Topolnica - wieś w pow. staromiejskim (Stary Sambor) 16km. na pd.wsch. od Starego Miasta (sąd powiatowy). Na pd.-wsch Turze (zob. Isaje). Przy akcie zamiany w 1558 zapisano że leży "et ipsis ferere finibus Regni nostri ad montibus Byeskid carum versus Hungariam extendibus"[73]. Rzeczka Topolniczanka (Topolnica) dopływ Dniestru. Dopływy Niedzielniczanka i Izbiec od prawej i Miargowiec od lewej. Zabudowa w dolinie rzeki. Wys 449 mnpm. Najwyższe wzniesienie obszaru 718 mnpm.
Nazwa - prawdopodobnie pochodzi od słowa "ciepło" "tepielice" - gdyż dawniej potok płynący przy dworze i starej cerkwi był ciepły i nawet w zimie czasem nie zamarzał, a roślinność koło niego była zielona. Czuć to było jeszcze w XVIII wieku. [7] Źródełko to, uznawane za cudowne, oziębiło się w XIX wieku a w XX zanikło [60]. Słowa takie jak "topiel", "topielnik" były dawniej związane jednocześnie z wodą i ogniem, demonem wody [64] a wieś zwana była często Topielnicą [65][66] co sugeruje nazwę jeszcze sprzed czasów osadnictwa chrześcijańskiego (nazwy wodne są zaliczane do najstarszych). Przysiółki wymieniane w Topolnicy: Borysławszczyzna, Misiowszczyzna, Kopystyczyzna (uposażenie parocha w XIXw), Dymielka (teren założenia monasteru), Szeptyczyzna, Zapłatynszczyzna (możliwe, że nazwy zmieniały się się wraz z własnością), Pod Zamklany (Pod Zamkiem)[7].
Własność. Pierwotnie wieś na prawie wołoskim istniejąca już w I poł. XVw. Były to dobra koronne, ale w 1558 przeszły w posiadanie Turzańskich w zamian za Krzywkę i Żupanie. Wieś składała się z części szlacheckiej ("Topolnica Dolna", bliżej Strzyłek) i rustykalnej ( "Topolnica Górna", bliżej Turzego). Na ogół do Topolnicy wliczano też Niedzielną traktowaną również jako Topolnicę Górną ("nie-dzielna" czyli "nie szlachecka" - tzn rustykalna). W części szlacheckiej stał dwór Topolnica - dwór nieopodal starszej cerkwi Topolnica - stara cerkiew. własność pól była jednak przemieszana. Z reguły w późniejszym czasie były tu 4 większe własności szlacheckie, aczkolwiek liczba szlachty liczyła się czasem w setki. Podział narodowościowy w 1890 - 1071 Rusinów (Austriacy oceniali wszystkich Unitów Rusinami - bez odróżniania Wołochów) 41 Polaków, 43 Niemców. We wsi znajdowała się szkoła jednoklasowa. Były także 2 tartaki wodne.
Religia. Cerkiew odnotowana była tu już w 1507 r. Parafia unicka w miejscu (w 1890r. - 1046 dusz). W 1616 został tu założony klasztor bazyliański przez Grzegorza Turzańskiego. W 1774 przyłączono go do klasztoru w św. Spasie a w 1788 zniesiono całkowicie. Została cerkiew (zamieniona na nową parafialną) i dzwonnica. Wcześniejsza cerkiew parafialna od tego roku stała się cerkwią filialną, choć nakazano zamienienie jej na spichlerz. Do parafii tej dołączona została też wtedy wieś Niedzielna (wcześniej jako osobna parafia). Parafia Rzymsko-katolicka (w 1890 r. 31 dusz) – w Starym Samborze. W 1890 pozostałych było tu 75. Izraelitów i 3 innych wyznań. [1][62]
Kalendarium
XI-XIIIw - Wiódł w tej okolicy szlak transgraniczny, notowany w Łużku (ślady traktu) i Turzem (grodzisko) [63]
Koniec XIVw - Istnieje w tych okolicach samborski okręg wołoski na czele z wojewodą. Osadnictwo przesuwa się z obszarów podkarpackich (np. Stupnica ok. 1377) w górę dolin (np. Isaje ok. 1444) - co nie wyklucza wcześniejszego użytkowania ziem i istnienia nietrwałych osad.[75]
ok. 1400 - Osadnictwo wołoskiej wsi Topolnica należy datować na przełom XIV/XVw (może wcześniej) z racji na fakt zamieszkiwania w tej wsi rodzin herbu Sas - (co powtarza się w okolicy). Ludność zajmowała się pasterstwem i rolnictwem (bez udziału Rusinów).[75]
1423 "W „Aktach grodź, i ziem." (t. VII, str. 63 do 65) podany jest dokumemt wystawiony d. 21 stycznia 1423 r. w Pohoniczach (w Samborze), którym Staszko z Dawidowa, starosta samborski, rozgranicza dobra „Striłkowci" od dóbr władyctwa przemyskiego. [Strzyłki] W dalszym ciągu dokumentu jest wzmianka o „lisim brodzie" (to jest cerkownaja zemlia św. Spasa po lisyczyj bród), otóż znajduje się do dzisiaj w Stryłkach grupa domów „Lisica", położona właśnie niedaleko granicy Spasa. W dokum. jest nareszcie wzmianka o Topolniczanach (Topolniczane imijut so władykoju hranyciu, a Striłkiwci neimijut), a Topolnica sąsiaduje właśnie ze Strzyłkami i zbliża się bardzo znacznie do granic Spasa." [1]
1439 - nr 145; 3 VIII 1439; Sambor feria secunda post festum Petri ad vincula Władysław III król Polski, najwyższy książę Litwy i dziedzic Rusi Piotrowi ze Sprowy wojewodzie krakowskiemu, staroście halickiemu i samborskiemu z tytułu należności za wyprawę czeską i za najemników broniących ziem ruskich przed Tatarami zapisuje 2000 grzywien na królewskim grodzie Sambor oraz na miastach Stary i Nowy Sambor wraz z ich przedmieściami i wójtostwie w Nowym Samborze oraz na wsiach do owego grodu i miast należących t.j. Kotkowica, Strzałkowice (Serebkowicze), Waniowice (Wanyonicze), Stoyanczsko, Mrozowice, Durice, Tharczinowicze, Brzeznicza, Strelincze, Strzyłki (Strelki), Terszów (Therssow), Pynyzni, Czernichów, Szeptyce, Hordynie (Ordyna), Siekierczyce, Bilinka (Byelinka) Bilina Wielka (Byelina), Rudka, Dablyany, Zwrotowice, Vertinicze, Dorożów (Drossow), Prusy (Prussy), Bronica, Ozimina, Winniki, Mokrzany, Sielec (Sielcze), Czolczicze, Olszanik (Olschani) Łużek (Luzek), Stronna, Podbuż (Podbusz), Lyaskovicze, Turka, Wysocko, Wysocko (Wysoczswyszne), Hołowiecko, Topolnica, Kobło (Coblo), Czerchawa (Czrchawa), leżących w ziemi ruskiej wraz z cłem Bloszowskim (Bloszniensi), gdzie dawniej płacono przewoźne, z zastrzeżeniem dawania królowi 8 dni stacji w roku [31][32][33][34]
XVw - W Topolnicy pięciu chłopów jest zwolnionych z pańszczyzny w zamian za służbę pocztową na rzecz starosty. [72]
I poł XVw - Topolnica była zastawiona za czasów Kazimierza Jagiellończyka [75]
1497 - Topolnica wymieniona w lustracji woj. przemyskiego
1519 - 4.6. Wzmianka o wołoskiej wsi Topolnicza w kapitanacie samborskim - sołtysem jest Michno [77]
1520 - Mikołaj Topolnicki sprzedaje część ziemi. [35] - 24.06.1520 Sołtysem jest Michno [35]
1522 - Wzmianka o wsi Topolnica z której pochodzą Cosma i Iwan – bracia rodzeni[35] otrzymują formalny przywilej na lokowanie wsi nad rzeką Nedelną [60]
1532 - W Topolnicy zlokalizowana jest jedyna w samborskim karczma (co sugeruje istnienie tu kniazostwa) [74][75]
1538 - Wzmianka o wsi Topolnica: wieś królewska w samborskiem w dokumencie rozgraniczającym tę wieś od Turzego. Właścicielami dziedzicznymi Topolnicy i Turzego byli Waśko i Piotr Turzańscy [35][76]
1558 - Własność Topolnicy na drodze zamiany (za wsie Krywka i Żupanie) przechodzi na Turzańskich z Turzego (przywilej króla Zygmunta Augusta) [60]
1589 - Topolnica jest podzielona na cztery działy, a każdy ma po kilku współwłaścicieli [60]
1597-1548 - Metryki koronne 1519r “Literae sund Mychno super scultation Walachida - wieś Topolczyca, Capitaneatus Samboriensis. Rok 1519 nr 19855 ad postulationem - Regina Banae et Comendationem Raphaelis Czosnowski Capitani Samboriensis prov Craynic scultationem in villa Topolnicza de natus intibis redimere conses datur” [35]
1610 - ok. 1610 sierpień - najazd sabatów z Siedmiogrodu (wspieranych przez niektórych ze szlachty Husnej, Krywki, Żupania, Suszycy Rykowej, Jabłonki, Wysocka Wyżnego). Ok. 6000 ludzi złupiło w Topolnicy siedziby Turzańskich i Kopystyńskich w drodze na północ (m.in. zniszczyli klasztor w Spasie) [36]
1614 - Metryki koronne: “Literae Datae Mychno scultationem in Walachida wir ist Topolczyca, Capitanas Samboriensis. Regina Banae et Comendationem Raphaelis Czosnowski Capitans Samboriensis Craynic in villa Topolnicza redimere conses datur” [35]
1616 - Grzegorz Turzański (s. Teodora Buszana Turzańskiego i Anastazji Wysoczańskiej) ufundował Monastyr św. Trójcy w Topolnicy Górnej. „Postanowiłem cerkiew i monaster na gruncie moim dziedzicznym we wsi Topolnicy rzeczony „Dymielka” na nowym korzeniu założyć i ufundować. Jakoż zarazem cerkiew założenia Trójcy św. na tym miejscu fundowałem i ten grunt „Dymielka” ku tej cerkwi i monastyrowi temu wiecznemi czasy oddawam do rąk i używania najbożnemu ojcu Antoniemu Jaromonocha Czerncowi, którego za ihumena do tego monastery podawam...” Na opiekunów cerkwi po śmierci wyznaczył Aleksandra Szeptyckiego, Teodora Winnickiego Balkowicza, Marka Wysoczańskiego i Romana Popiela Fedorowicza. [1][7][60]
1640 - Wieś podzielona na kilka części, które są w posiadaniu: [82] - - Turzańscy - - Wojciech Aleksander Przedwojewski s. Andrzeja a ojciec Zygmunta Aleksandra - kasztelan wiski. Dziedziczył także Tchórzew, Wola Strzelbiecka, Horożany, Hryciów. [PSB t. XXVIII][82] - - Piotr Dubrawski - - spadkobiercy Lityńskiego (z częścią w Turzem) - - Andrzej Kopystyński - - Piotr Kochanowicz - - Andrzej i Grzegorz Chujczycowic - - Waśko Maytkowski - - Jerzy Turzański Bugajcowicz (część wcześniej Czernieckiego) - - Grzegorz Turzański i Szeptycki - Być może już wtedy fundowana jest kaplica w Topolnicy Dolnej. [60]
XVIIw - Własność mają tu Lityńscy, Koteccy, Strybkowie [zapewne Strybelowie], Wyszotrawkowie, Kopystyńscy, Popielowie, Szeptyccy a W Niedzielnej dodatkowo Niedzielscy [60]
1651 - Topolnica występuje razem z Turzem w rejestrze poborowym z. przemyskiej. Cała własność jest podzielona na części (bez rozgraniczenia we wsiach). Ich właściciele to - - Adam Lityński i Jędrzej Turzański - - Michała Strybek [zapewne Strybel] - - Jan Wyszotrawka - - Jan Kotecki i żona Marianna Terlecka - - Kopystyńscy - - Jan Wojciech Aleksander Przedwojowski, kasztelan wiski - - Jan Gorłowski - - Turzańscy "Bagczycowięta" h. Grzymała (praw. Andrzej i Grzegorz), oraz Mikołaj We wsiach (łącznie) notowane były trzy młyny (w tym jeden wodny o dwóch kołach).[78]
1657 - Jan Wyszotrawka właściciel części w Turzem z Topolnicą po zmarłym Michale Stryblu, wystawił pieszych na obronę Przemyśla i prezentował 13 zł 10gr [79]
1662 - Potwierdzenie dezolacji i wcześniejszych praw w Topolnicy [80]
1690 - Ok. 1690 dziedzicem na Topolnicy jest Andrzej Kopystyński - żona: Zofia Lesiowska [15]
1730 - Ok. 1730, właścicielem w Topolnicy jest Andrzej Topolnicki, s. Bazylego i Anastazji "Popiel" Broszniowskiej h. Sulima, wraz z rodziną zamieszkali w Strzyłkach. Także Franciszek i Gabriel synowie Jana (brata Bazylego). Mają domy na Borysławszczyźnie i Misiowszczyźnie w Topolnicy (a także Bielice, przedmieścia Przemyśla i Nehrybka). We wsi mieszka też Jan Gwozdecki brat ks. Stefana Gwozdeckiego ożenionego z Anastazją ??. - w tym roku również błogosławiona cerkiew greko-katolicka [37]
1739 - Do T. wprowadzony Szymon Kopystyński s. Kazimierza i Anny Gołkowskiej (K. jest synem Andrzeja i Lesiowskiej) [15]
1740 - ok.1740 dziedzicem części w Topolnicy jest Jan Kotecki z żoną Marianną Terlecką [15]
1750 - Piotr Topolnicki s. Andrzeja i Anastazji Piórkowskiej, wn. Bazylego i Anastazji "Popiel" Broszniowskiej - dziedziczy w Topolnicy [27]
1760 - ur. Bazyli Topolnicki s. Piotra, wn. Andrzeja [27]
1763 Rodzi się Wincenty Kopystyński h. Leliwa, literat i tłumacz, Ożeniony z Anielą Karśnicką. Zm. 3.10.1839 Lwów.[53][55]
1767 – akces do sejmiku z Topolnicy mają ziemianie: Józef Pokowski (?), Grzegorz Jaworski, Tadeusz Kobielewski (?), Aleksander Nanowski, Aleksnader Broszniewski, Jan Kobielewski (?), Grzegorz Małkowski, Jan Małkowski, Jan Uręski [27]
1772 1774 - Monastyr bazyliański przyłączony do monastyru w św. Spasie [1]
1780 - ok. parochem jest Jan Maliczewski, zm. przed 1788 (żona Łopuszańska) [84]
1781 - Dom nr 22 w posiadaniu konwentu Bazylianów [30]
1782 - Właścicielami są Jan Kobylnicki, Adalbert Kopystyński, Józef Młyński, Józef Piórkowski, Julianna Rozwadowska [27]
1782 - Mieszka tu 724 Unitów, 56 Żydów i 52 Katolików rzymskich [60]
1784 - Stefan Topolnicki, ksiądz gr-kat. w parafii w Topolnicy. Mieszkają też Jan Marcin i Piotr - synowie Jana. Anastazja Piórkówna z Topolnicy jest żoną Andrzeja Topolnickiego. [legitymacje szlachectwa]
1786 (Na mapie Topolnica zaznaczona jako "Dobilniza") 1787 27.10.1787. Gromada Topolnica (dot. tylko części szlacheckiej), cyrkuł samborski. Zwierzchność parafialna w Kobylnicy. Rola, ogółem 1308 morgów, sążni 962. Jęczmienia 270 korców, owsa 8397 korców, Łąki: ogółem 1008 morgów, 239 sążni, daje to siana słodkiego 1629 centara, kwaśnego 292 cetnara, potrwa 89 cetnara. Lasów brak. Najwięksi właściciele ziemscy: "Władysław Kobyliński, Michał Dub i Władysław Piórkowski" [38] - fundacja dla Bazylianów w Topolnicy ustanowiona przez Katarzynę ze Strzeleckich Tustanowską, oraz Samuela Winnickiego (s. Antoniego), na części w Turze [40] - umiera Wojciech Kopystyński s. Jana i Ewy Zielonka (Jan jest wnukiem Andrzeja i Lesiowskiej, dziedziców z ok. 1690) [15]
1789 - Zniesiony został monastyr bazylianów w św. Spasie i jego filia w Topolnicy (dekret z 1788). Cerkiew monasterska topolnicka przeszła na funkcję parafii a dotychczasową parafię nakazano sprzedać lub zamienić na spichlerz. Monaster zamieniono na mieszkanie parocha (wartość tego budynku miały spłacić dwie połączone parafie w Topolnicy i Niedzielnej po 1/4 i połowa patron parafii). Parafianie domagali się podziału dóbr klasztornych między nich. Prosił też o udział w ziemi paroch lecz nie otrzymał zgody z racji na to, że wywodził się ze starego kleru unickiego, któremu nie przysługiwało prawo do rekompensaty. Majątek monasteru został zabrany przez zarząd dóbr kameralnych w Gwoźdźcu. (obszerne sprawozdanie o zniesieniu monastyru ze św. Spasa znajdowało się we Wiedniu) [37][62]
1790 - Właścicielami są Grzegorz Horodyski i in.. Żyje 63 szlachty. Ludność 832 - Rodzi się Stefan Topolnicki, późniejszy paroch.
W Topolnicy Dolnej istnieje cerkiew być może zbudowana pod koniec XVIIIw. Była to trójdzielna budowla o konstrukcji zrębowej. Nad każdą z trzech części wznosiły się pojedynczo łamane kwadratowe kopuły zakończone niewielkimi wieżyczkami. Całość otaczał dach okapowy. Obok, w rogu działki istniało tu cudowne źródełko, słynące uzdrowieniami chorych. Żródełko wyschło w 1966 w czasie profanacji cerkwi. [60]
1791 Hiacynt Jaworski - własność: dom 57 [22] - Grzegorz Jaworski płaci 3 grosze podatku a pańszczyzny nie robi jako szlachcic[7]
1792 Jan Kopystyński s. Wojciech i Marianny Młyńskiej kupuje część Topolnicy od stryja Stanisława Jadwiga Kotecka, zam Zaleska - własność dom nr 56 [11]
1797 - Józef Kopystyński (jeden z uboższych) żeni się z Katarzyną Turzańską (wdową po Łopuszańskim). Bierze posagu 329 złotych. Po opłaceniu powinności 100 resztę lokuje na swojej posiadłości. [7] - Józef Kopystyński (może iny) domaga się uznanie, że jego brat Jan przeznaczył grunt na cerkiew. Jednak ludzie twierdzą, że grunt zostały dany nie pod cerkiew bazyliańską lecz na księżowskie pole orne. [7]
1807 - W Topolnicy żyje szlachty 41, ludność. 866
1808 - Utworzono stację poboru drogowego i mostowego podatku w Topolnicy [67]
1814 - W. Kobyliński, dziedzic w Topolnicy [68]
1816 W T. żyje 74 szlachty, wszystkich 893 osoby; umiera Bazyli Gwozdecki (ojciec Ewy Eudoksji), mąż Justyny Turzańskiej Jan Topolnicki, s. Jerzego i Zofii Jaworskiej, zakonnik w klasztorze dominikanów(? - zapewne bazylianów) w Topolnicy
1818 - Stefan Topolnicki zostaje parochem w Topolnicy [10] - urodził się Tomasz Kunowski (późniejszy kapelan w Bystrzycy) [60]
1820 - 11.05.1820 rodzi się Ludwik Bazyli Topolnicki, s.parocha Stefana, późniejszy ksiądz gr-kat. w Dydiowie - Własność większa dzieli się na 5 części [81] - - Antoni Dwernicki - - Mikołaj Broszniowski - - Józef Kopystyński - - Jan Horodyski (dziedzic Turzego) - własność Kopystyczyzny (Kopeństeszczyzny) - - Teodor Biliński, Józef Kopystyński, Balbina Stupnicka - Opis dworu: "Dom mieszkalny, do którego wchodząc przez bramę wrotami opatrzonymi w zachody przychodzi się na ganek z którego wchodzi się drzwiami na biegunach do sieni, z sieni zaś po lewej ręce drzwi stolarskiej roboty na żelaznych zawiasach z francuskim zamkiem opatrzone prowadzą do pokoju, któremu 4 okna taflowe w futrynach na zawiasach z zasuwkmi opatrzone nadają światło. Z tego pokoju wchodzi się do drugiego pokoiku, do którego żadne drzwi nie znajdują się. W tym pokoju są dwa okna podobnie w futrynach na żelaznych zawiaskach opatrzone. Z tego pokoju drzwiami na zawiasach wchodzi się do pokoju trzema drzwiami na zawiasach opatrzonego z tych jedne po lewej ręce do ogrodu, po prawej ręce do lamusu, a prostopadle do spiżarki prowadzą. Z sieni obracając się na prawą rękę wchodzi drzwiami na zawiasach do pukarni, która ma 3 okna. Budynek ten gontami pokryty lecz już zdezelowanymi, długości ma łokci 24 a szerokości łokci 16." oprócz tego po prawej składzik na węgiel i stodoła, po lewej karmnik, kurnik, spichlerz i stajnie. Za płotem jeszcze jeden budynek mieszkalny koło którego stajnia i składzik na węgiel. Na przeciwko dworu na rzece Turzance jest młyn z warsztatem. Dalej na granicy Turzego jest karczma ze składzikiem i chałupa dworska kryta słomą - gdzie mieszka "komornica". [39] "W Topolnicy był dwór wzniesiony przez Kobelnickiego /Kobylnicki przyp. GP/ z początkiem XIX. wieku; ten miał cztery tynkowane pokoje, drzwi i okna w nich były lakierowane, miał ogromną kuchnię, której okna wychodziły także na front, miał troje dużych sieni, jedną sionkę i t. z. piekarnię dużą przy kuchni. Na górze były dwa pokoje letnie z balkonikami; przedni balkon podpierały murowane słupy, które stanowiły przedni ganek, tylny balkonik spoczywał wraz z pokoikiem na murowanych filarach, kamiennemi płytami wyłożonego ganku, z którego kamienne schody do ogrodu prowadziły. Schody te były szerokie jak stół. z jednolitych płyt układane. Dom ten spalił się niedawno. Według rozkładu sądząc, można przypuścić, że nie myślano tu przy stawianiu tego domu o osobnym salonie czyli bawialni, choć dwór ten w połowie tynkowany musiał wyglądać po pańsku wobec innych mieszkań częściowej szlachty tutejszej, po których pozostało gdzieniegdzie kilka starych drzew owocowych, kępa agrestu i krzaki bzu tureckiego, wśród którego rosną fiołki." (opis z 1898r.) [7]
1822 - Znany jest dokument z tego roku, upraszający aby nie zrównywać w obowiązkach szlachty i chłopstwa w ramach stawania na wartę po dwóch z obu stanów. - Mniej więcej w tym roku właściciel Jan Horodyski funduje pięknie rzeźbioną figurę Jana Nepomucena postawioną na przeciwko cerkwi. Na postumencie była pierwotnie jego sygnatura. - Umiera Justyna, żona Jana Kulczyckiego (rz.-kat), wcześniej żona Józefa Borkowskiego, 36 lat. [29]
1824 W T. żyje 93 szlachty, wszystkich 1159 osób
1824 Jan Matkowski, własność: 1/4 Szymanówka. dom 56 [12]
1827 - 18.6. Umiera Marcianna Dwernicka, c. Jordana i Elżbiety [29] - 27.11 Umiera Tomasz Kopystyński, 87 lat [29]
ok. 1830 Jordan Dwernicki - patron parafii Kazimierz Bielański - ur. - późniejszy popor.. uczestnik powstania styczniowego [16] Stefan Topolnicki – pleban grekokatolicki Piotr Topolnicki s. Andrzeja i Anastazji Rurkiewicz, wn. Szymona z Zagwoździa - dziedziczy w Topolnicy parafia posiada filię w Niedzielnej. W Parafii matce - 1155 osób wyznania gr-kat, w filii 501, w parafii także klasztor Bazylian [10]
1831 Pan Jordan Dwernicki podejmował w Topolnicy obiadem generała Dwernickiego i jego otoczenie. Ofiarował też 500 dukatów dla Powstania. W jednym z dworów zachowała się potem przez długie lata druciana koszula, służąca prawdopodobnie do stroju ułanów. [Grymbergowa Z., Staromiejskie...] Stefan Topolnicki - paroh i jego żona Katarzyna - własność: Kopystynszczyzna [23]
1835 Józef Kopystyński - własność Topolnica-Szymanówka dom 56 [26]
1839 - we wsi mieszkają Dubrawscy, Jaworscy, Matkowscy, oraz mniej rozrodzeni Topolniccy, Malczewscy, Uruscy, Młyńscy [7]
1840 - Umiera Jordan Dwernicki, w testamencie czyni legat dla mieszkańców "wynagradzają przywiązanie poddanych" aby podatek gruntowy i domowy zapłacony został z jego masy spadkowej. [14]
1841 - 24.10.1841 ślub: Apolonia Topolnicka, c. parocha Stefana + Damian "Szałko" Czajkowski, mieszkali Topolnica-Niedzielna 75; 21.12.1841 ślub: Andrzej Topolnicki, s. Piotr i Katarzyny Suszyńskiej + Marianna Komarnicka [27] Części: Szeptyczyzna i Kopystyńczyzna wystawione na licytacji, wraz z częścią dóbr Turze - na zaspokojenie wierzytelności po zmarłej Apolonii Horodyskiej, zam. Komorowskiej. Cesjonariuszem jest Erazm Bilański (Bielański). Suma przysądzon dla Apolonii Horodyskiej zam. Brenner 12.500 złr z odsetkami i kosztami - 346 złr. Cena szacunkowa z 1837r, całości 28.871 - w tym Kopystyczyzna 996 złr.[56]
1842 - 16.2.1842 ślub.: Andrzej Kundyk. c. Stefana i Katarzyna Topolnickiej + Katarzyna Pytypczyn, c. Grzegorza i Kasiuni Kunów [27]
1843 23.02.1843 ślub: Maria Topolnicka c. parocha Stefana i Cyryl Leszczyński [27] Andrzej Dwernicki i Ansberta Sawicka - właściciele d. nr 56 [21]
1844 Dionizy Towarnicki - własność: Zapłatynszczyzna, dom nr 56 [20] Tymon Stupnicki - własność 1/4 części Topolnica-Szymanówka dom 56 oraz oraz całego domu nr 43 [19]
1845 15.2.1845 ślub Barbara Topolnicka c. paroch Stefana + Tomasz Moszczeński; [27] 29.02.1845 Ludwik Bazyli Topolnicki s. Stefana żeni się z Katarzyną Hryniewiecką ur. Smolniki; [27] 1.6.1845 ślub - Justyna Topolnicka (siostra Ludwika Bazylego) + Roch Dub [27]
1848 - ur. Katarzyna Topolnicka c. Andrzeja z Suszycy Rykowej i Marii Curyj. Katarzyna żeni się w Suszycy w 1864 - W czasie węgierskiej rewolucji nadjechali niespodziewanie huzarzy węgierscy, więc ludność musiała bić świnie że wspomóc żołnierzy. Opowiadał o tym syn ówczesnego pisarza gminnego Michał Hahułowicz Matkowski. [7] - Być może w tym czasie obywatele Topolnicy i Turzego uformowali gwardię narodową. Tymon Stupnicki - właściciel w Topolnicy opowiadał, że jechał tam też syn Jordana Dwernickiego - Jędrzej a że był otyły to zwalił się z koniem do rowu. [7] - liczba ludności ok. 1800 [7] - Jędrzej Dwernicki wysyła żywność dla wspierania powstania węgierskiego[83]
1849 - Julia Merenowicz zam. Towarnicka, własność dom 57 [25] - Jędrze Dwernicki skazany na 10 miesięcy więzienia[83]
18551857 - własność ma Józef Kopystyński (odnotowany w sierpniu przyjazd do Lwowa) [69]
1863 - Uczeń handlowy Stanisław Towarnicki z Topolnicy, greko-katolik, walczył pod Zapałowiczem, sądzony 30.12.1863 we Lwowie i skazany na areszt za "zakłócanie spokoju". [59]
1866 - W nocy z 16 na 17 kwietnia pożar domu włościańskiego z budynkami gospodarskimi, zapasami zboża, wszystkimi ruchomościami i 3 sztukami bydła. Szkoda wyniosła 300zł. [70] - Marcel Rudnicki z Topolnicy przeznaczył 2 zł na dar na rannych żołnierzy [71]
1868 - Julia Towarnicka przejmuje własność Kopystyszczyzna [24]
1868 - 975 mieszkańców [60] - własność dworska należy do Aleberty Rudnickiej, Józefa Kopystyńskiego i Michała Dymeta, obejmowała 674 morgi użytków rolnych i 503 morgi lasów. W rękach pozostałych rolników były 2292 morgi pól, łąk i pastwisk oraz 288 morgi lasów. [60] - przebywa tu na wypoczynku Józef Korzeniowski "Conrad" (z ojcem Apollem) - stąd pochodzi jeden z jego niedatowanych dokładnie listów. [41] - 27.9 pożar, spaliły się zabudowania gospodarcze p. Stupnickiego [54]
1879 13.9.1879 - Spis gruntowy. W Topolnicy na przedstawicieli społeczności wybrano osoby: Teodor Dubrawski, Iwana Bebicz, Iwan Małysz, Ignacy Dub, Stefan Sywanicz, Fedia Rynnyk, Iwan Kurys, Sek Plisz, Wasyl Maruszak. Osoby te składały przysięgę na ręce parocha Stefana Topolnickiego. Sądzią w czasie spisu był Stefan Sywanis, przełożonym gminy Wasyl Maruszczak; [18] 14.11.1879 chrz. Michał Piórkowski. Teodora i Pariasiewny Piórkowskiej (córki Jana i Marii Topolnickiej)[18]
1880 ok. 1880 parochem zostaje Teodor Lewicki, zięć poprzedniego - Stefana Topolnickiego, mąż jego córki Emili. Mieszkają Topolnica-Niedzielna 75 1870-1900 - żyją w Topolnicy rodziny braci Jana i MIchała Topolnickich, synów Piotra i Katarzyny Turzańskiej (wiele chrztów) (trzeci brat Teodor) mieszka w Turze). Jako małżonkowie dzieci wymieniani są mieszkający w Topolnicy lub NIedzielnej: Katarzyna Kotecka c. Mikołaja i Justyn Kurej, Stefan Janyk s. Piotra i Katarzyny Kozankiewicz 1880 chrz. Kazimiera Prokosz, chrzestny Teofil Topolnicki Jan Dwernicki, właść. 1/2 części Busberg [9]
1881 - chrz. Mari Dubrawska c. Stefana i Anny Topolnickiej, wn. Andrzeja Topolnickiego ze Strzyłek * Jan Dwernicki, właściciel 3/8 w Topolnicy - jego żona Jadwiga Konstancja Treter wnosi o unieważnienie małżeństwa, z powodu rozwiązłego życia męża (Jan mieszka we Lwowie, ul. Sobieskiego 30). Pierwsza żona Jana - Anastazja Jaworska (2-v. Rudnicka) [8]
1882 - 2.1.1882 chrz. Justyna Kundyk c. Bazylego i Marii Topolnickiej; 15.2.1882 chrz.: Szymon Topolnicki, s. Grzegorza z Suszycy Rykowej i Justyny Kuryta, wn. Jana;
1884 - Wizytacja parafii gr-kat przez Juliana Paliesza
1884 - Ślub Karola Skibińskiego, byłego inżyniera dróg żelaznych alpejskich z Herminą Maszkowską, c. prof. politechniki Karola i Marii Ferry [49]
1886 właść tabularny Marceli Rudnicki, Szymon Stupnicki i współwł. [28]; 8.6.1886 ślub: Jan Topolnicki s. Michała i Tatiany Terleckiej + Parasiewia Jacynyk 9.9.1886 chrz. Maria Topolnicka, c. Bazylego i Katarzyny Boreckiej, w późniejszych latach także chrzest jej rodzeństwa
1888 Był do wydzierżawienia folwark 150 morgów, z budynkami mieszkalnymi (14 pokoi, 2 kuchnie i piwnica), młynem, ogrodem owocowym [43] Folwark wydzierżawił Ignacy Dauksza [57]
1889 W Topolnicy żyła wdowa po Niemcu o imieniu Esig. Sama pochodziła ze szlachty - z Dubrawskich - lecz w biedzie jak chłopka. Miała również syna imieniem Esig. Była wyznania katolickiego, ale nie pozwoliła synowi przyjmować komunii aby nie musiała potem płacić na budowę ołtarza. [7]
1890 ok. 1890 pali się dwór Kobylnickich. "W Topolnicy były do niedawna przepyszne rogi jelenie, na metr wysokie, i to dwie pary; niestety, spaliły się wraz z dworem, gdzie ozdabiały ściany obszernej sieni." [7] - Zostaje otwarty rozszerzony Zakład Kąpielowy, oprócz pokoi zakład dysponował wspólnym salonem i jadalni. fortepianem dla gości. Pokój z pełną obsługą i wyżywieniem (herbata, kawa, drugie śniadanie, żentyca lub mleko od krowy, obiad z 4 potraw, podwieczorek i kolacja) kosztował 60 złr miesięcznie, a w przypadku dwóch - po 50złr.[46]
1892 Ludność (rustykalna i szlachecka) 1278, patronat Dwernicki i Rudnicki [7]
1893 Ludność 1153. Szlachta dominikalna i wolna.
1895 30.8. Umiera tu w swym majątku Miecznik z Lubomierza Mieczysław Treter, właściciel dóbr, polityk i publicysta [17] ok 1895 umiera Ansberta Sawicka, c. Jana, po mężu 1-vo Dwernicka, 2-vo Rudnicka. Posiadała zakład klimatyczny i dlatego mogła pozostawać dość majętną pomimo swej wielkiej hojności. Za to była przez lud bardzo kochana i szanowna. [7]
1897 - Osiedla się w Topolnicy lekarz okręgowy [7]
1898 - "W Topolnicy u proboszcza jest komoda — prawdopodobnie krajowego wyrobu, cała wykładana w kostki z rozmaitych drzew, dobre też są przy niej bronzy. Plątała się jeszcze do niedawna stara sofka w Topolnicy, była bardzo mała lecz pakowna, drzewo w niej było jasne z czarnemi wpuszczanemi ozdobami, cała pokryta materyałem z włosienia. Lecz co się z nią stało — nie wiedzieć; zapewne spalono ją w piecu ostatecznie. Wiele cennych sztychów zniszczono w Topolnicy, przez oblepianie nimi parawanu." [7] - "Głód panuje w okolicach górskich powiatu staromiejskiego, a najdotkliwiej w ubogiej wsi Topolnicy, narażonej od szeregu lat na ustawiczne klęski powodzi, skutkiem wylewów Dniestru i Topolnicy. Miejscowa ludność żywi się gotowaną gorczycą i innym zielskiem w braku lepszego pokarmu ... Piszą nam, że całodzienną pracę na polu płacą w Topolnicy 14c" [58]
1898 - Żyd w Topolnicy miał pozwolenie na handel solą (na kilka okolicznych gmin). Powodowało to problemy okolicznych mieszkańców, którzy przejeżdżali na nią nawet z Ustrzyk. [51]
1900 Topolnica składa się z dwóch oddzielnych wsi – Topolnicy rustykalnej i Topolnicy szlacheckiej – z zachowanym wówczas obszarem dworskim. Obie wsie ciągną się wzdłuż doliny ok. 7 km.. Jest to dość licznie odwiedzane letnisko.
1903 - 3.8. w pensjonacie Rudnickiej, staraniem gości kąpielowych, odbyły się artystyczne obchody rocznicy grunwaldzkiej. Na towarzystwo Szkół Ludowych zebrano 13 koro i 30 gr. Przedstawienie obfitowało w pieśni i przemówienia patriotyczne, zakończone żywym obrazem "Polska, Ruś i Litwa" w czasie którego chór odśpiewał "Boże coś Polskę" [42] - ok.10.08. zmarł we Lwowie Błażej Rudnicki, właściciel dóbr ziemskich w Topolnicy w wieku 39 lat. [48]1904 - Właścicielem dóbr tytularnych jest Dwernicki Adam, oraz Rudnicki Marcel i Karolina [4] - Z powodu prawd. zawodu miłosnego zastrzelił się student politechniki lwowskiej Stanisław KLuss, lat 23 [44] - Do Topolnicy została uruchomiona linia kolejowa z Sambora [45]
1905 - 1780 mieszkańców gr-kat, 20 rz-kat, 90 żydów. Uposażenie cerkwi gr-kat. 960 mórg oraz w Niedzielnej 59 mórg. Szkoła etatowa w Topolnicy, i 1-klasowa w Niedzielnej, Uczniów 96 (+60 w Niedielnej) [6] - W Topolnicy bywał artysta malarz Augustynowicz i Solska z Krakowa [52]
1906 - Zmarł nestor adwokatów lwowskich Ignacy Czemeryński, ojciec gospodyni zakładu w Topolnicy Błażejowej Rudnickiej [47] - w Zakładzie Rudnickiej gościli wśród innych gości m.in. włoski artysta-śpiewak Augusto Diani [47] - zm. Mieczysław Kodrębski, kierownik kopalni w Schodnicy [50]
1908 - Właścicielem obu dóbr tytularnych jest Rudnicka Sydonia, c . Erazma i Karolina [4] - zarządcą dóbr jest Herczuk [5]
1914 - Proboszczem jest ks. Filaret Ortyński. [60] - Funkcjonuje tu czytelnia "Prośwyty" i organizacja "Sicz" - obie związane z narodową opcją ukraińską [60]
1918 - Bazyli Komarnicki, s Jana funduje kapliczkę ok 300 m od starej cerkwi jako wotum za szczęśliwy powrót z Ameryki. Wewnętrz znajdują się fragmenty ikonostasu z Łużka Górnego. [60]
1920 1921 - Topolnica Szlachecka liczyła 86 domów i 446 mieszkańców, a Topolnica Rustykalna 181 domów i 960 mieszkańców. Istniały tu 4 tartaki, 4 kowali, stolarz, 6 sklepów, praktykował też lekarz. [60] - powrócił tu powstaniec z 1863 Horodyski - jako do rodzinnej wsi. [3]
1928 - Topolnica jest ważnym miejscem pozyskiwania drewna, np. do Tarnowa [2]
1931 - Topolnica Szlachecka liczyła 99 domów i 575 mieszkańców, a Topolnica Rustykalna 205 domów i 1184 mieszkańców. [60]
1934 -Topolnica ma 1400 mieszkańców. Małe letnisko znajduje się we dworze Rudnickiej
1934 - Do Armii Czerwonej wcielono 102 poborowych z których 46 zginęło a 76 otrzymało odznaczenia. Pamięci zabitym wybudowano później pomnik. [60]
1946 - Ok tego roku powstał tu kołchoz obejmujący 2844 ha (654 ziemi ornej) o specjalizacji uprawy lnu i hodowli bydła mięsno-mlecznego. [60]
1949 - Założono tu komórkę "Komsomołu" liczącą 48 członków. [60]
1959 - Powstała tu organizacja partyjna skupiająca 18 komunistów. 16 otrzymało odznaczenia państwowe. [60]
1966 - Pożar starej cerkwi [60]
1970 - W latach 70-tych wybudowano na miejscu spalonej cerkwi nową p.w. św. Paraskiewii [60]
Bibliografia
[1][SGKP] [2] Potępa S. Tarnów - Grabówka... [3] Pulnarowicz, Rycerstwo Polskie Podkarpacia... [4] Skorowidz dóbr tabularnych w Galicji, dodatek 1910r [5] Zapiski Wojciecha Strzetelskiego rkp. [6] Szematyzm gr-kat 1905 [7] Grynbergowa Z., Staromiejskie... [8] Oss.141-III-136 [9] TK 5834 [10] Szematyzm diecezji ... 1830 [11] TK 6869 [13] TK 31416 [14] Oss.141-2-138 [15][Bon.] [16] Rocznik oficerski 1923 [17] Gazeta Rolnicza 1895 r nr 37 [18] Chojnacka M. za, Metryka Franciszkańska, CDIAL we Lwowie, par. [19] TK 24821 [20] TK 20522 [21] TK 15903, 16197, 38385 [22] TK 12264 [23] TK 13278 [24] TK 2425 [25] TK 31681 [26] TK 18793 [27][par.] [28][Naj.] [29] AGAD 1-437-57 [30] TK 1797/781 [31] Ad relacionem Petri de Szczekoczini Regni Polonie vicecancellarii. [32] Or.: Warszawa, AGAD, dok. nr 7135. [33] Kop.: Przemyśl, Archiwum Diecezjalne, rkps 143, k. 126 - 126 v. [34] Wyd.: ZDM VIII 2224. [35] Matr Regni Sumaria [36] Łoziński W., Prawem i Lewem... [37] szematyzm gr-kat 1905 [38] Chojnacka M. Rodzina Topolnickich ... za: Metryka Józefińska, Topolnica CDIAL [39] Oss 141-1-898 Inwentarz wsi Topolnica [40] Oss. 141-3-213, s. 46 [41] Najder Z., Życie Conrada-Korzeniowskiego [42] Kuryer Lwowski 9.8.1902 [43] Kuryer Lwowski 26 1 1888 [44] Kuryer Lwowski 21.8.1904 [45] Kuryer Lwowski 20.09.1904 [46] Kuryer Lwowski 18.06.1890 [47] Kuryer Lwowski 10.9.1906 [48] Kuryer Lwowski 12.08.1903 [49] Kuryer Lwowski 22.08.1885 [50] Nagrobki z cmentarza w Topolnicy [51] Kuryer Lwowski 15.12.1889 [52] Kuryer Lwowski 04.08.1905 [53] Gazeta Lwowska 30.07.1859 [54] Gazeta Narodowa 2.10.1868 [55] Cza, dodatek miesięczny 1858, t. XV [56] Gazeta Lwowska 7.10.1841 [57] Kuryer Lwowski 6.6.1888 [58] Przegląd Powszechny 1.1895] [59] Dziennik powszechny 1864 nr 8 [60] Augustyn M., Szczerbicki A., Zabytki we wsiach potoku Topolnica, w: "Bieszczad" nr 12, Ustrzyki Dolne 2005-6 (artykuł zawiera sporo nieścisłości) [61] Wikipedia - (wszystkie informacje historyczne błędne) [62] Chotkowski W. ks., Redukcje monasterów bazyliańskich w Galicji, PAU, Kraków 1922 [63] Rąkowski G., Ukraińskie Karpaty i Podkarpacie: Część zachodnia, Tom 1, 2013 [64] Knapisuz G., Thesavrus Polonolatinograecus, Seu Promptuarium Linguae Latinae Et Graecae, in tres Tomos divisum, Kraków 1643 [65] Michna W, Jeografija powszechna ze szczegolnym wzgledem na nowy administracyjny podzial Galicyi, Kraków 1867 [66] Latinik A., Jeographia Galicyi dla szkół ludowych, Kraków 1874 [67] Edicta Et Mandata Universalia Regnis Galiciæ Et Lodomeriæ ... 1808 [68] Gazeta Lwowska 21.6.1814 [69] Gazeta Lwowska 18.8.1857 [70] Gazeta Lwowska 1.5.1866 [71] Gazeta Lwowska 30.10.1866 [72] Archiwum Skarbu Koronnego, Inwentarz Starostwa Samborskiego 1/1, k.12v 17, AGAD [73] Metryka Litewska, Dział IX B, sygn 9, k. 115 [74] Jawor G., Ludność chłopska i społeczności wiejskie w województwie lubelskim w późnym średniowieczu, Lublin 1991 [75] Jawor G., Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym Średniowieczu, Lublin 2004 [76] MK nr mikrofilu 694, sygn 55, 151, 72, 28 - Matr. R.P.Sum. nr 19349 [77] Matr Regni Sumaria t.IV v1 - nr 3023 [78] Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1651, w Polska Południowo-wschodnia w epoce nowożytnej, t I, cz 2, Wyd. WSP Rzeszów 1997 [79] Regestr piechoty na obronę miasta Przemyśla, 26.1.1657 w: AGZ t. XXI, s. 217 [80] Laudum sejmiku wisznieńskiego, 26.10.1662 w: AGZ t. XXI, s. 362 [81] Fasje podatkowe z lat 1819-20 CDIAL 146-19-3516 - 146-19-3521 [82] Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1628, w Polska Południowo-wschodnia w epoce nowożytnej, t I, cz 1, Wyd. WSP Rzeszów 1997 [83]Wycinek - Dziennik Urzędowy 24.12.1849 [84] Akt chrztu wnuka (syna nieślubnego Anny) 15.10.1788 Isaje - [par.] .
Strzyłki - Topolnica - 4o7 m npm W Strzyłkach cerkiew z r. 1792, a w niej części ikonostas ze zniesionego klasztoru Bazylianek w Smolnicy. -
W Topolnicy letnisko (ok. 150 osób) z pensyonatem p. Rudnickiej; w pobliskiej Niedzielnicy ciepłe źródło. - Między Szczytkami a Busowiskami w Łużku Górnym ślady przedhistorycznego gościńca, który jakoby był w użyciu w czasach wędrówek narodów i najazdów tatarskich.
1908 - Właścicielem obu dóbr tytularnych jest Rudnicka Sydonia i Karolina [Skorowidz dóbr tabularnych w Galicji, dodatek 1910r] ............
1934 Topolnica ma 1400 mieszkańców. Małe letnisko znajduje się we dworze Rudnickiej
Witam, Z wielkim zainteresowaniem przeczytałem informację na temat historii TOPOLNICY. Z przekazów rodzinnych wiem, że SYDONIA Rudnicka (panieńskie nazwisko- STRZETELSKA) była właścicielką Topolnicy w początkach XX wieku. I tu znalazłem tego potwierdzenie. Zmarła właśnie w Topolnicy w 1934 roku. Sydonia, na drugie imię miała Izabella - była siostrą mojego prapradziadka Artura Strzetelskiego, zaś córką Erazma. Dość obszernie piszę na temat genealogii mojej rodziny na moim blogu. Zapraszam do jego lektury. http://mojagenealogia.bloog.pl/id,54969 ... index.html Pozdrawiam Piotr Strzetelski
Przezacna Dominium wsi Topolnicy! My niżej podpisani wsi Topolnicy cale Pospólstwo uciekamy się do Przezacnej Dominium w niżej opisany sposób: Gdyż nasi przodkowie warty nie odbywali my dotychczas nie, a Wójt we dniu wczorajszym to jest w dniu 22 7 bra znak warty siekierą drewnianą dany pod dwóch Szlachty razem z Chłopami szli na warte tego niewiemy, czyli Przezacna Dominium Dyspozycyą uczyniła Wójtowi szlachcie na wartę iść, czyli Wójt swą wolę. Żądamy Łaski i miłosierdzia Przezacnej Dominium, by my nie byli razem z Chłopami połączone, gdyż ostatnia ohyda i pośmich z nas wszystkich my też całe Pospólstwo upraszamy Łaski i miłosierdzia Przezacnej Dominium by łaskawie raczyła wejrzeć w to i nas od takiej szydoty chłopskiej chroniła, gdyż by już ostatnia ohyda była dla nas Szlachty, aby my razem z Chłopami łączyli się. My całe Pospólstwo żądamy i oczekujemy Łaskawej rezolucyi. Dan Topolnica 7 4-ra 822
Na pismo odpowiedział Pan Jordan, że warta być musi wokół cerkwi, żeby nie została okradziona tak jak te w Isajach, Jaworze i Wołosiance. Dokument był w 1899 w posiadaniu Mikołaja Jaworskiego z Łanu.
Znalezione w gazecie Samborskiej z dnia 5 maja 1907 roku strona 2 Zmiana własności: - Częśc majątku Topolnica w powiecie Starosamborskim nabył od pani Karoliny Sanderowej, I-voto Rudnickiej, c.k. notariusz z Turki, pan Artur Pędracki.
"W jednem miejscu w Topolnicy wysoki brzeg potoku a właściwie rzeki wydaje się jakby był cały podmurowany głazami. Zaciekawiało mnie to bardzo, bo nie wyglądało na naturalny układ skał. Ponad tym brzegiem jest w sam raz pagórek wyrównany jakby pod dworek, a z kraju jest chata chłopska otoczona lipkami, topolkami i świerkami,bardzo udatnie posadzonymi; chata jest bardzo porządnie oparkaniona dokoła. Dowiedziałam się później, że to jest chata Dubrawskiego »z Kamiannoho«. To obejście jest za rzeką i ono- to nazywa się Kamiennem. Jeśli Dubrawscy mieli « być najstarszymi panami w Topolnicy, może być że tam swój dwór mieli. Miejsce to wygląda bardzo obronnie." [Grynbergowa Z., Staromiejskie ...]
Witam serdecznie. Mam pytanie do Darka. Czy badając okolice Sambora,nie natrafiłeś czasami na nazwisko Zarzycki h. Złotogoleńczyk.? Mam w swoich notatkach Macieja Zarzyckiego, który ożenił się z Anastazją Broszniowską. Ślub mógł być ok. roku 1705-1707. Nie twierdzę,że dotyczy to tego terenu,ale chciałem sprawdzić wszystkie możliwości. Na pewno mieli syna Jana i być może Pawła. Pozdrawiam Grzegorz Zarzycki.
1926 Deklaracja Podziwu i Przyjaźni dla Stanów Zjednoczonych
Jednoklasowa państwowa szkoła powszechna. Liczba klas - 2 Liczba nauczycieli - 3 Liczba dzieci - 124
Opiekun: Kuryło Józef Kierownik: Babak Aleksander Jędrzej Inspektor: Sokołowski Michał Nauczyciel religii: Ortyński Filart Nauczycielka: Trześciowska Zofia Naczelnik gminy: Michał Kalka
Osoby wpisane w obrębie nauczycieli Michał Wojłowicz Piotr Małysz Fedio Dub Wasył Dub Michał Świostyn Michał Macak Jan Pichocki Fedio Kocór Michał Kuryło Fedio Topolnicki
Uczniowie Justyna Dub Anastazja Halewicz Maria Kłecko Stefan Dub Wasyl Bartnyk Justyna Koniw Władysław Herczuk Wasyl Dub Antoni Dub Maria Małysz Józef Małkowski Wasyl Belwender Piotr Topolnicki Antoni Senkawski Jan Tereszkiewicz Fedor Herczuk Katarzyna Kocur Józef Kalka Mikołaj Dub Wasyl Dub Mikołaj Szostak Antoni Kłecko Wasyl Dub Nastunia Dub Anastazja Wojłowicz Józef Fedusiak Mikołaj Maluk Wasyl Wojłowicz Stefan Kurczyk Jan Małysz Nastunia Wydżak Michał Kuryło Stefan Świastyn Józef Kurczyk Bronisława Dobrzańska Teodor Łopuszański Michał Hryb Antoś Komarnicki Mikołaj Małkowski Marko Wydżak Józef Dub Mikołaj Hasydzak Marysia Buchnej Anastazja Sira Mikołaj Moluk s. Antosia
W 1857 zanotowano nieobecność w armii nast. osób z Topolnicy * Jerzy Kotecki. ur. 1836 * Michał Drebot, ur. 1835 * Filip Oleksyn, ur. 1835 * Fedio Tyrylak, ur. 1835 * Onisifor Michaluk, ur. 1834 * Lezek Kotecki, ur. 1832 * Stanisław Trubkiewicz, ur. 1832 * Mikołaj Dub, ur. 1831 [GL 27.1.1857 dod.]
Ze spisów podatkowych 1819/1820 wynikają nazwiska mieszkańców (głowa rodziny) z powinnością pańszczyzny. Zestawy są podzielone wg części własności i zawierają numery domów. W numerach brakuje ok. 112 pozycji. [Fasje dla Topolnicy - CDIAL 146-19]
Własność wspólna Teodora Bilińskiego, Józefa Kopystyńskiego i Balbiny Stupnickiej 16. Szymiszak Iwan 22. Bebicz Dmytro 28. Marczak Wasyl 33. - pustka 121.Krzyżanowski Mikołaj 187.Babicz Mikołaj
