Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Ukończył szkołę sztuk pięknych w Warszawie, a następnie wydział prawny w uniwersytecie kijowskim. Do Usola przybył z żoną z domu Kaczkowską, założył tu sklep spożywczy, który prowadził wspólnie z bratem Adolfem. Po uwolnieniu z ciężkich robót przeniósł się do Irkucka, gdzie otworzył handel z artykułami warszawskiemi. Burzyńscy mieli córkę jedynaczkę, urodzoną w Usolu, której wychowaniem sami się zajmowali. Przeszedłszy zwykłe koleje stopniowego zbliżania się do kraju, dostaj się wreszcie Burzyński do Warszawy, gdzie uzyskał godność i prawa obrońcy mecenasa. Stracił żonę i czas jakiś pracował w administracji dóbr hr. Feliksa Sobańskiego na Podolu. W końcu osiadł w Warszawie wraz z córką, która, wyszedłszy nieszczęśliwie za mąż jeszcze na wygnaniu, zmuszona była rozstać się z małżonkiem i przy ojcu z dzieckiem zamieszkała. Tomasz Burzyński wydał swe wspomnienia w IV. tomie „Materjałów do dziejów 1863 i 64 r." podpisane literami T. B. Zmarł w Warszawie po krótkiej chorobie w 1904 r.

1843 Kopanie rejon Przemyślanów - 1914 Lwów Stanisław Bronisław Chłopick?. W dniu onegdajszym o godz. 4 rano zakończył życie w naszem mieście śp. Stanisław Bronisław Chłopicki, emer. pocztmistrz i uczestnik powstania 1863 r. Urodzony w Kopaniu obok Świeża (powiat przemyślański) w roku 1843, jako student wziął czynny udział w ówczesnym ruchu powstańczym i jako taki wstąpił do piechoty w oddziale Czechowskiego a przeszedłszy następnie do oddziału Horodyńskiego pod Radziwiłłowem, służył ostatecznie w oddziale Różyckiego przy kozakach Wieleżyńskiego. Po rozpuszczeniu oddziału podczas stanu oblężenia, zaprowadzonego przez rząd austrjacki, pełr.il służbę adjutanta przy komendancie placu dzielnicy H we Lwowie z ramienia organizacji Narodowej. Po upadku powstania powrócił do przerwanych studjów, a następnie wstąpił do służby pocztowej. Jako pocztmiritrz najpierw w Korszowic, a następnie w Zawałowie, przed dwoma laty przeszedł w stan spoczynku i osiadł na stałe we Lwowie. Znany w szerokich kołach naszego grodu był wysoko ceniony przez przyjaciół i znajomych dJa nieskazitelności charakteru, pracy, uczynności i gorliwości, z jaką brał zawsze udział we wszystkich pracach obywatelskich i narodowych, a szczególnie podczas pobytu w Zawałowie przez założenie i gorliwe opiekowanie się czytelnią T. S. L. Pozostawił pogrążoną w smutku wdowę, Kornelję z Ciemirskich z którą przeżył szczęśliwie 40 lat i serdecznie żałujących go druhów i przyjaciół. Cześć Jego pamięci! [1] Ur. 07.05.1843 Gniła par. Świrz [3] W powstaniu walczył pod Tanwą i Potokiem, gdzie otrzymał ranę w nogę. Po tej potyczce cofnął się do Zarzycza nad Sanem i pod troskliwą opieką ks. Lubomirskich leczył się w szpitalu przeworskim do Wielkiejnocy w r. 1863. Następnie wstąpił do oddziału Hordyńskiego i z końcem czerwca przybył do Olejowa. Walczył w sniu 1 lipca 1863 po Radziwiłłowem, a cofnąwszy się do Lwowa po kilkunastu dniach w poszukiwaniu za oddziałem przybył na Podole, by wstąpić do formującego się oddziału Jazdy wołyńskiej. Tu chwilowo należał do formacyi "Kozaków" pod atam. Welżyńskim. Powróciwszy do Lwowa brał udział w nowo zorganizowanej polskiej generalnej komendzie jako adjutant komendanta 2. dzielnicy m. Lwowa, śp. Henzla, późniejszego posła. W końcu jako poczmistrz w Zawałowie rozwinął działalność na niwie narodowej, założył czytelnie T.S. L., straż ogniową, Kasę Raiffeisena. [2] Ślub - żona Kornelia Stanisława Ciemirska ur. 1845 Nowosielce par. Chodorów (jej rodzice: Tomasz Ciemirski i Emilia Ancuta) [7] Zmarł 15.03.1914 Lwów, ul. Nabielaka nr 5. [4], lat 71 [4] Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie - kwatera nr 71, grób nr 160 [6] Razem z nim są pochowani - Kornelia z Ciemirskich Chłopicka (1845 - 11.05.1919) [6] - jego żona - Tomasz Ciemirski - zm. 16.06.1887 lat 70 [6] - jego teść - Sabina Ciemirska - zm. 188.. lat 20 [6] - Honorata z Ancutów Ciemirska - zm. 23.02.1898 lat 70 [6] - Maksymiliana Ancura - zm. 31.08.1903 lat 70 [6] - Aniela Ancuta - zm 13.04.1904 lat 74 [6] Rodzice: 2. Hieronim Chłopicki [3] - ur 1816 Kopań par. Świrz [5], również powstaniec styczniowy 3. Wiktoria Domein [3] Dziadkowie 4. Maciej Chłopicki [5] 5. Julianna Dembicka vel Dębicka [5]