Jeden z najstarszych herbów szlacheckich-rycerskich. Inne nazwy: Hogon, Powała, zawołanie: Powała, Sudkowicz. Publikowane np. w Wikipedii "Cauda" nie jest wersją herbu lecz przydomkiem osoby (łac. - ogon). "Pogończyk" pochodzi ze złożenia "powała" i "ogończyk".
W polu czerwonym półtoczenica, na jej barku srebrna rogacina w słup. W klejnocie dwie niewieście ręce w niebieskich rękawach z naszytymi po bokach złotymi dzwoneczkami - wzniesione w górę. Herbarz z Bellenville oraz protoekslibris Biblioteki Jagiellońskiej zamieszczają półtoczenicę złotą a rogacinę zapewne srebrną. Fryz heraldyczny w Lądzie zamiast półtoczenicy ma zawiasę kotłową co bardziej przypomina herb Odrowąż, na chrzcielnicy w Kobylanach jest półksiężyc, natomiast na płycie grobowej w Wielogłowach półtoczenica ma jakby podstawę. [Szymański J. Herbarz...] Działyńscy, Grotkowscy, Jachimowicze i inni używali herbu na którym strzała (rogacina) przekrzyżowana dwa razy. Herby podobne to Bloch, Błoch, Drogosław. Kijowscy używali herbu z półpierścieniem przeszytym mieczem.
Legenda herbowa mówi o rycerzu Piotrze z Radzikowa (potomku króla Scytów), który widząc pannę porywaną przez pogańskiego Oga, wyciągającą błagalnie ręce rzucił się i zabił ciemiężce. Panna obiecała rycerzowi małżeństwo dając mu połowę swojego pierścienia. Przydała się ona kilka lat później gdy zmęczona czekaniem rodzina wydała pannę za innego. Zjawił się wówczas Piotr i pokazując pierścień opowiedział o umowie. Legenda ta jest z całą pewnością wymyślona w latach późniejszych. Istnieje też wersja że król Scytów Og przez Kapadocję udał się do Włoch gdzie założył miasto Caudium (ogon). Potomkowie przeszli na tereny polskie niosąc znak i nazwę. Dużo pewniejsze jest pochodzenie herbu po prostu od Odrowąża, z którym rodzina Ogonów była związana. Wątpliwa wydaje się teoria opierająca się na znaczeniu imion wywodząca Powałów z rodów niemieckich. Możliwa jest natomiast teoria łącząca słowo "ogon" z chwostem - kosmykiem włosów jaki był noszony przez czarowników w średniowieczu (podobna teoria dotyczy pochodzenia Piastów). Kolejną teorią jest nawiązanie do ogona działa, czyli końcówki lawety.
Najstarsza znana pieczęć z 1384 pochodzi od Piotra, kasztelana lubelskiego. Pierwsza wzmianka pisana 1394 [księgi łęczyckie]. Niesiecki pisze o kamieniu z Radzikowa na którym napis wymieniał Powałę a na którym była data 1126. Kamień są nie zachował i nigdzie indziej wzmiankowany nie jest. W 1692 została wydana Genealogia rodu Ogończyków - niestety nie zachowała się do naszych czasów.