Zarejestruj się lub Zaloguj się

Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.

Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.

Zbiórka przez Pomagam.pl

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy

Szukanie zaawansowane

Imię

Nazwisko

Opis

Źródło

Nadawca

Uwagi

Ze zdjęciem

Tryb wyszukiwania

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 1401

Strona z 36 < Poprzednia Następna >

Edward Łazowski

Syn Wincentego, szlachcic z Litwy. Ukończył wydział medyczny na jednym z uniwersytetów rosyjskich. Praktykował w pow. nowogródzkim. W powstaniu pełnił obowiązki lekarza w oddziale Mi- ładowskiego. Został skazany na 4 lata ciężkich robót w zakładach. W drodze na zesłanie wziął w To- bolsku ślub z Antoniną Tabeńską związaną w powstaniu z partią Narbutta i skazaną na katorgę. Razem dzielili losy wygnańców. Przebywali w Usolu, ale E. Ł. nie miał tam dużej praktyki lekarskiej. W 1866 r. został przeniesiony do kategorii na osiedlenie, a dwa lata później na zamieszkanie. Otrzymał posadę lekarza przy kopalniach złota w okr. olekmińskim w Jakucji i wyjechał tam razem z żoną i 4 dzieci. W Maczy nad Leną, mieście rezydencji kupców i właścicieli kopalń, znakomicie zorganizował i prowadził szpital na 170 łóżek, który obsługiwał pracowników kopalń. W 1874 r. walczył tam z epidemią ospy. Przeniósł się następnie do Kazania (z powodu choroby oczu), gdzie prowadził piekarnię. Zmarł pod Smoleńskiem, żona z dziećmi wyjechała do Warszawy, zmarła w Częstochowie.

Wincenty Leduchowski

Artykuł | Ur. 1842, zm. 14.11.1911 Kraków, Uczestnik powstania, nast. urzędnik prywatny.

Wincenty Leduchowski

Artykuł | Ur. 1842, powstaniec 1863, urzędnik prywatny, zm. 14.12.1911

Wincenty Leduchowski

Artykuł | (Ledóchowski), ur. 1841, zm. 1911, powstaniec, kasjer browaru bar. Goetza., mieszkał: Słotwina k. Bochni, Kraków. Poch. Kraków - Rakowice, kw. VI, str. płd. przy alejce.. Żona: Maria Drapella, dzieci: Stefania, Helena, Wincenty, Franciszek

Wincenty Legowicz

szlachcic Wilno województwo

Wincenty Lenatowski

wymieniony jak współuczestnik w partii Taczanowskiego pod Ignacewem, Zagórowem i Kruszynów przez Tomasza Adama Kowalskiego

Wincenty Letowicz

18 lat, student uniwersytetu petersburskiego, szlachcic nowoaleksandrowskiego powiatu (patrz str. 220). Wyrok: oddany do syberyjskiego pułku piechoty z pozbawieniem praw.

Walerian Letowt

Dzierżawca dóbr z folwarkiem Krasowszczyzna, w powiecie Oszmiana, koło Lidy. Właścicielami tych ziem najpierw byli hrabiowie Tyzenhauz, a potem hr. Zamoyski. Walerian L. był w jego oddziale i osłaniając go swym ciałem podczas strzelaniny - zginął od kuli wycelowanej w Zamoyskiego ok. 1864r.

Wincenty Letowt

Używał nazwiska: Wilhelm Trzeciak. Aresztowany w gub. witebskiej, szlachcic. Wyrok za przygotowywanie powstania. Zesłany na zamieszkanie w guberni permskiej, bez utraty praw ale z sekwestracją majątku

Wincenty Letowt

Syn. Kazimierza (jako Wilhelm Trzeciak). Przebywał pod nadzorem policji w Kungurze. Do grudnia 1866 pod imieniem Wilhelma Trzeciaka. Uzyskał ułaskawienie od śmierci. 8.5.1868 w Kungurze.

Wincenty Letowt

Używał pseudonimu Wilhelm Trzeciak

Wincenty Letowt

Wincenty (?) "Letoft z Mińskiego umarł w kwietniu 1864 w Ekaterynburgu"-. wcielony do wojska (do syberyjskich batalionów liniowych), z utratą praw stanu. BN AN Ukr. (Lwów), rkps Ossol. 4535, k. 168.

Wincenty Lewandowski

Wincenty Lewandowski

Więzień cytadeli warszawskiej. chłop ze wsi Krupińskie, pow. siedlecki, lat 32. Kawaler. Aresztowany 16 listopada 1864 r. w domu "za uczestnictwo w powieszeniu chłopki". W siedleckim więzieniu od 9 grudnia 1864 r. 23 lutego 1865 r. skazany na trzy lata aresztanckich rot, 26 lutego odesłany do Warszawy. (L-58).

Wincenty Lewandowski

mężcz. 25 lat na 1868 r., zesłany na osadzenie, z 1867 r. przebywał w marińskim okręgu, rodziny nie posiadał

Wincenty Lewandowski

Rolnik, syn Wincentego

Wincenty Wawrzyniec Lewandowski

Wincenty Wawrzyniec Niezgoda Lewandowski Powstaniec 1863. Uczestnik bitwy pod Inowłodzem.

Wincenty Lewroński

zob. Niewiarowski Aleksander

Paweł Wincenty Kazimierz Lipiński

Powstaniec 1863, zm. 1908r. Pochowany Warszawa, Powązki - kwatera 316, rząd 3, miejsce 1,2.

Józef Ludwik Makary Lipski

Obywatel miejski. W powstaniu podporucznik. Urodzony w Złoczówce na Wołyniu, w 1846 roku. Walczył pod dowództwem pułkownika Wincentego Nieczuji (Wierzbickiego), Kruka i Waligórskiego. Brał udział w bitwach pod: Polichną i Chełmem. Za męstwo w bitwie pod Polichną został mianowany przez Rząd Narodowy — porucznikiem. Ranny w prawą rękę. Przebywał na emigracji w Liege i Gandawie (Belgja) do 1868 roku.

Ur. 1843 Klokin, zm. przed 1919, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: X-34

Antoni Lisowiecki

ur. 1836, syn Kacpra i Joanna Macudzińskiej, dziedzic majątku Niegłowice oraz Morochów. Wuj: Benedykt walczył pod dowództwem Józefa Poniatowskiego w wyprawie napoleońskiej. Brat: Wacław, siostra: Teresa - zmarli przed powstaniem. Antoni w swoim majątku zbiera ochotników i rusza z nimi, wraz z przyjaciele, synem ekonoma Teodorem Kurcem, a także braćmi Witowskimi z Morochowa. Porucznik w oddziale Czechowskiego. Walczy pod Rybnicą, Jurkowcami. Po rozbiciu oddziału zostaje złapany i aresztowany w Kielcach. Wstawia się za nim Wincenty Piątkowski, a okup przekazuje jego siostra Katarzyna zam. Zielińska. Pomimo zwolnienia w 1864 aresztowany przez władze austriackie i osadzony na 7 tygodni w więzieniu. Po powstaniu działa w licznych towarzystwach gospodarczych oraz samorządzie. Buduje też kaplicę w Niegłowicach jako wotum za ocalenie. Członek Towarzystwa Sztuk Pięknych, Towarzystwa Tatrzańskiego i Czerwonego Krzyża. W 1866 żeni się z Heleną Zubrzycką, c. Józefa i Ksawery Stroszyńskiej. Ma 4 dzieci, z których najmłodszy Stanisław umiera młodo. Pozostałe dzieci: Maria, Antoni, Helena (żona Stanisława Gołaszewskiego właściciela majątku Toustobaby). Antoni Lisowiecki umiera 6.4.1903. Pochowany, ze zmarłą trzy lata później żoną w Jaśle, w kaplicy grobowej.

Wincenty Litkiewicz

Skrwilno - Spis Powstańców 1863 r

Syn właściciela Głobikowej koło Pilzna, ur. ok. 1838. Walczył w oddziale Langiewicza. Po powstaniu pracował jako maszynista kolejowy. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Marchegg na Węgrzech.

Wincenty Lonchamps de Berier

(1808-1881) - " ck. notaryusz oficera b. wojsk polskich z roku 1832, więzien stanu z roku 1846 i 1863

Bogusław Longchamps

Brał udział w powstaniu w oddziale Jeziorańskiego. Po przejściu do Galicji więziony w Ulanowie a następnie wysłany do Rzeszowa. W maju 1863 wraz z innymi wysłał list do redakcji Czasu, w którym dziękowali mieszczanom ulanowskim i księdzu Wichnickiemu za "prawdziwie staropolskie podejmowanie" - a więc zapewne wsparcie lub dostarczony prowiant.

Bogusław Leon Longchamps de Berier

Ur. 30.3.1808 Lwów (chrzest 6.6.1808), zm. 21.1.1888. Syn Aleksandra (doktor medycyny i aptekarza lwowskiego) i Eleonory Rudnickiej. Brat bliźniak Wincentego Napoleona. Pochodził z rodziny prawd. hugenockiej, które po prześladowaniach w 1685 roku uciekła z Francji do Włoch, a następnie ok 1700 do Polski. Jego dziad był dworzaninem króla Augusta III. Bogusław w 1828 rozpoczął studia na Uniwersytecie Wiedeńskim. Przerwał je jednak w 1831 na wieść o wybuchu Powstania Listopadowego. Walczył w pułku ułanów Legii Nadwiślańskiej awansując do stopnia porucznika. Odznaczył się w bitwie pod Iłżą. Po powstaniu ukończył studia w Pradze otrzymując doktor w 1836. Więziony za przygotowanie powstania 1846. Zwolniony na mocy amnestii w 1848. Praktykował w Lesku, od 1850 w Krakowie, gdzie został lekarzem miejskim, oraz we Lwowie. Od 1855 został lekarzem zakładowym Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Dublanach - które to stanowisko pełnił do 1887. W czasie Powstania Styczniowego brał udział w organizacji na terenie Lwowa a także dawał schronienie ukrywającym się powstańcom - w szczególności studentom dublańskim. Kilkukrotnie rewizjonowany uniknął aresztowania. Aktywny w Towarzystwach weteranów 1831 i 1863. Brał udział w ustaleniu kwatery powstańczej na Łyczakowie. Żona: Leokadia Deputowicz. Dzieci: Franciszek (1840-1914), gen. Bronisław (1852-1914), Rajmund (ur. 1853, żona Helena Rieger), Zofia (zam. Lewakowska), Maria (zam. Kręczyńska) i Wincentyna

Wiktoria Longchamps de Berier

żona Wincentego z domu Polówna, żona inżyniera w Przemyślu, pełna płomiennej miłości ojczyzny, wyprawiwszy synów do obozu, pracowała z całern poświęceniem w organiz.. otworzyła dom swój dla narad komitetu, dla wyrobu nabojów i preparatów szpitalnych.

Wincenty Longchamps de Berier

ur. 1844, zm. 1894

Wincenty Longchamps de Berier

Ur. 1845 lwów, zm. 15.01.1894. Syn Wincentego Napoleona i Wiktorii Pol. W powstaniu 1863 roku wraz z braćmi Bogusławem i Zygmuntem służył w Żuawach Śmierci płk. Franciszka Rochebruna i gen Jeziorańskiego. Wszyscy trzej bracia odznaczyli się w bitwie pod Kobylanką. Po powstaniu zaciągnął się wraz z bratem Zygmuntem do 13 Pułku Ułanów Galicyjskich pod komendę gen. Rodakowskiego. Został ranny w bitwie pod Custozzą w wyniku czego lekko utykał na nogę. Armię opuścił w stopniu rotmistrza. Hodował konie, był doskonałym jeźdźcem . Mieszkał we Lwowie obok wejścia do Parku Stryjskiego, gdzie miał też stajnię koni wierzchowych. Przyjaźnił się z Juliuszem i Wojciechem Kossakami często malującymi jego konie. Zmarł jako kawaler. Pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Żona: Ludwika Hermens (bezpotomni)

Wincenty Napoleon Longchamps de Berier

Powstaniec 1830 r. i 1863 r.

Wincenty Napoleon Longchamps de Berier

Ur. 30.3.1808 Lwów (chrzest 6.6.1808), zm. 1881. Syn Aleksandra (doktor medycyny i aptekarza lwowskiego) i Eleonory Rudnickiej. Brat bliźniak Bogusława Leona. Student Uniwersytetu Wiedeńskiego. Oficer wojsk polskich w 1831. Walczył wraz z bratem Bogusławem do pułku ułanów Legii Nadwiślańskiej. Walczył pod dowództwem gen. Samuela Różyckiego a następnie płk. Karola Różyckiego w pułku jazdy wołyńskiej. Brał udział w bitwach pod Iłżą, Zawichostem, Przytykiem i Janowcem. Więzień stanu w 1848 i 1863. W czasie Powstania czynny w organizacji. Po powstaniu notariusz, radny i wiceburmistrz Przemyśla. Tam pochowany.

vel Bielicki. Podleśny, leśnictwa rządowego Radzice, straż: Sulejów W okresie powstania aresztowany przez władze carskie, co prawd. miało związek ze wspieraniem działań powstańczych.

Wincenty Łosicki

Syn Wincentego, mężcz. 37 lat na 1868 r., ziemianin Mińskiej gub., warunki zesłania nieznane, z 1865 r. przebywał w Tomsku, sapożnik, przy nim dzieci i żona

Wincenty Wikientiew Łosicki

szlachcic z województwa mińskiego.

Wincenty Łosiński

stracony Olszany 18.11.1863

Wincenty Łosiński

zm. 1863.11., Oszmian, powstaniec

Wincenty Łosiński

syn Kazimierza "jednodworzec", pow. Oszmiańskiego. Skazany na mocy konfirmacji Wojennego Naczelnika m. Oszmiany. Rozstrzelany w m. Olszanach 6 listopada 1863 r., za przebywanie w oddziale powstańczym, wojenne działania w nim z orężem w ręku przeciw wojskom, a po rozbiciu się oddziału, odłączenie się z kilkoma powstańcami i wzięcie udziału z nimi w powieszeniu odnodworca Jana Nosewicza.

Wincenty Łosiński

szlachcic, w miejscowości Oszmianie, w ostatnich dniach listopada 1863r.,poniósł śmierć męczeńską za udział w powstaniu

Edward Łozowski

syn Wincentego, szlachcic, zasądzony do sekwestracji majątku za udział w wydarzeniach politycznych roku 1863, własność: Klendyna, pow. nowogrodzki

Strona z 36 < Poprzednia Następna >