Miejsca - Litwa

Leluny -lit. Leliūnai, w okręgu uciańskim, w rejonie uciańskim, siedziba starostwa Leluny, 15 km na zachód od Uciany. Leluny wspomniane są w źródłach historycznych już w XVII wieku W Lelunach pierwszy kościół drewniany p.w. św. Jozefa był tu już w 1698 roku. Kościół nowy murowny z czerwonej cegły zbudowano w latach 1901-1905. W roku 1913 zamontowano organy w stylu gotyckim, w 1940 r zakupiono dzwony. W Lelunach jest szkoła, poczta i muzeum ceramiczne. Na obrzeżach Lelun rozległy cmentarz ładnie utrzymany lecz nie wiele zachowało się grobów z napisami polskimi.

Jeśli ktoś z odwiedzających tę stronę posiada stare fotografie Lelun, ludzi dawniej tu mieszkających, posiadających opisy czy wspomnienia z lat dawnych - bardzo proszę o ich przysłanie

Leliūnai - Leliūnų wieś w rejonie oniksztyńskim, w okręgu uciańskim w gminie Dobejki przy drodze Onikszty - Rokiškis
W czasie II WŚ zeslano 12 osób na Syberię.. W 1948 roku wprowadzono kołchozy które rozpadły
się w latach 90-tych. Wieś przynależy do parafii w Dobejkach

Leno – Lėnas - wieś w okręgu poniewieskim w rejonie Wiłkomirskim nad jeziorem o tej samej nazwie Jest tu kościół p.w. St. Antoniego z Padwy, Najpierw była tu zbudowana w 1921 r tymczasowa drewniana kaplica. Wkrótce zbudowano plebanęi i inne budynki gospodarcze, a już w 1923/24. zbudowano kościół murowany bez wyraźnego stylu, zbudowany na prostokącie (27x13 m), z dolną absydą, z jedną wieżą Kościół z trzema nawami. Ogrodzenia z kamienia i cegły i metalu. Wystrój kościoła zakończył się dopiero w 1933 r. Tymczasowa kaplicę przekształcono na schronisko

Lieplaukė na Litwie położone w okręgu i rejonie telszewskim. w źródłach historycznych pojawia się już w 1253 roku. W XVII w związku z pozyskaniem przywileju urządzania rynku osiedlali się tu kupcy, przedsiębiorcy i rzemieślnicy. W 1766 r. kościół przebudowano a w 1844 ustanowiono parafię. Na koniec - XIX wieku była gorzelnia, kilka tawern i kilka małych firm Parafianie w 1861-1862. zbudowali obecny kościół drewnianyp.w. św. Jerzego. Powstał on na planie krzyża łacińskiego z jedną wieżą. Posiada 6 ołtarzy. Kościół otacza kamienny parkan a obok posadowiona jest drewniana dzwonnica. W roku 1882 kościół był . konsekrowany przez biskupa Aleksandra Beresnevicius.
Przez miejscowość przebiega linia kolejowa

Linków -. Linkuva - miasto na Litwie, położone, w rejonie pokrojskim. w okręgu szawelskim. Pierwsze wiadomości o jego istnieniu pochodzą z 1500 r.Przed rokiem 1593 był tu drewniany kościół katolicki, na jego miejscu Białłozorowie wybudowali renesansowy kościół jako zbór ewangelicki. Ale biskup żmudzki Jerzy Tyszkiewicz zamienił świątynie na katolicka p.w. MB Szkaplerznej w1606 r.. W 1635 r. świątynia była w rękach karmelitów, którzy w 1668 r. wybudowali tu klasztor. Następna rozbudowa i przebudowa zespołu kościelno-klasztornego była w roku 1754. W roku 1832 władze carskie zamknęły klasztor. Obecnie budynek jest opuszczony i czeka na remont.

Liszków, też Liszkawą – Liškiava na Litwie w okręgu olickim, w rejonie orańskim, na lewym brzegu Niemna, 9 km odDruskienik.Podobno miejscowość była już w roku 1044. a w XI w. stał w tym miejscy gród – siedziba pierwszego i jedynego króla Litwy, Mendoga (? – 1263), który w nim miał być rzekomo koronowany. Litwini sądzą, że Liszków założył książę Erdwił (Erdvilas). Budowę murowanego zamku przypisuje się księciu Witoldowi (Vytautas Didžoji, 1352-1430), nie został on dokończony.Kościół i klasztor na wzgórzu podominikański ufundował około 1694 roku wojski trocki Jerzy Kosiłło. Dominikanie przybyli do niego z Sejn. Przy czym kościół p.w. Trójcy Świętej (Švč. Trejybes) zbudowano w latach 1704-20, a wg innych źródeł budowa ta trwała aż do roku 1741. Klasztor zamknęli Prusacy w 1796 roku.

Lokajcie Lekėčiai - na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Szaki, Zlokalizowane przy drodze Szaki-Kownonad rzeką Leką, dopływem Niemenu. Kościół parafialny św. Kazimierza zbudowany po IIWŚ w miejscu dawnej drewnianej kaplicy z 1843r a potem drewnianego kościoła w którym pierwszym proboszczem parafii był ksiądz Justin Staugaitis. Dzisiaj Lokajcie (lit. Lekėčiai) są siedzibą starostwa Lokajcie. Tuż obok wieś o tej samej nazwie

Łoździeje - Lazdijai , są siedzibą rejonu łożdziejskiego w okręgu olickim na LItwie.Tereny te do 2 połowy XIII wieku należały do Jaćwięgów, następnie, po zagładzie plemienia dokonanej przez Krzyżaków obszary te pokryły się puszczą. W XV wieku nastąpił ponowny napływ ludności. W 1560 roku król Zygmunt II August założył miasto. W 1597 roku Zygmunt III Waza nadał miastu prawo magdeburskie, oraz herb przestawiający złotego łosia na czerwonym polu z trzema skrzyżowanymi kluczami. Po III rozbiorze Polski w 1795 roku miasto znalazło się w zaborze pruskim, w 1807 w Księstwie Warszawskim, a w 1815 w Królestwie Polskim.
W latach 1857, 1879, 1922 i 1923 roku miasteczko było niszczone przez pożary. Podczas II wojny światowej zostało zburzone.

Lubowo - Liubavas ( alt. Lubów) – na Litwie, w okr. mariampolskim, w rej. kalwaryjskim. 2 km od granicy z Polską . Główna droga - 2615 Salaperaugio - Liubavas - Aleksandravas . Prawa miejskie Lubowo otrzymało w 1734 roku. Pierwszy Kościół p.w. Św. Trójcy, zbudowano w 1770 . Obecny kościół Kościół na planie prostokąta z absydą , 2 wieże zbudowano w 1956 r i mieści się na terenie cmentarza.
Siedziba starostwa Lubowo

Ludwinów Liudvinavas Litwa połozone w okręgu mariampolskim w rejonie Mariampol, nad rzeką Szeszupą, ok. 10 km na południe od Mariampola. Ludwinów jest siedzibą gminy.Założycielem osady był Ludwik Konstanty Pociej. Herb był nadany przez Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1791 roku.Jest tu kościół, poczta, cmentarz, w okresie międzywojennym istniała synagoga.

Łuksze - Lukšiai - na Litwie w okręgu mariampolskim w rejonie Szaki. Obecny Kościoł pw.Św Józefa w Łukszach powstał w latach 1870-1877 był odrestaurowawany wielokrotnie również w czasach powojennych. Po odzyskaniu niepodległości w centrum miasta zbudowano kaplicę upamiętniającą zesłańców .. Jej architektem jest - rzeźbiarz Vidas Cikana

Malaty - Molėtai. Miasto jest położone około 60 km na północ od Wilna i 30 km na południe od Uteny. Malaty istnieją od XVI były własnością wileńskiego biskupa , ale miejscowość nie zapisała się szczególnie w historii. W 1907 r całą niemal drewniana zabudowę strawił pożar. W latach 1700 powstał tu na niewielkim wzgórzu pierwszy drewniany kościół . W latach 1902-1907 zbudowano dwu wieżowy kościół dzisiaj pw. Św. Piotra i Pawła
Prawa miejskie pozyskały w 1950 r . W miasteczku istnieje Centrum Astronomiczne

Mariampol, (lit. Marijampolė) – miasto w południowej części Litwy, nad rzeką Szeszupą
Mariampol 2664

Masiady -Mosėdis – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kłajpedzkim i w rejonie szkudzkim nad rzeką Bartawą. Mosėdis wzmiankowana po raz pierwszy w 1253. Od 1544 wymienione jako miasto. W 1551 roku zbudowano pierwszy drewniany kościół św Michała Archanioła. W roku 1783 powstał kościół murowany. W 1560 założona została Mosėdská parafia.
Muzeum kamienia w 1957 założył Vaclovas Intas. W krajobraz miasteczka wtopione są głazy i kamienie.

Mejszagola znana już XIII w . Tutaj zmarł książę Olgierd ojciec W. Jagiełły. Tutaj też była pierwsza świątynia wybudowana przez W. Jagiełłę w 1387 r Obecny kościół wybudowany wg. projektu W. Gucewicza w 1862-1865 r p.w. Wniebowzięcia NMP stoi właśnie w tym miejscu. Dobra Mejszagolskie należały do Sapiehów i Tyzenhauzów . W latach 1805-1945 właścicielami majątku byli Hołwaldowie. Ich groby są do dzisiaj na cm. przykościelnym.

Pierwsza wzmianka pochodzi z 1377 roku. Prawa magdeburskie nadano w 1569 r i było to potwierdzenie przywileju z 1387 r. W mieście Kościól Wniebowzięcia NMP ufundowany przez Króla Jagiełłę w XV w., W samym centrum cerkiew z 1868 r - dzisiaj w niej jest muzeum regionu

Micione - Mičionys w okręgu uciańskim, w rejonie oniksztyńskim, w gminie Dobejki - 10 km na północny-zachód od Debeikių. Miejscowość położona przy długiej krętej drodze wiejskiej o tej samej nazwie. W 1657- Micione należały do Radziwiłłów. W 1894 była to duża wieś i mieszkało w niej 133 osoby. Podczas II wojny światowej wioska zostala spalona. W r. 1949 wioskę przekształcono w kołchoz - zlikwidowany w 1991 r Cmentarz wsi powstał w 1935 roku i nadal odbywają się tutaj pochówki. Jest ogrodzony kamiennym parkanem .

Miedniki Królewskie – Medininkai - na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie wileńskim. W historię Miednik wpisany jest: -„Starodawny kościół Trójcy Przenajświętszej i św. Kazimierza Królewicza i Wyznawcy fundowany przez Jagiełłę w 1391 rniejednokrotnie niszczony za sprawą częstych wojen XVI - XVII wieków i położenia Miednik. i odbudowywany(chociaż nie zawsze w tym samym miejscu. Przywilejem Jagiełły w Miednikach utworzony zakon Augustianów, który adinistrował miednicką parafią przez cztery wieki; - murowany zamek z XIV wieku jeden z ulubionych zamków króla Kazimierza Jagiellończyka. Mieszkał ty także jego syn, późniejszy święty, Kazimierz. W 1385 roku zamek zdobyli Krzyżacy. Zniszczony był także w roku 1514 i w 1655. W XVI wieku należał do rodu Gasztołdów, później Ogińskich i Grabowskich. Przed II wojną światową jego właścicielami byli Drohojowscy.

Mieżyszki - Miežiškiai na Litwie w okręgu poniewieskim,w rejonie poniewieskim nad rzeką Niewiażą.w pobliżu autostrady 121 Onikszty - Traszkuny - Poniewież. Pierwsza drewniana kaplica była tu już w latach 1669 i 1744 roku. Przeciszowski jako właściciel posiadłości w 1782 r zbudował w miejsce starej nową. W r 1883 -1885 kościół przebudowano a gdy zbudowano tutaj plebanie powstala parafia. Obecny kościół którego budowę zapoczątkowano w 1911 został (budowa zatrzymana z powodu Wojny) ukończony w 1921r a konsekrowany w 1924 r

Mikoliskes -Mikoliškis wieś na Litwie położona w okręgu poniewieskim, w rejonie pozwolskim, nad rzeką Omietą w gminie Puszołaty - Pušaloto

Minauka – Litwa. W okręgu uciańskim w rejonie jezioroskim (Zarasai). W maleńkiej miejscowości -jest kaplica staroobrzędowców zbudowana w 1904 r i stary cmentarz

Minia (lit.. Minija. dawna nazwa Mingė, Minge) w rejonie szyłokarczemskim .
To malutka miejscowość często zwana dzisiaj litewską Wenecją. Wieś położona po obu brzegach rzeki...lecz nie jest połączona mostem. Osada rybacka w której mieszkali swego czasu osadnicy niemieccy trudniący się rybołówstwem. Minia to teren na którym często występują powodzie. Stary cmentarz kryje wiele mogił niestety zapomnianych. Na paru nagrobkach zachowały się epitafia.

Możejki - Mažeikiai miasto położone w północnej części Litwy w okręgu telszańskim nad rzeką Windawą przy granicy z Łotwą. Jest siedzibą rejonu Możejki. w źródłach pisanych
wspominane już w 1335. Gwałtowny rozwój miasta miał miejsce w roku 1869, gdzy zakończono budowę linii kolejowej Wilno–Lipawa. W 1893 w Możejkach (wówczas nazywanych Murawiewo na cześć gen. Murawiowa) było już 13 sklepów i 5 piwiarni. W 1894 wybudowano cerkiew, w 1902 kościół katolicki, a w 1906 kościół ewangelicko-luterański. W roku 2005 zakońcono budowę kościóła p.w. Św. Franciszka z Asyżu w kształcie namiotu , jasny, przestronny o bardzo skromnym wystroju.

Muśniki - Musninkai –na Litwie, w okręgu wileńskim, wrejonie szyrwinckim, przy dawnym trakcie prowadzącym z Dubinek do Kiernowa. Właścicielami Muśnik w 1522 roku byli Radziwiłłowie i to Oni wybudowali tu pierwszy drewniany kościoł. W XVI - XVII w Muśniki należały już do rodziny Kiszków. Stanisław Kiszka w 1614 roku ufundował w Muśnikach nową drewnianą świątynię p.w. św. Trójcy w miejscu dawnego radziwiłłowskiego zboru kalwińskiego. Drewniany kościół istniał do połowy XIX wieku. Muśniki -Musninkai w r. 1,785 i 1812 r były spalone. Kolejnymi właścicielami Muśnik byli Dowbor - Muśniccy i Podberescy. Ci ostatni w II połowie XIX wieku wybudowali w Muśnikach nowy kościół w stylu neogotyckim ukończony w 1865 roku. Kościół pod wezwaniem św. Trójcy. wyświęcił wicedziekan wileński ks. Julian Pacewicz W miejscu dawnego drewnianego kościoła wybudowano dzwonnicę.
znaczącą część mieszkańców Muśnik stanowiła Ludność narodowości żydowskiej i zajmowała się głownie