jagiellończyka. W 1253 r. w mieście odbyła się koronacja jedynego króla w dziejach Rusi – Daniela Romanowicza – prawnuka Krzywoustego. W latach 1520 – 1795 Drohiczyn był stolicą województwa podlaskiego. Miasto odgrywało dużą rolę w handlu także zagranicznym gddyż położone było na szlakach kupieckich. XVIII wiek przyniósł miastu sławę przede wszystkim ze względu na rozwój szkolnictwa. Jezuickie Collegium Nobilium (1747r.) oraz szkółki franciszkańskie były wspaniałymi ośrodkami edukacyjnymi, przyczyniającymi się do rozwoju oświaty na wschodnich ziemiach.

Dukla

Dynów

Dziergowice

Dziergowice 51608

Garwolin

Gdańsk

Gdów, woj. małopolskie

Giby pow. sejneński

Giby położone w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim. Pierwsza wzmianka o Gibach pochodzi z 1594 roku. Były to ziemie zamieszkane przez osoczników którzy ochronili puszcze, lasy i potężne dobra królewskie. Wielcy panowie, a później i kameduli wigierscy usiłowali odebrać osocznikom otrzymane od królów i urzędników królewskich przywileje. We wsi w roku 1639 była i karczma i młyn .a od 1645 r. była też rudnia, złożona przez rodzinę Milewskich . Giby i okolice wyniszczane były przez kataklizmy. W czasie potopu szwedzkiego 60 % ziemi zostało bez właścicieli. W 1710 roku ponownie wyludniła te obszary epidemia. Od wrześniu 1920 roku teren obecnej gminy Giby należy do Polski

Gizalki pow. pleszewski

Gizałki - wieś wzmiankowana w 1283 roku jako Januszewice, później nosiła nazwę Gizyno (nazwa dzierżawcza od nazwiska Giza). Obecna nazwa w formie Giżałki (nieco wcześniej Giżala od “giża” - dolna część goleni u zwierząt) upowszechniła się w XV w. Językowa ewolucja czyli tzw. “ułatwianie” sobie wymowy spowodowało, że w 711 lat od pierwszej, historycznej wzmianki o jej istnieniu, wieś nosi nazwę Gizałki. Od 1699 roku Giżałki należały do dóbr szlacheckich rodu Rokossowskich, a pierwszym właścicielem był Stanisław Rokossowski. Początkowo niski poziom gospodarczy terenów Gizałek nie sprzyjał intensywnemu rozwojowi, budynki gospodarcze powstawały najczęściej w technice drewniano-glinianej. Po 1945 roku zbudowano pierwszą utwardzoną drogę z Gizałek do Wierzchów - ówczesnej siedziby gminy.

Glinianka, woj. mazowieckie, pow. otwocki

Gniezno

Gołdap woj. warmińsko-mazurskie

Gołdap (niem. Goldap, lit. Geldapė) – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. gołdapskim siedziba powiatu.( Nazwa miasta ma pochodzenie staropruskie- Galdood -rzeki) Od strony północnej powiat gołdapski graniczy z obwodem kaliningradzkim, Historycznie leży na Mazurach, choć może być także zaliczana do Małej Litwy, jako obszar tradycyjnie zamieszkiwany zarówno przez polskich Mazurów jak i Litwinów pruskich. Podczas potopu szwedzkiego w 1656 r. w Gołdapi stacjonowały polskie wojska Dymitra Jerzego Wiśniowieckiego.W XVIII w. przez Gołdap przebiegały dwie poczty konne: polska i litewska. W 1807 r. stacjonowały wojska gen. Jana Henryka Dąbrowskiego]. W latach 1878-1879 zbudowano połączenie kolejowe z Ełkiem i Wystrucią. Miasto zniszczone w I i II wojnie światowej. W stanie wojennym ośrodek internowania

Górki Wielkie, pow. śląski

Górki Wielkie – wieś sołecka, położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Brenna

Grabarka pow. siemiatycki

Grabarka – góra i wieś w woj. podlaskim, w pow. siemiatyckim, w gminie Nurzec-Stacja. Jest najważniejszym miejscem kultu religijnego dla wyznawców prawosławia w Polsce. Na Grabarce znajduje się utworzony w 1947 monaster żeński Świętych Marty i Marii, a także 3 klasztorne cerkwie (Przemienienia Pańskiego, Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” i refektarzowa – Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy). Główna cerkiew klasztorna (Przemienienia Pańskiego) jest jednocześnie świątynią parafialną. Monaster, cerkwie oraz dwa Domy Pielgrzyma (drewniany i murowany) tworzą osadę Grabarka-Klasztor. Na terenie osady znajduje się również prawosławny cmentarz.

Grajewo woj. podlaskie

Grajewo w woj. podlaskim, nad rzeką Ełk, jest siedzibą powiatu. Nnazwę swą zawdzięcza Jaćwingom, którzy niegdyś zamieszkiwali te tereny. Pierwsze wzmianki o istnieniu wsi książęcej Graywa pochodzą z 1426 r. Położone przy granicy krzyżacko-litewskiej, Jan z Białowieży, kuchmistrz księcia mazowieckiego Kazimierza, gdy osiadł na dłużej polecił zbudować młyn na rzece, a w roku 1478 ufundował kościół. Od 1483 r. zaczął nazywać siebie Grajewskim; od niego wywodzi się rodzina szlachecka Grajewskich herbu Gozdawa. Właśnie w Grajewie krzyżowały się dwa szlaki: z Mazowsza na Litwę i z Podlasia do Prus. Przy skrzyżowaniu tych szlaków w XVI wieku powstał rynek handlowy-najstarsze centrum miasta. Prawa miejskie Grajewo pozyskało w 1540 roku. Rozkwit miasta nastąpił w IIj poł. XIX wieku po wybudowaniu szosy Petersburg - Warszawa (ok. 1820 r.) oraz kolei żelaznej Odessa - Brześć - Królewiec w 1873 roku
,

Jakubów, woj. mazowieckie, pow. otwocki

Jamna

Janowiczki woj. małopolskie

Janowiczki – w powiecie miechowskim, w gminie Racławice.
4 kwietnia 1794 roku Janowiczki przemieniły się w pole bitewne; znane z bitwy pod Racławicami. Usypano tu w 1934 roku kopiec Kościuszki. W pracach brała udział okoliczna ludność i wojsko. Na placu u podnóża Zamczyska w dwusetną rocznicę bitwy racławickiej, 4 kwietnia 1994 roku ustawiono pomnik Bartosza Głowackiego autorstwa Mariana Koniecznego. Obok znajduje się zabytkowy dworek i mogiła kosynierów oraz willa płk Walerego Sławka, premiera rządu polskiego w latach 1930, 1934 i 1935.

Janów Podlaski pow. bialski

Janów Podlaski w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gm. Janów Podlaski Janów otrzymał pierwsze prawa miejskie w 1465 r. na gruntach osady Porchów. W 1497 r. otrzymało przywilej na trzy jarmark rocznie, w 1730 r. król August II zezwolił na kolejny jarmark. Miasto, będące siedzibą biskupów łuckich, położone przy szlaku handlowym Krakowa - Wilno, w IIp. XV w. stało się ważnym ośrodkiem religijnym i lokalnym centrum handlowo usługowym. W XVI w. wzniesiono tu dwa kościoły i zamek obronny. W 1570 r. działało kilka cechów rzemieślniczych, m.in. kuśnierzy, szewców, zdunów i stolarzy. Miasto poważnie ucierpiało w czasie wielkich pożarów (1575 i 1620), w 1656 r. zostało zniszczone i obrabowane przez Szwedów. W 1870 r. Janów stracił prawa miejskie. Pod koniec XIX w. były tu sąd gminny i urząd gminy, dwie szkoły dwuklasowe, przytułek dla starców i kalek, stacja pocztowa. W czasie I wojny światowej w wyniku pożaru zniszczona została znaczna część zabudowań. Po odzyskaniu niepodległości, w 1919 r. Janowowi przywrócono prawa miejskie. Podczas II wojny światowej był tu ośrodek konspiracji Armii Krajowej, Batalionów Chłopskich i Narodowych Sił Zbrojnych. W 1945 r. zniszczony i wyludniony Janów ponownie utracił prawa miejskie.

Jarosław

Jasło

Jaworzno

Jelenia Góra - Cieplice-Zdrój

Jelenia Góra - Cieplice -Zdrój (niem. Bad Warmbrunn), w latach 1935-1976 samodzielne miasto. Obecnie uzdrowisko stanowiące dzielnicę w Jeleniej Górze w województwie dolnośląskim,
Miejscowość wzmiankowana 18 marca 1281, kiedy to książę Bernard Lwówecki darował joannitom ze Strzegomia miejscowość Calidusfons (Ciepłe źródła). Od XIV wieku do 1945 roku Cieplice stanowiły własność rodziny Schaffgotschów, którzy od XVII wieku, to jest od spalenia się zamku Chojnik, posiadali w tutejszym pałacu (wielokrotnie przebudowywanym) główną rezydencję rodu. Zabytki Cieplic m.in.: pocysterski katolicki kościół Jana Chrzciciela, zespół klasztorny, barokowy kościół ewangelicko-augsburski z drugiej poł. XVIII w., późnobarokowy pałac rodziny Schaffgotschów z XVIII w.

Jurgów ( słow. Jurgov) pow. tatrzański

Jurgów –(słow. Jurgov, węg. Szepesgyörke, niem. Jurkau/Jörg) wieś spiska w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tatrzańskim, w gminie Bukowina Tatrzańska. Do 2007 r. działało tu całodobowe przejście graniczne na Słowację (Jurgów-Podspády)

Kamienna Góra

Karpniki pow. jeleniogorski

Karpniki (niem. Fischbach) – wieś w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie jeleniogórskim, w gminie Mysłakowice położona u podnóża Krzyżnej Góry w Rudawach Janowickich, w Sudetach Zachodnich.
W latach 1945–1954 miejscowość była siedzibą gminy Karpniki. W latach 1975–1998 należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
W przeszłości Karpniki miały wielu właścicieli. Sa znane z posadowionego tu w XV w. zamku wraz z otaczającym go parkiem.
Pierwsze informacje o Karpnikach pochodzą z XIII wieku. W XVIII i XIX w. miejscowość należała do Hohenzollernów i za panowania króla Prus Fryderyka Wilhelma III Pruskiego goszczono tu pruską arystokrację i artystów z całej Europy. Gościła tu również caryca Katarzyna, która pozostawiła w prezencie dla właścicieli złotą kołyskę. Posiadłość znana była z niezwykle bogatego wyposażenia i ogrodu stworzonego na ówczesną, sentymentalną modłę.

Katowice

Kazimierz Dolny n. Wisłą

Kobiór

Kodeń pow. bialski

Kodeń – w pow. bialskim, w woj. lubelskim, w gm. Kodeń. W przeszłości miejscowość była własnością czterech braci Ruszczyców. Od nich to pod koniec XV w. Jan Sapieha, nabył Kodeń z przyległościami. W 1518 roku powstała tu parafia rzymskokatolicka, równocześnie z nią rozpoczęto budowę pierwszej cerkwi prawosławnej, którą również fundował Paweł Sapieha. W latach 30 -tych XVII wieku Mikołaj Sapieha wybudował renesansowy kościół św. Anny. W 1657 r Szwedzi spustoszyli kościoł św. Anny a pożar strawił miasto i bazylikę w roku 1680. W czasie zaborów właścicielami miasta zostali Braniccy, następnie Flemingowie i Czartoryscy. Mieszkańcy Kodnia brali aktywny udział w Powstaniu Styczniowym za co Kodeń utracił prawa miejskie. a kościół św. Anny zamieniono na cerkiew prawosławną. Po roku 1945 Kodeń staje się miejscowością położoną przy granicy ze Związkiem Radzieckim, obecnie z Białorusią

Konopnica pow. Lublin

Konopnica położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Konopnica.
I graniczy od wschodu z miastem Lublin, od południa z Maryninem, od zachodu z Kozubszczyzną,od północy z Uniszowicami i Lipniakiem.W centrum kościół pw.Wniebowzięcia
NMP powstał na początku XX wieku . Konopnica, jako wieś królewska ma za sobą ponad 660 lat istnienia.Zachowane fundamenty kościoła z połowy XVII wieku, Ruiny dzwonnicy z 1781 roku, pozostałości dworskiego parku

Kostomłoty pow. bialski

Kostomłoty – pow. bialski, gm. Kodeń, woj. lubelskie. Są położone na lewym brzegu Bugu, przy granicy z Białorusią. W XVI wieku były własnością Sapiehów z Kodnia. W XIX w. należały do różnych rodów ziemiańskich jednym z nich był publicysta „Tygodnika Ilustrowanego” Józef Łoski. W Kostomłotach jest parafia neounicka. Miejscowa cerkiew św. Nikity Męczennika od 1998 jako sanktuarium błogosławionych męczenników z Pratulina jest odwiedza przez pielgrzymów. W latach 1969-2007 parafią opiekowali się zakonnicy ze Zgromadzenia Księży Marianów. Obecnie pieczę nad parafią i sanktuarium sprawują duchowni rzymskokatolickiej diecezji siedleckiej

Koziegłówki

Koziegłówki 65949

Koziegłowy

Kraków

Historyczna stolica Polski, siedziba królów, arcybiskupów, nekropolia, miejsce życia i działania wielu świętych, sławnych, generałów, artystów.
(Zdjęcia dodawane automatycznie z innych albumów - słowo kluczowe: "Krakówfoto")

Krasiczyn

Krośniewice

Krosnowice pow. kłodzki

Krosnowice (niem. Rengersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko.
Po II wojnie światowej 1945 wieś została włączona do Polski. Jej dotychczasowych mieszkańców wysiedlono do Niemiec. Pierwotną nazwę wsi Rengersdorf zmieniono początkowo na Rankowo, jednak w 1946, w pierwszą rocznicę utworzenia zakładu włókienniczego w dawnej fabryce Löbbeckego (założonej przez Hermanna Lindheima, późniejsze Krosnowickie Zakłady Przemysłu Bawełnianego), utworzono nazwę Krosnowice.

Krzeszówek

Krzeszów woj. dolnośląskie

Krzyczew pow. bialski

Krzyczew – wieś w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Terespol. W latach 1975–1998miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego. We wsi jest XVII-wieczny (po wielu rekonstrukcjach) drewniany kościół, pierwotnie cerkiew, obecnie rzymskokatolicki kościół filialny w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Neplach (dekanat Terespol

Łagów woj. dolnosląskie

Łagów niem. Leopoldshain – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Zgorzelec. Jest największą miejscowością gminy Zgorzelec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.Są tu; kościół filialny pw. św. Antoniego Padewskiego z przełom XVIII/XIX wieku obok położony cmentarz przy kościeny obecnie rzymskokatolicki, z przełomu XVIII/XIX w i Zespół pałacowy z XVI wieku

Lanckorona, woj. małopolskie, pow. wadowicki

Łańcut

Legnickie Pole

Legnickie Pole (niem. Wahlstatt – miejscowość położona w woj. dolnośląskim, w pow. legnickim, w gm. Legnickie Pole.. Miejscowość jest siedzibą gminy Legnickie Pole

Łomnica pow. jeleniogórski

Łomnica (niem. Lomnitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jeleniogórskim, w gminie Mysłakowice, wzdłuż rzeki Łomnica, w Kotlinie Jeleniogórskiej u podnóża Rudaw Janowickich w Sudetach Zachodnich.
W latach 1945-1954 siedziba gminy Łomnica. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego

Lubawka

Lublin

(Zdjęcia dodawane automatycznie z innych albumów - słowo kluczowe: "Lublinfoto")

Malowa Góra pow. bialski

Mielnik pow. siemiatycki

Mielnik. Wieś położona w woj. podlaskim, w pow. siemiatyckim, w gm. Mielnik. Miejscowość leży nad Bugiem. na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, Dawne miasto Korony Królestwa Polskiego ( pozyskanie lokacji miejskiej w 1440 roku,) w starostwie mielnickim w ziemi mielnickiej województwa podlaskiego w 1795 roku.posiadające bogata przeszłość, Mielnik był znaczącym ośrodkiem handlowym i ważnym portem rzecznym na szlakach kupieckich do czasu wojen szwedzkich. Po tym okresie miasto zaczęło tracić swoje znaczenie handlowe i przeobrażało się w ośrodek rolniczy, W 1934 r. Mielnik utracił prawa miejskie..
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie białostockim

Mieroszów pow. wałbrzyski

Mieroszów (tuż po wojnie Fyrląd Wałbrzyski, niem. Friedland in Niederschlesien– miasto leżące na Śląsku (Dolnym Śląsku), w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mieroszów, w Kotlinie Mieroszowskiej, u podnóża Gór Suchych w Sudetach Środkowych.
W 1945 r. miasto znalazło się w granicach Polski. Początkowo nadano mu nazwę Fyrląd Wałbrzyski, wzorowaną na nazwie niemieckiej. Ludność niemiecka została wysiedlona, zastąpili ją tzw. repatrianci oraz osadnicy polscy. Nowe miano – „Mieroszów” jest ahistoryczne. W latach 1975–1998 miasto przynależało do województwa wałbrzyskiego. Od 1999 r. znajduje się w powiecie wałbrzyskim województwa dolnośląskiego
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. wałbrzyskiego

Mrozów pow średzki

Mrozów (dawniej z niem. Nippern) – w województwie dolnośląskim, w pow średzkim, w gminie Miękinia. W 122wzmiankowana jako wieś książęca, po raz pierwszy zasiedlona na prawie polskim. Właścicielami Mrozowa w r.1319 byli bracia Andrzej, Mikołaj i Piotr Radakowie, rycerze w służbie książęcej. W 1338 sa wzmianki o istnienu kościoła w Mrozowie. W latach 1945-54 siedziba gminy Mrozów. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.

Murzasichle pow. tatrzański

Murzasichle – wieś podhalańska w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tatrzańskim, w gminie Poronin na skraju Tatrzańskiego Parku Narodowego na wysokości 820–950 m n.p.m., w południowej części Skalnego Podhala, pomiędzy Zakopanem a Bukowiną Tatrzańską. Murzasichle jako wieś istnieje od 1630 r. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego

Myślenice - woj. małopolskie

Myszków

Nasielsk

Neple pow. bialski

Neple –w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gm. erespol. Przez miejscowość przebiega droga nr 698.W latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.Neple są siedzibą rzymskokatolickiej parafii Podwyższenia Krzyża Świętego.Dawniej wieś książęca założona przed 1430 r., W XIX w. własność Niemcewiczów, Orzeszków, Mierzejewskich, Kierbedziów. Na początku XIX w. przebywał tu poeta i historyk Julian Ursyn Niemcewicz, oraz car rosyjski Aleksander I. Bywał tu też inżynier Stanisław Kierbedź, budowniczy mostu na Wiśle w Warszawie

Niemysłów

Nisko, woj. podkarpackie

Nowy Korczyn pow. Busko Zdrój

Nowy Korczyn –dzisiaj wieś i siedziba gminy położona w powiecie Busko Zdrój w województwie świętokrzyskim dawniej Nowe Miasto Korczyn i była osadą a następnie miastem założonym w XII w przez Bolesława Wstydliwego który ufundował tu klasztor o.o franciszkanów. Posiada bogata przeszłość historyczną.W epoce Jagiellonów było ważnym ośrodkiem władzy państwowej. Zbierały się tu zjazdy rycerstwa i możnowładztwa, przyjmowano poselstwa zagraniczne. W czasach I Rzeczypospolitej obradowały tu sejmiki generalne prowincji małopolskiej. Po najazdach szwedzkich XVII i XVIII zarazach i wielokrotnym paleniu się i powodziach miasto podupadło i w 1869 utraciło prawa miejskie. Szczyci się zespołem pofranciszkańskim z 1257 r z gotyckim kościołem św. Stanisława i gotycko-renesansowym kościołem św. Trójcy z XVI w.
W pobliżu przeprawa promowa przez Wisłę.

Ochotnica Dolna pow. nowotarski

Ochotnica Dolna jest gminą wiejską w pow. Nowotarskim w województwie małopolskim. Ochotnica Dolna i Ochotnica Górna traktowane są często jako jedna miejscowość i tym samym Ochotnica uchodzi za najdłuższą wieś w Polsce.
W czasie II wojny światowej gmina Ochotnica Dolna czynnie uczestniczyła w walce z okupantem. Najtragiczniejszym wydarzeniem w jej dziejach i była „Krwawa Wigilia", Pacyfikacji dokonał oddział SS w dniu 23.XII 1944 r., w odwecie za śmierć dwóch Niemców zastrzelonych przez sowiecki odział Zołotora. Zamordowano wówczas 56 mieszkańców -wśród nich 19 dzieci i 21 kobiet.

Ojców

Orneta

Osiek – wieś w Polsce położona w woj. śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Koziegłowy.

Piekary Śląskie

Pieskowa Skała

Pilica - woj. śląskie, pow. zawierciański

Piotrków Trybunalski

Piszczac pow. bialski

Piszczac ongiś miasteczko królewskie na prawie magdeburskim od 1530 r., przywileje potwierdzone 1569, wówczas ośrodek administracyjny klucza kijowieckiego ekonomii brzeskiej. Przed 1570 miała już cerkiew p.w. św. Jana Chrzciciela, kolejna wzniesiona przed 1726. Miasto zniszczone 1655-60. W latach 1680-1790 stanowi własność Radziwiłłów. W czasie wojen napoleońskich splądrowane i spalone W 1869 utraciło prawa miejskie. W 1875 cerkiew unicką zamieniono na prawosławną. W 1907 budowa nowej murowanej cerkwi. Osada o charakterze miasteczka, położona nad rzeką Ochodżą albo Piszczanką. Rynek na planie nieregularnego czworoboku ze skwerem w centralnym miejscu , z uliczkami wychodzącymi z naroży. Kościół parafialny p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego – tuż obok rynku z organistówką obok a przez ulicę na przeciwko kościoła posadowiona plebania. Do niedawna jeszcze zabudowa parterowa, szczytowa, przeważnie drewniana obecnie wznoszone sa domy murowane.

Pławniowice

Podole-Górowa, woj. małopolskie.

Polanica Zdrój pow. kłodzki

Polanica-Zdrój – miasto uzdrowiskowe w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim. Położona jest w dolinie Bystrzycy Dusznickiej u podnóża masywu Piekielnej Góry, a południowa część miasta na zboczach Gór Bystrzyckich w pobliżu Kamiennej Góry.

Polska Cerekiew

Polska Cerekiew 80585

Poronin pow. tatrzański

Poronin – wieś podhalańska w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tatrzańskim, w gminie Poronin, położona 7 km od Zakopanego. Przez miejscowość przechodzi łącząca Kraków z Zakopanem droga krajowa nr 47, będąca częścią zakopianki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. Zabytkowy Kościół pod wezwaniem św. Marii Magdaleny. Do początków XIX w. W 1806 r. wybudowano tu kaplicę, a w 1833 r. utworzono samodzielną parafię z kościołem. Pierwszym proboszczem został Ksawery Marcin Więckowski. Drewniany kościół spłonął w 1915 r., a obecny, zaprojektowany przez Franciszka Mączyńskiego, wzniesiony został w latach 1917-1926 roku. W latach 1842-1846 wikariuszem parafii był ks. Michał Stanisław Głowacki „Świętopełk”, jeden z organizatorów powstania chochołowskiego

Pratulin pow. bialski

Pratulin – wieś w Polsce położona w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gm. Rokitno w zakolu rzeki Bug. znana była już XV w pod nazwą Hornów,Hornowo, Ornowo.. Kolejny właściciel tych dóbr Józef Franciszek Sapieha, w 1732 r. zmienił nazwę miejscowości na Pratulin .W 2 poł. XIX w. wieś znajdowała się w gm. Bohukały (pierwotnie w pow. bialskim,następnie pow.konstantynowskim) w guberni siedleckiej (od 1867 r.) Podczas Akcji przymusowego przyłączenia unitów do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, 26 stycznia 1874 r., trzynastu unitów z Pratulina zostało zastrzelonych przez wojsko rosyjskie. W okresie międzywojennym Pratulin należał do gminy Bohukały w woj. lubelskim. Spis powszechny z 1921 r. wymienia wieś i folwark Pratulin. Wszyscy mieszkańcy deklarowali wyznanie rzymskokatolickie i narodowość polską.. W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do woj. lubelskiego, natomiast potem w latach 1975–1998 do woj. bialskopodlaskiego.

Przemyśl

Dawna stolica księstwa przemyskiego, a później główne miasto ziemi przemyskiej. Miasto powiat, i stolica dwóch biskupów katolickich.
Szerszy opis Przemyśla
(Zdjęcia dodawane automatycznie z innych albumów - słowo kluczowe "Przemyśl")

Przeworsk, woj. podkarpackie

Pszczyna

Puńsk

Puńsk leży w woj. podlaskim, w pow. sejneńskim. Jest siedzibą gminy Puńsk. Puńsk prawa magdeburskie otrzymał w 1647 z rąk króla Władysława IV[. Był miastem królewskim, a także trzecim (po Berżnikach i Sejnach) miastem Sejneńszczyzny. W Puńsku zamieszkiwała społeczność polska, litewska, żydowska i tak jest do dzisiaj.

Rabka Zdrój pow. nowotarski

Rabka-Zdrój, do 1999 (dziś potocznie) Rabka – miasto w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, siedziba gminy Rabka-Zdrój. Położona jest w Kotlinie Rabczańskiej, na wysokości 500–560 m n.p.m., u ujścia potoków Poniczanki, Słonki i Skomielnianki do Raby[.
Rabka nazywana jest „Miastem Dzieci Świata”. Tytuł ten w 1996 roku na wniosek Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu nadał miastu wojewoda małopolski.

Rabsztyn

Raciechowice, woj. małopolskie

Racławice woj. małopolskie

Racławice pow. miechowski woj. małopolskie
Po raz pierwszy nazwa Racławice pojawia się w Kronikach Jana Długosza (przełom XIV/XV wieku).Od 1778 roku stoi tu kościół, a obok niego drewniana dzwonnica, w której wisi dzwon odlany w 1776 roku. 4 kwietnia 1794 pod Racławicami polskie wojska powstańcze pod wodzą Tadeusza Kościuszki stoczyły bitwę z wojskami rosyjskimi pod dowództwem generała Aleksandra Tormasowa. Bitwę wygrały oddziały powstańcze.
Do dzisiaj w okolicznych wsiach istnieją mogiły kosynierów . Na terenie dzisiejszej gminy istniały majątki ziemskie będące w prywatnym władaniu

Radomsko

Radzieje

Rajgród pow. grajewski

Rajgród – miasto w woj. podlaskim, w powiecie grajewskim, położone nad Jeziorem Rajgrodzkim.

Rodaki pow. olkuski

Rodaki – w gminie Klucze, w powiecie olkuskim, w województwie małopolskm.
Już w 1325 roku był tu kościółek, ale sama wieś należała do parafii Chechło. Ddrewniany kościółek pod wezwaniem św. Marka, wzniesiony prawdopodobnie przed rokiem 1601 roku z drewnianą dzwonnicą z XVIII lub XIX wieku jest we wsi niewątpliwym zabytkiem. Przy jego budowie nie używano gwoździ. Kościółek jest jednonawowy, częściowo z podcieniami, od północy zwieńczony zakrystią i otwartymi sobotami. Na pokrytym gontem dachu znajduje się barokowa wieżyczka.
Rodaki, maja też nowy Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej zbudowny w latach 1972–1976,

Ruda Śląska

Rudnik

Rzeszów - Stary cmentarz

Sandomierz

Sanok

Sanok – miasto powiatowe w województwie podkarpackim. Położone w dolinie Sanu, w Kotlinie Sanockiej, w Euroregionie Karpackim. Wchodzi w skład powiatu sanockiego

Sejny pow. sejneński

Sejny – w woj. podlaskim, w pow. sejneńskim. Położone na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, nad Marychą i w pobliżu polsko-litewskiego przejścia granicznego Lazdijai - Ogrodniki .
W dokumentach, pierwsza wzmianka w 1522 . Prawa miejskie przyznano w 1563. wraz z osadzeniem się tu dominikanów nastąpił wyraźny rozwój miasta który przyciągnął tu Żydów i Litwinów a którzy w mieście do dzisiaj mieszkają. Aż do 1915 miasto powiatowe województwa suwalskiego .

Siemianowice Śląskie

Siemiatycze pow. siemiatycki

Siemiatycze (biał. Сямятычы) – miasto w Polsce położone w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim. Leży na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, nad rzeką Kamianką.

Sieniawa woj. podkarpackie

Siewierz

Skoczów

Sławków

Słochy Annopolskie pow. siemiatycki

Słochy Annopolskie – wieś w powiecie siemiatyckim, w gminie Siemiatycze, w województwie podlaskim,
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Sokołowsko pow. wałbrzyski

Sokołowsko – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, w gminie Mieroszów, w Górach Suchych w Sudetach Środkowych.
Dawna siedziba rodu rodu Hochbergów - dr Herman Brehmer założył tu, noszącą jeszcze wtedy nazwę miejscowości Görbersdorf, pierwsze na świecie sanatorium przeciwgruźlicze. Zjeżdżali tu kuracjusze z całej Europy, a wieś, w której wybudowano nawet skocznię narciarską, nazywano "śląskim Davos". Gościł w Sokołowsku Tytus Chałubiński, a w młodości mieszkał Krzysztof Kieślowski

Sopot

Sosnowiec

Srebrna Góra pow. ząbkowicki

Srebrna Góra – w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Stoszowice. wg SGKP- Silberberg. Miejscowość powstała w XIV wieku jako osada górnicza wykorzystująca okoliczne złoża srebra. I posiadała prawa miejskie nadane 25 czerwca 1536 r. na mocy przywileju książąt ziębickich. W 1945 r. miejscowość została włączona do Polski. Początkowo nazwano ją Srebrnogóra, potem ustalono nazwę Srebrna Góra. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w woj. wałbrzyskim. Nad Srebrną Górą i Przełęczą Srebrną wznosi się twierdza zbudowana w latach 1763-1777.

Sromowce, woj. małopolskie

Stary Sącz

Stary Sącz – miasto w w pow. nowosądeckim w woj. małopolskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. nowosądeckiego. Jest jednym z najstarszych miast w Polsce. Pierwsza wzmianka dotycząca Starego Sącza datowana jest na rok 1257, kiedy to książę Bolesław Wstydliwy zapisał księżniczce węgierskiej Kindze ziemię sądecką. Tereny te obejmowały tereny w trójkącie: Limanowa – Biecz – Podoliniec (obecnie Słowacja) i stanowiły zastaw za posag wniesiony do Polski. W 1280 r. Kinga zakłada dwa klasztory franciszkańskie. Kazimierz III Wielki zezwolił na lokację Starego Sącza na prawie magdeburskim, jednocześnie zwalniając miasto z danin. Miasto zostało spalone w 1410 r. przez wojska Zygmunta Luksemburskiego.

Strzegowa (woj. małopolskie)

Strzybnik k. Raciborza

Studzianna Poświętne

Supraśl pow. białostocki

Supraśl – w woj. podlaskim, w pow. białostockim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Supraśl. Pierwsze wzmianki o Supraślu pochodzą z 1500 r. Za sprawą A.Chodkiewicza i Józefa Sułtana był tu klasztor założony przez prawosławnych mnichów W 1596 Supraśl stał się ważnym ośrodkiem unickim na Podlasiu. Na przełomie XVII i XVIII w. była przyklasztorna drukarnia, papiernia oficyna wydawnicza. W XIX w. powstały manufaktury sukiennicze i warsztaty tkackie. Zabytki: Zespół Prawosławnego Męskiego Monasteru Zwiastowania NMP z piękną cerkwią obronną w bizantyjsko-gotyckim stylu, budynki klasztorne.W jednym z nich, Pałacu Opatów jest Muzeum Ikon. Odrestaurowany Ratusz miejski, Pałac Bucholtzów z przełomu XIX i XX wieku (obecnie Liceum Plastyczne), kościół Świętej Trójcy i neogotycki ewangelicko-augsburski kościół Matki Boskiej Królowej Polski. Na cmentarzu ewangelickim, założonym w połowie XIX wieku, znajdują się kaplice rodów Zachertów i Bucholtzów, Warunki klimatyczne i złoża borowiny sprawiły że Supraśl jest uzdrowiskiem

Suwałki woj. podlaskie

Suwałki miasto na prawach powiatu w północno-wschodniej Polsce w województwie podlaskim, położone są w północno-wschodniej części Polski, w pobliżu granicy z Litwą, w sąsiedztwie z obwodem kaliningradzkim Federacji Rosyjskiej i Białorusią. Przez miasto przebiegają szlaki transportowe – z Berlina przez Warszawę do Petersburga oraz z Warszawy do Helsinek (droga tranzytowa szybkiego ruchu Via Baltica i trasa kolejowa Rail Baltica łącząca kraje bałtyckie z Europą Zachodnią.

Świeradów Zdrój

Świeradów-Zdrój w pow. lubańskim, w woj. dolnośląskim, w Sudetach Zachodnich, niedaleko Jeleniej Góry. Miasto sąsiaduje z gminami: Mirsk i Leśna oraz z Czechami (kraj liberecki,powiat Liberec).. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa jeleniogórskiego.Dzisiejszy Świeradów został po raz pierwszy wzmiankowany pod nazwą Fegebeutel w 1524 r. (według innego źródła w 1550 r.) Istnieją tu słynne wody świeradowskie skutecznie leczące szereg schorzeń i niedomagań, między innymi pobudzają apetyt, wstrzymują wymioty, leczą stany lękowe, choroby żołądka i wątroby.Ważnym momentem dla rozwoju turystyki i uzdrowiska był rozwój komunikacji kolejowej w regionie. I wybudowanie drogi między Świeradowem i Szklarską Porębą.. W sierpniu 1947 roku wprowadzono zmianę nazwy Wieniec Zdrój na Świeradów Zdrój.

Świerklaniec

Święta Lipka - woj. warmińsko-mazurskie, pow. kętrzyński

Świętochłowice

Świnoujście

Świnoujście (niem. Swinemünde) – w woj. zachodniopomorskim Mmiasto na prawach powiatu, uzdrowisko w północno-zachodnim krańcu Polski, Miasto, najdalej wysunięte na północny zachód. Pport morski i kąpielisko położone nad cieśniną Świną oraz nad Morzem Bałtyckim. Świnoujście to jedyne w Polsce miasto położone na 3 dużych wyspach: Uznam, Wolin, Karsibór oraz na kilkudziesięciu (łącznie 44) wyspach i wysepkach.

Szczawnica pow. nowotarski

Szczawnica – miasto uzdrowiskowe w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, siedziba władzgminy miejsko-wiejskiej Szczawnica. Położone w Beskidach Zachodnich, nad potokiem Grajcarkiem. W 1828 r. Szczawnicę nabyli Stefan i Józefina Szalayowie, po śmierci Stefana Szalaya uzdrowisko przejął w 1839 r. syn Józef Szalay. To właśnie on jest uważany za twórcę uzdrowiska. W 1876 zapisał uzdrowisko krakowskiej Akademii Umiejętności. W 1909 r. od Akademii uzdrowisko kupił hr. Adam Stadnicki, po II wojnie światowej nastąpiło upaństwowienie zdrojowiska

Szymanowice pow. pleszewski

Szymanowice od 1999 r w gm. Gizałki w pow. Pleszewskim w woj. Wielkopolskim. Wieś od 1250 roku. Własność Szymanowskich, Jędrzeja Żernickiego,Tomickich, a od 1618 roku Jakuba Pili -chowskiego. W roku 1640 był tu dwór i folwark. W roku 1717 majątek został sprzedany przez Rogowskiego rodzinie Cywińskich. Od 1789 roku właścicielem wsi i majątku był Jan Gliszczyński. Pod koniec XIX wieku dobra należały do Szarzyńskich. Po częściowej parcelacji majątek w 1907 roku kupił Stanisław Kruszyński. Pierwszy drewniany kościół spalił się około 1430 roku. Następny też drewniany wybudowano na początku XVI wieku, kolejny również drewniany został wzniesiony w 1745 roku przez ówczesnego dziedzica Józefa Cywińskiego. Kościół spłonął w 1831 roku. Po pożarze nabożeństwa odbywały się przez dłuższy czas w kaplicy urządzonej w budynku dworskim. Obecny kościoł p.w. św. Jana Chrzciciela powstał w l. 1874-1882 i był konsekrowany w 1889 roku.

Tarnowskie Góry

Tenczynek

Terespol - pow. bialski

Terespol – miasto w województwie lubelskim, w powiecie bialskim.
Miasto powstało na bazie osiedla wiejskiego Błotków, wzmiankowanego w II połowie XIII w. Historycznie miasto związane jest z rodami: Flemingów, Słuszków i Czartoryskich. Majątek Terespol jeszcze w XVIII w. był największą posiadłością Czartoryskich.Terespol jest miastem granicznym w którym są: przejście drogowe, z nowoczesnym, wyremontowanym terminalem, przejście kolejowe (osobowe i towarowe). W mieście jest Kościół Rzymskokatolicki i Parafia Świętej Trójcy oraz
Cerkiew prawosławna św. Jana Teologa.

Tłokinia pow. Kaliski

Tłokinia Kościelna w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Opatówek.- – wieś
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
historia Tłokini, sięga końca XIII wieku,

Pałac Chrystowskich w Tłokini powstał w latach 1915-1916 i wybudowany został w miejsce wcześniejszego drewnianego dworu.
W Tłokini jest położony nieopodal pałacu parafialny kościół pw. św. Jakuba konstrukcji zrębowej, świątynia powstała najprawdopodobniej na początku XVIII wieku
Na miejscowym cmentarzu parafialnym są stare groby z początku XX wieku, grobowiec właścicieli Rożdżał oraz obelisk poświęcony żołnierzom Armii Czerwonej poległym podczas wyzwalania tych terenów w styczniu 1945 roku.

Tryńcza - wieś położona w woj. podkarpackim, pow. przeworskim.

Tworóg

Ustroń

Wambierzyce

Wambierzyce (niem. Albendorf, czes. Vambeřice) – położone w woj. dolnośląskim, w pow. kłodzkim, w gminie Radków. Miejscowość założona prawdopodobnie w roku 1253 przez króla czeskiego Przemysła Ottokara II. W roku 1330 miejscowość należała do Joannitów z Kłodzka, a od końca XIV wieku na ponad dwieście lat przeszła na własność rodziny von Pannvitzów. Obecna barokowa bazylika mniejsza p.w. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny wybudowana na planie czworoboku i podzielona na trzy części: prezbiterium, nawę główną i biegnące wokół krużganki wybudowana została w latach 1715-1723. Obiekt zarejestrowany jako zabytek 2 stycznia 1950. Od 2007r. gospodarzami Wambierzyc są franciszkanie. Świątynia góruje nad rynkiem z którego prowadzi do niej 57 schodów o symbolicznym znaczeniu: 9 (liczba chórów anielskich) + 33 (wiek Chrystusa w chwili ukrzyżowania) + 15 (wiek Marii w chwili poczęcia Chrystusa). Fasada bazyliki ma 52,5 m wysokości. Utrzymana w stylu późnego renesansu podzielona jest na trzy części, z których środkowa jest najszersza. Na okolicznych wzgórzach Wambierzyce otacza rozległa kalwaria. Wambierzyce są dzisiaj Ośrodkiem pielgrzymkowym i turystycznym, zwanym śląskim Jeruzalem.

Warszawa

Stolica Polski

Wiązowna pow. Otwock

Wigry pow. suwalski

Wigry – wieś w północno-wschodniej Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Suwałki

Wisła

Witoroż pow. bialski

Witoroż – wieś sołecka w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Drelów
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

W wieku XIX folwark w dobrach Międzyrzec hrabiny Potockiej. Dobra Międzyrzec i Witoroż, składały się wówczas się z folwarków: Zadworny,Halasy, Dołhołęka, Żerocin, Ostrówki, Turów, Łózki, Drelów Witoroż, Danówka. Rogoźnica, Przyłuki, Krzewica, Żabce, Tuliłów, Grabowiec i Bereza.


Pierwszą cerkiew unicką wzniesiono w Witorożu w 1605 z fundacji Lwa Sapiehy. W 1739 zastąpiono ją nową świątynią pod wezwaniem Cudu św. Michała Archanioła. W 1875, w ramach likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, budynek sakralny odebrano unitom i przekształcono w cerkiew prawosławną. Przy tym wyznaniu budynek pozostawał do 1919, gdy został zrewindykowany na rzecz Kościoła łacińskiego. Po tym wydarzeniu budynek stał się świątynią parafialną. W 1924 odremontowano dach obiektu, zaś w 1927 - przekształcono wnętrze. W latach II wojny światowej (1940-1945) świątynia ponownie znajdowała się w rękach prawosławnych, należała do parafii w strukturach diecezji chełmsko-podlaskiej. W 1946 powtórnie przejęty przez katolików kościół został nakryty nowym blaszanym dachem, a w 1965 wzniesiono na nim sygnaturkę. Siedemnaście lat później dokonano kolejnego remontu wnętrza obiektu

Wojanów pow. jeleniogorski

Wojanów (niem. Schildau- do 1945) – w Polsce w woj. dolnośląskim, w pow. jeleniogórskim, w gm. Mysłakowice, na pograniczu Kotliny Jeleniogórskiej i Rudaw Janowickich w Sudetach Zachodnich. Pierwsze wzmianki o dobrach w Wojanowie pochodzą z końca XIII w. W 1281 r. rycerskie lenno należało do Eberharda von Schildau, a w 1286 r. jako właściciel dóbr wymieniany jest Henryk de Schildow. W 1607 roku Nickel von Zedlitz und Nimmersath wybudował nowy, renesansowy dwór w Wojanowie. W 1643 r. w czasie wojny trzydziestoletniej renesansowy dwór Zedlitzów spalili Szwedzi, a odbudowany dwór otrzymał już wystrój barokowy, choć wykorzystano do jego wzniesienia zachowane mury. Karl Ike w latach 1832-1834 dokonał przebudowy, która nadała pałacowi jego dzisiejszy wygląd. Podczas II wojny światowej w pałacu mieszkali jeńcy wojenni, którzy pracowali w pobliskiej fabryce papieru w Dąbrowicy. Po IIWŚ pałac najpierw został splądrowany, a później był wykorzystywany jako budynek administracyjny powstałego w majątku PGR-u oraz mieszkanie dla robotników rolnych. Nieremontowany, zaniedbany popadł w ruinę a w 2002 r.zniszczył go pożar.Obecnie pałac jest własnością prywatną, mieści się w nim kompleks hotelowo-konferencyjno-gastrono9miczny.

Wrocław

Wrocław - w starych fotografiach

Wrocław (łac. Vratislavia lub Wratislavia, niem. Breslau Breslau, cz. Vratislav, węg. Boroszló) – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, siedziba władz województwa dolnośląskiego i powiatu wrocławskiego nad rzeką Odrą. Jest historyczną stolicą Dolnego Śląska,

Wytrzyszczka - woj. małopolskie

Zabrze

Zabrze (niem. Hindenburg, śl. Zobrze) – miasto na prawach powiatu w województwie śląskim nad rzekami Kłodnicą i Bytomką, w dorzeczu Odry. Sąsiaduje z miastami Bytom, Gliwice i Ruda Śląska oraz powiatem gliwickim i tarnogórskim. W latach 1975–1998 miasto należało do województwa katowickiego

Zaczopki pow. bialski

Zaczopki – wieś w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Rokitno.
Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie brzesko litewskim województwa brzeskolitewskiego[.
W Zaczepkach w 1827 roku było 41 domów i 297 mieszkańcow . Później wieś i folwark Zaczopki były w pow. knstantynowskim gm. Bohukały parafia Pratulin. Folwark wchodził w skład dóbr Pratulin
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
W Zaczopkach znajduje się cmentarz wojenny z I wojny światowej

Zakopane Gubałowka pow. tatrzański

Zakopane-Gubałówka na wysokość 1 126 m n.p.m. w Paśmie Gubałowskim położonym w północno – zachodniej części Zakopanego. Obok Giewontu i Kasprowego Wierchu jest to najpopularniejszy szczyt górujący nad miastem. Kolejka linowo- torowa na Gubałówkę jest wielką atrakcją ma długość 1 338 metrów i rozpościera się od Krupówek (823 m) aż na szczyt Gubałówki (1 126 m) dając różnicę wysokości ok. 300 m. Wjazd na Gubałówkę trwa 5 minut

Zakopane-Jaszczurówka pow.tatrzański

Jaszczurówka – część Zakopanego położona w jego wschodniej części przy drodze Oswalda Balzera do Łysej Polany i Morskiego Oka, ok. 4 km od centrum miasta.
Kaplica pw. Najświętszego Serca Jezusa w Jaszczurówce stanowi jedno z klasycznych dzieł stylu zakopiańskiego – zaprojektowana przez Stanisława Witkiewicza, a zbudowana w latach 1904-1906

Zakopane.Polana Zgorzelisko pow.tatrzański

Polana Zgorzelisko,położona na wys. 1105 m) do której przez Zadni Wierch prowadzi droga dojazdowa od Drogi Oswalda Balzera..
Funkcjonuje tutaj obok domów noclegowych, wyciągów narciarskich i szałasów gastronomicznych także Hotel - jeden z najwyżej położonych w Polsce(dawny ośrodek wypoczynkowy rządu polskiego). znajduje się na wysokości 1105 m n.p.m. na w otoczeniu Tatrzańskiego Parku Narodowego, ok. 16 km od Zakopanego.
W Dolinie położona jest miejscowość Małe Ciche. Na Polanie

Zakopane pow. tatrzański

Zakopane – miasto w południowej Polsce, w województwie małopolskim, siedziba powiatu tatrzańskiego. położone jest u stóp Tatr, Jest najwyżej położonym miastem Polski i największym w bezpośrednim otoczeniu Tatr, duży ośrodek sportów zimowych, potocznie nazywany zimową stolicą Polski. Jest drugim pod względem ludności - po Nowym Targu - miastem Podhala. W jego granicach administracyjnych znajduje się znaczna część Tatrzańskiego Parku Narodowego (od Doliny Suchej Wody do Doliny Małej Łąki

Zakopane-Toporowa Cyrhla

Toporowa Cyrhla – najwyżej położona dzielnica Zakopanego, znajdująca się na równi, na wysokości 950-1040 m n.p.m. przy drodze Oswalda Balzera z Zakopanego do Morskiego Oka, w odległości 2,4 km od Jaszczurówki.

Zalipie - woj. małopolskie

Żarki

Żarki 101801

Zbyszyce - woj. małopolskie

Żelazno (niem. Eisersdorf) pow. kłodzki

Żelazno (niem. Eisersdorf) –w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko. W latach 1973-1976 miejscowość była siedzibą gminy Żelazno, w latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.
W Żelaznie jest kościół parafialny pw. św. Marcina, pierwsza świątynia w tym miejscu powstała ok. 1326 r. Obecny kościół w stylu barokowym z połowy XIV w. znacznie przebudowano na przełomie XVII i XVIII ogrodzony - murem z zadaszonym obejściem podcieniowym z XVI w., XVIII wieku w nim wmurowane dzisiaj historyczne już płyty nagrobne byłych mieszkańców miejscowości, jest także zespół pałacowy (nr 63 ), z k. XVIII w. , XIX-XX w. Jest także wieża mieszkalna, pochodząca z końca XIV w., wzniesiona w stylu gotyckim, przebudowywana w XVI i XVIII w, oraz most kratowy, wybudowany w latach 1882-1883, stanowiący główną przeprawę przez Białą Lądecką.

Zielona Góra

Zielona Góra – miasto na prawach powiatu w zachodniej Polsce, największe miasto woj. lubuskiego, siedziba organów samorządu województwa, marszałka i zarządu województwa lubuskiego i Sejmiku Województwa. W latach 1950 – 1998 stolica województwa zielonogórskiego
Miasto rozlokowane pośród lesistych wzgórz słynęło niegdyś z upraw winorośli i produkcji wina. Najstarsza wzmianka o uprawie winorośli pochodzi z 1302 roku. Początkowo ich hodowlą zajmowali się zakonnicy, dopiero później za ich przykładem winnice zaczęli zakładać możnowładcy, a długo później zwykli mieszkańcy. W 1800 roku w Zielonej Górze było około 2 tysiące winnic. Dziś jedyna winnica na terenie miasta, która ma raczej wyraz symboliczny, zachowała się w parku Winnym.

Zielona Gora-Zawada

Zielona Góra –
-Zawada ( niemiecki : Sawade po 1936: Eichwaldau ). Zawada - do 31 grudnia 2014 roku wieś, od 1 stycznia 2015 roku jest . to część miasta i osiedle administracyjne Zielonej Góry, będące jednostką pomocniczą miasta. W latach 1975-1998 należało do województwa zielonogórskiego. W latach 1945-54 siedziba gminy Zawada. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1408 r. W owym czasie wieś była własnością miasta Zielona Góra przez 400 lat.. Neogotycki kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny wybudowany w 1900 r , po przeprowadzeniu niezbędnych napraw poświęcony 15 sierpnia 1946 r Obecnie kościół i parafia rzymskokatolicka pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Zawadzie w dekanacie Zielona Góra – św. Jadwigi, diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej w Polsce, erygowana w 1974 roku.

Zwierki pow. białostocki

Zwierki –położone w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Zabłudów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego. We wsi znajduje się prawosławny żeński monaster Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy oraz przyklasztorna cerkiew św. Męczennika Gabriela

Zwierzyniec Zamojski

Berdyczów

Miasto na rubieżach Polski, w jej granicach od 1569. kres największej świętości przypada na czasy Stanisława Augusta Poniatowskiego
Szerszy opis Berdyczowa

Biała Cerkiew, obw. kijowski

Biała Cerkiew 21555

Borysław, pow. drohobycki

Buczacz

Chocim

Chocim - zamek 104425

Czerniowce

Czerniowce 21016

Czortków

Okręg tarnopolski.

Drohobycz

Dubno

Isaje

Isaje, pow. turczański. Wieś królewska na prawie wołoskim, rozłożona "na 7 wzgórzach" - wchodziła w zakres dóbr stołowych ekonomii samborskiej. We wsi zabytkowa cerkiew drewniana z XVII wieku - obecnie prawosławna, i druga murowana - obecnie gr-kat.
20701
Opis - 7556

Jaśniszcze, pow. brodzki

Jaśniszcze, (po rusku Jamyszcze), wieś w pow. brodzkim, Wieś w pow. brodzkim (32 km.) na płd-wsch. od Podkamienia. Pierwsze wzmianki z 1451.

Lokalizacja - 40807
Opis miejscowości: 338

Kałusz

Kamieniec Podolski

Kijów

Podole

Kowel

Kowel 40533

Krzemieniec, obw. tarnopolski

Krzemieniec 40470

Łuck

Łuck 104273

Lwów (ogólne)

Lwów - miasto założone w 1250. Od 1340 miasto Polskie. Jedno z głównych centrów o życia kulturalnego, naukowego, duchowego Polski. Miejsce wsławione uniwersytetami, nekropoliami, teatrami, klasztorami a także mieszkańcami, którzy wnieśli ogromny wkład w historię i tradycję Polski. Miejsce walk Orląt. Po drugiej wojnie światowej na mocy układu ZSRR-Alianci weszło wpierw do ukraińskiej SRR a w 1991 do nowoutworzonego państwa ukraińskiego z wymyślonym sztucznie w 1893 pismem ukraińskim, opartym na alfabecie rosyjskim. Obecnie Lwów to miejsce współżycia Ukraińców i Polaków a także mniejszości. Wiele śladów polskości zostało zniszczonych.
Szerszy opis - 4108

Automatyczne słowo kluczowe albumu: "lwow"

Lwów (zestaw)

Jest to jednorodna całość kolekcji.
Bardzo prosimy o opisywanie plików jeśli ktoś potrafi rozpoznać miejsca, osoby, zdarzenia. Można wykorzystać pole "Komentarz".
Podziękowania dla p. Katarzyny Lisowskiej za opisy.

Odessa

Olesko

Miasto w pow. złoczowskim, należące do Daniłowiczów, Sobieskich, Rzewuskich.
Opis miejscowości - 878

Ostróg nad Horyniem

Ostróg nad Horyniem 39982

Podkamień, pow. brodzki

Podkamień - Miasto, domu hrabiów Cetnerów dziedziczne, Na dole nad miastem kościół i klasztor XX. Dominikanów, w którym cudowny obraz Matki Boskiej rzymskimi koronami koronowany...

Lokalizacja: 104251
Opis: 879

Równe

Sokal

Sokołówka

Lokalizaja - 104250]

Stanisławów, ob. Iwano-Frankiwsk

Stanisławów założony dopiero w XVII w. przez hetmana Stanisława Rewerę Potockiego, zawdzięcza swój rozwój rodzinie Potockich, którzy tu posiadali duży zamek obronny (dziś przerobiony na szpital wojskowy). W XVIII w. dwukrotnie niszczony, raz przez Rosyan, rozwinął się na nowo pod rządami Austryi, a przez pewien czas był nawet siedzibą Stanów Galicyjskich (obok Lwowa i Krakowa).
Lokalizacja 102492
Szerszy opis

Truskawiec, pow. drohobycki

Uście Zielone

24817

Winnica

Winnica 40509

Witków Nowy

Włodzimierz Wołyński

Zarudce rej. żołkiewski

Pierwsza wzmianka o Zarudcach pochodzi z wydanego w roku 1386 dokumentu, w którym Andrzej, starosta ruski, poświadcza, że Mikołaj Słanka sprzedał Beńkowi z Żabokruk posiadłość Zarudce oraz dworzysko Przedrzymiechy za 70 kóp groszy. W 1402 Beńko z Żabokruk przekazał wieś dominikanom ze Lwowa pod warunkiem dorocznego odprawiania odpowiedniej liczby mszy za jego rodzinę. W 1559 król Zygmunt II August potwierdził przynależność miejscowości do dominikanów. Wieś Zarudce położona jest dwa kilometry na północ od Zaszkowa. Jest tu drewniana cerkiew pw. Przemienienia Pańskiego
zbudowana w 1787 r kosztem lwowskiego konwentu Dominikanow.

Zbaraż

"Miasto z wielkimi stawami, pałacem, i wspaniałym nadzwyczaj kościołem, w którym jest cudowny obraz ś. Antoniego i klasztorem XX. Bernardynów."
Szerszy opis Zbaraża
(Zdjęcia dodawane automatycznie z innych albumów - słowo kluczowe "Zbaraż")

Żółkiew

Żytomierz

Aizpute. Łotwa

Aizpute ( pol.Hazenpot, niem. Hasenpoth) – miasto na Łotwie, leżące w rejonie lipawskim na w historycznych Ziemiach Kurlandi nad rzeką Tebrą, 50 kilometrów na północny wschód od Lipawy. W 1248 roku w Aizpute, Krzyżacy wznieśli zamek, a w 1378 roku miejscowość ustanowiono miastem na prawach magdeburskich. W XVII w. Aizpute z uwagi na położenie przy nabrzeżu rozbudowało port i stało się dużym centrum handlowym a w 1795-r centrum także administracyjnym .

Augstkalne - Łotwa

Augstkalne na łotwie - osada w południowo-zachodniej Łotwie , w gminie Tervete , 7 km na północny-wschód od Žagarė i 40 km na północ od Jelgavy ,85 km od Rygi . W źródłach pisanych mowa jest że w 1689 r. była własnością Ernst von Medem Jest tu zespół pałacowy Mežmuiža stanowiący narodowy zabytek architektury i zabytkowy kościół.

Bernāti -Łotwa

Bernāti - Łotwa. Są położone w okręgu lipawskim ,15 km od Nica, na południe od Lipawy przy autostradzie Liepaja - Rucava . Rozciąga się tu Park Krajobrazowy z najwyższymi wydmami łotewskimi i jest najdalej wysuniętym na zachód miejscem Łotwy. Dom modlitwy w Bernāti

Bowsk- Bauska. Łotwa.

Bauska.Polska nazwa historyczna: Bowsk. Miasto położone jest w południowej części Semigalii na Łotwie wspominany już w 1443 r. Historia miasta wiąże się z dziejami Zakonu Kawalerów Mieczowych. W latach 1443 – 1456 Zakon wybudował Bauskenberg największa w całym regionie twierdzę. W 1561 r. miasto zostało przyłączone do Rzeczypospolitej, jako ziemie lenne. W 1609 r. książę Fryderyk Kettler, nadał prawa miejskie i herb. Kolejny przywilej – budowy ratusza – miasto otrzymało w 1615 r.

Durbe- Durbė . Łotwa

Durbe - Durbė po łotewsku, a z niem. Durben – dawne Dorbiany, położone w południowo-zachodniej Kurlandii rejonie lipawskim . Źródła historyczne po raz pierwszy wzmiankują Durbe w 1230 r. Tu też w 1260 r była wielka bitwa pod Durbe . Miejscowość otrzymała w 1893 prawa miejskie, potwierdzone następnie w 1917. Pierwszy kościół był tu podobno już w 1451 r.

Dyneburg Daugavpils Łotwa

Dyneburg Daugavpils, ros. Даугавпилс. Miasto na Łotwie nad Dżwiną. Dyneburg w latach 1559–1772 znajdował się w granicach Rzeczypospolitej Obojga Narodów, bedąc stolicą Inflant Polskich.W 1582 r. król Stefan Batory , nadał Dyneburgowi prawo magdeburskie. W 1625 r. powstało w mieściekolegium jezuitów, będące pierwszą szkołą w regionie. Obok kolegium powstał kościół. W 1655 r. miasto zajęli Szwedzi. od 1656 r do 1666 okupowały je wojska moskiewskie, W 1667 r. Dyneburg został stolicą województwa inflanckiego. W 1691 r. w Dyneburgu stacjonował polski garnizon liczący prawie 1200 ludzi. W 1710 r. miasto ucierpiało w wyniku zarazy, a w twierdzy zmarli prawie wszyscy żołnierze. Po I rozbiorze włączony do Rosji. Podczas insurekcji kościuszkowskiej zajęty przez oddziały hetmana Michała Ogińskiego. Budowa W XIX w. linii kolejowych do Petersburga, Rygi, Warszawy, Orła i Szawli , Dyneburg stał się ważnym węzłem komunikacyjnym.

Embute-Embūte. Łotwa

Embute -Embūte (niem. Amboten, wieś na Łotwie w okręgu Lipawa na Ziemiach Kurlandii. Był tu starożytny zamek, wzniesiony 1249 przez w. mistrza krzyżackiego Dytrycha z Greningi,wielokrotnie na przestrzeni stuleci niszczony w czasie wojen . Są tu też ruiny parafrialnego kościoła ewang. który był konsekrowany w 1684

Grobina-Grobiņa. Łotwa

Grobina - Grobiņa - Łotwa.To starożytne miasto w Kurlandii położone 10 km na wschód od Lipawy i 211 km od Rygi założone przez Krzyżaków w XIII w. W okresie wczesnego średniowiecza w 1269 był tu zbudowany kamienny zamek którego ruiny są do dzisiaj. W r. 1560 została założona szkoła. W 1659 zniszczony przez Szwedów. Miejscowość spalona. W 1710 roku szalała tu epidemia dżumy. Grobiņa (lub Grobin ) była ongiś najważniejszym ośrodkiem politycznym na terytorium Łotwy z powodu usytuowania (port i kolei żelazna).
( lit. Gruobinia, niem. Grobin, ros. Гробиня)

Jakuck Syberia. Rosja

Jakuck (ros. Якутск) miasto w półn.-wsch. Syberii, nad rzeką Leną, położone na jej zachodnim brzegu., Jest stolicą i największym miastem Jakucji. Nie istnieje żadna przeprawa mostowa przez Lenę; w zimie przejazd umożliwia zamarznięta rzeka; latem, w sprzyjających warunkach (przy braku zatorów lodowych lub stanu powodziowego) działa prom. . Miasto zostało założone w 1632 przez Piotra Beketowa jako warowna twierdza kozacka. Zawsze stanowiło ważny ośrodek administracyjny, naukowo-kulturalny oraz przemysłowy północno-wschodniej Syberii. Działają tu port lotniczy Jakuck, lotnisko Magan oraz port rzeczny na Lenie.

Jełgawa -Jelgava. Łotwa

Jełgawa -Jelgava.
Do 1918 r -Mitawa, niem. Mitau, ros. Елгава, – miasto na Łotwie przy ujściu rzeki Drykszny do Lelupy. W X w. osada Liwów. W XIII wieku, zakon kawalerów mieczowych zbudował tu zamek Mitau. Mitawa w 1561 należała do Księstwa Kurlandii i Semigalii. Od 1573 posiadła prawa miejskie. W 1596 była stolicą Semigalii i rezydencją księcia Fryderyka Kettlera. W 1617 ponownie została stolicą księstwa Kurlandii i Semigalii .Książę Kurlandii Ernest Jan Biron postawił na miejscu zamku okazały pałac, otworzył pierwszą w mieście publiczną bibliotekę i założył Akademię Piotra (Academia Petrina). Od 1868 kiedy doprowadzono tu kolej żelazną co dodatkowo ożywiło miasto. Jeglawa była wielokrotnie niszczona w czasie wojen. Dzisiaj jest administracyjnym kulturalnym, edukacyjnym i turystycznym centrum.

Kazdanga. Łotwa

Kazdanga wieś w gminie Aizputes na Łotwie .O miejscowości pierwsze wzmianki w żrodłach historycznych odnotowano w 1350 r.Znana jest z przepięknej rezydencji wybudowanej w klasycznym stylu w latach 1800i-1804, Pałac zaprojektowany przez Johanna Georga Adama Berlitz. Do kompleksu można się dostać drogą z kamienia przez stylowy kamienny most. Kompleks poza pałacem obejmuje dom sług, stajnie , dom rządcy, gospodarcze pomieszczenia i stodoły. Pałac był siedzibą Barona von Manteuffela który go odrestaurował wg projektu architekta Paula Schultze-Naumburg w 1907 roku Cenny architektonicznie zespół palony i dewastowany był wiele razy w swoich dziejach.

Lenas - Lēnas. Łotwa

Lenas - Lēnas. Łotwa, miejscowość nad rzeką Venta, w rejonie Skrundas na Ziemiach Kurlandii, 156 km od Rygi .Pierwsza wzmianka w źródłach historycznych pochodzi 1242-r upamiętnia bowiem najazdy krzyżackie. Ziemie tamtejsze były własnością Gottharda Kettlera namiestnika i gubernatora Inflant. Miejscowośc była rezydencją biskupów inflandzkich. W 1750 r na miejscu drewnianej kaplicy biskup Inflant Józef Puzyna rozpoczął budowę kościoła w Lenas, niestety w r 1752 r on umarł. Jego ciało pochowane zostaje w krypcie pod prezbiterium kościoła w Lenas. Budowę kontynuował biskup Biskupi Ostrowski który w 1758r został przeniesiony do Kijowa. Ostatecznie dokończeniem budowy kościoła co nastąpiło w 1756 r zajął się biskup Aleksander Łobodziński który w roku zmarł i też został pochowany w krypcie pod prezbiterium (z jej lewej strony). W kościele Świętej Trójcy w Lenas sa trzy ołtarze wybudowane z marmuru główny i dwa boczne . Także z marmuru jest zbudowana ambona. Zabytkowe są tu tez konfesjonały i organy

Loreto - Włochy

Polski Cmentarz Wojenny w Loreto – jedna z spośród czterech polskich nekropolii usytuowanych na ziemi włoskiej. Znajduje się tu 1112 grobów polskich żołnierzy 2 Korpusu Polskiego z okresu II wojny światowej.
Cmentarz położony jest na stoku pomiędzy Sanktuarium Santa Casa w Loreto i Autostradą Adriatycką z amfiteatralnym widokiem na morze i na Ankonę
Budowę cmentarza nadzorował inż. Roman Wajda.

Nica – Łotwa

Nica – Łotwa, miejscowość w Kurlandii w okręgu lipawskim,. Położony nad brzegiem rzeki Bartuva, 22 km od Lipawa. Pierwsze wzmianka pochodzi z roku 1560. We wsi znajduje się m.in. budynek lokalnej administracji i Misja Rzymskokatolickiego i Luterańskiego kościoła w której na przemian odbywają się modlitwy dla obu wyznan..
Misja została założona w 2009 roku w celu zapewnienia opieki duszpasterskiej katolickim i luterańskim wiernym

Pilstrundale. Łotwa

Pilsrundale -Pilsrundāle wieś koło Bauski w Semigalii na Łotwie. Pierwsza pisemna wzmianka o Pilsrundale pochodzi z 1280, w czasach gdy wielki Conrad zbudował tu zamek. Główną atrakcją miejscowości jest barokowy pałac Rundale wraz z ogrodami i parkiem, zbudowany przez F. Rastrelli w 1736-1768 roku dla księcia Kurlandii i Semgallia Birona. Po III rozbiorze Polski Katarzyna II podarowała go ks. Zubowowi. Po jego śmierci pałac odziedziczyła Tekla Walentynowicz, powtórnie zamężna z ks. Szuwałowem.W rękach rodziny Szuwałowów -Pilsrundāle pozostało do 1917 roku. Po I wojnie światowej przejęło go państwo łotewskie.Pałac Rundale rewitalizowany po 1991 roku jest jedną z piękniejszych rezydencji na Łotwie. Tu odbywają się uroczystości panstwowe i tutaj podejmowani są dostojnicy państwowi

Priekule. Łotwa

Priekule – miasto w południowo-zachodniej Łotwie, na Ziemiach Kurlandii w sąsiedztwie z Litwą.Priekule w annałach historii zapisana jest w 1483, kiedy to miejscowy grunt został dany w posiadanie barona Korff.Pałac Korffov z 1787 r przetrwał do dziś,. Brama Szwedzka zbudowana w 1699 roku , kościół luterański - uznane są dzisiaj za narodowy zabytek architektury.
Zbudowana w 1871 roku, linia kolejowa Liepaja - Vilnius .sprawiła rozwój Priekule. Podczas II wojny światowej miasto było sceną krwawych walk w której zginęło 23 tysiące żołnierzy

Rucava –Łotwa

Rucava –Łotwa (niemiecki Rutzau ) położona na południowo-zachodniej stronie Łotwy nad Bałtykiem przy litewskiej granicy przy autostradzie Rucava - Liepaja. W okręgu Lipawa. Dokumenty wskazują że Rucavas wymieniona była już w 1253 roku,

Ryga - Rīga. Łotwa

Ryga - Rīga. Łotwa
Stolica i największe miasto Łotwy położone nad rzeką Dźwiną w pobliżu jej ujścia do Bałtyku w Zatoce Ryskiej. Jest głównym ośrodkiem gospodarczo-przemysłowym, komunikacyjnym (port morski, lotniczy i węzeł kolejowy Ryga Centralna), kulturalnym i naukowym kraju. Zabytkowe Stare Miasto wpisane na listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO. Stanowi jedno z największych w Europie skupisk architektury secesyjnej

Sējējciems - Łotwa

Sējējciems- osada w okręgu lipawskim położona w pobliżu Virgi . Obecny Muitnieku Evaņgelicko Luterański kościół został zbudowany od 1849 - 1851 i w r. 1876 gruntownie naprawiony i lekko przedłużony.
Historia mówi że pierwszym proboszczem był Friedrich Būners 1561

Skrunda. Łotwa

Skrunda ( niem. Schrunden ) na Łotwie położona nad rzeką Windawą w częśći zachodniej Kurlandii, 150 km od stolicy Rygi . Miejscowośc rozlokowana przy autostradzie A9 między miastami Saldus i Liepaja . Pierwsze wzmianki pochodzą w źródłach historycznych z 1253 r., W 1368 oddział krzyżacki wybudował w Skrundzie zamek - zniszczony w Wielkiej Wojny Północnej . Swój dobry okres odnotowuje Skrunda po 1925 r gdy zbudowano tu kolej żelazną Gluda-Liepaja Nastąpiło tu ożywienie gospodarcze. Napłynęli tu ludzie powstały nowe osiedla mieszkaniowe rozwinął się przemysł budowlany, mechaniczny, lniarski , obsługi rybołówstwa i obróbki drzewa Wraz z wycofaniem radzieckich wojsk w 1999r
i zburzeniem radzieckiego radaru dalekiego zasięgu miejscowość zbankrutowała.

Smoleńsk, Rosja

Vainode - Vaiņode. Łotwa

Vainode - Vaiņode (niem. Wainoden ) to wieś na Łotwie w południowej Kurlandii w historycznych zapiskach odnotowana już w 1251r. Miejscowość rozwinęła się dzięki uruchomieniu w 1871 r drogi kolejowej między Lipawą a Możejkami. Tu były od zawsze rozmieszczone najpierw niemieckie potem rosyjskie i łotewskie bazy wojskowe łącznie z lotniskami i wyrzutniami rakietowymi i infrastrukturą. Dzisiaj jest to siedziba gminy Vaiņode ale rozwój miejscowości został zahamowany. Kolej zawiesiła swoją działalność jak wiele innych przedsiębiorstw i nie ma już baz wojskowych i osiedla wojskowego

Valtaiki. Łotwa

Valtaiku - wieś w gminie Aizpute na Łotwie w której jest dzisiaj parę domow. W Valtaiku jest kościół luterański pochodzący z 1792r Wnętrze kościoła urządzone jest w stylu klasycznym z rokokowymi elementami. Kościół jest narodowym zabytkiem kultury - Piękny obraz z 1833ra "Golgota", ambona drewniana i 15 bardzo pięknych i cennych witraży wykonanych przez V. Purvītisa zdobia wnętrze kościoła . W pobliżu kościoła ustawiony jest pomnik upamiętniający rozstrzelanie 36 rewolucjonistow w r. 1905

Vecpils. Łotwa

Vecpils - Łotwa.
Vecpils to maleńka miejscowość położona w gminie Durbe w południowo zachodniej części rejonu lipawskiego. Tu stary kościół na wzgórzu . Kościółek ufundowany w 1700 r przez Otto Ernst von Rappe, jest ważnym zabytkiem architektury w Vecpils. Wyposażenie kościoła (ołtarze, ambona, chrzcielnica, obudowa choru sa piękna pracą mrzeżbiacych w drewnie

Virga. Łotwa

Virga na Łotwie położona okręgu Lipawa w rejonie Priekule na Ziemiach Kurlandii. W Virdze od roku 1583-osadzona była rodzina Nolde Conrada który miał tutaj swoje majętności.Tereny otaczające Virgę to rezerwaty przyrody chronionej.

Wierszyna, Rosja

Polska wieś na Syberii

3 listy do Erazma Parysa

Listy w archiwum Genealogii Polaków - skierowane do Erazma Parysa - bratanka Marii, z roku 1886. Osoby występujące w listach: Erazm Parys, Maria z d. Parys, inny Erazm, Zofia Kownacka, Władysław, Jadwiga, Monika, Józef - doktor w Wyrożembach - miejsca: Białystok, Częstochowa, Warszawa, Lyon.
Listy można odkupić.

Herbarz Siebmachera - część galicyjska 1905

Rzadki herbarz niemiecki Johanna Ambrosiusa Siebmachera z 1905r - część obejmująca polskie rody szlcheckie i mieszczańskie z terenów Galicji.

Listy luźne w Archiwum GP

Listy w Archiwum Genealogii Polaków - nabyte na aukcjach, lub od osób prywatnych, przeznaczone do sprzedaży - kontakt w redakcji.

Zbiór D2 - Biskupice, pow. wielicki - dokumenty metrykalne i parafialne

Dokumenty metrykalne i inne związane ze sprawami obrzędów kościelnych odbywanych przy parafii Biskupice, pow. wielicki. Dokumenty nabyte w 2013 na aukcji internetowej jako całość. Oryginały dokumentów można odkupić - zysk przekazany będzie na cele statutowe Fundacji Odtworzeniowej Dóbr Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Zbiór D3 - Biskupice - księga bierzmowanych 1841, 1858, luźne karty

Zbiór luźnych kart wyrwanych z księgi bierzmowanych z Biskupic - rok 1841, 1858.
Karty nabyte na aukcji internetowej przekazane do Archiwum Diecezjalnego w Tarnowie

Zbiór D4 - Inne dokumenty w Archiwum GP

Dokumenty luźne pozyskiwane na zasadzie zakupów lub darowizn. Materiały można po części odkupić - wszelkie pozyskiwane fundusze są przekazywane na dalsze zakupy do Archiwum.

Archiwa Paryskie

Archiwa sprzed 1871 (Komuna Paryska) zostały w większości zniszczone. Dlatego poniżej tej daty zazwyczaj są to zwykle kartki informujące że taki dokument istniał, lecz już się go nie odnajdzie.

Bełżyce - śluby 1826-1877 spisy

Spisy podsumowujące lata z dwóch ksiąg małżeństw. Księgi znajdują się w parafii.

Ciężkowice - zmarli 1759-1768

Ilnik - dokumenty parafialne XIX/XX

Ilnik - wieś w okolicach Turki na Ukrainie.
Dokumenty odkryte na strychu parafii w ramach akcji "Ołtarze Ojczyzny". Większość w stanie niezwykle zniszczonym. Część dokumentów nie jest udostępniana z racji na zbyt młody wiek. Fotografie w pełnej rozdzielczości dostępne w redakcji.
Wśród dokumentów zezwolenia na ślub, umowy, protokoły parafialne, dokumenty ubezpieczeniowe, materiały metrykalne i genealogiczne, listy prywatne.

Łastówki - spis mieszkańców XIXw

Łastówki rejon między Turką i Drohobyczem.
Księga odkryta i zdigitalizowana przez Genealogię Polaków w ramach projektu "Ołtarze Ojczyzny". Księga była znaleziona w tragicznym stanie. Zawiera dane od 1780 roku do końca XIX wieku. Fotografie w pełnym wymiarze dostępne w redakcji.
Prosimy o pomoc w indeksowaniu poprzez pole "komentarz"

Luźne - kopie pojedynczych kart metrykalnych

Naczelnik Wojenny Powiatu Olkuskiego i Miechowskiego , sygn. I

Kopia akt z Archiwum Państwowego w Kielcach, zespół 26, sygn. I.
Listy uczestników Powstania Styczniowego w Ojcowie i zgrupowaniu Langiewicza, w tym Żuawów Śmierci.

Wszystkie pliki zostały zindeksowane - wpisy można znaleźć w Katalogu Powstania Styczniowego
Baza mogił, bitew, pomników Powstania Styczniowego Szlak 1863

Niepołomice - zmarli 1800-1910

Płaza - urodzeni 1811-77 Indeksy

Księga alfabetycznego indeksu urodzeń - z podanymi numerami ksiąg i stronami. Lata 1811-1877. Płaza - to miejscowość koło Chrzanowa.

Śpiewnik patriotyczny 1920

Achremowce

Achremowce (dawne woj. wileńskie, powiat brasławski)
9810

Aksiutowo, pow. brasławski

woj. wileńskie, pow. brasławski, gm. Bohiń

Aleksandrowo, pow. brasławski

woj wileńskie, pow. brasławski, gmina Miory

Babicze obw. Mińsk. Białoruś

Białoruś ogólnie

Brasław

Brasław (dawn. woj wileńskie, pow. brasławski)
105244

Brzostownica Wielka

Brzostowica Wielka - cmentarz 108869

Bujewszczyzna, pow. braslawski

woj. wileńskie, pow. brasławski, gm. Jody

Ćwirki

Ćwirki - cmentarz 104951

Drohiczyn, pow. kobryński

Opuszczony cmentarz katolicki z czasów od ok 1925-1943. Cmentarz znajduje się 580 za wsią w lesie, drogą na pn-wsch. po lewej stronie drogi, całkowicie zarośnięty, groby są prawd. miejscem pozyskiwania czaszek na czarny rynek. Cmentarz został odnaleziony i upamiętniony staraniem potomków oraz ks. Tadeusza Steczkowskiego, Orionisty.
Lokalizacja - 104635
Opis - 22436

Dziechciary, pow. brasławski

woj. wileńskie, pow. brasławski, gm. Brasław

Dziedzinka, pow. brasławski

woj wileńskie, pow. brasławski, gm. Przebrodzie

Dzisna, pow. dzisieński

Dzisna - pow. dzisieński, woj wileńskie
Dzisna 11206

Gajlesze, pow. brasławski

Gajlesze - gm i pow. brasławski, woj wileński
Gajlesze 11725

Głębokie

Grodno

Hermanowicze, pow. dzisieński

Hermanowicze, dawny powiat dzisieński woj. wileńskie.
11742

Ikaźń

Ikaźń (dawn. woj wileńskie, pow. brasławski)
12287

Iwie, cm. tatarski

Kuropaty, k. Mińska

Lida

Lida (dawn. województwo nowogródzkie, powiat lidzki)
105243

Milkiewicze

Nowy Pohost

Nowy Pohost (dawn. woj wileńskie, pow. brasławski)
15470

Opsa

Opsa (dawn. woj wileńskie, pow. brasławski), opis - 20289
104481

Plebańce, pow. brasławski

Plebańce - gm i pow. brasławski, woj wileńskie
Plebańce 105538

Przebrodzie

Przebrodzie (dawn. woj wileńskie, pow. brasławski)
16070

Rudawa, pow. brasławski

Okolica Rudawa, woj. wileńskie, pow. brasławski, gmina Jody
(ob. Akalica, Białoruś)

Słobódka

Słobódka (dawn. woj wileńskie, pow. brasławski)
17852

Sobolewszczyzna, pow. brasławski

Sobolewszczyzna - gm. Przebrodzie, pow. brasławski, woj wileńskie
Sobolewszczyzna 17903

Szakury, pow. brasławski

Szakury - gm i pow. brasławski
Szakury 17437

Ukla, pow. brasławski

Ukla, dawniej powiat brasławski woj. wilenskie
18883

Widze, pow. brasławski

Widze - gm. widzka, pow. brasławski, woj wileńskie
Widze 19223

Wisiaty, pow. brasławski

Wisiaty - gm. Nowy Pohost, pow. brasławski, woj. wileńskie
Wisiaty 19266

Worończa

Woronów (białor. Воранава) - cmentarz polski.

Alkiskiu - Alkiškiai. Litwa

Alkiskiu - Alkiškiai -,na Żmudzi w okręgu szawelskim w rejonie okmianskim. - 3 km na północny-wschód od AKMENE nad rzeką Dubikine. Kościół Luterański konsekrowany w 1865 r..

Balwierzyszki- Balbieriškis. Litwa

Balwierzyszki Balbieriškis) – na Litwie do 1870 miasto w okręgu kowieńskim w rejonie Preny, siedziba starostwa Balwierzyszki.Za Królestwa Polskiego gmina Balwierzyszki należała do powiatu mariampolskiego w guberni suwalskiej. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę i Litwę powiat mariampolski na podstawie umowy suwalskiej wszedł 10 października 1920 w skład Litwy. Zachowało się parę grobów opisanych po polsku

Bartniki - Bartninkai

Bartniki - Bartninkai - na Litwie w okr. mariampolskim w rej. wyłkowyszki, położone ok. 17 km na południe od Wyłkowszek, prz drodze 5106 Vilkaviškis - Bartninkai - Aistiškių i 5115 Patilčiai -Bartninkai - Kaupiškiai. Wieś założona w XVI wieku, od 1744 prawa miejskie. Znajduje się tu poczta, kościół parafialny i ambulatorium. Bartniki - ruina kościola zniszczonego w 1944 r, wybudowanego w latach 1779- 1790. Dzisiaj mieści się tutaj .siedziba starostwa Bartniki.

Bazyliany - Bazilionai

Bazyliany - Bazilionai –( dawniej Padubis –Padubysys). Leżą na Litwie, w okręgu szawelskim, w rejonie szawelskim w pobliżu rzeki Dubissa., W 1744 r król August III nadał przywilej organizowania jarmarków . Miejscowość znana pod tą nazwą od roku 1749 kiedy przybyli Bazylianie zakładając tu szkołę parafialną. Do 1795 roku miejscowość znajdowała się w granicach Polski.

Bejsagoła - Baisogala. Litwa

Bejsagoła- Baisogala niegdyś siedziba starostwa. W podziemiu kościoła groby Komarów. Obok kościoła grób Baniewiczowej z Ruszkowskich 1812-1887 na cmentarzu grób M. Kierbedzia 1848-1908, poza tym nie wiele starych grobów z napisami polskimi . Odwiedzających to miejsce prosimy o wnoszenie poprawek w opisach a także zapraszamy do wstawiania zdjęć starych grobów.

Berżery -Beržoras. Litwa

Berżery -Beržoras - w okręgu telszańskim‎ w rejonie Płungiany /Plunge w gminie Plateliu. Cmentarz położony przy kościele p.w. Św. Biskupa Stanislawa

Betygoła - Betygala Litwa

Betygoła - Betgoła, pow. kowieński, o 74 w. od Kowna. Miejscowość znana była już w 1253 r. Pierwszy kościół katolicki św. Mikołaja, drewniany, zbudowany był juz w 1416 przez w. ks. lit. Witolda, wielokrotnie odbudowywany. Na cmentarzu na grobach nazwiska polskie pisane w języku litewskim.

Bezdany- Bezdonys. Litwa

Bezdany- Bezdonys maleńka miejscowość zapisana już w 1516 r nadana przez Zygmunta Starego Ojcu kardynała Stanislawa Hozjusa – Ulrykowi Hozjuszowi.. Potem należała do Jezuitow a w 1774 r do Łopacińskich.W Bedanach Bezdonys stara stacja kolejowa-pamiętna z napadu zbrojnego w 1908 r na pociąg pocztowy , drewniany kościołek katolicki, szkola . cmentarz katolicki- na nim groby z polskimi nazwiskami

Birsztany - Birštonas Litwa

Pierwsze wzmianki o Birsztanach pochodzą z1382 r.Kroniki krzyżackie odnotowały w zakolu Niemna warowny gród litewski Birstein. W 1475 r. mieszkał tutaj Kazimierz Jagiellończyk z królową Elżbietą i synami W XVI w. istniało już miasteczko z kościołem parafialnym. W 1846 r. powstał tutaj pierwszy zakład leczniczy a jego orędownikami byli doktorzy Benedykt Bieliński i Adam Bartoszewicz. Swoja świetność największa miały Birsztany przed I Wojna Światowa. Uzdrowisko jest stale rozbudowywane a walory jego sa doceniane nie tylko przez Litwinów. Birsztany pozyskały prawa miejskie w 1966 r.,W centrum miasteczka – stary katolicki cmentarz na którym paręnaście zachowanych grobów z polskimi napisami.

Biteny - Bitėnai Litwa. Cmentarz Luterański

Bitėnai (niem. Bittehnen) to wieś w gminie Pojegi (Pagėgiai ) na Litwie wzmiankowana po raz pierwszy w 1500. Miejscowość leży na brzegu rzeki Niemen pobliżu ważnego archeologicznego o wielkiej tradycji religijnej wzgórza Rambynas, który od 1992 r. jest rezerwatem przyrody. Cmentarz luterański starannie utrzymany przez potomków- Vydunasów i Ich przyjaciół na którym są pochowani Vydunas Vilhelm 1868-1953 filozof, pisarz, dziennikarz i Martynas Jankus 1858-1946 litewski działacz narodowy na terenie Małej Litwy, publicysta i wydawca, redaktor czasopisma "Auszra".

Biteny - Bitenai Silenai Cmentarz Ewangelicki

Bitėnai -Silenai w gminie Pojegi. Miejscowy cmentarz ewangelicko luteranski. Według przekazów cofające się wojska napoleonskie na tym cmentarzu ukryły kosztowności zrabowane w świątyniach. Rosyjscy funkcjonariusze w r 1974 przy pomocy ciężkiego sprzętu szukając ukrytego skarbu przekopywali cmentarz do głębokości 10 m. Nikt nie wie tak na prawdę czy skarb był tam złożony, czy skarb odnaleziono i czy powrócił do kościołów, gdyż nie dozwolono nikomu zbliżać się do cmentarza w czasie gdy tam trwały poszukiwania. W r 2010 cmentarz został uporządkowany i ogrodzony a nad bramą umieszczono napis. Na cmentarzu odsłonięty został pomnik z inicjatywy Ewy Jankute dzisiaj 87 letniej poświęcony pamięci tam pochowanym mieszkańcom okolicy.

Bopty - Babtai . Litwa

Bopty - Babtai Litwa - to niewielka miejscowość 24 km na północ od Kowna, w powiecie kowieńskim na lewym brzegu rzeki Niewiaży /Nevėžis przy drodze z Kowna do Rygi.W źródłowych zapisach pojawiła się nazwa już w 1394 roku. W 1672 w Babtai zbudowano pierwszy kościół a w 1777 roku utworzono szkołę parafialną. W 1732 roku Babtai otrzymało przywilei na przeprowadzanie cotygodniowego targu W 1792 roku Babtai otrzymało prawa magdeburskie i herb. Niestety wielokrotnie było poważnie palone. Społeczeństwo Babtai uczestniczyło w Powstaniu w 1863 . W Babtai pieknie utrzymany jest kościoł rzymsko katolicki p.w. Św. Apostołów Piotra i Pawła. Na miejscowym cmentarzu wiele starych grobów z epitafiami polskimi

Bukonys - Litwa

Bukonys- wieś na Litwie w rejonie Jonawa znana już w XVI gdyż położona była przy ważnej drodze z Warszawy do Petersburga. Osada straciła na znaczeniu gdy drogę tę przebudowano
i wieś została na uboczu .Przy kościele stary cmentarz i na obrzeżu cmentarz drugi

Butrimoniai

Butrimoniai –
w okręgu poniewieskim i wiejskiej gminie poniewieskiej w parafii Krekenawe, w pobliżu płynie rzeczka Linkava . Przy drodze drewniany stylizowany krzyż ku czci wygnańców i nieco dalej od drogi wiejski mały cmentarz na którym jest parę grobów z polskimi inskrypcjami.
Dzisiaj to tylko parę domów przy drodze i zagubionych w polach .

Butrymańce - Butrimonys Litwa

Butrymańce - Butrimonys Litwa położone w okręgu wileńskim w gminie rejonowej Soleczniki, w połowie drogi między Ejszyszkami i Solecznikami.

Kościół murowany Zbawiciela.. W pobliżu cmentarz na którym
zachowały się nieliczne groby z nazwiskami pisanymi w języku polskim

Czekańce- Čekonys

Czekańce- Čekonys wieś na Litwie , w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim w gminie Dobejki powstała w XVI w. Należacy do parafii w Dobejkach - Debeikių cmentarz położony tuz przy drodze lokalnej Dobejki- Czekince, zostal ogrodzony kamiennym parkanem w 1910 r. a w 1936. podwoił swoją powierzchnię. W roku 1955 wymurowano do niego prowadzącą nową metalową bramę ktorą wykuł miejscowy kowal Paweł Scud. Na cmentarzu w jego centrum jest drewniana kaplica. W latach 1941-52 z zesłano na Syberię na 20 osób. We wsi w 1948 roku powstały kołchozy w latach dziewięćdziesiątych przekształcone na firmę rolniczą która zostala w 1997 r ostatecznie zlikwidowana.

Czekiszki - Čekiškė Litwa

Czekiszki - Čekiškė – na Litwie, nad Dubissą, w okręgu kowieńskim, w rejonie kowieńskim. Pierwsza parafia powstała tutaj już w 1620 r W latach 1625-1627 istniała szkoła parafialna .W końcu XVIII wieku Czekiszki otrzymały przywilej urządzania targów. Dobre położenie nad rzeką spowodowało że miejscowość zaczęła się rozbudowywać . Napływali osadnicy. Wokół rynku powstały liczne sklepy i karczmy , pracownie rzemieślnicze.W roku 1863 Czekiszki znane były z działań patriotycznych .W okresie międzywojennym 70 % miesz-kańców stanowili Żydzi w czasie okupacji hitlerowskiej większość z nich zginęła.Na Cmentarzu miejscowym zachowany nie wiele grobów z epitafiami polskimi

Czerwony Dwór - Raudondvaris Litwa

Czerwony Dwór- Raudondvaris - w rejonie kowieńskim na zachód od Kowna u zbiegu rzek Niemna i Niewiaży. Siedziba starostwa. Miejscowość wzmiankowana w kronikach zakonu krzyżackiego z 1392 roku. Tu dochodziło wiele razy do wielkich walk z Krzyżakami. W Raudondvaris jest kościół p.w. Św. Teresy.. Dobra niegdyś królewskie potem kolejno Radziwiłłów, Zabiełłów, Tyszkiewiczów i Ci ostatni maja tutaj swoje groby. Obok kościoła pomnik Naujalisa Juozasa -organisty, kompozytora, pedagoga i dyrygenta chóralnego.
Na miejscowym cmentarzu grób Zabiełłowej i architekta Anichini Cezarego.

Datnów – Dotnuva

Datnów –Dotnuva w okręgu kowieńskim w rejonie kiejdańskim, przy drodze Kiejdany – Szawle. Pierwszy kościół zbudowany przed 1636 metrów. W 1637 Datnów otrzymał prawa miejskie. Następny, drewniany, w 1699 roku. W 1702 osiedlili się tutaj bernardyni. W 1768 rozpoczęto budowę murowanego klasztoru w stylu barokowym, który po powstaniu styczniowym został zamknięty. W miejscu drewnianego kościoła ufundowanego przez Brzostowskich powstawal w latach 1773 -1810 murowany kościoł. barokowy p.w. Zwiastowania Najświętszej NMP .

Diržiai

Diržiai- wieś w północno-wschodniej rejonie pokrojskim w okręgu szawelskim obok drogi 211 Linkuva - Žeimelis

Dobejki-Debeikai

Dobejki;-Debeikai- Debeikių -na Litwie, nad brzegiem rzeki Oknista, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, w pobliżu Uteny, Wiżun i Anyksciai . Są siedzibą gminy Dobejki;
Prośba do wszystkich miejscowych osób o pomoc w odczytaniu inskrypcji na grobach także o dosyłanie zdjęć grobów ze starego cmentarza wraz z opisami,

Dorbiany - Darbėnai

Dorbiany - Darbėnai - na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim w rejonie kretyngańskim, 14 km na północ od Kretyngi w pobliżu granicy z Łotwą,. Są siedzibą starostwa Dorbiany. Znajduje się tu kościół parafialny p.w. św. Piotra i Pawła. Dzwonnica drewniana z XIX w. i stary cmentarz

Dowiany - Daujėnai Litwa

Dowiany - Daujėnai na Litwie. Miejscowość położona w okręgu poniewieskim, w rejonie pozwolskim, nad rzeką Orią.

Druskieniki . Druskininkai. cmentarz prawosławny.

Druskieniki . Druskininkai. Litwa

Druskienniki jako uzdrowisko nabrało sławy i rozbudowy w 1794 kiedy Stanisław August Poniatowski ogłosił je specjalnym dekretem miejscem o leczniczych właściwościach.Natomiast Cmentarza w Druskiennikach długo nie było, ponieważ bano się go urządzać by nie odstraszyć kuracjuszy zjeżdżających tu z całej Europy i Rosji.Pochowki odbywały się na obrzeżach miasta we wsi Rotnica która dzisiaj jest włączona do Druskiennik. Dzisiejszy zabytkowy już cmentarz założony został w XIX w i jest położony w bardzo pięknym miejscu ,właściwie w centrum Druskiennik nad jeziorem .. W niniejszym albumie który Państwu polecam właśnie z tego cmentarza umieszczone są zdjęcia grobów naszych Przodków

Druskienniki. Druskininkai.Rotnica - Litwa

Cmentarz położony tuż obok kościoła (niegdyś drewnianego) w odległości 2 kilometrów od uzdrowiska .
Na Cmentarzu stare groby także z nazwiskami pisanymi po polsku .
Jest też na tym cmentarzu troskliwie pielęgnowany grób Jana Czeczotta.

Dubinki Dubingiai Litwa

Dubinki Dubingiai w gm. Malaty Wzmianki o miejscowości pochodzą z XIV wieku. W 1334, 1373 i 1375 roku była niszczona przez najazdy krzyżackie. Od XV gród w Dubinkach na szlaku handlowym do Inflant. W 1415 roku wielki książę Witold wznosi tu zamek, w 1430 roku funduje kościół parafialny. Do początku XVI wieku Dubinki są pod zarządem królewskich namiestników. Przechodzą potem w ręce Radziwiłłów, Jerzy Radziwiłł buduje murowany zamek. Dubinki dziedziczy od 1541 roku syn Mikołaj Radziwiłł Rudy, Tutaj mieszkała Barbara Radziwiłłówna (znana z romansu z królem Zygmuntem II Augustem) mieszkała w Dubinkach pod czujną opieką brata przez kilka miesięcy (zimą 1547-1548)- siostra Mikołaja. Radziwiłłowie w czasie Potopu tracą Dubinki następnie pozyskują je w II p. XVII w. Podczas archeologicznych badań odnaleziono szczątki Radziwiłłów które uroczyście pochowano w 2009 r. Na cmentarzu położonym obok dawnego kościoła katolickiego który strawił pożar w 1939 r nie wiele grobów z nazwiskami pisanymi po polsku . Obecnie we wsi dzięki staraniom proboszcza parafii ks. Antoniego odrestaurowywana jest plebania a w malutkim drewnianym kościele odbywają się regularne nabożeństwa



.

Dukszty Pijarskie (Dūkštos) Litwa

Dukszty Pijarskie , Dukszty Dūkštos. Litwa- wioska na prawym brzegu Wilii, 8 km. zachód od Mejszagoły, przy szosie Wilno-Kiernów. Pierwszą kaplicę zbudował w 1647. właściciel folwarku Darat Giedraitytė-Daubarienė. Obecny murowany Kościół Św. Anny powstał w 1850-1856. architektem był Tyszecki Stanisław i Gustaw Szacht a projekt wyszedł z rąk Pijarów.Kościół zbudował ks. Joachim Dębiński - ostatni rektor i prowincjal zakonu pijarów2 na Litwie. Na bardzo starym przykościelnym cmentarzu w Duksztach Pijarskich jest wiele zachowanych grobów z polskimi inskrypcjami wśród nich groby mieszkańców, nauczycieli, księży Pijarów: „ Pamiątka w Bogu zeszłych spoczywających na tym cmentarzu oo. Pijarów rozmaitemi czasy umarłych, F. N. Golańskiego prof. b. Uniw. Wileńskiego, Sieradzkiego, R. Danilewicza, Głogowskiego i w. in. od ceniących ich zasługi i cnoty, kamień ten położony” także byłego prob. Duksztańskiego Bonawentura Pietkiewicza i Józefa Krukowskiego i innych

Dukszty Stare - Dūkštas

Dukszty Stare - Dūkštas. – Miejscowość na Litwie, położona w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim.
Cmentarz Żołnierzy Polskich

Dukszty Stare -Dūkštas

Dukszty- Dūkštas – na Litwie, położone w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim.
Stary cmentarz był położony przy dawnym drewnianym kościele w poblizu pałacu Biegańskich.

Dziewałtów -Deltuva Litwa

Dziewałtów -Deltuva –na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie wiłkomierskim. Miejscowość wymieniana w traktacie już w 1219 roku..W XVI wieku Dziewałtów był własnością książąt Wiśniowieckich, Oni wybudowali tu kościół kalwiński. W 1681 część miejscowości zakupił Ogiński Marcjan Aleksander - druga część wraz ze zborem była własnością Grużewskich do 1848 roku. W 1744 m. Dziewałtów otrzymał przywilej targów i jarmarków. Zbór istniał i funkcjonował do 1939 roku a zniszczeniu uległ po 1945 roku.. W 1752 r. został zbudowany rzymskokatolicki kościół Świętej Trójcy . Substancja kościoła przebudowana zostala gruntownie w r 1872 r.

Ejgirdzie - Eigirdžiai. Litwa

Ejgirdzie - Eigirdžiai położone w okręgu telszańskim i w rejonie telszańskim, nad rzeką Tawsołą.
Pierwszy kościół został zbudowany w 1794 roku

Ejragoła - Ariogala,

Ejragoła - Ariogala, żmudz. Ariuogala) –na Litwie, położone nad brzegiem rzeki Dubissy w okręgu kowieńskim, W XIII-XIV w. był tu drewniany, silnie umocniony gród. Mieszkał w nim książę Butywid (Pukuwer) i tu urodził się jego syn, późniejszy Wielki Książę Litewski Witenes (1262–1315). Rezydował tu także Giedymin. Zamek bezskutecznie atakowali Krzyżacy, ale w czasie wyprawy w 1382 zdołali go zdobyć i zniszczyć (ślady wałów i fos).
W 1640 roku król Władysław IV nadał miejscowości przywilej targowy i organizowania jarmarku. Należała do dóbr stołowych Wielkich Książąt Litewskich, które w XVIII w. dzierżawili Białłozorowie. W XIX w. właścicielami byli Millerowie, a później Morkowie. W 1792 roku król Stanisław August Poniatowski nadał miejscowości prawa miejskie i herb.
W Ejragole- jest Kościół p.w. Św. Archanioła Michała .

Ejszyszki

Gegužinė

Gegužinė na Litwie w okr. kowieńskim w rej. koszedarskim na lewym brzegu rzeki Wilii, przy drodze 143 Jonava - Żośle w otoczeniu lasów. Na zachód od wsi przepływa rzeka Lomená , a na wschód Laukysta (obie - dopływy Neris). Po raz pierwszy w archiwach wymienione w XV wieku. Pierwszy
drewniany kościół był tutaj już w 1507 lub 1520 r. Budowę miejscowego kościoła p.w. Zwiastowania NMP rozpoczętą w 1915 r. zakończono dopiero w r. 1932 (gdyz prace budowlane przerwała wojna) Tak kościół jak i ogrodzenie wykonane jest z ciosanego kamienia
Zawierzyłam aparatowi nie wszystkie inskrypcje są czytelne- proszę o wsparcie miejscowych osób.

Giedrojcie -Giedraičiai Litwa

Giedrojcie -Giedraičiai położone w rej. Malaty na Litwie 45 km na północ od Wilna, nad brzegiem jeziora Kiementas. Według miejscowej legendy założone przez księcia Giedrius /Giedrojcia . Pierwsza wzmianka w źródłach pisanych w 1338 r., kiedy to Wielki Książe Giedymin podpisał traktat pokojowy z Krzyżakami. Przez długi czas miejscowość była posiadłością Giedraitis/ Giedrojciów.Pierwszy kościoł powstal tu podobno już w 1410 odbudowany w 1809 r przez biskupa żmudzkiego Józefa Giedroycia, Od 1777 roku była tu szkoła parafialna. Dziś szkoła nosi imię Antanasa Jaroševičiusa, malarza..W 1920 r. miasto było świadkiem walk między Litwinami a Polakami pod wodzą Lucjana Żeligowskiego. W miasteczku pomnik poświęcony ofiarom a na cmentarzu groby ofiar .

Giełwany Gelvonai Litwa

Giełwany Gelvonai (Gelwen) wymienione były w 1385. W 1642 roku. zbudowano kościół ewangelicko-reformowany. W 1686 utworzono w nim . Kościół rzymskokatolicki (spalony w 1895). Powstały tutaj klasztor franciszkanów został zamknięty w 1832 roku. W 1744 roku. 22 listopada. August III nadał Gelvonai przywilej i prawo do organizowania targów. W 1781 roku. W1782r utworzono parafię. W 1867 roku. Utworzono pierwszą szkołę podstawową. W 1897 roku Giełwany zostały w dużej części spalone ale już w tym samym roku rozpoczęto budowę kościoła p.w. Najświętszej Marii Panny . Giełwany były własnością najpierw Siesickich, Żabów i Platerów. Mieli tu także swoje majętności Kossakowscy, Horodelscy i Górscy.

Gorżdy Gargždai Litwa

Gorżdy- Gargždai , położone na prawym brzegu Miniji wspomniane w historycznych żrodłach juz w 1253 r., w zachodniej Litwie, w okręgu kłajpedzkim w rejonie kłajpedzkim, siedziba starostwa . Tu mieścił się w XV-XVI dwor Starosty Żmudzkiego. Gorżdy - posiadły prawa miejskie od 1792 r. Pierwszy kościół powstał w 1535 r .
Gorżdy zniszczone były w II WŚ

Grażyszki -Gražiškiai

Grażyszki -Gražiškiai - na Litwie w okr. mariampolskim w rej. wyłkowyskim, położone ok. 24 km na południe od Wyłkowszek, , przy drodze Kalwaria-Wisztyniec. Wieś założona w XVI wieku, w 1746 uzyskała przywilej na organizację tragów. Grażyszki - Kościół pw św. Michała Archanioła, murowany, jednowieżowy pochodzący z 1881 r. Dzisiaj Grażyszki Gražiškiai są siedzibą starostwa Grażyszki

Gruszławki - Grūšlaukės .

Gruszławki (Gruslauke)- Grūšlaukės na Litwie w rejonie kretyngańskim w okręgu kłajpedzkim 11 km od Darbėnų i 10 km od Salantų. Miejscowość znana od 1550 r Posiadała dany przez króla Augusta przywilej organizowania 3 jarmarkow rocznie Własność szlachty kolejno: Vainos, Ogiński, Masalski, Potockich(1795 - 1806 m.), Zubow (1806 - 1824 m.). Od 1824 r należały do Tyszkiewiczów. Miejscowi mieszkańcy brali udział w powstaniach w 1831 i 1863 r. Książę Ignacy Ogiński zbudował tu w 1778 r kościół który w 1945 się spalił. Kościół św.. Jana Nepomucena odbudowano w latach (1988 r - 1995 r m.). Cmentarz z drewnianą starą kaplicą ,

Gryszkabuda - Griškabūdis

Gryszkabuda - Griškabūdis - na Litwie w okr. mariampolskim w rej. Szaki, położone ok. 15 km na południowy wschód od Szaków przy drodze Pilwiszki-Szaki.
Gryszkabuda wymieniana była już w latach 1697 - 1706 . W r. 1765 miała nadane prawa handlu
W latach 1742 - 1743 zbudowano pierwszą drewnianą kaplicę, a w 1796 m. zbudowano drewniany kościół p.w. Przemienia Pańskiego. Dzisiaj Gryszkabuda - Griškabūdis są siedziba starostwa .

Grzegorzewo

Hanuszyszki -Onuškis Litwa

Hanuszyszki - Onuškis w rejonie trockim, w okręgu wileńskim nad jeziorem Samawa. Byłe własności Naruszewiczów, Chodkiewiczów i Szetkiewiczów, i Otsufjewych. W Hanuszyszkach jest Kościół p.w. śś. Filipa i Jakuba, fundacji Kazimierza i Teresy Szetkiewiczów wybudowany w l. 1823-28

Igliszkany - Igliškėliai Litwa

Igliszkany lit. Igliškėliai - miejscowość na Litwie w okręgu mariampolskim położone przy drodze Mariampol-Olita. W miejscowości nowy murowany kościół p.w. Św. Piotra Twórzmy album wspólnie

Igłówka –Igliauka Litwa

Igłówka–Igliauka – wieś na Litwie oddalona o 20 km. od Mariampola . Parafia i kościół p.w. Św. Kazimierza
Groby na miejscowym cmentarzu mimo znajomego brzmienia nazwiska są opisane po litewsku

Zapraszamy do tworzenia albumu

Iłgów - Ilguva. Litwa

Iłgów- Ilguva na Litwie w okręgu mariampolskim, w rejonie szakowskim, w gminie Kruki do roku 1758 nosiiła nazwę Poniki. Od około 1620 r. Iłgow był własnością osiedlonej na Litwie rodziny Talko – Hryncewiczow. Herbu Iłgowski. ( Seniorem rodu był - Wiktor Talk Hryncewicz- Victor Talk Grincevičius- herbu Ilgauskas ) Jednym z wybitniejszych przedstawicieli rodu był Ludwik Talko - Hryncewicz, prałat Katedry Żmudzkiej, proboszcz wieloński. Wybudował tu kościół i dwór . Majętnośc przekazał Franciszkowi swojemu bratankowi. Po Franciszku odziedziczył ją jego syn Jan - szambelan króla Stanisława Augusta, a następnie jego dwaj synowie - Dominik i Julian. Ostatnim męskim dziedzicem Iłgowa z rodziny Talko - Hryncewiczów był syn Juliana - Henryk. Jego córka - Anna - została żoną Emila Młynarskiego. Młynarscy mieszkali tutaj trzy lata.

Inkuny- Inkūnai

Inkuny- Inkūnai. Litwa - w rejonie oniksztyńskim w okręgu uciańskim , położona w rezerwacie krajobrazowym nad rzeką Świętą przez którą przewieszony jest most wiszący nad rzeką. W XVII wieku Inkuny były wlasnością Radziwiłłów i przynależały do Ich dworu w Svedasai. Pozniej w XIX wieku wlaścicielami tej ziemi byli Marykoni. Wokół kościoła Matki Boskiej Ostrobramskiej który zbudowano w 1942 roku wzniesione są w latach 2010 i 2011 drewniane stylizowane krzyże symbolizujące zatopione wsie. Nieopodal kościoła jest żródełko. W pobliżu kościoła w przepięknej scenerii sosnowego lasu jest posadowiony cmentarz.

Islauzo -Išlaužos,

Islauzo -Išlaužos, położone w okręgu kowieńskim w rejonie preńskim przy drodze Kowno - Preny - Alytus. Pierwsze wzmianki o wsi były już w 1744- kiedy to Tyszkiewicz nabył te ziemie .Od tego czasu wieś , zaczęła się rozbudowywac. W 1882. było 104 mieszkańców ,a w 1923. -179. W roku 1833 zbudowano tu kościół p. w.
Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych

Jaszuny

Jezno Jieznas- Litwa

Jezno Jieznas na Litwie na przestrzeni wieków miało wielu właścicieli.Była tu świątynia wyznania helweckiego(Łukaszewicz, Dzieje wyznania helweckiego t. 2, str. 20), którą Stefan Pac, podkanclerzy w. ks. litew., przerobił na kościół katolicki w r.1634.Syn jego,Krzysztof,kanclerz wielki litew. dokończył pracy, a w r.1770 Antoni Pac kościół ten freskami przyozdobił i powiększył o całe prezbiteryum. Władysław Syrokomla 1857 Wycieczki po Litwie
Wielka prośba do wszystkich o włączenie się w tworzenie tego albumu szczególnie proszę o to mieszkańców Jezna

Johaniszkiele - Joniškėlis

Johaniszkiele ( lit. Joniškėlis ) - na Litwie , położone w okręgu poniewieskim , w rejonie pozwołskim. Od XVII wieku. Znane jako Joniskelis ktoregor właścicielami byli Karpiowie aż do II WŚ. W 1.684 r powstal pierwszy drewniany kościół. W 1736 r. Król August nadal osadzie przywilej handlu. Ignatius Karp sfinansował budowę szkoły parafialnej .w której chłopi mogli uczyc swoje dzieci podstaw rolnictwa i przetwórstwa . W 1810 m. założył szpital, pierwszy szpital wiejski..
Zachęcam odwiedzających to miejsce do wspóltowrzenia niniejszego albumu

Kałnele-Kalnalis

Kałnele-Kalnalis na Litwie w rej. kretyngańskim w okręgu kłajpedzkim. W miejscowości jest kościół p.w. św. Wawrzyńca fundacji Andrzeja Ogińskiego zbudowany w 1777 r.

Kaplice Panoteriai Litwa

Kaplice- Panoteriai na Litwie w okręgu kowieńskim, w rejonie janowskim. Miejscowość położona na południe od autostrady Kėdainiai-Ukmerge. W miejscowości kościół wybudowany w 1994 r. Dawna posiadłość Domeyków. Zdjęcia w albumie pochodzą z zabytkowego cmentarza przykościelnego.
Wdzięczni będziemy za uzupełnienie napisów na nagrobkach

Kielmy Kelmė Litwa

Kielmy lit. Kelmė, miasto na Litwie . Znane było już z kronik krzyżackich jako Kymel w 1294 roku. Według podania założył osadę Książę Witold. Jest obecnie stolicą rejonu kielmskiego w okręgu szawelskim na Żmudzi.
W Kielmach jest kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i kościół ewangelicki.
Odrestaurowany jest też dwór Grużewskich
Duży obszar dawnego cmentarza na którym są stare groby jest w stanie zapomnienia.

Kiernów - Kernavė

Kiernów, Kierniów (lit. Kernavė), rej szyrwincki, okr wileński – dawna stolicy Litwy, położonego w okręgu wileńskim.
Kiernów 4579

Kinty Kintai Litwa

Kinty Kintai – miiejscowość na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w gm. Szyłokarczma nad Zalewem Kurońskim.
Do 1920 Kinty należały do Prus, a w latach 1920-1923 do Kraju Kłajpedzkiego. W 1923 przyłączone do Litwy wraz z Krajem Kłajpedzkim. Utracone na rzecz III Rzeszy w 1939. Od 1945 w składzie Litewskiej SRR, a następnie Litwy.

Kołtyniany – Kaltanėnai

Kołtyniany – Kaltanėnai na Litwie, w okręgu wileńskim w rejonie święciańskim, nad jeziorem Žeimenis w miejscu, gdzie wypływa rzeka Žeimena . Przez osadę przechodzi linia kolejowa Svencioneliai - Vilnius , przebiega także przez osadę droga łącząca Svencioneliai, Ignaliny , Moletai , Uteny . Obecnie jest siedziba wiejskiej gminy Kołtyniany. W Kołtynianach jest Kościół zbudowany w latach 1903-1909 p.w. Matki Boskiej Anielskiej

Komaje Kamajai –Litwa,

Komaje Kamajai –Litwa,
w rejonie rakiszeckim, w okręgu poniewieskim. Kamaje znane już w XVI w jako dobra Tyzenhauzów którzy tutaj zbudowali pierwszy drewniany kościół w 1635 r później wielokrotnie rekonstruowany z powodu pożarów .Obecny kościół p.w. św. Kazimierza wg proj. inż. Wyganowskiego zbudowany został w latach 1897-1903. Kamaje spalone w czasie w I i II WŚ..Rozległy Rynek w Komaje wybrukowany kamieniem W zabytkowej części cmentarza nie ma grobów z nazwiskami polskimi
Zobacz też Ludzie z Kamajai :
https://skydrive.live.com/?cid=5939ce75ca3186c5&id=5939CE75CA3186C5%21133

Koniuchy

Korciany-Kartena

Korciany - Kartena, na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim w rejonie kretynskim, 15 km na wschód od Kretyngi. Kościół pw. Wniebowzięcia NMP. Siedziba starostwa Korciany.

Korkożyszki - Karkažiškė Litwa

Korkozyszki Karkažiškė położone niedaleko Podbrodzia,.W historii zapisane są już XV kiedy to powstał tu pierwszy kościół pw.św Apostołów Piotra i Pawła. Do kościoła należały także inne budowle-plebania z budynkami gospodarskimi, szkoła oraz szpital. Obecnie istniejący kościół zbudowany został w 1922 roku, a w 1924 roku świątynia została konsekrowana przez biskupa Mackiewicza

Kotyca Katyčiai Litwa. Cmentarz Ewangelicki

Kotyca Katyčiai – na Litwie w okręgu kłajpedzkim, w rejonie szyłokarczemskim.
Obok ewangelicko luterańskiego kościoła - stary cmentarz

Kowale –Kalviai

Kowale –Kalviai. Litwa. Położone w okręgu wileńskim w rejonie solecznicki- wieś, 2 km od Dziewieniszek. Jest tu klasycystyczny kościół p.w. św. Antoniego Padewskiego fundacji Tomasza Wawrzeckiego z 1804 r zbudowany z cegły i granitowych głazów.. Ma kształt rotundy i okryty jest kopułą. Obok posadowiona jest drewniana dzwonnica z budowana w 1836 r

Kowarsk - Kavarskas

Kowarsk - Kavarskas - miasto na Litwie, położone w okręgu uciańskim, w rejonie -Onikszty. Ze źródeł pisanych wiadomo że w 1463 r był tutaj dwór, że pierwszy kościół był zbudowany w 1551r, że Kowarsk w przeszłości był własnością znanych ziemian: Astikonów później Oginskich , Tyszkiewiczów, Sesickich. W 1885 r istniała parafialna szkoła. W czasie I WŚ miejscowość zostala spalona. W latach II WŚ wielu partyzantów zginęło a Kowarsk ponownie został spalony.

Krakinów - Krekenava

Krakinów - Krekenava – na Litwie położone w okręgu poniewieskim w rejonie poniewieskim.Jest siedzibą gminy Krakinów, należało niegdyś do powiatu Upytė. Krakinów- Krekenava, na prawym brzegu rz. Niewiaży założony został przez Wielkiego Księcia Litewskiego Witolda w 1416 r. W r 1419 powstał tu pierwszy drewniany kościół, zbudowany przez Księcia. W końcu XV w. Krakinów był własnością Wyzygirdowiczów, którzy wraz z Małgorzatą Banderową w 1484 r. wznieśli nowy kościół katolicki. Obecny kościół murowany o dwóch wieżach, wzniesiony został w 1901 r. . W kościele stary obraz Matki Boskiej, słynący cudami do którego przybywają pątnicy z dalekich okolic. Obraz ten, wedle podania, został przywieziony przez rycerza Szyllinga i darowany misjonarzowi Albertowi

Krasna (Krosna), okr. olicki

Krawczuny

Kretynga Kretinga Litwa

Kretynga/Kretinga Litwa - miasto od 1609 r własność dawna Chodkiewiczów, Sapiehów, Zubowów,Tyszkiewiczów Cmentarze po obu stronach ulicy , na nich kaplice cmentarne stare Tyszkiewiczów i Św. Jerzego . Piękne bramy prowadzące na cmentarz i stare groby także z napisami polskimi
Zapraszam odwiedzających do wnoszenia poprawek w napisach i ich uzupełnianiu

Krivonys

Krivonys - wieś w okr. kowieńskim w rej. koszedarskim,
Jest tu drewniany kościół p.w. św Antoniego z Padwy z r. W roku 1933 pzeniesiony z Kiernowa.

Kroki - Krakės

Kroki. Krakės położone w okręgu kowieńskim, w rejonie kiejdańskim.Wspomniane już w kronikach w XIV wieku . Były one własnością biskupow żmudzkich. W XV w zbudowano tu drewniany kościół - po pożarach 1565 i 1569 r odbudowany w 1579 r . W 1615 był tez tu zbudowany klasztor.Miejscowości nadano w 1790 organizowania trzech rynkow w roku . Społeczeństwo w 1863 r czynnie uczestniczyło w Powstaniu Styczniowym, tu toczyły się walki i miejscowość została spalona..Taki sam los spotkal miejscowość w 1914 r. W czasie II WŚ był tu pogrom Żydów. Obecny Kościół p.w. św. Mateusza Ewangelisty (wybudowany w 1907 m.)

Kroki. Krakės - Cmentarz żydowski

Kroki. Krakės Litwa - W bliskiej odległości miasta we wsi o tej samej nazwie przy drodze do Kiejdan - Cmentarz żydowski

Kronie - Kruonis

Kronie (lit. Kruonis) – na Litwie w okręgu kowieńskim w rejonie Koszedary, położone kilka kilometrów na wschód od rzeki Niemen i ok. 20 km. od Koszedarów. Siedziba starostwa Kronie. Przez miejscowość przechodzi droga Rumszyszki-Olita. W 1610 roku powstał tu prawosławny męski klasztor fundacji Teodora Bogdana Ogińskiego, który został następnie przejęty przez Zakon Bazylianów Świętego Jozafata, w 1839 ponownie przeszedł do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (jako cerkiew parafialna), zaś w 1919 znalazł się we władaniu Kościoła katolickiego.

Kruki Kriūkai

Kruwondy - Krūvandai Litwa

Kruwondy Krūvandai Litwa - malutka miejscowość w rejonie kowieńskim. Na niewielkim wzgórzu cmentarz na którym wiele jest grobów z polskimi nazwiskami i drewniana kaplica

Kryklany - Krikliniai Litwa

Kryklany -Krikliniai) – na Litwie. Miejscowość mała położona w okręgu poniewieskim, w rejonie pozwolskim. Pierwszy drewniany kościół został zbudowany w 1781 roku. Kościół został przebudowany w 1897 i posadowiony na planie krzyża. Obok kościoła zbudowano też drewnianą dzwonnicę w 1926r. Parafia powstała w 1948 m. Kościół otoczony jest parkanem z kamienia ciosanego.

Kulwa. Kulva Litwa

Cmentarz położony jest obok obecnej kaplicy i przy nieczynnym starym kościele (pierwszy kościół w tym miejscu zbudowany już był w 1650 r ). Na cmentarzu posadowiona jest też kaplica zbudowana z kamienia , niestety zaniedbana. Na cmentarzu kilkanaście grobów z napisami czysto polskimi.

Kuosėnai

Kuosėnai - wieś w okr. mariampolskim w rej. wyłkowyskim, przy drodze 5126 Vilkaviškis - Bartninkai - Aistiškių , 4 km na południowy-wschód od Bartninkai. We wsi jest kościół Przemienienia Pańskiego (zbudowany w 1859 m.).

Kupiszki , Kupiskis. Litwa

Kupiszki powstały w 1480 r. Były własnością Tyzenhauzów, Czartoryskich, Tyszkiewiczów .Cmentarz odrestaurowany i nie ma na nim wielu zabytkowych grobów z epitafiami w języku polskim.

Łabonary - Labanoras

Łabonary (lit. Labanoras) – w okręgu wileńskim, w rejonie święciańskim. Siedziba gminy Łabonary i dyrekcji Łabonarskiego Parku Regionalnego.Miejscowość położona przy drodze Malaty-Ignalino znana była już 1373. stanowila wlasnośc biskupów wileńskich. Parafjalny kościół drewniany pod wezw. Narodzenia N. M. P. W 1965 roku w pobliżu cmentarza w Łabonarach odnaleziono skarb - około 470 monet wybitych przez Karola IV (1316-1378) i Wacława1361-1419), jak również wczesne monety Witolda (1350-1430) i Kazimierza IV Jagiellończyka 427/92). Uważa się, że skarb został zakopany 1470. Pierwszy kościół był tu w roku 1522, folwark w 1539 roku, dwór w 1568 roku, szkoła parafialna w 1781 roku Łabonary miały w 1866 r.-mieszkańców, 443 w 1923, 264 w 1959 i 186 w 1979 roku. Podczas II wojny światowej, w lecie 1941 roku, Einsatzgruppen i ich litewscy kolaboranci zamordowali miejscową ludność żydowską w masowych egzekucjach. Drewniany kościół został zbudowany w 1820 roku, ale spłonął w grudniu 2009. Uważa się, że kościół został okradziony z jego ponad 30 cennych obrazów (15 z nich stanowiły zabytek chroniony przez państwo), a następnie spalony by zatuszować zbrodnię. Podczas usuwania zniszczeń pod ołtarzem znaleziono - 1017 monet (niemiecki fenigów , rosyjski kopiejek , litewskie centas). KOścioł zrekonstruowano w r. 2014 za sprawą parafian

Lale- Lioliai

Lale- Lioliai . Litwa. Położona miejscowość w okręgu szawelskim i w rejonie kielmskim. Pierwszy kościół zbudował Michael Viekavičius w 1522 roku. W latach 1709 - 1 710 panowała w Lale zaraza Nikt z mieszkańcow którzy pozostali nie przeżył. W roku 1768 wybudowano tu drewniany kościol p.w. Św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza. Na miejscowym cmentarzu jest drewniana kaplica i nieliczne ale stare groby z polskimi transkrypcjami

Łaukszodzie - Lauksodis

Łaukszodzie - Lauksodis . Wieś na Litwie, położone w okręgu szawelskim w rejonie pokrojskim, przy granicy z Łotwą przy drodze Linkuva - Žeimelis . Kościół zbudowany przez jezuitow w 1710 r p.w.św. Alojzego którzy przy kościele założyli szkołę i która działała do 1773 . Dzisiejszy wygląd kościoła jest wynikiem dokonanych rekonstrukcji i remontów w X IX i XX w.

Ławaryszki, Lavoriškes Litwa

W Lavoriškės Cmentarz znajduje się w pobliżu neogotyckiej świątyni z dwiema wieżami p.w. Jana Chrzciciela. Kościół zbudowany był w latach 1899-1906. Nie ucierpiał on w czasie wojen . Na cmentarzu zachowały się stare groby z polskimi napisami .
Do odwiedzających to miejsce kieruję prośbę o dodawanie zdjęć starych nagrobków do albumu i o dokonywanie poprawek w opisach lub ich zgłaszanie.

Ławkożemy-Laukžemė

Ławkożemy-Laukžemė (inaczej - Laukžemės). Litwa -położone w rej. kretyngańskim przy drodze Dorbiany - Laukžemė - Stary Įpiltis, 6 km na północny-zachód od Darbėnų, w pobliżu granicy z Łotwą.
W XVI w. znane jako Laukžemės. Był tu dwór a w roku 1639 była już też kaplica.zbudowana przez Andrzeja Radimińskiego –ziemianina. W r. 1754 Karol Mirbach wystawił nowy kościół, a bar. Henryk Mirbach, gen. wojsk polsk., 1793 nadał księdzu chatę z ziemią. Biskup Józef ks. Giedrojć utworzył nową parafię łaukożemską .Około 1850 r zbudowano nowy kościół, a w 1864 r.dzwonnice. W 1853 r. w miejscowości była parafialną szkoła , zamknięto ją jednak w 1863 . Dwór od1870 . r. był w rękach barona Medem a od 1888 r w rękach barona Jerzego von Stempela. W1913 r posiadłość kupił Canon Constantine Olšauskas i prawnik John Ipolitas Stonkus,

Lega - Legai

Lega - Legai – w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, w gminie Dobejki, 13 km na północny zachód od Dobejek położona na lewym brzegu rzeki Święta . Mieszkańcy wsi zawsze trudnili się wycinką lasów i spławem jego w dół rzeki. . Po II wojnie światowej z Leguan wywieziono na Syberię 3 gospodarzy.W 1949.we wisi utworzono kołchoz i tak było do 1992 r. Miejsce po Starym wiejskim cmentarzu, wyznacza krzyż żeliwny na postumencie z kamienia. Dzisiaj tutaj tylko parę domów.

Lėlaičiai Litwa

Lėlaičiai - w okręgu telszewskim , w rejonie Możejki w gminie Tirkšliai, wzmiankowane po raz pierwszy w 1584 roku. W XVI w. był tutaj dwór. Uważa się, że pierwsza drewniana kaplica została wybudowana w roku 1800. .W r. 1933. kaplicę przebudowano jednak została ona zdewastowana w czasie II wojny światowej i dopiero w r 1970 kaplica posadowiona na starym cmentarzu przeszła gruntowny remont

Leluny - Leliūnai. Litwa

Leluny - Leliūnai –w okręgu uciańskim w rejonie uciańskim, siedziba starostwa .Miejscowość ucierpiała w czasie II WŚ . Na niewielkim wzgórzu kościół p.w Św. Józefa .Na obrzeżach Lelun rozległy cmentarz ładnie utrzymany lecz tylko parę grobów zachowało się z napisami polskimi. Inne opisy miejscowości
http://www.genealogia.okiem.pl/forum/viewtopic.php?f=91&t=675

Jeśli ktoś z odwiedzających tę stronę posiada stare fotografie Lelun- Leliūnai, ludzi dawniej tu mieszkających, posiadających opisy czy wspomnienia z lat dawnych także jeśli ktoś posiada fotografie starych grobów na miejscowym cmentarzu - bardzo proszę o ich przysłanie

Liszków. Liskiawa Litwa

Cmentarz w Liszkowie - Liskiawie na Litwie jest położony na wzgórzu w sąsiedztwie kościoła Trójcy Światej 1704-1720 w którym są cenne zabytki, obrazy, konfesjonały, ławki , freski z XVIII i XIX w i ołtarze w stylu rokoko uważane za najcenniejsze na Litwie..W kryptach pod posadzką spoczywają zakonnicy. Obok kościoła ale już za jego murami tuż nad Niemnem groby przedstawicieli zamożnych starych rodów .
Na cmentarzu nie wiele jest grobów o opisanych po polsku .

Litwa - ogólny

Lokajcie- Lekėčiai. Litwa

Lokajcie Lekėčiai - na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Szaki, Zlokalizowane przy drodze Szaki-Kownonad rzeką Leką, dopływem Niemenu. Kościół parafialny św. Kazimierza zbudowany po IIWŚ w miejscu dawnej drewnianej kaplicy z 1843r a potem drewnianego kościoła w którym pierwszym proboszczem parafii był ksiądz Justin Staugaitis . Dzisiaj Lokajcie (lit. Lekėčiai) są siedzibą starostwa Lokajcie.

Łoździeje Lazdijaj Litwa

Łoździeje, gmina i parafia. Założone zostały przez Zygmunta Augusta w 1570 r. W miejscowości jest kościół pw. Św. Anny. Na starym cmentarzu są jeszcze stare groby z napisami polskimi .

Lubowo - Liubavas

Lubowo - Liubavas ( alt. Lubów) – na Litwie, w okr. mariampolskim, w rej. kalwaryjskim. 2 km od granicy z Polską . Główna droga - 2615 Salaperaugio - Liubavas - Aleksandravas . Prawa miejskie Lubowo otrzymało w 1734 roku. Pierwszy Kościół p.w. Św. Trójcy, zbudowano w 1770 . Obecny kościół Kościół na planie prostokąta z absydą , 2 wieże zbudowano w 1956 r i mieści się na terenie cmentarza.
Siedziba starostwa Lubowo

Ludwinów Liudvinavas Litwa

Lupenka Litwa

Lupenka –w okręgu uciańskim w rejonie rejonie jezioroskim,w gminie Tormanta. Maleńka wieś położona przy drodze Zarasai- Tormanta- Dūkštas. Przy drodze nieco w lesie cmentarz

Malaty Molėtai Litwa

Malaty Molėtai na Litwie położone ok. 60 km na północ od Wilna, 30 km od Uciany. Malaty są wzmiankowane już w dokumentach w XV w. wśród osad będących uposażeniem biskupa wileńskiego. Rozwój Malat nastąpił dopiero za czasów ZSRR. Prawa miejskie Malatom nadano w 1950 r. Z uwagi na powstałe tutaj obserwatorium astrofizyczne Malaty nabrały na znaczeniu.
Piękne położenie nad jeziorami i wśród lasów rozwinęła się tutaj baza turystyczna. W Malatach jet dwu wieżowy zbudowany w latach 1902-1907 kościół św. Piotra i Pawła

Masiady - Mosėdis Litwa

Masiady -Mosėdis. Miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie szkudzkim nad rzeką Bartawą. Mosėdis wzmiankowana po raz pierwszy w 1253.

Matujzy - Matuizos, okr. wileński

Matujzy 3572

Mejszagoła Maišiagala Litwa

Mejszagoła- wymieniana jest w kronikach Jana Długosza w XIII.Na parafialnym Starym Cmentarzu w Mejszagole -Maišiagala Litwa - jest wiele bardzo starych nagrobków z trudnymi do odczytania epitafiami. Być może jest to też miejsce pośmiertnego spalenia na stosie (wg wówczas stosowanych obyczajów i praktyk )Księcia Olgierda ,ojca Króla Stanisława Jagiełły o czym piszą kroniki Jana Długosza. Na cmentarzu są groby legionistów polskich z okresu walk 1919-1920 r. Na cmentarzu złożona też jest Ziemia przywieziona w 1989 r z Katynia-
Będę wdzięczna za wnoszenie poprawek w opisach i za dosyłanie zdjęć.

Merecz, Merkine Litwa

W Mereczu zmarł 20 maja 1648 roku król polski i wielki książę litewski Władysław IV, a w 1744 roku ostatni z męskich potomków książęcej rodziny Wiśniowieckich, wojewoda wołyński i hetman wielki litewski, książę Michał Serwacy Wiśniowiecki. Po jego śmierci majątki Wiśniowieckich przeszły w ręce rodów Ogińskich, Zamoyskich i Mniszchów. Cmentarz w Mereczu wraz z drewniana kaplica ogrodzony położony jest w pięknym sosnowym lesie. Na cmentarzu bardzo dużo starych grobów z nazwiskami po polsku . Na pięknym wzgórzu obok kaplica i góra krzyży -miejsce pamięci poświęcone ludziom tamtejszym , bohaterom którzy zginęli w czasie i powojennym .

Micione - Mičionys

Micione - Mičionys w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, w gminie Dobejki - 10 km na północny-zachód od Debeikių. Miejscowość położona przy długiej krętej drodze wiejskiej o tej samej nazwie. W 1657- Micione należały do Radziwiłłów. W 1894 była to duża wieś i mieszkało w niej 133 osoby. Podczas II wojny światowej wioska zostala spalona. W r. 1949 wioskę przekształcono w kołchoz - zlikwidowany w 1991 r Cmentarz wsi powstał w 1935 roku i nadal odbywają się tutaj pochówki. Jest ogrodzony kamiennym parkanem

Mickuny- Mickūnai Litwa

Mickuny Mickūnai na Litwie
okręg wileński, rejon wileński.
wspominane były już na początku XV wieku.. W 1744 r. zbudowano tu pierwszy kościół, Do XVIII w. Mickuny były własnością księcia Puzina, a w 1818 r. oddane Augustowi Ludwikowi Becu (1771-1824), Profesor Becu był ojczymem Juliusza Słowackiego który często gościł w Mickunach. W 1802 r. ur się w Mickunach Stanisław Morawski (zmarł w 1853 r.),. W 1867 r. otwarto szkołę początkową. . W końcu XIX wieku Mickuny były siedzibą gminy. W okresie międzywojennym Mickuny należały do Aleksandra Pillara.Kościół p.w NMP rozbudowany został przez parafian w latach 1996-2000 gdy proboszczem parafii był ks. Henryk Naumowicz

Miedniki Królewskie – Medininkai

Miedniki Królewskie – Medininkai - na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie wileńskim. W historię Miednik wpisany jest: -„Starodawny kościół Trójcy Przenajświętszej i św. Kazimierza Królewicza i Wyznawcy fundowany przez Jagiełłę w 1391 rniejednokrotnie niszczony za sprawą częstych wojen XVI - XVII wieków i położenia Miednik. i odbudowywany(chociaż nie zawsze w tym samym miejscu. Przywilejem Jagiełły w Miednikach utworzony zakon Augustianów, który adinistrował miednicką parafią przez cztery wieki;. - murowany zamek z XIV wieku jeden z ulubionych zamków króla Kazimierza Jagiellończyka. Mieszkał ty także jego syn, późniejszy święty, Kazimierz. W 1385 roku zamek zdobyli Krzyżacy. Zniszczony był także w roku 1514 i w 1655. W XVI wieku należał do rodu Gasztołdów, później Ogińskich i Grabowskich. Przed II wojną światową jego właścicielami byli Drohojowscy.

Narwiliszki (lit. Norviliškės), rej. Soleczniki

Narwiliszki (lit. Norviliškės) − wieś w gminie Dziewieniszki gminy rejonowej Soleczniki, leżąca w pobliżu granicy państwowej z Białorusią.

Niemenczyn, Nemenčine Litwa

Niemenczyn miasto i gminą w rejonie wileńskim. Położony jest po obu brzegach Wilii przy ujściu rzeczki Niemenczynki, Miasto 19 narodowości. Wymieniane już w XIV w źródłach historycznych .Kościół p.w. św. Michała Archanioła, wzniesiony w miejscu pierwszej świątyni katolickiej, ufundowanej przez króla Władysława Jagiełłę. Podstawowym fundatorem obecnego kościoła była rodzina Parczewskich

Niemież - mizar

Cmentarza muzułmański

Niemokszty- Nemakščiai

Niemokszty- Nemakščiai na Litwie, położone w okręgu kowieńskim i w rejonie rosieńskim. Źródła pisane wspominają że Nemakščiai / Nemakščių. istniała już w 1590 r. Wtedy też. zbudowano rzymsko katolicką kaplicę. Już w 1636 r odbywały się targi. Pierwszy katolicki kościoł zbudowany zostal przez Valavičiusa . To był kościół drewniany. W tym samym roku i założył parafię, szkołę parafialną. W r. 1724 m. Król August II nadał przywilej organizowania targów tygodniowych. A w 1768 m. Stanisław August przyznał prawo organizowania cotygodniowych i rocznych targów i jarmarków. W r 1812 wojska napoleońskie zdewastowały kościół który odbudowano w 1826. Mimo panującej w 1831 r epidemii cholery w czasie której wielu ludzi umarło społeczeństwo uczestniczyło w powstaniu w, 1,831. Aktywnie uczestniczyli także w powstaniu w 1,863 W r. 1881 zbudowano nowy kościół (w tamtym czasie był to jeden z największych drewnianych kościołów) W r. 1923 m. większość mieszkańców stanowili Żydzi. W tym czasie był tylko jeden Kościół katolicki, 3 żydowskie synagogi i domy modlitwy, szkoła podstawowa, szkoła żydowska, katolicka szkoła parafialna, mleczarnia, bank, poczta, apteka, młyn, elektrownia, kilka sklepów. Podczas drugiej wojny światowej Niemokszty zostały zniszczono . W 1941 r spalony zostal Kościół katolicki, Po wojnie, nowy drewniany kościół zbudował ksiądz Juozas Ruibys

Niemoniuny – Nemajūnai

Niemoniuny – Nemajūnai na Litwie w okr. kowieńskim w rej, preńskim. W 1623 r. była tu kaplica. Nowy kościół ufundowała właścicielka dworu w Paverkniai Krystyna Rahożówna – Kaczanowska w roku 1786. W tym też roku utworzono szkołę parafialną. W 1862 roku zatwierdzono projekt nowego kościoła lecz jego budowa trwała 15 lat.. Kościół p.w. śś. Piotra i Pawła został wzniesiony na planie prostokąta, ma dwie fasadowe wieże i wieżyczkę na dachu. Długość świątyni wynosi 45 m, szerokość – 24m.
W 1972 r kościół przeszedł kapitalny remont, zawieszono też w dzwonnicy odnaleziony dzwon. W kaplicy NMP obok kopii obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej złozony jest kilim wykonany z 64 pasow młodych mężatek – stanowi dzieło sztuki ludowej XIX w.

Niewojniańce - Nevainionys

Niewojniańce 105541

Nowe Miasto Żmudzkie. Żemaiciu Naumiestis. Litwa

Nowe Miasto Żmudzkie. Żemaiciu Naumiestis. Litwa nalezy do częśći powiatu stanowiącej fragment historycznej Żmudzi. Kościół katolicki i kościół luterański stanowią w miejscowości zabytki.

Nowe Święciany - Švenčionėliai Litwa

Nowe Święciany Švenčionėliai. Litwa położone w okręgu wileńskim, w rejonie święciańskim, nad rzeką Żejmianą. Najstarszym dokumentem dot. Nowych Święcian jest nota K. Jabłońskiego z roku 1686, w której jest mowa że miejscowy folwark należał do dworu Juodiškio i którym zarządzała Mariana Chrapowicka, żona kasztelana smoleńskiego. Osada rozwinęła się w 1861 podczas budowy kolejowej Petersburg - Warszawa . W 1907 roku zbudowano tu drewniany kościół. A w 1908 roku utworzono parafię. Obecny Kościół św Edwarda (zbudowany w 1959 ). Do roku 1939 nosiły nazwę Nowe Święciany

Olita.Alytus. Litwa

Stary cmentarz w Olicie otacza drewniany kościół Anioła Stróża zbudowany w 1830 r na miejscu dawnej kaplicy św. Anny. Obok kościoła też na cmentarzu stoi drewniana dzwonnica. Na cmentarzu jest zbiorowa mogiła strzelców gen. Juozopaviciusa z 1919 r . ozdobiona łuskami pocisków i granatów , jest oryginalny pomnik wywiezionych na Sybir ( z wmontowanym wagonem bydlęcym) jest pomnik gen. Stanisława Żukowskiego 1896-1939) zachowane są też stare polskie groby Jest też oryginalny pomnik nienarodzonych dzieci.W niniejszym albumie są fotografie grobów na których napisy sa trudne do odczytania. Zapraszam wszystkich do współtworzenia tego albumu pamięci

Onikszty -. Anykščiai

Onikszty -. Anykščiai
są położone w okręgu uciańskim. Po raz pierwszy wspomniane w Przywileju Kazimierza Jagiellończyka w 1440 r. Prawa miejskie pozyskały w 1792r. Wąskotorowe połączenie kolejowe z Poniewieżem spowodowało rozwój miasta. Piękny kościół z wieżami sięgającymi 79 m zbudowano w latach 1899-1909 .Centrum miasta leży po wschodniej stronie rzeki Święta .Onikszty są siedzibą samorządu okręgowego i starostwa

Pakalniai Litwa

Pakalniai. Dwor i miasteczko było usytuowane w pobliżu kopca Pakalnia i sięga czasow starożytności, Kopiec był polem walk między Litwą i Inflanckim Zakonem.. W 1660 roku. dworem rządzili Kuleszowie. W 1774 roku Król Stanisław August, dał Kuleszy - Sędziemu Ziemi Smolenskiej przywilej organizowania czterech dorocznych jarmarków. W roku 1762 Antoni Kulesza (Antanas Kulieša) przy goscincu, idącym z Ucian do Alanty, wybudowal drewniany kościołek Sw.Trójcy (na miejscu ktorego w roku 1907 zostal wybudowany kościół nowy) W koncu XIX wieku syn Antoniego Kuleszy- Mikolaj we dworze Pakalniai ( który istniał aż do 1940 r) posiadal 400 dziesięcin ziemi i 1200 ha lasow. W roku 1923 w Pakalniai było 36 mieszkancow. Mieszkańcy Pakalniai aktywnie uczestniczyli w powstaniu w 1831 r. Wybudowany prze rzez księdza Kozłowskiego i parafian duży kościół z 1907 r spłonął .Z niewiadomych powodów w 2000 r. ale już po dwóch latach zdowany został nowy (na zdjęciach)

Papiliai

Papiliai na Litwie położone w okr. uciańskim w rej. oniksztyńskim. Kościól p.w. Wniebowzięcia NMP zbudowany w 1763r posadowiony w starej części cmentarza wielokrotnie restaurowany. Obok murowany grobowiec z 1845 r Durasewiczów i Billewiczów

Pernarowo Pernarava

Pernarowo Pernarava – na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, w rejonie kiejdańskim.
Pierwszy kościół powstał w 1670/71 w miejscu dawnego pogańskiego świętego gaju.,. Obecny kościół drewniany wybudowany zostal przez H. Zabiełę w 1815 .p.w. Chrystusa Ukrzyżowanego. W XIX wieku powstala szkoła parafialna .. Kościół w 1913 roku. Został odrestaurowany.

Podborze k. Ejszyszek

Podbrodzie Pabrade Cmentarz żydowski

Podbrodzie- Pabrade, położone w okręgu wileńskim, w rejonie święciańskim.
Na obrzeżu miasta dosyc dobrze zachowany cmentarz żydowski

Podbrodzie Pabradė Litwa

Podbrodzie Pabrade – położone w okręgu wileńskim, w rejonie święciańskim, na Litwie nad Żejmianą, u ujścia Dubinki, węzeł kolejowy na linii Wilno–Dyneburg dawnej Kolei Warszawsko-Petersburskiej; ośrodek kultury polskiej na Litwie .Na dużym cmentarzu groby Litwinów, Rosjan i nie wiele już grobów z napisami polskimi.Cmentarz położony przy dawnym kościele św. Józefa - dzisiaj stanowi on świątynię prawosławną.

Podbrzeź Paberžė Litwa

Podbrzeź Paberžė (także nazywany Podbrzezie Podberezie) to wieś położona w górnej, południowej części Wyżyny Aukštaičiai , 30 km na północ od Wilna. W miejscu dawnych kościółków okazały Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, zbudowany w 1932 roku. Projekt kościół (inżynierWładysław Stipulkovskis. W pobliżu cmentarz miejscowy położony po obu stronach drogi na którym wiele mogił z nazwiskami polskimi.

Pogromoncie - Pagramantis Litwa

Pogromoncie Pagramantis – na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie tauroskim, 16 km na północny zachód od Taurogów, u zbiegu rzek Akmena i Gramančia Przez Pogromoncie przebiega droga Taurogi-Szyłele . Jest tu kościół Matki Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

Pojegi Pagėgiai Litwa

Pojegi Pagėgiai niem. Pogegen) – na Litwie, położone w okręgu tauroskim.
Są stolicą rejonu pojeskiego.

Pojeśle - Pajieslys

Pojeśle - Pajieslys Litwa. Wieś w okręgu kowieńskim w rejonie Kiejdan nad rzeką Jieslos
10 kilometrow od Pernarowa. W malutkiej wsi drewniany kościółek p.w. Świętej Maryi Pocieszycielki Strapionych zbudowany w latach 1857- 1862 przebudowany w 1913 r . Obok drewniana dzwonnica. Jest też grób Teodory Piłsudskiej z Butlerow babki Józefa Piłsudskiego

Pokojnie- Pakuonis

Pokojnie - Pakuonis – na Litwie położone w okręgu kowieńskim, w rejonie preńskim. Miejscowość wymieniona już była w 1744. Pierwszy drewniany kościół był tutaj w 1794 roku. Obecny Kościól p.w. Wniebowzięcia NMP zbudowano w 1883 roku. Dzisiaj miejscowość jest siedzibą gminy Pokojnie.

Połomień - Palomene

Połomień -Palomenė wieś na Litwie w okr.kowieńskim w rej. koszedarskim. W źródłach historycznych jest wymieniona w XVIII wieku. Pierwsza kaplica zbudowana była przez M. Zalewskiego w 1809 r. Obecny kościół drewniany na planie prostokąta z czterema, kolumnami portyku , bez wieży, zbudowanyw 1915 r p.w. Św. Michała Archanioła. Obok kościoła jest drewniana dzwonnica. Kościół i dzwonnica otoczony jest metalowym ogrodzeniem. Jest też obok stary cmentarz

Połusze Palūšė Litwa

Połusze Palūšė na Litwie w okręgu uciańskim w rejonie ignalinskim nad jeziorem Łusze. Zbudowany w 1750 Roku Drewniany Kosciol w Połuszach. Jest tu zabytkowy kompleks architektoniczny tj drewniany kościół zbudowany w 1750 r. , drewniana dzwonnica i kaplica

Ponary - (Żemiei Dolne)

Poniewież Paneveżys Cmentarz Prawosławny Litwa

Poniewież Paneveżys Litwa .Cerkiew Prawosławna Zmartwychwstania Pańskiego powstała w 1892 najpierw jako kaplica cmentarna a w 1918, potem zmieniona w cerkiew parafialną. Świątynia była w okresie międzywojennym ważnym ośrodkiem prawosławia na Litwie: Przy parafii działała drukarnia religijna, towarzystwo dobroczynne i przytułek dla sierot. Cerkiew w Poniewieżu jest drewniana, jednonawowa. Wejście do niej prowadzi przez przedsionek, ponad którym wznosi się dzwonnica zwieńczona sygnaturką z cebulastą złoconą kopułą. Podobna konstrukcja znajduje się również nad prezbiterium. Budynek malowany jest z zewnątrz na niebiesko, obramowania okien i półkolumny - na biało. Na głównych drzwiach i tylnej ścianie prezbiterium rzeźbione i malowane krzyże prawosławne. We wnętrzu jednorzędowy ikonostas oraz dwa neoklasycystyczne ołtarze boczne. Na ścianach budynku kilkanaście mniejszych ikon z II poł. XX wieku. W otoczeniu cerkwi cmentarz prawosławny i tuż obok posadowiony jest symboliczny Cmentarz Źolnierzy którzy zginęli w czasie II Wojny.

Poniewież-Paneveżys- Część Ewangelicka Litwa

Poniewież jest stolicą jednego z dziesięciu okręgów Litwy położony w północnej części Litwy na Żmudzi . Ważną rolę odegrało w czasie powstań 1830 i 1863 roku, W 1843 roku włączone do guberni kowieńskiej. Przeprowadzenie linii kolejowej Radziwiliszki - Dyneburg wywołało ożywienie gospodarcze i rozwój miasta. Podczas I i II Wojny Światowej miasto uległo zniszczeniu, dlatego miasto posiada małą liczbę zabytków.

Poniewież Paneveżys- Litwa

]Poniewież-Paneveżys. Zabytkowy cmentarz położony jest tuż obok kościoła. Do cmentarza prowadzi piękna bramą od ul Tyszkiewiczów/ Tiśkevicias . Na cmentarzu kaplica w stanie zniszczenia. . Na bardzo wielu grobach napisów już nie ma. Brak środków i troski sprawi że cmentarz stary przestanie istnieć.

Popielany. Papilė

Popielany. Papilė – na Litwie, położone w okręgu szawelskim i w rejonie okmiańskim, nad rzeką Windawą
Pierwsza wzmianka pochodzi podobno z 1339. Pierwszy kościół w Papile zbudowano W 1493.. Cmentarz na wzgórzu

Popiszki (Papiškės), k. Wilna

Cmentarz w Popiszkach (lit. Papiškės), niedaleko Białej Waki, 27 km od Wilna.

Poswol Pasvalys Litwa

Poswol Pasvalys -Litwa. Miasto w okręgu poniewieskim, u ujścia Ławeny do Muszy.
Prawa miejskie nadał Aleksander Jagiellończyk w 1497. W 1887 r odkryto tutaj zrodła mineralnen wokół których powstał tu po 1923 r ośrodek sanatoryjny. Do dalszego rozwoju miasta przyczynila sie W 1899 r wybudowana kolej wąskotorowa łącząca miasto z Poniewieżem
Kościół katolicki, pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. zbudowany w 1787, powiększony on został w 1886 Obok znajduje się dzwonnica z 1907. Na zabytkowym cmentarzu groby z bardzo nielicznymi polskimi inskrypcjami , wiele trudnych już do odczytania

Powiewiórka Pavoverė Litwa

Powiewiórka Pavoverė - dawniej miasteczko w Starostwie Podbrodzie gminy rejonowej Święciany w okręgu wileńskim Litwy, należało do dóbr Sorokpol i taką też nazwę nosiło. Przez lata było to dziedzictwo rodziny Soroków. W 1866 roku liczyło 15 domów i 158 mieszkańców, w 1887 roku - 103 mieszkańców.
Na cmentarzu wiele grobów z napisami w języku polskim co mowi nam że mieszkało tutaj i mieszka wielu Polakow.
Do oglądających album wnoszę prośbę o pomoc w odczytaniu napisów.

Pozelwa - Želva

Pozelwa- Želva – na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie wiłkomierskim, położone ok. 22 km na wschód od Wiłkomierza, przy drodze Wiłkomierz-Malaty, nad rzeką Zelwą, dopływem Cesarki. Siedziba gminy Pozelwa.. Pierwsze wzmianki o Pozelwie pochodzą z 1373 roku, a pierwszy kościół p.w. św. Ignacego Loyoli ufundowali tu jezuici w 1753 roku.
(zdjęcia wnętrza kościoła https://radzima.org/pl/object-photo/8011.html)

Preny. Prienai Litwa

Preny (lit.Prienai) to miasto położone nad Niemnem. Na krotko było własnością Michała Glińskiego potem po nadaniu Prenom praw miejskich magdeburskich otrzymuje je Gotard W. Butler i w rękach tego rodu było do 1780. Po tym roku dzierżawi je Ks. K. Sapieha. W 1791 r Sejm Rzeczypospolitej potwirdza prawa miejskie i nadaje miastu herb i pieczęć.
Pierwszy kościół zbudowany w XVI drugi w 1750 r. Obok kościoła kaplica grzebalna Szukściów zachowana do dzisiaj. Cmentarz stary (raczej już dziki park ) na którym są jeszcze nagrobki niszczejące pozostawione czasowi
i są to może ostatnie ich utrwalenia.
Zapraszam do dodawania zdjęć do albumu

Punie Punia Litwa

Punie Punia na Litwie położone są w Zakolu Niemna. W miejscowości poza Góra Zamkową z przepięknym widokiem gdzie w średniowieczu stało stare grodzisko, potem zamek i dwór jest u podnóża "grób Marcina Miziuna" , kościół św. Jakuba Apostoła
stara kapliczka św. Jerzego w kształcie wieży postawiona na cześć poświęcona pamięci uczestników powstania 1831 r. Na cmentarzu miejscowym nie ma zachowanych starych grobów .

Radziwiliszki Radviliškis Litwa

Radziwiliszki Radviliškis - na Litwie, w okręgu szawelskim. Siedziba gminy. Miejscowość wzmiankowana w XVI wieku. Należała do wojewody wileńskiego księcia Janusza Radziwiłła , stąd nazwa Radziwiliszki. Kościół katolicki powstał w . 1.619 m. Radziwiliszki w 1687 otrzymały od Jana Sobieskiego , króla Polski i Litwy.prawo organizowania targowisk.W 1710 otrzymały prawa miejskie . Wielokrotnie były niszczone przez scierające się tutaj wojska .Ww 1769 m. zbudowano nowy drewniany kościół konsekrowany w 1789 r. Kościół ten spłonął 1868 r. W latach 1868-1970 wraz z budową linii kolejowej miasto nabrało znaczenia i stało się z czasem największym granicznym portem przeladunkowym . Kościół p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny z roku 1945 m. w r. . 1.991 m. odrestaurowany . Przykościelna dzwonnica z 1876 r

Remigoła -. Ramygala

Remigoła - Ramygala – na Litwie, położone w okr. poniewieskim, w rej. poniewieskim. przy drodze A8 Panevėžys–Aristava–Sitkūnai ,24 km od Poniewieża, Jest tu kościół p.w. św. Jana Chrzciciela (zbudowany w 1914). W centralnym miejscu Ramygały jest ustawiony oryginalny pomnik poświęcony ofiarom ludobójstwa. Na cmentarzu miejscowym duże kwatery grobow Żołnierzy

Ringailės. Litwa

Ringailės- Litwa wieś w rejonie koszedarskim w okręgu kowieńskim.
Mały cmentarz ze starą drewnianą kaplicą

Rogów - Raguva

Rogów - Raguva – na Litwie, w okr. poniewieskim, w rej. poniewieskim, na południowy zachód od Poniewieża,. W r. 1784 majętność wraz z dworem należały do Michała Straszewicza, marszałka powiatu upitskiego. Po roku 1831 wraz z dobrami skonfiskowany Józefowi Straszewiczowi. . Jest tu Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z 1816 i Cerkiew Narodzenia Matki Bożej z 1875,
Siedziba starostwa Rogów

Rosienie. Raseiniai. Litwa

Rosienie -Raseiniai jako osada znana już była w 1253 a w wiekach XVI-XVIII była stolicą Żmudzi i miejscem
sejmików szlachty. Miasteczko podupadło po najazdach i wielokrotnych pożarach a w ostatnich dziejach wojennych ,zniszczona w 90 %. Na Cmentarzu zachowały się stare mogiły, kaplica murowana . Jest też bardzo skromny ale wymowny (bo z kolejowych podkładów zbudowany) pomnik pamięci ofiar reżimu i represji komunistycznych w latach 1939-1941 a obok rzeźby zadumanych i płaczących postaci matki, żony, córki i syna.
Odwiedzających to miejsce i oglądających album proszę o korekty i dopisanie (w miarę możliwości) danych

Rukojnie, Rukainiai Litwa

Rukojnie są wspominane już w 1435 roku. W 1538 roku zbudowano tu kościół drewniany, prototyp obecnego murowanego pod wezwaniem św. Michała Archanioła. Parafia założona została w 1744 roku
Na Jubileusz Chrześcijaństwa, w centrum Rukojń została ustawiona figura Pana Jezusa. Otoczono ją dwunastoma srebrzystymi świerkami, niczym dwunastoma apostołami. Chrystus z wysoka wita każdego, kto przybywa i patronuje tym, kto tu mieszka.
Na cmentarzu wiele grobów z nazwiskami polskimi -
Zapraszam mieszkańców Rukojń do tworzenia albumu strych mogił

Ruś. Rusne. Litwa

Ruś, Rusne, Rusnes położona u nasady delty. Stary port rybacki wzmiankowany już w 1419 r. Architektura typowa dla niemieckiego kręgu kulturowego. Na cyplu latarnia morska Uostadvario svyturys. Na starym cmentarzu mogiły o które dzisiaj już nikt nie dba.
Wielką prośbę kieruję do wszystkich- o przyjście z pomocą w odczytaniu napisów- na pewno na nie ktoś czeka.(Czasem za mocno ufa się aparatowi i własnym oczom ).

Rusteika-Rūsteikiai. Litwa

Rusteika-Rūsteikiai. Litwa
Wieś w okręgu uciańskim w rejonie rejonie jezioroskim. Jest tu cerkiew staroobrzędowców i cmentarz.

Rzepańce Litwa

Rzepańce. wieś w rejonie wileńskim w gminie Kowalczuki.
W pobliżu kolej żalazna. Za wsią odrestaurowane otoczenie starego cmentarza na którym parę grobów z polskimi nazwiskami

Rzesza -Riešė. Litwa

Rzesza -Riešė na Litwie, składa się z dwóch wsi, mianowicie należącej do gminy awiżeńskiej Małej Rzeszy oraz Wielkiej Rzeszy – ośrodka gminnego, którym była już od końca XIX w. Najwięcej mieszkańców skupiło się w ośrodku gminnym, w szybkim tempie rozbudowującej się - Wielkiej Rzeszy. Tutaj też znajduje się kościół parafialny pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika, szkoła podstawowa z polskim językiem nauczania, poczta, cmentarz. Ogólnie na terytorium gminy jest 5 sklepów, 4 gospodarstwa agroturystyczne.
Cmentarz w bliskim położeniu kościoła.

Sałanty Salantai Litwa

Sałanty (lit. Salantai) – miasto na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim, 31 km od Kretyngi.
Na cmentarzu z murowana kaplicą cmentarną stare groby opatrzone są pisownią litewską. Zapraszam do dodawania fotografii strych grobów w Sałantach także do wnoszenia poprawek zauważonych błędów w opisie grobów.

Saudyniki - Mairioniai

Saudyniki - Mairioniai w okr. szawelskim w rej. kielmskim 0,6 km na południe od drogi 157 Kielmy - Cytowiany , na prawym brzegu Dubysy niegdyś własność rodziny Staniewiczów którzy tu jako pierwsi wystawili drewniana kaplice. Obecny drewniany kościół p.w. NMP (zbudowano w 1872 r.)

Sereje, Seirijai Litwa

Sereje, Seirijai (Litwa) odnotowywane sa juz w 1510 r. gdy Jerzy Radziwiłł wybudowal tu dwór.W XII w Boguslaw Radiwiłł sprowadzil osadnikow niemieckich. Po 1815 r Sereje stały się własnością rządu rosyjskiego. Tu jest kościól Matki Boskiej Anielskiej.

Silava -Šilavotas

Šilavotas na Litwie w okr. kowieńskim w rej. preńskim w gminie Preny.
W 1806r. zbudowano drewnianą kaplicę..Kościół murowany p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
wybudowany został w latach 1898-1902

Simno. Simnas Litwa

Simno/Siemno pamięta się od 1382 roku. Szczyci się kościołem w stylu renesansowym wzniesionym w 1520 roku p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Pannej...w którym czci się Najświętszą Matkę Różańcową. Na Cmentarzu wiele grobów w rdzennie polskiej pisowni ale też widać ich litwinizację (w bazie zjęć niektóre z nich).

Skardupiai Litwa

Skardupiai gmina Mariampol Litwa. Parafia istnieje od roku 1941
W bliskiej odległości od kościoła jest ładnie utrzymany cmentarz.
Nazwiska polskie niestety mają pisownię litewską

Skiemiany - Skiemonys

Skiemiany - Skiemonys –na Litwie, na Auksztocie, w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, 17 km na południowy wschód od Onikszt; przy drodze 119 Molėtai - Onikszty , 2 km na południe od drogi A6 Kowno - Zarasai - Daugavpils . w 1500 r. był tu już drewniana kaplica. Dobra należały do Małeckich W 1714 m. Właściciele zbudowali drewniany kościół.w którym były 4 ołtarze i organy. W 1812 r. kościoł ostał spalony
Obecny drewniane kościół z jedną wieżą, z trzema nawami i trzema ołtarzami pw. Matki Boskiej zbudowano w 1884 m. Z dala od kościoła stoi kamienna dzwonnica zbudowana w 1903 roku ma ona 25 m wysokości). Obok jest stary cmentarz. Otoczony kamiennym ogrodzenim.

Skuoliai

Skuoliai- na Litwie w okr. wileńskim w rej. Wiłkomirskim na niewielkim wzniesieniu przy drodze Ukmergė–Molėtai. Jest tu kościół p.w. św. Antoniego z Padwy z r.1848 . Został on zamknięty w 1863 r na czterdzieści lat. W r. 1960. kaplica została zamknięta ponownie. Odrestaurowana w 1989 r i ponownie konsekrowana. Obok kaplicy cmentarz

Smołwy –Smalvos

Smołwy –Smalvos na Litwie– wieś, położona w okręgu uciańskim w rejonie jezioroskim w starostwie Turmont. Smołwy znane od 1580 r. należały dp Kiełbowskiech, w 1600 r. przeszły do Podbereskich, i w Ich posiadaniu były do roku 1863. Oni wybudowali tu pierwszy kościół w 1600 r. pw. św. Jana Chrzciciela .Zbudowali tez klasztor. W 1832 r. ukazem carskim został klasztor smołwieński skasowany, jednak kościół klasztorny ocalał.. W 1857 r. kościół został przebudowany wspólnym wysiłkiem hr. Platera i parafian.

Soleczniki

Średniki, Seredžius Litwa

Średniki, Seredžius Litwa– Położone na prawym, brzegu rzeki Niemna na terenie Parku Poniemuńskiego Regionalnego w miejscu, gdzie do Niemna wpada Dubissa, w okręgu tauroskim w rejonie jurborskim, przy drodze Kowno-Jurbork. Dzisiaj jest to siedziba starostwa Średniki. W średniowieczu na ziemiach tych stał zamek warowny. W III i IV wieku były tu duże grodziska. Archelodzy współczesni odkryli tu wykopaliska z tamtego okresu .Po bitwie pod Grunwaldem, Sredniki stały się prywatną własnością Sapiehów.. XVI wieku. zaczęli osiedlać się kupcy i rzemieślnicy gdyż miasto otrzymało prawa handlu Tak więc Średniki stały się XVII wieku ważnym centrum handlowym .Pierwszy kościół katolicki został zbudowany około 1608. Pod koniec XVII w z powodu starości, drewniany kościół rozebrano i następnie został zbudowany inny i taki był do 1806.Nowy kościół wzniesiono w 1828 roku.Jednak został on niespodziewanie zniszczony przez straszną powódż w 1829 roku,.Wybudowany przez mieszkańców tymczasowy drewniany kościółek został zastąpiony w 1913 roku. Obecnym kościołem pw Jana Chrzciciela.

Stabintiškė

Stabintiškės - wieś w okr. kowieńskim w rej. koszedarskim- Kaišiadorių, 4 km na północ od Žaśliaj przy drodze143 Jonava - Żośle. Cmentarz

Stokliszki- Stakliškės

Stokliszki- Stakliškės – na Litwie, w okręgu kowieńskim, w rejonie preńskim. Siedziba gminy Stokliszki.
To miejsce jest znane od końca 14 wieku (w 1375 było ono wymienione w krzyżackich kronikach jako Staghelisken, w 1385 jako Stakelisken). Od 1513 roku było miastem, a w 1586 roku został zbudowany pierwszy kościół. Po reformie Sejmu Wielkiego , w dniu 16 stycznia 1792 roku Stanisław August Poniatowski nadał miastu Prawo magdeburskie . W tym czasie miasto otrzymało herb . Obecny herb został przyznany na mocy dekretu prezydenckiego w dniu 18 grudnia 1997 r.

Suderwa Sudervė Litwa

Miejscowość położona między jeziorami Rzeszańskim i Wiłnoje 20 km od Wilna..
W centrum miejscowości klasycystyczny kościół Św. Trójcy wzniesiony w latach 1803 – 1822. Dzwonnica wzniesiona w 1929 r., według projektu arch. Jana Borowskiego. Obok cmentarz na którym wiele grobów starych pisanych w języku polskim

Suginty . Suginčiai Litwa

Suginty (lit. Suginčiai), na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie malackim,
W 1884 na cmentarzu w Sugintach została pochowana Maria Piłsudska, której zwłoki złożono ostatecznnie w krypcie mauzoleum na cmentarzu Na Rossie

Sużany Sužionys Litwa

Sużany Sužionys Litwa .Najstarszy opis pochodzi z roku 1686. Majątek Sużany należał wówczas do kniazia Adama Kroszyńskiego Przy dworze był folwark. Nastepnym właścicielem był Benedykt Tyzenhaus- starościc posolski który W 1782 roku sprzedał Sużany dla chorążego pow. upitskiego Benedykta Karpia. A w połowie XIX wieku Sużany stały się własnością Jana Tyszkiewicza. Ostatnim właścicielem był hr. Zygmunt Michał Tyszkiewicz. W 1931 roku pojął za żonę Marię Annę Pietruszyńską (słynną w okresie międzywojennym polską aktorkę i piosenkarkę, bardziej znaną pod pseudonimem Hanki Ordonówny).

Świadoście Svėdasai

Świadoście Svėdasai - Litwa połozone w rejonie oniksztyńskim,w okręgu uciańskim. Należało niegdyś do klucza birżańskiego ks. Radziwiłłów, którzy tu zbór kalwiński założyli.Pózniej nadane było przez ks. Karola Radziwiłła „panie kochanku" Leonowi Borowskiemu, przeszło następnie do rodziny hr.Morykonich i do dziś pozostaje w ich posiadaniu.Historia odnotowuje bardzo aktywny udział mieszkańców w obu powstaniach W 1831 roku. , a 1863. a także w ruchu powstańczym w czasie II WŚ. Co skutkowało utratą majętności, zesłaniem, śmiercią.

Świętojeziory, okr. olicki

Šventežeris, miasteczko na Litwie w okręgu olickim w rejonie Łoździeje.

Szatejki - Šateikiai

Szatejki - Šateikiai ( Šateikių) w Okręgu Telszewskim w gminie Plunge. Dawniej majętność była właśnością Barbary Konarskiej Šverienei (1661) potem Władyslawa hr. Broel-Platera potem przeszła w ręce Sapiehów. Jest tu drewniany ogromny dwór Platerów. Ich groby i park otoczony łamanym kamieniem w którym można jeszcze spotkać oryginalne nasadzenia. Wszystko zaniedbane opuszczone i trudno o dawna świetność tego miejsca.

Szaty - Šėta Litwa

Szaty. Šėta – na Litwie, w okręgu kowieńskim, w rejonie kiejdańskim, są siedzibą starostwa Szaty; W 1492 m. wspomniano miejscowość o nazwie Setos. 1499 m. zbudowano tu pierwszy drewniany kościół pierwotnie katolicki , później Reformatów. Kościół doprowadził do rozbudowy osady, która w XVIII wi. otrzymała przywilej urządzania jarmarków.
W czasie wojny północnej osada została spalona. Od 1777 r powstała szkoła parafialna. W 1863 r właśnie tutaj powstańcami kierował Zygmunt Sierakowski. Miasteczko w 1892 r znowu zniszczone zostało przez pożar. Przed I wojną światową powstał tu dwór który dysponowal garbarniami, młynami parowymi i wodnymi, powstała fabryka tkacka W. 1896 r. Joseph Montvił założył szkołę tkactwa. W czasie Ii II WŚ Szaty były znowu spalone

Szawle Siaulai Litwa

Szawle Siaulai Litwa z renesansową katedrą p.w. św. Piotra i Pawła . Atrakcją jest 21–metrowy Pomnik Łucznika (Strzelca), który służy również jako zegar słoneczny.Największe miasto Żmudzi otoczone jeziorami. Właśnie nad jeziorem ,na wzgórzu ogromny cmentarz na nim wiele zachowanych grobów z napisami polskimi.
Zapraszam do wspólnego tworzenia tego albumu, wnoszenia nowych zdjęć starych grobów i poprawy zauważonych błędów w opisach .

Szeszole - Šešuoliai

Szeszole - Šešuoliai – na Litwie, w okr. wileńskim, w rej. wiłkomierskim, położone ok. 16 km na południowy wschód od Wiłkomierza, przy drodze Wiłkomierz-Malaty. Siedziba gminy Szeszole. Litewski zabytek urbanistyki. Znajduje się tu m.in. Kościół św. Józefa z 1751, poczta, szkoła, biblioteka i punkt medyczny. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1334 roku, co upamiętnione zostało pomnikiem "Karžygys", postawionym tu w roku 2004 z okazji 670 rocznicy tego wydarzenia. W 1567 roku miejscowość zyskała prawa miejskie.

Szumsk –Šumskas Litwa

Szumsk –Šumskas Litwa - w okręgu wileńskim w rejonie Wilno. Pierwszy drewniany kościół został tu postawiony w 1696 r. w 1705 r. także klasztor. W wiekach XVII i XVIII Szumsk należał do rodziny Szumskich. W I poł. XIX w. majętnośc przeszła w posiadanie Laskowiczów, a po powstaniu styczniowym – Szumsk był w rękach gen. Łabuńcowa. Ostatnią właścicielką była jego córka Elżbieta, zamężna z Komarem z Kowieńszczyzny. Murowany barokowo - klasycystyczny kościół p.w. św. Michała Archanioła, wzniesiony w l. 1767-89 połączony był z budynkiem klasztoru dominikanów który wzniesiono w l. 1837-39

Szweksznie Sveksna Litwa

Szweksznie Sveksna Litwa. Dominuje tutaj dwu wieżowy monumentalny kościół pw. św. Jakuba Apostoła. z ciekawym mostem przewieszonym przez drogę . Na cmentarz prowadzi brama z 1881 obok grobów Platerów groby z napisami polskimi . Zapraszam do wspólnego tworzenia albumu starych grobów i składam prośbę do wszystkich odwiedzających o zasygnalizowanie błędów w opisach.

Szydłowo d. Szydłów Siluva Litwa

Cmentarz w Szydłowo d. Szydłów Siluva Litwa położony jest na wzniesieniu w sąsiedztwie miejsca objawienia Marii, na którym zbudowana została kaplica Najświętszej Marii Panny .W podstawę ołtarza z figurą Matki Boskiej (wykonanej z marmuru ) wmurowano kamień na którym jak mówi przekaz stopę postawiła Matka Boska.Na cmentarzu odnajdujemy groby z opisami w języku polskim . Proszę o wsparcie w odczytywaniu napisów na mogiłach .

Szyrwinty. Sirvintos .Litwa

Szyrwinty położone na północny zachód od Wilna (50 km), na drodze do Wiłkomierza. Śą stolicą rejonu. Zabytkami są tutaj kościoł św. Michala Archanioła wybudowany w latach 1855-1860.( Pierwsza świątynia była tu w 1474),drewniana w części zabudowa miejscowości i stare groby na miejscowym cmentarzu.

Tietiańce - Tetėnai

Tietańce 3581

Traszkuny – Troškūnai

Traszkuny –Troškūnai w okręgu uciańskim, w rej. oniksztańskim na Litwie. Kościół p.w. św.Trójcy i klasztor bernardynów ufundowany w 1689 r. przez Władysława Sokołowskiego.Początkowo był drewniany, po pożarze w 1770 r. wzniesiono murowany w stylu barkowo klasycystycznym. W r. 1787 r. zakupiono organy . Dzwonnica mająca 43 m. wysokości zbudowano w z 1803 r. Klasztor został zamknięty przez władze carskie w 1864 r. Na cmentarzu drewniana kaplica z 1790 r.

Trusków - Truskava

Trusków - Truskava, nad rzeczką Linkówką na Litwie, położony w okręgu kowieńskim i w rejonie kiejdańskim. W miejscowości jest kościół p.w. Św. Ducha odbudowany na murach kościoła z 1794 ufundowanego przez Truskawskiego. Na miejscowym cmentarzu jest kaplica z 1860 r fundacji ks. Przyjałowskiego i są jeszcze stare groby z polską transkrypcją

Turgiele -Turgeliai Litwa

Turgiele -Turgeliai na Litwie położone w rejonie solecznikowskim w okręgu wileńskim nad Mereczanką. W dokumentach historycznych pojawiły się w XVII w. Do tego czasu figurowały jako Merecz Mongirdów (Mały Merecz). Wacław i Aleksander Mongirdowicze, Wiktor Gabriałowicz i Mikołaj Michniewicz byli fundatorami pierwszego kościoła. W 1501 roku król Aleksander Jagiellończyk nadał Turgielom przywilej organizowania targu i prowadzenia 2 karczem na terytorium majątku. Nowy drewniany kościół p.w. Wniebowzięcia N. M. P. po spaleniu się poprzedniego w 1722. - zbudowano w 1722-29 za sprawą ks. Stanisława Kurczbacha.
Budowę nowego kościoła po stu latach ukończono w 1837 r dzięki Józefowi Kobylińskiemu dziedzicowi Pawłowa. Obecnie istniejący murowany kościół Wniebowzięcia NMP wzniesiono (1897-1909) . Parafianie sami opodatkowali się na ten cel i pomagali przy budowie. W połowie XIX wieku na cmentarzu parafialnym wybudowano murowaną kaplicę rodową św. Feliksa (1848-50), fundacji Józefa i Katarzyny z Pusłowskich Kobylińskich
Turgiele - cmentarz 105588

Twery - Tverai Litwa

Twery. Tverai położozne w zachodniej części Litwy na Ziemi Żmudzkiej, w regionie Telsze.
Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny.

Upita - Upytė

Upita - Upytė – wieś w rejonie i okręgu poniewieskim Litwy, stanowiła niegdyś starostwo grodowe i była siedzibą powiatu. Pierwsze wzmianki o ziemi upickiej pochodza z XIII w. Stał tu warowny zamek zbudowany w latach 1353 - 1379
rozbudowywany w póżniejszych wiekach Znaczenie Upity zmalało gdy siedzibę starostwa przeniesiono do Poniewieża . Upita to teren archeologicznych ciekawych odkryć. Dzisiaj w Upicie jest kościół św. Karola Boromeuszka (zbudowany w 1878 roku na fundamentach wcześniejszego kościoła z 1742. Obok nieliczne już dzisiaj groby z epitafiami w j. polskim Tuz obok miejscowości jest stary wiatrak pochodzący z 1880 r

Urdomin (Rudamina), okr. olicki

Urniaże- Urnėžiai

Urniaże- Urnėžiai - w rejonie kiejdańskim w okręgu kowieńskim, w pobliżu Datnowa i Kiejdan, nad rzeczką Jawgiełką (lit. Jaugilos)- malutka wieś.
Na cmentarzu wiele grobów z polskimi inskrypcjami

Uzugośćie- Užuguostis

Uzugośćie- Užuguostis– na Litwie w rejonie preńskim w okręgu kowieńskim. Pierwszy drewniany kościół. zbudowany w 1495 r. W drugiej połowie XVI wieku. Był tu Kościoł Ewangelicko-Reformowany.
Wiadomo że w 1747 r .Ludwik Pac zbudował nowy drewniany kościół. I utworzona zostala szkoła parafialna. Po tym jak w 1898 r. Kościół został spalony.W latach 1899 - 1.902 r. parafiani zbudowali z kamienia i cegły obecny kościół p.w. Kościół St. Piotra i Pawła neogotycki , z fragmentami baroku zbudowany na planie prostokąta, z 2 wieżami.

Vente - Ventės. Litwa

Vente - Ventės niem. Windenburger, przylądek na Litwie w rejonie szyłokarczemskim nad Zalewem Kurońskim na południe od wsi Ventė. W 1360 roku na półwyspie krzyżacy postawili kościół oraz zamek Windenburg, który został później zniszczony przez fale zalewu. Kamienie z zamku zostały wykorzystane do budowy murowanego kościoła. W 1700 roku zawalił się także nowy kościół, z którego budulec pięć lat później wywieziono do położonych nieopodal Kint, tam wykorzystany do budowy miejscowego kościoła Na przylądku zachowanła się jedenastometrowa pruska latarnia morska pochodząca z 1863 roku. W 1929 roku z inicjatywy profesora Tadasa Ivanauskasa w okolicy przylądka powstała jedna z pierwszych w Europie stacji obrączkowania ptaków. Ośrodek nadal jest czynny. W latach 1975–1986 przebudowano brzegi półwyspu. Jego brzegi zostały wzmocnione poprzez wyłożenie ich kamieniami. Wybudowano także 250-metrowe molo. Celem tych prac było zabezpieczenie przylądka i stacji przed zimowymi sztormam.
W 1929 roku z inicjatywy profesora Tadasa Ivanauskasa w okolicy przylądka powstała jedna z pierwszych w Europie stacji obrączkowania ptaków

Vilūnai

Vilūnai –Litwa. Miejscowość położona w okręgu kowieńskim w rejonie koszedarskim
5 km na południe od Kronie , przy drodze Antakalnis -Jieznas - Alytus - Merkinė .
Kościół p.w. św. Piotra i Pawła zbudowany w 1810 r

Wędziagoła Vandžiogala Litwa

Wędziagoła , lit.Vandžiogala,żmudz.Vandiuogala, ros.Вендзягола), - miejscowość połozona na północ od Kowna ,nad rzeką Urkos , w okręgu kowieńskim, w rejonie kowieńskim Vandžiogalos wymieniana w źródłach pisanych od 1384 roku . Odbywały się tu walki z Krzyżakami.
W 1643 r. nadano przywilej urządzania targowisk. 1.655 r . wybudowany pierwszy kościół Vandziogalos . 1.817 m. miasto spalone.Powstanie w 1863 roku. Pozostawiło bolesne ślady . 30 rodzin deportowano na Syberię .Także okupacja hitlerowska zniszczyła część społeczeństwa
Obecny kościół.w. Św. Trójcy zbudowany w 1830 r. m, obok drewniana dzwonnica. Na cmentarzu obok kościoła groby Polaków także Miłoszowie krewni Czesława Miłosza

Widukle - Vidukle

Widukle - Vidukle - na Litwie w okręgu Kowno w rejonie Rosienie.
W 1806 roku biskup żmudzki Józef Arnulf Giedroyć wzniósł tu drewniany kościół.
W pobliżu kościoła drewniana dzwonnica z 1842 r. z zabytkowym dzwonem z 1644 r.

Widziszki - Vidiškiai

Widziszki - Vidiškiai - na Litwie w okręgu wileńskim w rejonie Wiłkomierz, przy drodze A6 Kowno - Zarasai -Daugavpils. Pierwszy kościół był drewniany a po jego spaleniu się w 1840 r wzniesiony został w latach 1844-1853 kościół murowany pw. Św. Trójcy. Na terenie przykościelnym cmentarza jest grobowiec na którym umieszczone są tablice pamiątkowe z inskrypcjami rodziny Kossków - dawnych właścicieli Widziszek. Przy kościele jest 2-pietrowa murowana dzwonnica. Kościół otoczony jest murem kamiennym. Miejscowy cmentarz na którym jest murowana kaplica z czerwonej cegły odrestaurowana w r. 1994 , także ogrodzony jest kamiennym murem.

Wiejsieje Veisiejai Litwa

Wiejsieje Veisieja Litwa. Pierwsze wzmianki z 1501 roku.
Dawne dobra własnością rodu Massalskich. W 1525 roku Wiejsiejom nadano prawa miejskie, a w 1526 wybudowano pierwszy kościół. Obecny p.w. Św. Jerzego pochodzi z 1817 r.
Cmentarz pielęgnowany jak piękny ogród położony jest przy głównej drodze sąsiaduje z drewnianą zabudową domków jednorodzinnych . Z cmentarza roztacza się piękny widok na jezioro

Wierzbołów - Virbalis,(

Wierzbołów - Virbalis,( pierwotnie Nowa Wola) – na Litwie, w okr. mariampolskim, w rej.wyłkowyskim, 12 km od Wyłkowyszek. W 1593 r Wierzbołów otrzymał prawo magdeburskie. W 1554 r był już tutaj drewniany kościół,.Miasto królewskie w 1782 roku. Kościół murowany wybudowali Dominikanie w latach 1785 - 1819. Świątynię ewangelicko-luterańską zbudowano w 1878 r Na cmentarzu jest kaplica grobowa z pocz. XX w., którą ufundował Mikołaj Franciszek Rekosz (zm. 1911)

Wieżajcie Vėžaičiai Litwa

Wieżajcie Vėžaičiai Litwa miasteczko położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie kłajpedzkim.
Drewniany kościół katolicki z 1784 r z niewielką wieżyczką nad wejściem.
Zespół dworki Wolmerów . Na cmentarzu nie ma grobów z nazwiskami czysto polskimi.
Wieżajcie 7754

Wieżańce - Vezonis, okr. wileński

Wieżańce 3155

Wilkija -Vilkija Litwa

Wilkija, Vilkija, niem. Wilkenberg na Litwie, położone w rejonie kowieńskim,w okręgu kowieńskim na prawym brzegu Niemna. W mieście jest neogotycki kościół pw. Św. Jerzego zbudowany w 1908 r. Przepiękne miejsce nad Niemnem

Wilkiszki

Wilno - cmentarz Bernardyński

Wilno - cmentarz bernardyński 105422
Pełny spis wszystkich nazwisk znajduje się tutaj 21021

Wilno - cmentarz na Antokolu

Wilno - cmentarz na Rossie

Cmentarz wileński oo. Misjonarzy, położony w dzielnicy Rossa. Pochówki rozpoczęły się w 1801 roku a zakończyły 1967. Jedna z najważniejszych polskich Nekropolii.
Wilno - cmentarz na Rosie 105423

Wilno-Rakanciszki (wileńskie)

Rakanciszki - cmentarz 108805

Wilno Rokantiszi/Rakityszki - mały cmentarz

Niewielki cmentarz, nie zaznaczony nawet na mapach Googla.

Winksznupie -Vinkšnupiai

Winksznupie -Vinkšnupiai na Litwie w okr. mariampolskim w rej. wyłkowyszki
Był tu meczet drewniany. Obecnie miejsce starego cmentarza na ktorym są ślady grobów
z inskrypcjami w języku litewskim, rosyjskim arabskim i polskim.

Wisztyniec - Vištytis

Wisztyniec - Vištytis – na Litwie położone w okr. mariampolskim, w rej. wyłkowyskim, nad jeziorem wisztynieckim. Miasto królewskie w 1782 roku. W Wisztyńcu w r. 1566. wybudowano pierwszy drewniany kościół, który w kolejnych stuleciach był przebudowywany. Obecny kościół p.w. św. Trójcy był konsekrowany w 1887 r. Jest tu też murowanykościół luterański zbudowany w 1844.
W Wisztyńcu mieści się siedziba gminy.

Władyslawów -Kudirkos Naumiestis Litwa

Władysławów -Kudirkos Naumiestis – na Litwie położone w okręgu mariampolskim.
Nazwę Władysławów (lit. Vladislavovas) – nadała Cecylia Renata, żona króla Władysława IV. W 1643 król nadał osadzie prawa miejskie. W 1934 władze litewskie nadały obecną nazwę dla uhonorowania pisarza Vincasa Kudirki,

Wodakle- Vadokliai

Wodakle -Vadokliai – na Litwie, położone w okręgu poniewieskim w rejonie poniewieskim. Dzisiaj siedziba starostwa Wodakle. Miejscowość wzmiankowana była już w 1378. W 1726 - rękach Belazarów którzy w 1781 roku zbudowali pierwszy kościół. W przeszłości w 1773 r była tu kaplica, którą podobno wbudował Piotr Biron
Pbecny kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa zbudowany w 1876 obok dzwonnica . Na miejscowym cmentarzu jesti Kaplica Wszystkich Świętych

Zdjęcia robione spod parasola- w strugach deszczu. Może komuś uda sie odczytać napisy

Wornie -Varniai Cmentarz Ewangelicko - Luterański

Wornie -Varniai . położone w zachodniej części Litwy w okręgu Telsze -na Żmudzi . W 1320 roku miały tu miejsce bitwy Litwinów z rycerzami zakonu krzyżackiego. Miejsce było znane jako centrum chrystianizacji Żmudzi . Od 1417 roku miasto stało się siedzibą arcybiskupa Litwy (w połowie XIX wieku rezydencja została przeniesiona do Kowna ).
Przy drodze pozostałości po cmentarzu ewangelicko luterańskim

Wysoki Dwór (Aukštadvaris)

Żalioji Litwa

Żalioji - w gminie Plutiškės , w rejonie Kazlų Rūda
w okręgu mariampolskim .

Żejmy Žeimiai LItwa

Żejmy .Žeimiai) – na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, w rejonie janowskim, należały do Zawiszów potem Medekszow i Kossakowskich .Na przykościelnym terenie zabytkowy cmentarz i trzy kaplice. Kościół katolicki p.w.. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (Mergelės Marijos Gimimo Baznycia). został zbudowany w 1906 roku Na terenie przykościelnym są trzy kaplice. Jest też klasycystyczny pałac zachowany do dzisiaj.

Żośle- Žasliai

Żośle- Žasliai ( pol. hist.: Zoszle) – na Litwie, w okr. kowieńskim, w rej. koszedarskim, 7 km od miasta Koszedary. nad jeziorem Żośle (lit. Žaslių ežeras). Najstarsze wzmianki o Żoślach pochodzą z początku XV wieku.Była to własność wygasłego rodu Naczów a następnie własność Goształdów a potem majętnośc przechodziła w ręce kolejnych właścicieli m.in Zaleskich. Pierwszy raz Żośle otrzymały prawa miejskie od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego 12 stycznia 1792 r. Żośle były przez wiele wieków zamieszkiwane przez ludność litewską, polską i żydowską.
W 1902 r. wzniesiono neogotycki kościół pod wezwaniem św. Jerzego

Żyżmory Žiežmariai Litwa

Żyżmory-/ Žiežmariai– miasto na Litwie, położone w okręgu kowieńskim, 6 km od Koszedar w rejonie koszedarskim. Przez miasto przepływa rzeka Strawa.W mieście zachowała się żydowska drewniana synagoga, często odwiedzana przez turystów ale jest w stanie ruiny.W mieście kościół św. Św. Jakuba wybudowany w 1924 r na miejscu dawniejszego kościoła